SU ALTINDA PARTİ-DENİZ KIZLARI NAJDA İÇİN ÇALIŞIYOR

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Adımlarını sıklaştırırken içinde bir yerde burada olmaması gerektiği düşüncesi kara bir bulut gibi yayılıyordu. Git gide daha çok yer kaplıyordu sanki. Ürkekti ve biraz da çekingen. Bir an yatağına gitmesi gerektiğini düşündü. Tam arkasını dönecekken ona doğru uçan hayaleti fark etti. Kumarbaz Mai… Gerçekten çok güzeldi… Ne olmuştu da bu duruma gelmişti merak etti. Onunla konuşan kızıl bu düşüncesini dağıttı, ses tonunun hoşluğu söylediklerini melodikleştiriyordu. Konuşurken ona kapılmamak mümkün değildi. Yüzüne yayılan gülümsemeyi silemedi. "Asia, hoşgeldin prenses. Şu leş ay pardon yeşil hoş kokulu yosunlardan birini kap güzelim ve eğlenceye gel." Prenses… Asia mı? Beş dakika öncesine kadar yatağından çıkmayan bu uyuşuk, uyuz kız mı? Asia prensesse Mai melek olmalıydı. Her ne kadar aslancığa öyle davranmasa da öyle olduğu kesindi. Ah birde şu yosun meselesi var öyle değil mi? O iğrenç şeylerden yemeliydi. Gitme düşüncesini kovan tatlı hayalete teşekkür ediyordu içinden. Minnetini fark etmesini umuyordu. "Korkmuyorsun, değil mi? Bak James'e hiç korkuyor mu? Sorma cicim işi gücü kuru gürültü, ah onu ne çok sevdiğimi bir bilse, sanırım bana kavuşmak için ölürdü." Gerçekten gülüyordu, içten sıcak bir gülümseme. Kızıl saçlı melek aslancığa doğru süzüldü, biraz daha eğlenmek istiyordu. Onların çekişmelerine gülerken başka bir hayaleti yanı başında buldu. Temiz biriydi… Hayaletler hakkında böyle düşüncelere sahip olacağını söyleselerdi küçükken, asla inanmazdı. Yeşil saçları oldukça dikkat çekiciydi. Farklıydı… Birbiri ardına dizi vermişti kelimeleri hemen.'' Sanırım beni bekliyorsun küçük hufflepuff hadi elini bana ver de suya dalalım eğlenmeyi sende herkes gibi istiyorsun değil mi? '' Hızlı davranıyordu. Bu hız baş döndürücüydü. Asia’nın elinden tutup suya atlamıştı ve avucunun içine o yosunlardan bırakmıştı. ‘A yo hayır bunlardan yemek zorunda mıyım?’. İğrenç görüntülerinin ardında gizledikleri pis koku, burun deliklerini yakıyordu. '' Biliyorum, biliyorum tadı kötü olabilir ama yedikten sonra hiç pişman olmayacaksın güven bana. Denizkızlarından biri sana eşlik edecek hayatım. '' ‘ Denemekten hiçbir şey çıkmaz. Max’in yedirdiği köpek mamasından kötü olamaz ya?’ Cesaretini toplayıp onları ağzına attı gerçekten tatları çok kötüydü. Bir iki kez geveledikten sonra, yuttu. Rose şefkatli bir bakış attı ona. '' Aferin sana hadi sana iyi eğlenceler canım. '' Denizkızları ve sonra yalnız mı kalacaktı? Hayır, bu hayaletlerin onunla olması gerekirdi. Ya da öyle olmasını istedi. Çocukça davrandığının farkındaydı. Çocukluksa çocukluktu. Tanımadığı bir sürü kişi olacaktı. Girişken olduğu söylenemezdi yalnız kalacaktı, sıkılacaktı. Yaptığı bencillikti ama onlardan birini yanında istiyordu. Gelemeyeceklerinin farkına varınca yapması gerekenin oraya gidip eğlenmeye çalışmak olduğunu anladı.‘Partidekiler de hayaletler kadar sıcakkanlıdır umarım!’

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Elena ona eşlik eden denizkızıyla beraber gölün derinliklerine doğru yüzüyordu.Daha önce derslerde işlediği Deniz Yosununu kullanmak ona ayrı bir heyecan vermişti çünkü derste öğrendiği tek şey, suyun altında nefes almasını sağladığıydı fakat şimdi okuduğu satırları canlı canlı yaşıyordu.

