Biri yardım edebilir mi?!

VI. Sınıf

Derin ve normal aralıklarla nefes alıp veriyordu. Gözleri huzur içinde kapalıydı. Uykusunda huzursuzca kıpırdandı. Göreceği rüyayı önceden anlamış gibi kaşlarını çattı. Gözlerinin önünde beliren bembeyaz ışık birden etrafını sarmalamıştı. Yine o odadaydı. Ah, tanrım! Yine burada ne işim var benim? Diye düşünmekten alamıyordu kendini. Bu tanrıça olayı artık sıkmaya başlamıştı. Düşüncelerini yüksek sesle dile getirdi. ‘ Neden burada olduğuma ve birazdan Nyks’ın yüzünü göreceğime hiç şaşırmadım acaba! ’ Hissettiği öz güvenden daha güçlü çıkmıştı sesi. Sert ve kendinden emin bir havası vardı. Yine önünde beliren tanrıçanın, yine göz kamaştırıcı güzelliğine bakmaktan alamıyordu kendini. Hasetle bir iç geçirmeyi son anda önledi Lazernia. ‘ Gene gene seni rahatsız ettiğim için üzgünüm. Yalnızca sana bir sorum olacak. Londrada ki evimde ulaştığınız sonuçtan tatmin olmadın değil mi, Bella? ’ Yine Bella! Bella aşağı Bella yukarı! ‘ Ah Tanrım! Daha kaç defa daha uyaracağım? Bella değil yahu! L-a-z-e-r-n-i-a ! ’ Tanrıça’nın biçimli dudaklarına düşen kibirli ve alaylı gülümsemeye aldırmadı. ‘ Artık bıktım tamam mı? Ne saçma sapan bi’ tanrıçanın rüyalarıma girmesini ne de gelecekten imgeler girmek umurumda değil! Ben sadece normal biri olmak ve bu salak rüyadan uyanmak istiyorum. Nyks, bensiz ne halt ediyorsan onu etmeye devam! ’ Diye haykırdı ve kendisini kan ter içinde yatağında buldu. Bu defa tanrıçayı çok kızdırmış olmalıydı. Başı çok feci ağrıyordu ve gözleri batıyordu. Ayağa kalktı ve odasında şöyle bir dolaştı. Boy aynasının önüne geçti ve gözlerine baktı. Hafif kanlanmışlardı. Toka sepetin den bir lastik toka aldı ve saçını emaneten topladı. Yatağına tam oturmuştu ki penceresinde ki baykuşu gördü. Baykuşun ağzında tuttuğu parşomen parçasını eline aldı ve dikkatle açtı. Yazı Matthew’a aitti.

Konuşmamız gerekiyor. Seni Old Gween Parkında bekliyor olacağım.
Umarım gelirsin.

Matthew.

Notu okuduğunda yerinde dona kalmıştı. Gitmek istiyor muydu? Evet! Gitmelimiydi? Hayır! Gidecek miydi? Evet! Üzerine bir şeyler geçirdikten sonra saçında ki tokayı çıkardı ve sepete fırlattı. Odasından çıktı ve merdivenleri son sürat indi. Annesi her zaman ki gibi kahvaltıyı masaya kurmuştu bile. Birkaç bir şey attı ağzına. ‘ Anne benim çıkmam gerek. Seni seviyorum… ’ Diyerek evden fırlamıştı. Cisimlenerek Old Gween Parkına gitti. Arkası dönük bir şekilde bekleyen Matt’i görebiliyordu. Ona yaklaştığı her adımda daha da çok heyecanlanıyordu…</FONT>

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

‘‘ Alphonse , bunu Lezarnia'ya götür ’’

