##Ortak Salon##

Gezgin

Out= Ben bir şey yapmıyorum suçlusu ben oluyorum!
İn=

Ned elini gözlerinden çekmişti birkaç saniyelik bulanık görüşü Jeen'in güzel yüzünü görerek netleşmişti. Jeen'in kahverengi saçları ahenkli bir hâl alarak Ned'in başını döndürmüştü. Üzerine giydiği yeşil , çiçek desenli hırka çok yakışmıştı. Güzel gözleri kendisine bakarken Ned kendini çok önemli hissetmişti. Kucağındaki kedi halinden pek bir memnun görünüyordu. Kısa tüylü kedisini yavaşça kucağından indirmiş ve Ned'e kuşkucu tavrı ile bakmaya başlamıştı. Ned bu bakışı iyi biliyordu iyiye işaret değildi.

"Görüşmeyeli, en fazla yarım saat oldu ama seni özledim aşkım"

Ned gülümsedi kendiside çok özlemişti. Nasıl bu kadar çok özleyebildiğini hayla çözememişti ama aynı his Jeen'de de vardı.

"Bende seni çok özledim." Dedi. Jeen'e aşkı çok büyüktü. Daha önce hiç bu kadar çok birini sevdiğini hatırlamıyordu. Çıktığı başka kızlar Jeen gibi değillerdi. Onları daha uzun süre görmese de özlemiyordu. Sahte tavırları Ned’in hoşuna gitmiyordu. Ama Jeen öyle değildi. Bazen başka çocukların Jeen’e sulanacağını aklına getiriyor hemen deliriyordu ve Jeen’i buluncaya kadar rahata ermiyordu.

"Sen ne yaptın, ben yokken?"

Tam on ikiden vurmuştu Ned’i şimdi kızlarla konuştuğunu söylese miydi ? Ama kızacağını biliyordu. Dürüstlüğü de seviyordu özellikle sevgilisine karşı yalancı olmak asla istemezdi.

"Needdd, yardımına ihtiyacım var."

Ned önce sevinmişti cevabı vermekten onu kurtaracak bir neden çıkmıştı. Ama hemen ardından sevinci geçmişti. Beynindeki şifre çözme motorları şuandan itibaren çalışmaya başlamış ve hiçte olumlu raporlar vermemişlerdi. Bir kızın böyle diyip Ned’in yanına gelip oturması kötü bir senaryoyu açığa vurmuştu. Şuanda hesap vermeyi tercih edeceğini iyi biliyordu . Ve senaryo başlamıştı. Önce Jeen kıza kızgın ve sinirli bakışlarını atacak bu sırada içinden küfredecek hemen ardından hiçbir şey yapmadan gidecekti. Jeen önce kıza sonrada Ned’e ateş saçarak baktı ve ayağa kalktı Ned’de aynı anda ayağa kalktı ve göz göze geldiler ama Ned’in yüz ifadesi kızgın değildi şaşkındı. Sol kolunu koltukta oturan kız çekiştiriyor ve bir şeyler sayıklıyordu. Ned ona aldırmadan durdu.

"Siz keyfinize bakın, benim de işim vardı zaten. Sonra da bla bla bla..."

Demişti Ned sağ elini Jeen’in kolunu tutmak için uzattı ve dirseğinden tutarak.
“Dur.” Dedi o sırada oturan kız daha fazla çekiştirmeye başladı Ned kolunu çekip şımarık kıza

“Bırak!” dedi ama dinlememişti kız. Asasını çekip

“Petrificus totalus!” Dedi kız olduğu yerde donmuştu bir Slytherin’liye büyü yapmak istemezdi ardından elini kurtararak Jeen’e döndü ve

“Ya aşkım yapma böyle. Benim bir suçum yok. Tanımıyorum bile bunu.”

Gezgin

Out:Ay, benim ne suçum var? Minyorin'in kişiliği böyle. Katlanacaksın artık canım ^^

İn;

*Bittin sen kızım,bittin! Sen de Ned, hele bir yüz ver o salağa, elimden çekeceğin var.*

İçinden ağzına geleni söylüyor, araya küfürler sıkıştırıyordu. Sinirle ayağa kalktı. Ned'in de ayağa kalkmasıyla göz göze geldiler. Zümrüt yeşili gözler... Ah,kalbi mi sıkışıyordu? Kendisine masum masum bakan bir çift göze dayanamıyordu. Kim inanırdı bu gözlerin kızdığında alev saçar gibi korkutucu olduğuna? Öylesine masum ve şaşkın bir hali vardı ki,Min yumuşamaya başlamıştı bile.