Elena dikkatlice etrafını inceliyordu.Bu göl dışarıdan göründüğünden çok daha geniş ve derindi.Yosunlar rengarenk bir hal almıştı, dibindeki süsler insanı hayrete düşürüyordu.Sanki suyun dibinde değilde Büyük Salonda gibi hissediyordu kendini Elena.Balıklar bile rengarenkti.Gerçekten çok uğraşılmış ve harika bir sonuç çıkarılmıştı gölün dibinde.

Elena denizkızına doğru baktı.Denizkızı hayatından gayet memnun bir haldeydi.Suyun içinde bile kıkırdıyordu.Artık bu sıradışı partinin tadını çıkarmalıydı.Gölün dibinde keşfedilecek çok şey olmalıydı.Elena suyun dibine dalan iki öğrenci daha gördü.Kızlardan birine göz aşinalığı vardı.Evet evet bu huff'tan Asiaydı.Yatakhanede ve Ortak Salonda sık sık karşılaşıyordu onunla.İçine kapanık bir kızdı.Onu partide gördüğüne şaşırmıştı.Sevecen gülümsemesiyle Asia'ya baktı.Kız çekiniyor gibiydi.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Sanki Alman avcı uçakları idi bana saldıran.Bir anda kendimi suda bulmak yeterince sinir bozucu değilmiş gibi bir de ardından

"Aslancık ıslandı! Aslancık ıslandı! Aslancık ıslandı!" laflarını duymak merkezi sinir sistemimde bozukluklar yaratıyordu.Ama iradeli biriydim çok şükür,öfkemin davranışlarıma yansımasını engelledim,şayet öfkenin,karanlığa giden yol olduğunu düşünüyorum.Ayrıca,sevmek de karanlığın yoludur. Yüzmeyi iyi bilmeme rağmen o ani baskınla girdiğim suyla boğuşuyordum.Ayağa dikildim ve Mai'e sinirli bir bakış attım,o da yanıma gelip mızıkçılık etmeyi kesip dalmamı söyledi ve kulağıma,"bana bak yakışıklı denizkızına takılıp gideyim deme, üstüme deniz kızı koklarsan seni" dedi ve ekledi. "öperim!"

"Hah,partinin palyaçosu.Suya girmeye korkmuyorum.Ama hazırlıklı olmalıyım.Bu şeffaf ekran suda hareketlerimin kısıtlı olmasını fırsat bilip bana sürpriz yapabilir. Görmek nasip olmasın."
diye düşünürken,

" Hey,karga! Senden korkmuyorum.Burada gelenlere tuzak kuracağına aşağıyı denetlesen diyorum? En azından keşif kolum olursun.Malum,burada oynayan sensin,kaybolmak istemem.Sen de kaybolmamı istemezsin."

İlgisini çekerek laf dalaşına girmek istiyordum,ne kaybederdim ki?Beni öldürmez.Hem,daha pek çok senem var,illa birine dadanmam lazım değil mi?

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Bugün birileri için özel bir gündü. Belki de hiç sevemeyeceği bir genç kızın doğum günü. Nadja. Ondan tam anlamıyla nefret ediyordu ancak sırf eğlenmek adına doğum günü partisine katılıyordu. Olacak iş değildi doğrusu. O bir Gryffindor'du ve eğlenceyi çok başka yerlerde de bulabilirdi elbette. Ancak dostu Tristan bu özel gün içinde küçük bir şeyler planladığını söylemişti genç cadıya. Planlar, planlar ve planlar...

