Açılış Şöleni (I.Dönem)

Gezgin

Oasis o günün farklı olacağını biliyordu.Çünkü önceden planlanmıştı.İntikamınınıda bugün alıcaktı.Etrafta duyduklarını göre onları satıp giden Eleadora Oasis'in ismini vermişti.Gözleride saçları kadar kızıl olmuştu bunu öğrenince..Çünkü Eleadora daha önceki toplantılarda hiç görmemişti Oasis'i.Ölüm yiyen olduğundan bile haberi yoktu.Bu yüzden büyük bir sabırsızlıkla bekliyodu Hogwarts'taki büyük savaşı.Annesi,babasının ardından ölen teyzesi ve dayısının parçalanmış cesetlerini gördüğünde nasıl intikamın keskin soluğunu duyduysa bedeninde şimdide öyle hissediyordu.

Hogwarts'ta siyah cüppeli maskeli insanlar belirmişti.O muhteşem şölen bir anda cehenneme dönmüştü.Oasis'i maskesiyle ve saçlarını tamamen örtenbaşlıklı bi siyah cüppeyle kimse tanıyamazdı.Donuk mavi gözleri Eleadorayı arıyordu.
Ve sonunda gördü.Oradaydı işte.Etrafına bakıyordu.Belliki onu koruyacak birilerini arıyordu.Oasis herkesi yara yara onu iyice görebilicek bir yere geçti ve var gücüyle siyah asasnı çıkardı.Ardındanda bağırdı ''Crucio''

Belki şimdi ölmeyecekti Eleadora.Bu kadar seherbaz elbet onu koruyacaktı ama birgün Oasis onu yalnız yakalayabiliceğini iyi biliyordu.Bu yüzden maskesinin ardından kırmızı dudakları gerildi ve alaycı bir ifadeyle gülümsedi.''Şimdilik hayatın tadını çıkar Elea'' diye geçirdi içinden.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Luke Archer Millard demiş ki:: "Expelliarmus!"

Aysa, imdadına yetişmişti. Büyü isabet etmemişti onlara fakat dikkatlerini dağıtmıştı. Profesörlerin rastgele olarak havalara attıkları büyülerden kaçmaya çalışırken Aysa'nın ona söylediği söz üzerine göz kırpmıştı. Asasını sol elinden sağ eline geçirmişti. Ne zaman bu büyüyü yapsa sağ eline asayı geçirirdi. Sağ bileği diğerine göre çok daha kuvvetliydi...

Büyük salonunn ortasında oluşan devasa ejdere karşı salondaki herkesin aklı savaştan uçup ejdere yönelmişti. 1. sınıflar artık ortalarda yok gibi görünüyordu. Bu iyide olmuştu. Öğrencilerin ve profesörlerin yardımları ile beraber büyük salondan ayrılmışlardı. Aysa ve Luke birkaç adım geri çekilmek ile yetinmişlerdi. Ejdere bir milim dokunmamaları gerektiği belliydi.

Birkaç profesör ikisini salondan çıkartmak istesede ikiside onların kollarından kurtulmuşlardı. Ölüm yiyenlerin maskeleri kin ile beraber ikisine dönmüştü. İşte o anda Luke asasını orta boyda bir masaya yönlendirmişti. Ardından kum rengindeki bir kıvılcım ile sihirli sözcükleri söylemişti. Tam zamanında Aysa'nın büyüyü uygulamasını diliyordu;

"Wingardium Leviosa!" Masa havalanmıştı. Bakışları direkt olarak Aysa'ya dönmüştü. Masayı çok fazla havada tutamazdı. Büyüyle bile olsa bu ona zor geliyordu...

Aysa Luke'un göz kırpması üzerine sırıttı.Uzun süredir bu anı bekliyordu.Asasını dahada sıkı tuttu.Çok kısa bir an salonun ortasında ki ejderhaya baktı.Sonra tekrar odaklandı.Luke masayı havalandırmıştı.O sırada arkası dönük ejderhayla ilgilenen bir ölümyiyen gördü.Havadaki masaya asasını doğrulttu ve

Kod:: Evertastartin

diye haykırdı.

Masa arkası dönük ölümyiyenin üstüne düşmüştü.Ölümyiyen daha ne olduğunu bile anlayamamıştı.Aysa mutluluk ile bir kahkaha attı.Sonra Luke'a baktı ve gülümsedi.