Ned, sıkıca ama canını acıtmayacak şekilde kavramıştı Min'in dirseğini. Ned'in teni, tenine değdiğinde hastalanıyordu. Ateşi çıkmaya başlamıştı bile. Çaktırmamaya çalışarak zorlukla yutkunurken, kız, Ned'in beyaz gömleğinin sol kolunu daha şiddetli çekiştirmeye başlamıştı. Ned'in ona bırakmasını söylemesine rağmen, şımarıklık yapmaya devam edince, sol kolundan beklenmeyecek bir hızlılık ve çeviklikle asasını çıkarıp, “Petrificus totalus!” diye haykırmıştı Ned. Kız, kaskatı kesilip, yere düşmüş ve Ortak Salondaki bütün gözler Ned ve Min'e çevrilmişti. Ned, buna umursamayıp, Min'in gözlerinin içine bakıp söylemişti bu kelimeleri, en sevimli haliyle.

“Ya aşkım yapma böyle. Benim bir suçum yok. Tanımıyorum bile bunu.”

Nasıl bir aşktı bu? Nasıl bağlanmıştı bu kadar kısa sürede? Biraz delice bir bağlılıktı bu. Kıyamıyordu bir türlü Ned'e. Neydi onu farklı kılan? Bilse, aşk olur muydu,bilemiyordu.

Ned'in, dirseğini tutan elini iki elinin içine alıp, sevgiyle gözlerinin içine bakıp konuşmuştu.

"O zeka yoksunu, barbie bebeklerle konuştuğunu görürsem, konuşmadığını biliyorum ama olursa diye söylüyorum, aklıma gelen ilk laneti uygularım sana. Kıza neler yapabileceğimi tahmin edersin artık." deyip, sevimli bir sırıtış sergiledikten sonra, Ned'in şaşkın şaşkın baktığını görünce açıklama yapma gereği duydu.

"Ne yapayım, kıskanıyorum seni. Başka birinin seninle konuşmasından nem kaparken, bir kızın sana dokunmasına katlanamam.Bilirsin işte beni."

Gezgin

Ned masum ifadesini takınmıştı arkasında ve Jeen'in arkasında çocukların, özellikle bu tikky kızın arkadaşları, Ned ve Jeen’e bakıyor bazıları fısıldıyordu Ned gözünü bir an dahi Jeen'in gözlerinden almadan ve masum ifadesini bozmadan bakıyordu o sırada tikkynin yere düştüğünü görebilmişti ama ifadesini hiç bozmadan durdu bu duruşun sonunda ne olacağını biliyordu. Jeen’in kalbi çok yumuşaktı dışından kızgın gözüküyor olsa da şuan. Hemen arkasından sözünü kanıtlayan işaretler gelmeye başladı içinden gülümsedi sonra Jeen gözlerini devirip pes etmişti. Ned’in sağ elini iki elinin alına almış ve o içten ve sevgi dolu gülüşünü sunmuştu Ned’e ardından:

"O zeka yoksunu, barbie bebeklerle konuştuğunu görürsem, konuşmadığını biliyorum ama olursa diye söylüyorum, aklıma gelen ilk laneti uygularım sana. Kıza neler yapabileceğimi tahmin edersin artık."

Kıskandığını biliyordu da bu kadar büyük olacağını değil en azından Ned Jeen’ne bir çocuğun sulandığını görse Jeen’i değil çocuğu öldürürdü. En azından pişman ederdi yada bir daha yapamayacak hale getireceğinden emindi ama öldüreceğine daha büyük bir ihtimal veriyordu. Kısa süre sonra Jeen beyaz bayrağı çekmiş açıklamaya koyulmuştu

"Ne yapayım, kıskanıyorum seni. Başka birinin seninle konuşmasından nem kaparken, bir kızın sana dokunmasına katlanamam. Bilirsin işte beni."

Ned Jeen’in bu huyunu biliyordu bilmediği kadarını da öğrenmişti artık. ‘Çok kıskanç kız’ dedi ardından Jeen’i kendine doğru çekerek öptü bu olay da mutlu sonla bitmişti ama hemen ardından herkesin kendisine baktığını farkına varınca geri çekildi ve asasını yerdeki kıza doğrultarak

“Priori Incantatem”

Gezgin

Bir süre konuşmamayı tercih etmişti Ned. Neden konuşmuyordu? İki çift güzel söz söylemek bu kadar mı zordu? Bundan da ayrı bir kavga çıkabilirdi. Min, çıkarırdı. Sevgisinden bir an bile şüphe duymamasına rağmen cümle kurmayı sevmiyor oluşu deli ediyordu Min'i. Gerçi pek bir şey beklemiyordu ondan, tanıyordu çünkü sevgilisini. Duygularını ifade ederken kelimeleri bir araya getirip, düzgün bir cümle kuramıyordu. Anlıyordu onu, zordu onun için böyle şeyler.

