Yılanlar Okul'u Sarıyor

Gezgin

Konuşmayı yaptığı andan itibaren çoğu kişi sevinmiş ve kütüphaneye gitmişti. Floja ve Heaven özel görevlerden dolayı kalmışlardı burada. Heaven kütüphane görevlisini bayıltacak; işleri kolaylaştıracak, Floja ise Nadja' yı uyandıracak ve tam kadro olmamızı sağlayacaktı. Kısa süre içinde ortak salondan çıkarak kütüphane görevlisini gördük. Şimdi, iş Heaven' e kalmıştı fakat çokta zor olacağını sanmıyordu doğrusu. Tahmin ettiği gibi, sadece beş dakika içinde bayılttı kadını. Floja' nın sesini duydu. " Çok başarılısın Heaven. " kendisine göz kırpan kıza Heaven' de göz kırptı, şimdi gitmeliydi. Pişman değildi bunu yaptığında. Her adımda nefreti dahada kuvvetleniyor, öldürme isteği iyice artıyordu. Bin kat daha zarar vermek, gerekirse öldürmek ve yapabileceklerindende daha fazlasını yapmak istiyordu bu gece Heaven. Floja Nadja' yı uyandırmak üzere yatakhaneye giderken Heaven kütüphaneye doğru gidiyordu. Attığı her adım ona güç veriyordu sanki. Bunu seviyordu, hemde çok. Gidene kadar Nadja ve Floja' nın geldiğini farketti, uykulu ve hiçbirşeyi anlayamamış olan Nadja' ya bir göz attı, ona anlatacaklardı elbette.

Floja ile Heaven kütüphaneye girdiklerinde herkes görevine dalmıştı, Nadja' nın Dominique' nin yanına gitmesi üzerine Floja' ya göz kırptı Heaven ve sessiz bir şekilde söz aldı. " Tıss. " Bu Floja' nında hoşuna gitmiş olmalı ki kısık sesle gülmeye başladı iki kız. Kütüphaneye adım attılar daha sonra, tam olarak başlamıştı işte şimdi macera...

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

"Sersem, sersem..."
Her gece olduğu gibi uyku sorunum başıma bela olmuştu. Saatlerce usanmadan uykuyu beklemiştim, ama beni bulmaya gelmemişti. Büyük bir baş ağrısı ve sinirle üstümdeki ince örtüyü kaldırıp atmıştım. Biraz okulun içinde gezinmek fena olmayacaktı. Belki beş dakika daha bekleyip kendimi yalnız bırakabilirdim. Yine de gezinmek beni kendime getirecekti. Yatakheneden öylece çıkıp, okul koridorlarında sallana sallana yürüyordum. Okul içi gayet sakindi. Yavaş adımlarla kütüphaneye doğru ilerledim. Her adımımda bir kıpırtı hissediyordum. Aniden yerimde durdum ve ne kadar unutkan olduğum aklıma geldi. Bugün önemli bir toplantı vardı ve ben sallana sallana geziyordum. Tesadüfen hatırlamış olmam bir mucizeydi. Uyuyamamış olmam ilk defa işe yaramıştı. Yine de kendime 'sersem' demekten kaçınamıyordum. Çünkü, öyleydim.

Her adımımda biraz daha hızlanmıştım. Nihayet grubun yanına yaklaşmıştım. İşte Hogwarts'ın olmazsa olmazları bizler. Yapılacak plandan haberim yoktu. Sanki harekete geçmişlerdi. Evet, gecikmiştim. Planı bilmesem bile "Hey!" diyerek aralarına katıldım. Beni yabancılamadıklarına sevindim. "Plan nedir?" diyerek heyecanla ve ufak bir sırıtışla sordum.

Gezgin

Herkes planlarını yapıyordu, bu gece harika geçecekti. Ve bu gece en çok eğlenecek olanlardan biride Heaven' di, buna emindi. " Sabırsızlanıyorum millet, şu planı bir an önce bitirelim ve onlara gösterelim. " Gerçekten sabırsızlanıyordu, bir an önce plana başlamak istiyordu doğrusu. O sırada, kütüphanenin kapısından uykulu bir şekilde giren Medwyn' i gördü. Ah, iu çapkın çocuk... Floja' nın partneri, değil mi? İyi anlaşıyorlardı aslında, birbirlerine ara ara takılırlardı sadece. Floja' ya baktı, yavaşça fısıldadı. " Medwyn Bey sonunda geldi. " Floja' ya göz kırptı ve Medwyn' in kendilerine doğru yaklaştığını farketti. Biraz takılmaktan zarar çıkmazdı. Floja' sına doğru gelen Medwyn' e bir omuz attı, ukala bir tavırla konuşmaya başladı. " Sonunda teşvik edebildiniz bayım, bir an hiç gelmeyeceğinizi zannetmiştim. " Bunu söyledikten sonra içten içe gülmeye başladı, bu çocukla uğraşmayı seviyordu doğrusu.