Biz süperiz dedi .Ama hala tetikteydi.Her an bir şey olabilirdi.

Gezgin

Masanın ölüm yiyenin üzerine düşmesi ile birlikte zafer gülüşü ile Aysa'ya bakmıştı. Orada fazla kalmanın iyi olmuyacağını düşünüyordu. Aysa ile beraber koşar adımlar ile John, Alain ve diğerlerinin yanına gitmişlerdi. John'un yorulduğunu görmüştü. Alain'in ise kolu kırılmış gibiydi. Onun durumna bakmak için ileriye atılmıştı. Birşeyler gevelesede etraftaki çığlıklar onun sesini bastırıyordu. Ardından bir büyü duymuştu;

"Sersemlet!"
Kırmızı bir ışık onun göğüs hizasına isabet etmişti. Ayağa kalkmış hafif sendeleyen bir ifade ile gerilemişti. Arkadanda aynı büyünün ona isabet etmesi ile beraber ayakları yerdne kesilmişti. Yarım metreeye yakın bir mesafede havalanarak yere düşmüştü. Sol bileğinin üzerine düşmesi üzerine, acı ile bağırmıştı;

"Aaah!!"
Gözlerini sıkıca yummuş, dişlerini acı ile ıskmaya başlamıştı. Başı ağrıyordu. Bayılacağını hissetmişti. İki tane sersemlet büyüsü ona isabet etmişti. Bu yüzden bayılması an meselesiydi. Kendini yana atarak yüz üstü şekilde yere kıvranmaya başlamıştı. Ona büyüyü yollayan ölüm yiyene kin ile bakarak elini asaısna atmıştı. Fakat elinde olmadığını görünce, sağ kolunu masaya atmış ve oradan bir yemek bıçağı almıştı. Öfke ile onu ölüm yiyene fırlatmıştı. Neresine battığını görmemişti bu önemli değildi. John'un yüzünü görmüştü.. Daha sonra da Aysa'nın. Hayır... Sersemlemiş olamazdı. Bunu başarabilirdi.

Sandalyeye tutnakarak titreyen bacakları üzerinde ayağa kalkmıştı. Yerde duran asayı almış ve onu yana doğru hafifçe sallamıştı. Asanın ucundan çıkan ufak kıvılcımları izledikten sonra hafifçe gülümsemiş ve onu birine doğrultmuştu. Kim olduğunu bilmiyordu. Gözlerinin kaydığını ve etrafın bulanıklaştığını hissetmişti. Sesler gitgide azalıyordu... Etraf karanlığa bürünmüştü.... Ayakları tekrar yerden kesilmiş, Luke ise yere düşmüştü. Asasının sğa elinden kaydığını hissetmişti. Onu doğrularak almak istesede bu çok geçti. Kısa bir baygınlık içerisindeydi.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Aysa Luke ile koşarak diğer arkadaşlarını yanına gitmişti.Tam Alain'in yanına eğilmişti ki bir büyü ardından bir bağırma duydu.Şok gözlerle ayağa kalktı.Luke'a üst üste iki tane sersemletme büyüsü gönderen ölümyiyene baktı.Luke bir adnda ölümyiyene bıçak fırlatmıştı.Bıçak ölümyiyenin ayağına gelmişti.Aysa bunu fırsat bilerek

Kod:: Incarcerous

diye haykırdı.Yaralanan ölümyiyen kalın iplerle bağlanmıştı.Etrafına baktı onlara karışan başka kimse yoktu.Anında Luke'un yanına koştu.

Luke,Luke kendine gelmelisin,hadi lütfen uyan diyerek yalvarıyordu adeta.

Aklına başka yapıcak hiç bir şey gelmiyordu.Çevresine bakarak bir şifacı aradı ama etraftaki herkes savaşmakla meşguldü.Aysa son bir umutla

Luke lütfen uyan... dedi.