Minyorin'in Ned'i bu kadar iyi anlayabilmesinin nedeni, aralarındaki birçok farklılığa karşın var olan korkunç benzerlikti, onları o ürkütücü sona yaklaştıran da olursa, bu benzerlik olacaktı. İnsanlarla ilgilenmeyen, sadece kendine dönük, kendi kırgınlıklarından, acılarından beslenen, kendine olan hayranlıkla büyüyen o gölgeli ve tehditkar bölge Minyorin'in ruhunda da geniş bir yer kaplıyordu. Aynı hastalığa yakalanmış olanların belirtileri çabuk gören gözleri gibi birbirlerini görüp tanıyorlardı onlar da.

Ned, Min'i kendine çekip öpmeyi tercih etmişti, Min'in beyni bu düşüncelerle işgal edilmişken. Dudakları kesiştiğinde gözlerinden alevler çıktığı için kapamıştı göz kapaklarını. Ellerini kibarca omuzlarına koydu ve Ned'in sağ kolunu beline koyduğunu hissetti. Kelimelere ihtiyaçları yoktu aslında. Ne kadar da saçma sapan düşüncelere dalmıştı öyle? Birbilerine duyduklarını aşkı daha farklı ifade etmeleri, bu aşkın derecesini değiştirmezdi ki.

Dudakları ayrıldığında, Ned'in omuzlarında duran ellerini çekmedi Minyorin. Gülmeye benzeyen ama gülme olmayan bir ses kabarcığını andıran bir sesle ve bir yandan doğal olmaya çalışan bir yandan da söyleyeceğinin doğal bulunmayacağını bilen birinin gereğinden fazla hızlı konuşmasıyla söyledi bu sevgiyle sansürlenmiş, düşük dozda hakaret içeren cümleyi.

"Biliyor musun, sen iyi cilalanmış bir ahşapsın." Ardından da yaptığı yaramazlığı sevimliliği ile kapatmaya çalışan küçük bir çocuk gibi sevimlice gülümsedi. Muhtemelen açıklama istemesini engellemeye çalışıyordu. Bunu istemesine izin vermemek için, hızlıca düşünüp anlık plan uygulamasına geçti. Ned'in kulağına yaklaşıp, ondan beklenmeyecek bir şekilde fazlasıyla çekici ve caydırıcı bir şekilde fısıltı ile konuştu.

"Ne düşünüyorum, biliyor musun? Belki de bu gece geç bir saatte göl kenarına inip, yıldızları seyretmeliyiz. Ne dersin? "

Ned'e gülücükler atarken, anlık bir mimik değişimi ile, Ortak Salondakilerin meraklı gözlerle onları izlemesi anca sinirini bozup, sinirle onlara baktı ve hepsine göz gezdirip, en ukala kelimeleri seçip bağırdı.

"Hey siz, ne bakıyorsunuz öyle? Tren mi sandınız bizi? Kendi işinize bakın!"

Tekrar Ned'e dönüp, gözlerinin içine bakıp, ellerini daha sıkı tutarak cevabını bekledi gülümseyerek.

Gezgin

Ned şuan aşkını itiraf edecek bir söz söylemesi gerekiyordu daha önce aklını böyle bir şey için hiç zorlamamıştı. Şimdi aklının bütün motorları güzel söz için çalışmaya başlamıştı.

*Seni Seviyorum - Çok klasik*
*Seni ömrüm boyunca seveceğim - Tarih oldu*
*Gördüğüm en güzel sensin* - ???
*Sen benim çiçeğimsin* - nişanlına mı söylüyorsun ?

Ve sonunda aklı bir rapor göndermişti kalbine güzel bir duygu idi bu Ned hemen Minyorin'in omuzlarından hafif bir şekilde tuttu gülümseyerek sözcükleri içinden tekrarladı ve;

¿"Gördüğüm eN güzel rüya senin olduğun,
Duyduğum En derin sevgi senin eserin,
Gördüğüm en güzel Dünya senin gözlerin,
Ve kurduğum en güzel hayal sensin."¿
"Sevgilerin en güzeli seni sevmek,
ÖzleMlerİn en güzeli seni özlemek,
Ve hayatıN tadı sabah kalktığımda,
Senin varolduğunu bilmek... "
Dedi ve gözlerinin içine baktı ardından Jeen

"Biliyor musun, sen iyi cilalanmış bir ahşapsın."

Ned güldü gizli ifadeyi anlamıştı. Jeen'de gülmüştü o en sevimli hali ile. Ned’i baştan çıkartıyordu.

"Ne düşünüyorum, biliyor musun? Belki de bu gece geç bir saatte göl kenarına inip, yıldızları seyretmeliyiz. Ne dersin? "

“Süper derim.”