Herkes kendince planlar yapıyordu. Dominqiue' nin yanına gitti bu kez. " Evet, ilk kimden başlıyoruz? " dedi sessizce. Kimden başlarlarsa başlasınlar, düşüncesi bile güzeldi. Aptal kemirgenler, korkak pisi- cikler, inek şahinler... Hepsinin canını bir bir yakmak istiyordu doğrusu. Hepsine günlerini göstermek. Bunları düşünerek derine daldı, Dominqiue' nin cevabını bekliyordu bir yandan da.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Attığım bir iki adım anında burnumdan gelmişti sanki. Heaven her zamanki gibi, sinir bozucu bir şekilde bana omuz atıp “Sonunda teşvik edebildiniz bayım, bir an hiç gelmeyeceğinizi zannetmiştim.” demesinin ardından kafamdaki sinir bulutları tekrar gelmişti. Uykumu aniden açan bu sinirle ters ters baktım, daha sonra Floja’ya dönüp “Selam, tatlım.” diyerek gülümsedim. Daha sonra tekrar Heaven'a dönüp "Sana da merhaba güzelim." dieyerek sırıttım. Her ne kadar birbirimizle uğraşsak bile iyi arkadaştı. Herkes gibi ben de içten içe heyecanlanıyordum. Planı büyük ölçüde merak ediyordum. Her kafadan bir ses çıkıyordu. Durum bende de aynıydı. Kafamdan gene senaryolar kurup duruyordum. Belki biraz daha bekledikten sonra kendi fikirlerimden vazgeçip, asıl mantıklı ve sinsice olanını bekliyordum. Kafamdan hesaplar yapıyordum ama en geç gelen şuan için bendim. Sessiz kalmayı tercih etmiştim, plan her neyse ona sadık kalacaktım. Kendimi aralarında kötü hissetmiştim. Ayrıntıları tek bilmeyen kişi bendim. Hala etraftakiler fark etmeden esniyordum. Yavaş yavaş sakinleştikçe uyku beni ele geçirmeye başlamıştı. Bir an önce harekete geçmek iyi olacaktı. Heaven’nın, yanındaki kıza soru sorması üzerine ben de yanıt beklemeye başlamıştım. Kızı tanımıyordum ama sanırım bizi yönlendirecek kişi oydu. Aynı zamanda, Heaven’la da belli bir süre birbirimize dalaşmadan bekleyebileceğimizi düşünmüştüm.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

"Yılancıklar ne yapıyor böyle? Yatakları çok mu sıcaktı serin yer aramak için çürümüş yuvalarından toplu halde çıktılar acaba, he ?" Mai, kütüphanenin tepesinde şarkılar mırıldanarak uçuyordu. Aşkısı gene ortadan kaybolmuştu. Onu olmadık yerlerde aramak adetten olmuştu artık. Tam kütüphaneden yasak koridora yönelecekti ki, yılan sürüsünün kendisine doğru yaklaşmakta olduklarını görmüştü. Laf atmamak olur muydu? Elbette, bu çok ayıp kaçardı ne de olsa o hayatı risklerle dolu bir hayaletti. O da kibarlık icabı laf attı. Bir yandan da bunlardan nasıl bir çıkar sağlayacağını düşünüyordu. Sorusuna cevap vermeleri için tepelerinde hızla süzüldü. Heaven'nin içinden geçerek Medwyn'nin poposuna bir şaplak attı. Stewie'ye başından beri yanıktı zaten, yanağına şapırtılı bir öpücük kondurup yeniden yükseldi. Galadrîel ona nesnelere dokunma yeteneğini verdiğinde bileğine yıldız şeklinde tılsımlı bir künye takmış onu diğer hayaletlerden özel kılmıştı. Neden mi, çünki o çatlak profesöre asistanlık yapacak kadar ruhunu riske atabilecek tek hayalet oydu. Ve bu kumarda şahane bir ödül kazanmıştı. İstediği zaman katı şeylere dokuna biliyordu. Bunun en zevkli yanı Mai'nin öpücüklerinin karşı taraftan hissedilmesiydi. Poposuna şaplak yiyen öğrenci de hissetmişti, ama belli edip kendini rezil edecek miydi, işte orasını belli değildi. Mai, kendisine dönen sinsi yüzlere baktı. "Beni ikna edemezseniz okulu ayağa kaldırım. Ya da..." mimik bir kahkaha attı "Müdirenin odasına giderim" havada bir tur daha attı "Bir dakkanız var" birden ciddileşerek olduğu yerde tepede asılı kaldı "Bahisleri görelim, ortaya ne koyuyor sunuz?"