Kız, Gryffindor ortak salonunda bir süre daha oyalandıktan sonra hazırlanmak için yatakhaneye ilerlemeye başladı. Üzerine ne giyeceği hakkında en ufak bir fikri bile yoktu. Sonuç olarak hiçbir zaman ne giydiğine dikkat etmezdi. Özellikle de hiç bulunmak istemediği bir ortama ‘öylesine’ gidiyorsa. Her zaman olduğu gibi saf ve sade olmaya da bir o kadar özen gösterirdi. Dolabına uzattığı eline ne geldiyse çekip çıkarttı ve direk üstüne geçirdi. Önüne gelen birkaç tutam sarı saçını da taradıktan sonra yatakhaneden çıktı. Tristan ile partide buluşacaklardı. Bu yüzden bir de onu arama derdinden kurtulduğu için seviniyordu. Adımları onu Göl Kenarı’na sürüklerken o sadece etrafını süzüyordu. İlkbahar çok şey getirmişti bu ortama. Ağaçlar tomurcuklanmış ve yenilenmeye hazır bekliyorlardı adeta. Esen hafif rüzgâr her bedeni ayrıca bir özenle sarıp sarmalıyor ve rahatlatıyordu. Her İlkbahar’da gördüğü değişimlerdi bunlar. Doğanın buzlarını kırıp çözülmeye başladığı zamanlar. Ancak bir şey vardı ki herkesin görmeye alışkın olduğu bir şey değildi. Göl kenarı adeta denizkızlarından bir setle çevrilmişti. Ellerinde tuttukları deniz kabuklarının içinden yosunlar sarkıyordu. Görünüşe göre bu parti fazla ıslak olacağa benziyordu.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Hogwarts'ın daraltıcı koridorlarından sıkılan Mary soluğu bahçede alır.Gecenin bir yarısı bahçede kimsenin olmayacağını umarak ağaçların arasında süzülmeye başlar.Ama düşündüğü gibi olmaz.Göl kenarındaki hareketlilik yüzünden içini bir merak alır.Öğrencilerin hareketliliği merakını daha da arttırırken bir zamanlar bir ağacın arkasına gizlenmiş durumda duran Mary soluğu öğrencilerin yanında alır.Gördükleri ilk başta komik gelir.Rengarenk balonlar,çeşit çeşit süslemeler.Öğrencilerin aralarındaki geçen konuşmalara kulak verdiğinde herşey günyüzüne çıkmıştı.Öğrencilerin anlık korkularından sonra kendinde bir neşe bulmuştu. “Heyy ufaklıklar bende varım.” dedikten sonra süslemelere yardım eder.Bir öğrencinin doğum günü.Hogwarts'ın eğlence dolu zamanının geri gelişi.

Sabahın ilk ışıklarının parıldamaya başladığı vakit Mary büyük bir heyecan ile büyük salona koştu.Aslına bakılırsa kimseye kahvaltı ettirmek gibi bir niyeti yoktu.Büyük salonda öğrencileri beklerken tavandaki süslemeleri izliyordu.Salonun tavanınd gezinirken sıkıntıdan kısmen de olsa patlamaya başlamıştı.“Uyuşuk şeyler.Yataklarından kalkamadı bebekler.”Her zaman için öğrencilerle eğlenmeyi seviyordu ama şimdi durum farklıydı.Sabırsızlık içinde bekliyordu.Gözüne kestirdiği birkaç öğrenciye odaklandı.Daha fazla büyük salonda durmasının saçma olacağını düşünüyordu.Büyük salondan çıkıp partinin yapılacağı alana yöneldi.Bahçeden geçip göl kenarına ulaştığında birkaç öğrencinin geldiğini fark etti.İlk gördüğü öğrenci bir Gryffindor'du.Cesaret timsali genç bayanın yanına doğru yöneldi.

Tatlım,neden buralarda duruyorsun ki.Eğlence burada değil ki.”Mary'nın yüzünde eğlence dolu bir gülümseme yayılmıştı.Kafasını yanı başında duran yosunlara çevirdi “Partinin en kötü yanı bu ama merak etme kısa sürecek.Öldürücü değil.” Mary'nin sözlerinin ardından genç cadı gözlerini yosunlara çevirdi. “Hadi ama mızmızlanma.” dedi.Sözlerinin ardından genç cadı Mary'ye daha fazla dayanamayacağını anlamış olacak ki yosunları eline aldı ve
ağzına attı. “İşte bu kadar basit.” Mary karşısındaki öğrencinin yüzünün aldığı ifadeyi görünce bir anda iğrenerek baktı.Sonunda “Şimdi sıra sende.” dedi.Mary genç cadıyı tuttuğu gibi gölün tam kenarına yolladı.Gerisi ona kalmıştı.Arkasını döndüğünde Mai'yi gördü. “Uçuk hayalet.” dedi.Ardından Hogwarts'a tekrardan yöneldi.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Güneşin ilk ışıkları yüzüne vurmaya başladığında onun için uyanma vakti gelmişti.Işıl ışıl kış güneşi yüzüne vururken canlandığını hissediyordu.Kemikler,damarları bütün hücreleri canlanmaya hayat bulmaya başlamıştı.Aheste aheste yatağından kalkarken yatağı onu daha da çekiyordu.Kalkmak istemiyor ama kendini mecbur hissediyordu.Midesinden gelen garip seslere kulak verdiğinde üstünü giyinmeye başlamıştı.Üstünü giyinmesinin ardından yatakhaneden çıkıp ortak salona indi.Ortak salonda pek fazla kişinin olmadığını görünce hızlı adımlarla ortak salondan çıktı.