Gezgin

Slytherin masasına doğru koşarken bile aklı bir Luke'a, bir Letty ve Lenny'ye gidip duruyordu. Ama sonunda kendini kardeşlerinin güvende olduğuna ikna etmeyi başarmıştı. Sonunda masaya ulaştı. Daha yirmi dakika önce Ravenclaw masasına neşeyle giderken gördüğü Dia yere yığılmıştı. Onunla aynı binada, aynı sınıftalardı. Üstelik -her ne kadar onu vuran ölüm yiyen bunu bilmese de- o da Karanlık Taraf'taydı. Dia'nın yanına gelen Profesörlerle birlikte o da onun yanına gitti. Sahte bir acıyla Profesör Gaunt'a baktı.

'Profesör, buradan çıkmalı. O.. o ölmemeli..'

Profesör Gaunt, Dia'yı yanına alarak salondan kaçmaya çalışırken salon art arda iki gürültüyle sarsıldı. İlk gürültüyle başını hemen Luke'ların olduğu tarafa çevirdi. Yukarıdaki avize yere yıkılmıştı. Üstelik yere düşen binlerce parçasından biri de Dina altından kaçmaya çalışırken omzuna saplanmıştı. Bunu hissetmedi bile. Zira, bundan önemli şeyler vardı. Bir arkadaşını kaybetmişti ve daha fazla kötünün canının yanmasına izin veremezdi. Ama Luke, Aysa ve John'a da saldırmak istemiyordu. Eğer zorda kalırsa yapmayacağı şey değildi aslında. Yine de zar zor yanlarına gitti. Cüppesinin üstünden omzundan aşağı kanlar akıyordu. Ama Dina'nın bunu fark etmesi güç olmuştu çünkü salonda şimdi de bir ejderha belirmişti. Dina gözlerini faltaşı gibi açarak etrafına baktı. Lanetler havada uçuşuyor, bazı profesörler savaşırken bazıları da hala öğrencileri alandan dışarı çıkarmak için uğraşıyordu. Ama Dina'nın çıkmaya niyeti yoktu. Amcasının güvende olduğundan emin olmalıydı. Onu korumak için elinden bir şey gelmeyecek olsa bile yine de onun ne halde olduğunu bilmeliydi. Ancak bu sayede içi rahat edebilirdi. Hızlıca Luke'ların yanına gitti. O koşarken Aysa bir plandan söz ediyordu. "Bu kız yine neler geçiriyor.." diye düşünmeden edemedi. O sırada Luke masalardan birini havaya kaldırmıştı. Anlam verilemeyecek hareketler yapıp duruyordu. Inés ise ne yapacağını şaşırmıştı. Ölüm yiyen'lere saldırmazdı. Profesörlere de saldıramazdı. Tam ağzını açmışken Aysa masayı havada patlattı. Inés bu büyüyü biliyordu. Hatta kullanmayı da seviyordu. Asasını çıkarıp Aysa'nın yanına gitti. İkisine doğru baktı.

'Ne yapmaya çalışıyorsunuz?!!!'

Masanın çarptığı ölüm yiyen yere yığılmıştı. Ama Luke cevap vermeye kalmadan ona art arda iki tane sersemletme büyüsü isabet etmişti.

'Masalarla oynarsan böyle olur! Ah Luke!!!'

İçindeki acıyı tarif edemezdi. Zaten yapmayı beceremediği şeylerden biriydi. Bu yüzden üzüntüsünü belli etmeden o da Aysa gibi Luke'un yanına koştu.

'Hey, hey iyi misin?!!'

Luke'un sendeleyerek ayağa kalkmaya çalışıp masadan bir bıçak alarak ölüm yiyene fırlatmasını izledi. Bu Inés'i kızdırmıştı. Üstüne üstlük Aysa da ölüm yiyeni bağlamıştı. Bıçağın saplandığı yere, ölüm yiyenin bacağına baktı. Fark etmesi uzun sürmedi. Evet, yine o ayakkabılar. Luke, Inés'in amcasını bacağından vurmuştu. Sinirle ayağa kalktı ve Aysa'yı duvara doğru ittirdi.

'Siz.. siz..!!! Hâlâ yaşıyor olduğunuza şimdiden dua etseniz iyi olacak!!!'

Koşarak amcasının yanına gitti. Onu tanıdığını belli edip etmemek artık umrunda bile değildi. Bacağına saplanıp yere düşmüş olan bıçağı aldı. Kanlar içinde ipler arasında yerde yatan adamın üstündeki ipleri o bıçakla kesmeye başladı. İpleri kestikten sonra adamın yüzüne küçük bir tokat attı.