VII. Sınıf

"Selam Medwyn"

"Hey Med,biraz bekle ve olacakları gör."

"Beni ikna edemezseniz okulu ayağa kaldırım. Ya da..."

"Müdirenin odasına giderim"

"Hey,Mai. Görüşmeyeli nasılsın ?"

" Hm,görüyorum ki bilekliğin çok güzel,onlardan daha istersen sana üç,beş tane daha verebilirim. Yada yılan arması olan bir kolye. Taş işlemeli hemde,çok yakışır sana ha ? Sevgilin de beğenir belki ? "

Gezgin

Glaedr gözlerini aralayıp yatağının yanındaki saate baktı. Saat çoktan gece yarısını geçmişti. Bu saatlerde bir toplantı olması gerekiyordu kütüphanede ve yandaşları çoktan toplanmış olamlıydı. Bu saatten sonra Glaedr pek sallanır mıydı bilmiyordu ama onlar için her asa bir güç olacaktı. Yatağından doğrulup üstüne uygun bir şeyler giyip kütüphanenin yolunu tuttu. Uykuya mahkum olmuştu yine... Şimdiden ona söylenecek hakaretler kulağına geliyordu. Belkide kimse onu sallamaz ve oda sessiz bir şekilde elinden geleni yapardı. Sanırım böyle olacaktı. Dakik bir insan olmasına rağmen bu toplantıya geç kalmış olması sinirlerini bozmuştu. Yatakhaneden hızla çıkıp kütüphaneye koşar adımlarla ilerledi. Kapıyı açıp içeri girdiğinde grubu rahatça görebilmiş ve yanlarına doğru ilerlemişti. Gruba katıldığında bir şeyler söyleme gereksiniminde bulunup konuşmaya başladı: " Uyuya kalmışım. Bayaa geciktim sanırım " dedi mahçup bir şekilde. Tembelliği yine Glaedr'ı rezil etmeyi başarmıştı. Şimdi etraftakilere bakıp bu savaşta asadaşlarını tanımaya çalışıyordu.

Gezgin

Cevap beklerken Mai' nın yeni işler peşinde olduğunu anladı. Mai' nın Heaven' in içinden geçmesi üzerine Heaven ona döndü. " Ah Mai, sen herkesi rahatsız mı edersin? " Kendilerine tehditte bulunan Mai' ya baktı, korkmuyordu ama Mai' nın gerçekten " yaramaz " bir hayalet olduğu kesindi.

Bu sırada Dominique' ye göz kırptı ve Floja' nın yanına geldi. İçini hırs bürümüştü ve maceralarına başlamalarına sadece dakikalar kaldığını his edebiliyordu. Medwynin kendisine selam vermesi üzerine tekrar ukala bir hava verdi kendisine Heaven, konuşmaya başladı. " Sanada selam, Medwyn' cik. " Bunu nefretinden değil onunla uğraşmayı sevdiğinden söylüyordu, Medwyn' de Heaven' den geri kalmıyordu fakat bu gün ikisi de daha ciddi idi. Özellikle Heaven, sadece ölüme odaklamıştı kendisini. Medwyn ve Heaven' i gülerek izleyen arkadaşına döndü bu sefer, Floja. " Şu çekilmez partnerini düzeltmelisin Floja, bir gün elimde kalır yoksa. " dedikten sonra ikisi biten gülmeye başladı. Heaven soğukkanlı olsada iğneleyici sözlerde üstüne yoktu.

Herkes tamam olmasına rağmen, bir kişi eksikti. O da Glaedr' di. Heaven sevgilisinin elbette burada olmasını isterdi, çünkü bu plan tüm yılanlar için geçerliydi. O sırada kapıdan uykulu bir şekilde sarı saçlarını düzeltmeye çalışan bir çocuk girdi. İşte, Glaedr. Kendisine yaklaşan Glaedr' in saçlarını düzeltti, Glaedr geç geldiği için biraz sıkılmışa benziyordu. " Uyuya kalmışım, bayağı geciktim sanırım. " Heaven evet anlamında başını salladıktan sonra Glaedr' e yaklaştı. " Geç kaldın fakat, bu boşluğu doldurmak senin elinde. Bu gece sensiz olmazdı, günlerini göstereceğiz. " Glaedr' den başını çevirdikten sonra onu hayranlık dolu bakışlarını süzmeye başladı. Daha sonra işine döndü, geleceği tahmin etmeye çalışıyordu. Bu kadar şamata yeterdi, birazda kan dökmek lazım, değil mi ama?