"Bir dakika!"

Mette'nin peçete araması ile elinde savrulan kuşu gördü. Canı acıdığı o kadr belliydi ki, Stuart hemen asasını kaptı. İşte bu tarz kırılma noktalarında bazı bilgileri ortaya koymanın daha etkili olduğu gerçeğini seviyordu. Gözleriniasasının kıvrımlarında ilerletti. Oldukça zarif tuttuğu asasını , ve diğer eline aldığı Dahlia'yı yere koydu.

Kuşun etrafına bir çizgi çekti. Bu bir yaşcizgisine benziyordu, ancak ondan daha soluk bir çizgiydi. Çizgii tam olarak bitirmeden, kendi asasını içerde bıraktı. Bu, büyünün etkisini daha da arttırılacağı evrensel olarak kanıtlanmış bir yöntemdi. Ancak çember içindeki asaya zarar verebilirdi.

"Mette! Şimdi Dahlia'yı iyileştirmek için odaklan. Asama doğru kendi asan ile iyileştirme büyüsü yollaman yeterli. Bu sırada benim asam kırılabilir. Hiç aldırma. İnanışa göre bu Dahlia'ya mutlak dayanıklılık getirecektir. Kullanman gereken büyülü söz ise; Episkey!"

Dudaklarından sıyrılanlar sonucunda Mette'yi gözledi. Kız şimdi ona bakmazken, gözleri yaralı kuşundaydı. Olacakların küçük bir şahidi olmak Stuart için en iyisiydi belki de.

Dahlia için asasını göze mi alıyordu? Tedirgin bir şekilde gözleri ilk olarak Stuart'a daha sonra tekrar Dahlia'ya kaydı. Titreyen ve olduğundan daha beyaz olmuş elleriyle asasını kavrayıp güçlükle Dahlia'ya doğrulttu. Dahlia başını Mette'ye doğru çevirerek meraklı bir şekilde baktı. Mette asasını Dahlia'ya doğrulttu fakat bu sefer kendi gözlerini kapattı. Sessiz bir şekilde hafifce asasını salladı ve ağzından Stuart'ın söylediği kelime döküldü.

"Episkey."

Hiç bir şey görmüyordu. Gözlerini sıkıca kapatmış Stuart'ın söyleyeceklerini bekliyordu. Yavaşca arkasına yaslanıp acıyla yüzünü buruşturdu. Başını ani bir şekilde yaslandığı duvara vurmuştu. Asasını yere bırakıp başını tutmaya başladı. Sadece Stuart'ın elinde Dahlia ve sağlam asasıyla yanına oturup Dahlia'yı vermesini istiyordu.

Büyük bir karaltı. Gözleri kapalı kızın geri geri giderek başını çarpıp düşmesi Stuart için baya kötübir etki yaratmıştı ki, karanlığı elleri ile aşarak çizgiye gitti. Kırılan asanın büyüsü ile, kaybolan çizginin içerisinde sanki yeni bir Dahlia vardı. Oldukça fazla şakıyor ve hızlıca, Stuart'ın eline zıplıyor, oradan omzuna geçiyor, sırtını aşıp tekrar eline geliyordu. Ancak bu sırada yere eğilip asasını yokladığında kırıldığını hisseden Stuart, sadece küçük tahta parçalarına rastladığında şaşırmadığını hissetmişti. yeni bir asa yapabilirdi. bir mektup ile amcasından veela teleği isteyebilirdi, yada, şuan yerde bulunan veela teleğine bakıp kullanılıp kullanılamayacağını anlayabilirdi. Ancak bunun için bütün karanlığın odanın kırık camlarından dışarıya çıkması gerekiyordu. kıza bir süre sonra öyle olduğunda artık Mette'yi seçebilen Stuart, yanına gitti ve vucudu üzerinde gezen, şakıyan kuşu almasını sağladı.

"Eskisinden de sağlıklı ve dinç görünüyor!"

Mette üstündeki ağırlığı fark edince gözlerini aniden açtı. Stuart'da Dahlia'nın iyi olduğunu söyleyince Mette hızlı bir şekilde Dahlia'yı omzunda yakalayıp baykuşuna sarıldı. Dahlia neye uğradığını şaşırmış bir halde Mette'nin kollarından kaçmaya çalışıyordu. Fakat bunu becerebilse ne mutlu ona! Sonunda Dahlia Mette'nin o sıkı kollarından kaçmayı başarmıştı. Hızlıca Mette'den kaçarcasına Stuart'ın omzuna kondu. Mette Dahlia'ya tatlı bir gülümsemeyle bakıp kendi omzuna gelmesi için ikna etmeye çabalıyordu. En sonunda Dahlia bu ısrara dayanamayıp omzuna kondu. Mette istemsiz bir şekilde Stuart'ın yanağına bir öpücük kondurup Dahlia'yı sakince sevmeye başladı.

"Seni ve zekanı çok seviyorum Stuart."

Sanki hiç bir şey olmamış gibi hala Dahlia'nın gagasını okuşuyor ona Danca aklına gelebilecek en iyi sözleri söylüyordu. Dahlia ise sadece garip bir ses çıkarmakla yetiniyordu.