Kulelerden inip büyük salona ulaşana kadar biraz da olsa yorulmuştu.Kendisini hemen Ravenclaw masasına attı.Önüne gelen her şeyi yiyebilirdi şuanda.En azından tıka basa doymak istiyordu.Kafasını kaldırıp tavana baktığında gökyüzünde süzülen hayaletleri fark etti.Bir hareketlilik olduğu belliydi ama neler olduğunu tam olarak anlayamadı.Öğrencilerin aralarındaki hararetli konuşmalar vardı.Gözleri arkadaşlarını aradı ama kimseyi göremedi.Önündeki yemeğe odaklandı.Ama canı bir anda yemek istemedi.Önüne aldığı pudinge daldı ve zevkle yemeye koyuldu.Yanına yaklaşan bir hayalet gördüğünde “Lanet olsun.” dedi.Alandra hayaletleri pek sevememişti.Aslında sevmek isterdi zararsızdılar ama içinden sevmek gelmiyordu.Daha sonradan hayaletin başka tarafa yöneldiğini görünce içi rahatladı.

Yerinden kalkıp kafasını dinleyebileceği bir yere gitmek istiyordu.Büyük salondan çıkıp bahçeye yöneldi.Göl kenarının sakinliğinden her zaman memnun olmuştu.Ama bu sefer göl kenarındaki hareketlliliği görünce “Bu da ne şimdi.” dedi.Karşısında duranların deniz kızı olup olmadığıni ilk başta anlayamadı.Daha doğrusu gördüklerine inanmak istemedi.Daha sonradan kafasına dank eden düşünceler beynini toplamasına yardımcı oldu.Bugün Slytherin'den bir öğrencinin doğum günüydü.Derslerde öğrenciler konuşurken duymuştu.Merakına yenik düşerek göl kenarına iyice yaklaştı.Deniz kabukları içindeki yosunları görünce suratını biraz ekşitti.Etrafta yanına doğru gelen hayaletleri görünce “Bu nasıl bir eğlence.” diyiverdi.

V. Sınıf

“Çekilin, çekilin, hey yolumdan çekil, Elenora Lizz, güzel dostum onlar senin için değil, unuttun mu süpriz partiye gidiyoruz ve o yılancık olsun olmasın orada çok eğleneceğiz. Tristan ilie Olivia ile orada buluşacağız. Yeni bikinimi denemek için deliriyorum, daha hazır değil misin? Onu bana uzatsana asayı kullanmak zor geliyor, asan da nerede, ay delireceğim, oradaki işte, kapşunlu olanı...” Konuşmalar ve hazırlanmalar saatler sürdü. Sanki Muggle masallarındaki baloya gidiyorlardı. Sarı binanın güzelleri tek tek ayna karşısında kendi güzelliklerini birbirleriyle yarıştırıyorlardı. Bir kaç küçük öğrenci çoktan kendini göl kenarına atmışlardı bile. Caprice, elinde süpriz yeşillikle yatakhanede dolanıp durdu. Aradığı asası yatağının altında mavi çantasının yanı başında görünce nasıl da sevindi, zaman kaybetmek hiç de hoş değildi. Stewei’den uzun süredir haber alamıyordu ve içindeki karanlık gitgide daha da büyüyordu. Bu hüzne ve yasa alışık olmayan kalp aşk için yanarken Caprice’nin çılgın diğer yanı ancak gölün serin sularında kendine gelebilirdi. Tristan orada olacaktı daha güzeli ne olabilrdi ki? Olivia ile ruhu ısınacak dostlarıyla beraber yeniden var olmanın anlamını keşfedecekti. Tabi az biraz yaramazlık yapması kaçınılmazdı. Elindeki yeşiliklere bakarak gülümsedi. Asasını havalandırarak yeşillikleri son sürat öğrendiği büyülerle donattı. Denizkızları bu işe bayılacaktı. Najda da bu işten nasibini alacaktı ya neyse... “Kızlar ben çıkıyorum göl kıyısında buluşuruz, sakın geç kalmayın yılanlara kovalamaca oynayacağız ve inanın bu, yılın eğlencesi olacak!” Üstüne pelerinini aldığı gibi yatakhanenin kapısından fırladı. Koşturmaca ve kovalamacanın ardından göl kıyısındaydı. Mai tam tepede her zamanki gibi erkek öğrencilerle oyun oynuyordu. Suyun içinde söylenen James’i gördü. “Selam James bizim Tris nerede gördün mü onu?” Üstündeki pelereni kıyıya bırakıp yeni altın renkli bikinisiyle suya daldı. Bir kaç kulaç sonra James’in yanındaydı. “Korkuyor musun? Hadi ama sen aslansın?” Derin bir nefes alıp dibe daldı, manzara muhteşemdi ama nefes almak bir sorundu. O yosunlar hiç de adil değildi. Kötü kokuyordu işte. Yeniden su yüzüne çıktı, yanına gelen denizkızına gülümseyip elindeki deniz kabuğunu aldı. “Teşekkür ederim ama dostlarımı bekliyorum onlarla beraber geleceğiz, tabi bir sakıncası yoksa?” Bu yaratıklar çok ürkütücüydü, bu parti hangi akıllının fikrinde filizlenmişti acaba? Karşılan gelen dostlarıda aynı fikirde olmalıydılar yüzlerinde aynı soru vardı, gülümsedi. Ellerini sallayarak onlara selam verdi. “Carmelita, Alandra, hey buradayım gelsene!” arkasındaki binadaşını fark edip gerisn geriye hamle yaptı. “Asia beni bekle canım, diğerleri gelsin hep beraber dalacağız” su yutuyordu ama bikinisinin üst ksımında, beline bağladığı minik torbanın içindeki yosunlar herşeye bedel olacaktı. Binadaşına kıkırdayarak su sıçrattı “İnan bana canım, çok eğleneceğiz çokkkk!!” Gülümsemesi aniden yüzünde soldu. Biri onu ayağından tutmuş aşağıya doğru çekiyordu. Korktu “Hey, bırak ayağımı!” Ama o Caprice’nin ayağını bırakmıyordu. Hızla dibe doğru gidiyordu, kontrolünü kaybetti, su yutuyordu.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Dalmış olmalıydıki yanı başında duran hayaleti görünce irkildi. Tabii burada duruyordu çünkü o yosunları görmek bile midesini alt üst etmeye yetmişti. Hayalet konuşurken sadece başını sallamakla yetiniyordu. Bloody Mary. Aslında hayaletten rica etse karada da gayet güzel eğlenebilirlerdi. Elbette ölmeyeceğini biliyordu ancak o yosunları ağzında düşünemiyordu. Yeterince iğrenç kokmuyorlarmış gibi bir de onları yemek. Gözlerini devirerek konuşmaya başladı. "Geldiğim gibi geri dönsemçok iyi olur. Zaten isteyerek de geldiğim söylenemez." Ağzından çıkan sözcüklerle hareket eden bedeni tezatlık içindeydi. Hareket eden bedeni mi? Hareket mi ediyordu ki? Bacakları onu her adım da denizkızlarına ve haliyle yosunlara daha da fazla yakınlaştırıyordu. Açıkçası bir yarısının partiye gitmek istediğini düşünmüyordu. Aksine tüm bedeniyle buradan çekip gitmek istiyordu. Fakat hemen yanı başındaki hayaletin onu bırakmayacağına da emindi ve o mızmız falan da değildi. İğrenerek eline aldığı yosunu ağzına atarken koku alma yetisini o anda kaybetmeyi her şeyden çok istemişti.