'İyi misin? Th-'

Bir dakika, ismini söyleyemezdi. Hemen duraksadı. Yanlarına başka bir ölüm yiyen geliyordu. Onun arkasından da bir Profesör. Inés hemen yanlarından ayrıldı ama bıçak elinde kalmıştı. Tekrar Luke'un yanına döndü. Sinirinin hala geçmediğini fark ettirecek şekilde Aysa'ya baktı.

'O iyi mi?'

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Aysa yanına çöken Inés'e baktı.Sonra Inés onu duvara doğru ittirmişti.Aysa sendeledi ama düşmedi.Ne olduğunu bile anlayamadan Inés 'in

'Siz.. siz..!!! Hâlâ yaşıyor olduğunuza şimdiden dua etseniz iyi olacak!!!'

Aysa ne olduğuna bir anlam veremedi önce.Sonra birden dank etti...Bağladığı ölümyiyen Inés'in amcası olmalıydı.

Salak kafa,salak kafa diye düşündü.Ama nerden bilebilirdi ki.Luke'a saldırmıştı sonuçta o.Aysa'da Luke 'u korumak zorundaydı.Yavaşca iç çekti.

Inés çoktan amcasını çözmüştü bile.Sonra tekrar yanlarına gelmişti.

Sanırım iyi.İki tane sersemletme yiyince böyle oluyor insan dedi hafifce gülerek.Sonra tekrar ciddileşti

nasıl kendine getireceğimi çözemedim ama dedi

Gezgin

O akşam bakanlık oldukça yoğun bir şekilde çalışıyordu, akşamın geç saatlerine ulaşmış olmalarına karşın Adolia hala bakanlıktan ayrılamamıştı, kafasını dağıtmak açısından bu iyi oluyordu evet ama bu sırada epey yoruluyordu. Halledilmesi gereken o kadar çok şey vardı ki! Sabahın 7 sinden beri burada olmasına karşın hala işlerini bitirememişti, hatta bitirmek bir yana dursun yarısına bile ulaşamamıştı. Bu şekilde çalışan bir tek o değildi elbette, pek çok bakanlık çalışanı daha onun gibi haldır haldır çalışıyordu. Sandalyesinde kollarına yukarı kaldırarak gerindi, bu sırada kapısı çalmıştı yorgun bir sesle "Buyrun" dedi, sağlam kapı ardına dek açıldı, SKYT çalışanlarından biriydi gelen, Adolia'nın masasına doğru yürüdü ve elindeki bir düzine dolusu evrağı masaya bıraktıktan sonra " Mugglelara karşı affedilmez lanet uygulayan şu büycülerle ilgili dosyayı tamamladım efendim, onayınızı bekliyor, Büyüceşura'ya sevk edilecek" diyerek sözlerini tamamladı, Adolia sarı, büyük ve içi oldukça kabarık bir parşomen dizisiyle dolu olan dosyayı açtı, hızlı bir şekilde göz gezdirmeye koyuldu, yaklaşık 15 dakika sonra nihayet kontrol işlemi bitmişti, masasına duran sihirli mühürü eline aldı ve dosyanın kapağına iyice bastırdı. Mühür parıltılı bir kırmızı rengindeydi, kare biçimindeydi ve üzerinde "Sihirli Kanun Yürütme Timi Başkanı; Adolia Fausta Teodora Grey" yazıyordu. Karşısında duran Rus asıllı, mavi gözlü, genç büyücüye dosyayı uzattı ardından "Sihir Bakanı tarafından yollanan iç yazışmayı getirin lütfen" dedi, büyücü kafasını sallayarak odadan çıktı, Adolia kibar bir şekilde esnedi gerçekten çok uykusu gelmişti, bunu yeni yeni farkediyordu, gecenin korkutucu karanlığı üzerine çökmüş olan odayı aydınlatan tek bir ışık vardı, beyaz ve parlak bir ışıktı bu, cüssesine kıyasla bütün odayı gayet iyi bir biçimde aydınlatıyordu. Adolia biran önce işlerin ibitirip eve gitme hayalleri kurarken kapı ikinci kez çaldı.