Dedi hevesli bir tavırla o sırada Jeen ve Ned’e çok acayip bakışlarını sunmaya başlamıştı Slytherin’liler Jeen dayanamaz hale gelmiş herhalde ki

"Hey siz, ne bakıyorsunuz öyle? Tren mi sandınız bizi? Kendi işinize bakın!"

Bu deyimi iyi biliyordu ve tam yakışmıştı bu bakışlara. Ned gülümseyerek Jeen'e baktı dudağından şu sözcükler çıkıvermişti

¿"Aşk bir yApraksa , ormanları
AŞk bir damla suysa , okyanusları
Aşk bir tutam topraksa , dağlarI sana veririm.
Ama eğer aşK sensen , senden daha güzel birşeyi sana veremem."¿

dedi. Boynunu bükerek. Bu söze boynunu bükmesi gerekiyordu.

Gezgin

Düşündükleri için pişman olmuştu. Ned, düşüncelerini bakışlarından anlamış olacak ki, bir sürü duygusal söz söylemişti Min'e. Bunları hissederek söylediğinden emin olamasa bile o an duygulanmıştı istemeyerek.

Ned, yaptıklarından memnun, mukafatını bekler gibi gülümserken, Min daha fazla dayanamayıp ona sımsıkı sarıldı. Sanki kaçmasına engel olmaya çalışır gibi sarıp sarmaladı çocuğu. Ned'in parfümü burnunu yakmaya başlamıştı ama aldırmadı. O an tek düşündüğü yanındayken bile özlediği sevgilisine sarılmaktı.Bir süre sonra Min, Ned'i bıraktı ve gözlerinin içine baktı.

"Beni hiç bırakma, olur mu?" dedi ağzından çıkan kelimelerin sıralanışını umursamadan. Min, böyle cümleler kurmazdı ki? Neler oluyordu ona? Aşk, kişiliğini bile değiştirmeye başlamıştı. Ned'in boyuna erişmek için ayaklarının ön tarafı ile yükseldi ve Ned'in dudaklarına küçücük bir öpücük kondurdu. Belki bir saniyelikti ama içinden gelen, tutkuyla yaptığı bir hareketti. Ned, ona sevgiyle bakarken, Min üzülmüş gibi dudaklarını büktü ve fısıltıdan biraz daha yüksek bir sesle konuştu.

" Aşkım, gitmem lazım. Üstümü falan değiştireyim. Sonra beraber akşam yemeğine ineriz " dedi ve göz kırptı. Ned'in cevap vermesini beklemeden arkasını dönüp kalabalığa karıştı.

Gezgin

Ned olduğu yerde Jeen'e bakarken gülümsedi içten gelen bir şeydi bu yaptığı neyi içinden gelmeyerek yapıyordu ki ? Jeen'in karşısında ilk zamanlar dili tutulurdu ama şimdi dahada dili çözülüyordu aklına çok güzel sözler geliyor aklına geleni hemen yapıyordu.

Bu sırada Jeen çok duygulanmıştı ki Ned'e sımsıkı sarılmıştı elini Jeen'in beline dolayıp gözlerinin içine baktı. Hemen ardından Jeen geri çekildi ve

"Beni hiç bırakma, olur mu?"

Demişti Jeen içten bir bakışlar Ned gözlerini kırparak

"Sende beni hiç bırakma."

Dedi . Gözlerinin içine bakmıştı ayaklarının ucundan hafif bir şekilde kalkmış ve Ned'in dudağına saniyelik bir öpücük kondurmuştu. Ned o an içinde bir sevinç olduğunu hissetmişti. Kalbi sadece Jeen'i istiyordu. Hemen ardından yüzünün şekli değişmiş mutsuz bir ifadeyle ve çok sessiz bir tonla ağzından şu sözler dökülmüştü

" Aşkım, gitmem lazım. Üstümü falan değiştireyim. Sonra beraber akşam yemeğine ineriz "

dedi ve hiçbirşey demeyi beklemeden gitmişti.

Gezgin

O sırada Steffy odasından çıkıp salona girmişti.Dışarı çıkan Ned'e:

-Güle güle Ned..

dedi.Okulda herkesi tanırdı o.Kendisini tanımasalar bile..T-shirt ünü düzeltti tokasını taktı.Odadakilere:

-Selam..

diyerek gülümsedi.Berbat bir haldeydi.Güzeldi yinede ama kıyafeti çok sadeydi.Koltuklardan birine oturup saçlarını toplamaya devam etti..

» Ortak Salon
» Ortak Salon
» Ortak Salon
» VI. Sezon Ortak Salon
» Ortak Salon ( IV. Sezon)

##Ortak Salon##

##Ortak Salon##

Similar topics

Similar topics