Elleri titriyordu.Elinde ki zarfı baykuşu Alphonse'un ayağına sararken bile çok düşünceli görünüyordu.Bu zarfı Lazernia'ya göndermek konusunda çok kararsızdı.‘‘Acaba yapmasam mı?’’ sorusu aklını kurcalıyordu.Çünkü Lazernia ile uzun bir süredir hiç konuşmamışlardı.O gün Matthew'a güvenmeyip sırtını çevirdiği gün dünya Matthew'un başına yıkılmıştı sanki.Ne yapacağımı bilmez bir şekilde okulun geri kalan zamanını içine kapanık bir şekilde ve mümkün olduğu kadar Lazernia'nın bulunduğu ortamlardan uzak bir şekilde geçirmeyi seçmişti.Öyle yada böyle okulu bir şekilde tamamlamıştı fakat böyle oturup beklemek Matthew'un yapısına uygun bir davranış değildi,olamazdı da.Lazernia ile konuşmalı, bu işi bir çözüme kavuşturmalıydı.O yüzden bir not yazmış ve Alphonse'a vermişti.Fakat hala kararsızdı.Kendini zorlayarak ‘‘Hadi,artık git Alphonse’’ diyebildi sadece.Matthew artık dönülmez yola girmişti.Alphonse'un havada süzülerek uçuşunu izlerken yüzüsünü anlamsız bir tebessüm kaplamıştı.Oraya gittiğinde Lazernia'ya ne söyleyeceğini bile bilmiyordu.Alphonse artık yavaş yavaş gözden kaybolmaya başlamıştı.Artık Matthew için evden çıkma vakti gelmişti.

Birkaç dakika sonra...

Saatin biraz erken olması iyi olmuştu.Etrafta pek kimse görünmüyordu.Bu iyiye işaretti.Böylece Matthew, Lazernia ile daha rahat konuşabilecekti.Matthew,Lazernia ile herzaman buluştuğu yere gelmişti ve Lazernia orada değildi.Lazernia'yı orada görememek Matthew'da bir hayal kırılığı yaratsada , Lazernia'nın geleceğini hissediyordu.Matthew beklemeye başlamıştı artık.Zaman sanki hiç geçmiyor gibiydi.Böyle durumlarda Matthew herzaman biraz stresli olurdu ve terlemeye başlardı.Derin bir nefes aldıktan sonra eliyle alnındaki birkaç damla teri sildi.Derken bir ayak sesi işitti.Ayak sesini duymasıyla irkilmesi bir olmuştu.İçini birden bir heyecan kaplamıştı.Acaba gelen Lazerniamıydı ? Hem , hem ona ne diyecekti ki ? O kadar heyecanlanmıştı ki.Gelenin Lazernia olmama ihtimalini bile düşünemiyordu.Arkasından gelen kişinin Lazernia'dan başka kimse olamayacağını düşünüyordu artık.Gözlerini kapadı ve titreyen ellerini sıkmaya başladı.Böylece ellerinin titremesinin ve heyecanının gitmesini umuyordu.Ayak sesleri dahada artmaya başlayınca artık dayanamadı ve heyecanlı bir ses tonuyla :

‘‘Buraya geleceğine emindim.Benim yüzümü kara çıkarmadığın için sana minnettarım.Ben..ben..gerçekten ne diyeceğimi hiç bilmiyorum.Şu zamana kadar böyle bir durumla karşılaşmadım.Aslında sana bana güvenmediğin için kızmam gerekir.Ama bir türlü bunu beceremiyorum.Ama..ama.. senin burada bana göstereceğin tavır bu sefer herşeyi değiştirebilir.’’