Gözlerinin önünde beliren neşe, ona uzak duygular olsa bile, kendi varlıoğını bunlara dayamalıydı belki de amacına ulaşmak ve en önde olmak için. Bunların dışında baktığı gülümseyen gözlere aynı şekilde cevap vermemek elde değilken yanağına konan öpücük ile irkildi. Ne olduğunu anlayamadan fal taşı gibi açılan gözleri eski haline döndü bir süre sonra. Bunu hazmetmesi zordu Staurt için ama kendin ibulduğunda elleri Metet'nin saçları arasında geziniyordu bile. Dahlia ise oradan oraya kaçışırken komik, hareketler sergiliyor ve Mette ile Staurt'ın gülümsemesini sağlıyordu. Bir düre sonra sonun Mette'nin omzuna konan Dahlia, hala şakırken Stuart espri yapmaka amaçlı dudaklarını araladı.

"Argh.. Teşekkürler Mette. ancak öyle çok şakıyor ki, keşke iyileştirmeseydik diye düşünüyorum. Ayrıca bugünkü derslere girmeyip kendime bir asa yapmak için telek ve gerekli malzeme toplasam iyi olur. Odadaki şu aptal bulut gitsin, yerdek iteleğim iarayacağım."

Dudaklarını kapattıktan sonra elini Mette'nin saçlarından çekip öylece boşluğa salladı. Sadece bekleyip birşey yapmayı düşünmezken, olacakları izleyecekti.

Mette, Stuart'ın ellerinin saçlarında gezindiğini hissetmesi fazla uzun sürmemişti ama hiç bir şekilde yanıtda vermemişti. Stuart'ın şaka yapmasıyla Mette yüzüneki hafif gülümsemenin üstüne daha fazla gülümseme yerleştirip Dahlia'yı biraz olsun rahat bırakmıştı. Dahlia ise Mette'nin omzunu kendi yaptığı yuvaymış gibi yayılarak gözlerini kapattı.

"Evet acaba eski haline geri mi çevirsek? Bende yardım edebilir miyim? Yani asa yapmana. Bilirsin zaten okullar kapanıcak daha fazla derse girmeye gerek duymuyorum."

Yüzündeki tatlı gülümseme hala yerinde masum bir şekilde duruyordu. Mette hevesle Stuart'a dönüp durmayacak çenesini açmıştı.

"Ah, Okullar kapanınca malikanenize mi döneceksin? Yoksa Çatlak Kazan'da mı kalacaksın? Ben olsam malikaneyi tercih ederdim. Kocaman yer. Kaç kişi kalıyorsunuz ki sanki. Ayrıca artık mezun olmamıza iki sene kaldı değil mi? Kendini beşinci sınıfta varsay." Hevesle alt dudağını lafifçe emip tekrar konuşmaya başladı. "Yeni gelecek Slytherin'li yılanların nasıl olacaklarını merak ediyorum. Umarım asil bir Slytherin'li gibi davranırlar. Ayrıca büyüklerinden öğrenmeleri gereken çok şey var. Çok konuştum. Şimdi, sorularıma yanıt istiyorum. Bende senin sorularını yanıtlayacağım."

Gözlerini kocaman açıp Stuart'dan gelecek yanıtları beklemeye başladı.

Söylenenlere sadece gülümseyere kyanıt veren Stuart, Dahlia'nın kurulmasından memnun bir şekilde ona baktı. Ardından gelen sorlara küçük de olsa yanıtlar vermeye çabaladı.

"Aslında Asa yapma işini malikaneye saklıyordum. Büyük ihtimalle zamanımı malikanede geçiririm ama Çatlak kazanın zevki bir ayrı oluyor bilirsin. Orada tanıdığım arkadaşlarımı hiç unutamam. Ancak çok hevesli isen veela teleğini amcamdan almam büyük ihtimalle iki haftamı alır. Daha sonra sana baykuş ile haber ulaştırırım."

Kelimelerini bitirdiğinde kenetlenen dudaklarını şimdi Mette'nin yeni sarf edeceği sorulara adamışken, öylece gülümsedi ve halinden memnun bir şekilde Mette'nin omzuna kurulmuş olan DAhlia'yı gözlemeye başladı.

"Hımm... Ben İsveç veya Danimarka'ya kadar yol çekebileceğimi sanmıyorum. Ayrıca oralar şuan soğuktur. Aşırı derecede hemde. Sanırım Çatlak Kazan'da kendime oda kiralamam gerekecek. Ama ailemide özledim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Hem abimide özledim. En azından siyah kıvırcık saçlarını. Acaba sorunu var mıdır? Eskiden bir sorunu olduğunda ya göl kenarında yada gizlice kızlar yatakhanesine gelerek başını omzuma koyup anlatırdı. Neyse, belki onu görmeye giderim. Beşinci sınıf olunca yeni gelen Ravenclaw'lılar o engin bilgilerinizden faydalanabilecek mi Bay Stuart veya korumanız altına birisini alacak mısın?"

Meraklı gözlerle hiç bitmeyecekmiş gibi olan konuşmasını bitirmişti. Gözlerini bu sefer kapatıp başını geriye yasladı. Bu duruşu seviyordu. Üstüne derin bir yorgunluk çökmüştü. Gözlerini açık tutmak için zorlanıyordu. Heran burda uyuyakalabilirdi. Odasındaki o sıcak yatağını özlemişti. Soğuk odasındaki tek sıcak yeri yani yatağını.