İçeri giren beklediği gibi rus asıllı büyücü olmamıştı, Sihirli Oyunlar ve Sporlar dairesinden bir cadıydı bu, turuncu saçları belien dek uzanıyordu, bembeyaz teninde yayılmış olan çilleri vardı, yemyeşil gözleriyse telaşlıydı, Yoldaşlıktanda tanıdığı cadı titreyen sesiyle konuşmaya başladı, daha ilk anda bir terslik olduğunu anlayan Adolia içinde oluşan garip boşluk duygusuyla pür dikkat cadıyı dinliyordu; "Yoldaşlık'tan haber geldi, Ölüm Yiyenler... Onlar Hogwarts'a saldırmışlar, Hogwarts'ta savaş başlamış efendim, Yoldaşlık üyeleri acilen Hogwarts'a çağırılıyor". genç cadı bunu söylediği gib idışarı çıktı, diğer departmanlarada haber vermesi gerekiyordu. Adolia allak bullak olmuştu, bu her halinden belli oluyordu, soldaki ilk çekmecesini alalacele açtı ve içindeki asayı aldı, az evvel bir iç yazışmayı getirmesi için gönderdiği büyücü şimdi kapıyı çalarak içeri girmişti, son derece ürkmüş görünüyordu, belliki haberi almıştı "E-efendim Ho-hogwa..." Adolia genç adamın sözünü kesti "Biliyorum, vakit kaybetmeden gtimem gerek, çekil yolumdan" dedi ve büyücüyü iterek odadan dışarı çıktı, Bakanlıktaki herkes avluya dökülmüştü, herkes panik içindeydi, Hogwarts'ta çocuğu olanlar ağlamaklı bir şekilde Hogwarts'a gitmeye çalışıyorlardı, Adolia hemen Bakanlıktan çıktı, izbe, sessiz bir sokak arasına doğru yöneldi kimsenin onu görmediğinden emin olduğunda asasını dikleştirdi ve Hogwarts'a gitmek üzere cisimlendi.

Yine o sıkışıklık duygusu, birkaç saniyeliğine adeta bir konserveye konulmaya çalışıyormuş gibi hissetti, nefessiz kaldı, gözlerini yeniden açtığında Hogwarts'ın epeyce uzağındaydı, biran önce okul arazisine girmek için koşmaya başladı, o koşarken arkasında gölgeler belirdi onunla birlikte koşmaya başladılar. Nasıl olmuştu? Bu denli güvenli bir yere nasıl bir saldırı düzenleyebilmişlerdi, Hogwarts'ta bunu yapabiliyorlarsa kim bilir dışarıda neler yapabileceklerdi, bunlar Adolia'yı gerçekten dehşete sürüklüyordu, içeride onlarca masum öğrenci vardı, ya onlara birşeyler olursa? Ne büyük sorumsuzluk, daha fazla önlem alınmalıydı, içeri girmeyi bu kadar kolay sağlayabilmeleri garipti, hemde çok garip... O bu düşüncelerle koşmayı sürdürürken nihayet dev şatoya ulaştı, içeriden çığlık sesleri geliyordu, Hogwarts'a girişi sağlayan dev kapı paramparça olmuştu, tahta parçaları etrafa saçılmıştı, Adolia nefesi kesilerek Büyük Salon'a doğru ilerledi, mezun olduğundan beri ilk kez görüyordu burayı, hala aynıydı tek değişiklik Ölüm Yiyenlerin yağmalamaları olmuştu.