VI. Sınıf

Matthew’ın yanına iyice yaklaşmıştı. Büyücünün sözleriyle iyice eli ayağına dolanan Lazernia soğukkanlılıkla Matthew’ın yanına dikildi. Söylediği her sözü dikkatle tartıyor, kin, öfke ya da daha kötüsünü arıyordu. Ama o tür duygularla söylenmemişti bu sözler. Daha çok sakindi. Kin değil de hüzün var gibiydi. Sözlerinin bitmesini bekledi. Son cümlenin ardından ne diyeceğini bilememişti. Böyle durumlar başına hiç gelmezdi. Boğazını temizledi ve sözlerine başladı. Özenle seçtiği cümleleri samimiyetle söylüyordu. ‘ Bak, ben daha çok Hogwarts’da her şeyi yoluna koyabileceğimizi sanıyordum. Söylesene neden benden kaçtın? Her şeyi bir şekilde halledebilirdik. Başıma o kadar çok kötü şey geldi ki! Birinde, sadece birinde bile yanımda değildin. O gün sana zaten güvenemezdim. Bana doğru dürüst bir açıklama bile yapmamıştın! ’ O günü o kadar net hatırlıyordu ki. O aptal kızların söylediklerinden çok Matthew’ın söyledikleri ilgilendirirdi Lazern’i. Ama Matt doğru dürüst bir açıklama da bulunmamıştı. Lazern’in söylediklerinden dolayı üzülmüş gibi bir hali vardı. Ama bulundukları anda doğrular konuşulmalıydı ve her doğru insanı mutlu etmezdi. En sıkıntılı anlarında Matt’in yanında olmayışı, olamayışı Lazern’i üzmüştü. Başını öne eğdi ve gelecek tepkiyi bekledi. Simsiyah gözleri Matt’e bakmaya korkar gibiydi, ama Matthew’ın gözlerinin üzerinde olduğunu hissedebiliyordu.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Matthew açıklamasını bitirdiğinde sanki biraz rahatlamış gibi hissediyordu ama daha hiçbirşey olmamıştı.Fakat şimdiden rahatlaması konuşmanın seyrini büyük bir ölçüde etkileyecekti.Matthew'un sözleri üzerine Lazernia konuşmaya başlamıştı.Matthew, Lazernia'nın buraya nefretini kusmak için geldiğini sanarken Lazernia daha ılımlı bir şekilde konuşmuştu.Hatta öyle bir konuşmuştu ki , Matthew'a pek sinirli değildi.Sadece onu yalnız bıraktığı için sitem etmişti.Bu sözlerin üzerinde Matthew'un yüzünde bir tebessüm beliriverdi.Gözlerini yavaşça açtı ve arkasını döndü.
‘‘Neden kaçtığımı merak ediyorsun demek ? Aslında kaçmamın nedeni ilk defa birinin bana güvenmemesiydi.Aslında bu kişi sıradan biri olsaydı pek önemsemezdim ama dünyada en çok güvendiğim kişi bana güvenmemişti.Bu benim için gerçekten bir şoktu.Sana açıklama yapmamıştım,doğru.Ama açıklanacak birşey yoktu.Bence bunu sende biliyordun.Üstelik,seni yalnız bıraktığım içinde üzgünüm.Ne yapacağımı bilemez bir durumdaydım.Hem..Senin başına neler geldi ki ? Bana niye gelmedin.Ben senin yanına gelmemiş olabilirm ama zor durumdayken sen neden benden bir yardım bile istemedin ?’’
Sözlerinin ardından merakla Lazernia'dan bir cevap beklemeye başlamıştı.Gözlerini Lazernia'nın gözlerine kilitlemiş ve ondan bir cevap beklemeye koyulmuştu.Başına ne gelmiş olabilirdi ki?