Bir eziyet gibi geçen çiğneme ve yutma işlevinden sonra dilini dışarıya çıkarttı ve işte o en nefret ettiği ve herkesin nefret ettiği şey olacaktı ki bu kadar eziyetten sonra zorla yuttuğu yosunu geri dışarıya çıkartmaya hiç niyeti olmadığını fark etti. Hayaletin bile bu durumdan tiksindiği her halinden anlaşılıyordu. Bir hayaleti bile tiksindirmeyi başarabilmesi onu güldürmüştü. Hayaletin onu bıraktığı yerden sonra artık tek başınaydı. Ancak yalnızlığı kulaklarına dolan neşeli ve hayat dolu bir sesle son buldu. Bu Caprice'di. Alandra ile onu göle çağırıyordu. Tanıdık birilerini görmek onu gerçekten mutlu etmişti. Hiç bilmediği gölün derinliklerine doğru hiç tanımadığı bir denizkızıyla ilerlemek istemezdi elbette ki.

Bedenini sulara usulca bıraktı ve Caprice'e doğru ilerlerken ağzına kaçan suları umursamadan konuşmaya başladı. "Selam kızlar. Sizi gördüğüme çok sevindim." -suyun altını işaret ederek- "Açıkçası oraya tek başıma gitmek istemezdim." Genç cadılar suyun üzerinde hep beraber derinliklere doğru yolculuk yapmaya hazırlanırken Caprice bir anda ortadan kayboldu. "Caprice! Nerede-" Bir anda ağzına dolan sular konuşmasını yarıda kesmişti. Ve şimdi Caprice'i görebiliyordu. Derinliklere doğru bir denizkızıyla adeta süzülürcesine ilerliyordu. Alandra ve Asia'da denizkızlarının çekiştirmelerine maruz kalarak dibe doğru ilerlemeye başlamışlardı. Carmelita'da daha fazla beklemeyerek etrafında oradan oraya süzülen denizkızıyla yolculuğuna başladı.