İçeride tam bir kaos hakimdi, profesörler, yoldaşlık üyeleri hatta bazı öğrenciler bile Ölüm Yiyenlerle baş etmeye çalışıyordu, Adolia yerde yatan cansız bedenlere baktı içlerinde öğrencilerde vardı, sibirlendiğini hissedebiliyordu, herbiri maskeli olan büyücülere doğru baktı sanki maskelerin altında kimlerin olduğunu anlamaya çalışıyordu. Okul Müdürünü gördü, diğerleriylebirlikte öğrencileri korumak için savaşıyordu, masalar devrilmişti, çerçeceler düşmüştü, her yer birbirine girmişti, Alarié hiç vakit kaybetmeden asasını bir Ölüm Yiyen'e doğrulttu "Cleatus" dedi, Ölüm Yiyen yere yığıldı, büzülüp, bükülmeye başladı, çektiği acı her halinden belli oluyordu, dayanamıyor gibi görünüyordu, Adolia kafasını diğer yana doğru çevirdi, 3. sınıf olması muhtemel olan bir çocuk bir Ölüm Yiyen'e büyü yolluyordu, tam arkasında duran başka bir Ölüm Yiyen ise ona yollamaya hazırlanıyordu Adolia asasını Ölüm Yiyen'e doğrulttu ve "Expelliarmus" dedi, tam omzunun üzerinden mavi bir ışık huzmesi süzüldü, arkasını döndüğünde bir ölüm yiyenle arasında birkaç milim vardı, hiç vakit kaybetmeden asasına doğruldu ama Ölüm Yiyen ondan çok daha hızlıydı, "Sersemlet" diye bağırdı, maskenin altından, ince, narin bir kadın sesi ve asasından kırmızı bir ışık huzmesi süzülerek Adolia'ya doğru yöneldi, herşey yavaşlamıştı sanki, herşey ağır çekim hareket ediyordu ve ne olduğunu anlayamadan büyü Adolia'ya vurdu, ve genç cadı yere devrildi, Ölüm Yiyen asasını ikinci kez cadıya doğrulttu yarım kalan işini bitirmek istiyor gibi görünüyordu tam bir büyü daha yollıyacakken, genç bir büyücü, Ölüm Yiyen'e doğru Sectumsempra yolladı, Ölüm Yiyen birden bire kanlar içinde kalarak yere yığıldı, her yerinden kanlar fışkırıyordu, az önce Adolia'yı ölümden kurtaran büyücü, asasını cadıya doğru yöneltti ve "Ennervate" dedi, cadı yavaş yavaş kendisine gelmeye başladı ve sonra doğrularak kalktı, ne olduğunu anlamamıştı, onu kurtaran büyücüde çoktan yanından ayrılmıştı zaten. Birkaç öğrenciyi hedef alan bir Ölüm Yiyen'den kurtardığı öğrencilere saklanmalarını tembih ederek yanlarından ayrıldı, sayıları azdı ve pek çok masum insan yaralanmıştı, Adolia bu manzara karşısında ne düşünse ne hissetse bilemiyordu, öfke, üzüntü, korku hepsi harmanlanmıştı, mantıklı davranması gerekiyordu, mantıklı...

Gezgin

Büyük bir hızla Hogsmeade'den beri koşan kurt henüz yorulmamıştı,yorulmaya hakkı yoktu.Sonunda beklenen zaman gelmiş,ölümyiyenler savaşı başlatmıştı.Patronusu görür görmez uykusundan uyanan Matt bakanlığa gidecek vakit bulamamış,Hogsmeade'e cisimlenmişti.Günortasında uyumaktan nefret ederdi.Lakin o kadar yorgundu ki uyuyakalmıştı.7/24 uyanık kalırsa böyle olurdu tabi..

Uyuduğu sırada savaşın başlaması tek kelimeyle şanssızlık olarak nitelendiriyordu Matt.Aaron neredeydi?Yaralanmış mıydı?Şu an savaşta mıydı?Bilemiyordu Matt.Son iki gündür birbirlerini görememişlerdi.Dostunu yalnız bıraktığı için içi suçluluk duygusuyla doldu.Çok daha hızlı koşmaya başladı.Işıklar görünmüştü.Son birkaç metre kala maskeli iki tip gözüne çarptı ve bir hışımla üstüne atladı.Bıçak gibi dişleriyle paramparça etmişti bacağını.Adam kıvranırken adamın asasını ağızıyla kırdı ve başka bir ölümyiyenin boğazını ısırdı.Onun da işini bitirdikten sonra ağızına gelen kan tadını tükürdü.İnsana dönüşüp içeri daldı.İlk Pat'ı görmüştü.Ona asasını doğrultan ölümyiyene hışımla nişan aldı.

"İncendio Duo!!!!"

Büyünün sonucunu göremeden iki ölümyiyenin lanetine isabet etmekten son anda kurtuldu.Çevikliğini quidditch'e borçluydu elbette.Sonrasında bir ölümyiyeni daha etkisiz hale getirdi ve bir köşeye sindi.Yaralı kolunun yarası tekrar açılmıştı ve kanıyordu.Onu sargıyla sararken gözleri Aaron'u arıyordu...

Açılış Şöleni (I.Dönem)

Açılış Şöleni (I.Dönem)

Similar topics

Similar topics