VI. Sınıf

Sözlerini bitirdiğinde büyük bir rahatlama hissiyle dolmuştu. Bir dönem boyunca içinde tuttuğu şeyleri söyleyivermişti. Hâlâ yere bakarken Matthew’ın sesi yükseldi. Lazern söylenen sözleri dikkatle dinledi. Matt, kendi çapında bir savunmaya geçmişti. Son olarak da Lazern’in başına ne geldiğini soruyordu. Anlatabilir miydi? Elbette, anlatabilirdi! Ama bunu Matt gerçekten de dinlemek ister miydi? Bunu öğrenmenin tek yolu sormaktı tabi, ama iki heceyi bir araya getirip bir cümle kuramıyordu. Başını hafifçe kaldırdı ve gözlerini Matthew’ın gözlerini kilitledi. Mahcup bir tavırla konuşmaya başladı. ‘ Gerçekten dinlemek ister misin? ’ Matthew gözlerini devirmişti. Onaylayan bir baş sallamayla Lazern güvenini toparladı. Elini Matthew’in elinin üzerine koydu. Arkalarında kalan küçük banka çekti Matt’i. İkisi de aynı anda oturdular. Başına gelenleri nasıl anlatacağını bilemez haldeydi. Nereden başlayacaktı? Tabii ki her akıllının yaptığı gibi en başından.

‘ Ayrılmamızdan, küsmemizden, ya da her neyse, işte o olaydan sonra oldu. Ben bir rüya gördüm. Rüyamda beyaz bir odadaydım ve önümde bir kadın duruyordu. Kadın bana Lizz’i yalnız bırakmamamı söyledi be arkasından bir adam çıktı. Babamın öldüğünü biliyorsun. O çıkan adam babamdı! Bana göz kırptı ve Kadına Nyks diye hitap etti. Adı bu olsa gerek diye düşündüm. Uyandıktan sonra araştırma yaptım. Gece tanrıçasıymış. Ne ironi ama! Neyse bunu Lizz’e ve Olivia’ya anlattım. Avluda konuşurken kendimizi o odada bulduk. Ve Olivia’yla baba tarafından kuzen olduğumuz açığa çıktı! Ayrıca babamın yıllar önce Nyks’e hayatını adadığını öğrendim. Ve Nyks’ın bu adağa teşekkür olarak bana görüş yeteneğini verdiğini ve omzumda ki ay şeklinin bu yeteneğinin simgesi olduğunu öğrendim. Ayrıca bu yetmezmiş gibi babamın sırrı için tanrıçanın Londra’da kaldığı eve gitmek zorunda kaldım. Tristan Olivia ve ben. O evde başıma gelmeyen kalmadı ve o tanrıça bozuntusu her gece rüyama giriyor! ’

Sözleri bittiğinde Matthew şok olmuş gibi görünüyordu. Tepkisi nasıl olacaktı acaba?

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Matthew ilk Lazernia banka oturduktan sonra Lazernia konuşmaya başlamıştı.Matthew onu dikkatli bir şekilde dinliyordu.Dinlerkende şaşkınlığını gizlemeyemiyordu.Bu yaşadığı olay gerçekten çok tuhaftı.Ama neden böyle bir olaydan sonra Matthew'dan yardım istemediğini anlayamamıştı.Aralarında ne olmuş olursa olsun Matthew'un ona yardım edeceğini bilmesi gerekiyordu.Lazernia'nın konuşmanın ardından Matthew'ın dudakların sadece ‘‘Vay be!’’ kelimesi çıkmıştı.Bu sözlerinden ardından derin bir nefes aldı :
‘‘Görünüşe göre baya hareketli günler geçirmişsin.Ama yinede gelip benden yardım alabilirdin.Aramızda her ne olursa olsun sana yardım etmekten çekinmem ben.Bu arada olanlar konusunda gerçekten üzgünüm ve senden af diliyorum ya da neyse şimdi bunları konuşmanın pek yeri değil gibi sanki bunu sonra konuşuruz.Sen, bana Londra'daki eve gittiğinizde ne olduğunu anlatabilirmisin peki ? Birşeyler bulabildiniz mi? Şu Nyks denilen tanrıçadan bir kurtuluş yolu ? ’’
Bu sözlerin üzerine Matthew düşünmeye başlamıştı.Böyle bir durumla ilk defa karşılaşıyordu.Ne yapacağını bilemez şekilde Lazernia'ya bakmaya başlamıştı.Bir elini Lazernia'nın soğumuş olan ellerinin üzerine koyarak Lazerina'dan bir cevap beklemeye başlamıştı.Endişeli görünüyordu.

VI. Sınıf

Matthew’dan gelen tepki pek beklediği gibi değildi. ‘Vay be’ lafı biraz… Tanımsızdı? Daha çok etkilenmiş gibi görünüyordu, hoş kim etkilenmez ki? Mitolojik bir karakterle bağlantıya giriyorsun. Elbette herkesin verebileceği tepki böyle olurdu. Bunu Lazern de Matt’den duysaydı büyük ihtimalle aynı tepkiyi verirdi. Neyse ki Matt kendisini toparladı. Aralarında ne geçmiş olursa olsun yardım isteyebileceğini mi söylüyordu Bella’ya? Ah, hadi ama, hangi kız bunu yapardı? Sonra konuya geri dönmüştü Matt. ‘ Sadece babamın ve amcamın –yani Olivia’nın babası- mektuplarını gördük. Amcam Olivia’ya babamsa bana bir mektup bırakmışlardı. Neyse o tanrıçadan kurtuluş yolunu bulamadık, gerçi rüyalarıma girmesi dışında tanrıçayı seviyorum. ’ Matt’in şaşkınlıkla açılan gözlerini görünce araya laf girmesin diye telaşla ekledi. ‘ Yani, bazı şeyler için beni uyarıyor ve genelde yardım ediyor. En yalnız kaldığım zaman bile bana aslında yalnız olmadığımı ve onun hep benim yanımda olduğunu hissettiriyor. Hoş bir duygu. ’ Dedi sırıtarak. Matt’in gözlerinde ki anlayış Lazern’i esir etmişti. ‘ Neyse Matthew, benimle gerçekten konuşmak istediğin konuya dönelim mi? ’

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Lazernia, Matthew'a evde neler bulduğunu anlatmış , tanrıçayı sevdiğini söylemişti.Bunları söylerken Matthew'un gülümsüyordu.Madem tanrıçanın herzaman yanında olduğunu hissetirmesi ona hoş bir duygu gibi geliyordu, o zaman ortada pek problem yok gibiydi.Ama yinede temkinli olmalıydı.Ne zaman ne olacağı belli olmazdı.Lazernia'yı fazla yalnız bırakmamak için çaba gösterecekti artık.Lazernia sözlerini bitirirken Matthew'a onu buraya çağırma sebebini sormuştu.Bu sorusunun ardından Matthew'un affalaması gecikmemişti.Bak şimdi! Ne desem? Buraya geldiğine göre.. Evet! Onun da Matthew'a karşı hisleri halâ devam ediyor olmalıydı.Matthew'un bu düşüncesinin doğru olmasını umarak :
‘‘ Errr.. Şey.. Dediğim gibi gittiğin gün orada ne yapacağımı bilemedim.Sana açıklama yapmalıydım ama çok önemsiz bir durum için sana açıklama yapmak...Bilmiyorum işte, gereksiz olurdu sanırım.Yani..şey işte... ’’
Demek istediğini tam olarak açıklayamaması Matthew'u çileden çıkarıyordu.Derin bir nefes aldı.
‘‘Ah! Tamam , senden özür diliyorum.Uzun zamandır konuşmadık ama umuyorum bu uzak kaldığımız sürede bana karşı hislerinde bir değişme olmamıştır.Çünkü bende olmadı.Hala tek bir kişiyi seviyorum. ’’
İçinden geldiği gibi konuşmaya çalışmıştı ve sözlerinin ardından masumca bir ifadeyle Lazernia'dan gelecek bir tepki bekliyordu.Bunun olumlu olması Matthew'u çok ama çok rahatlatacaktı.

» Uyan Hogwartst: Mutfakta Biri Var !

Biri yardım edebilir mi?!

Biri yardım edebilir mi?!

Similar topics

Similar topics