Aaron Darius Dolohov'un Odası

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Aaron sessizliği bozmamaya karar verdi. Konu Matt'ı rahatsız ediyor gibiydi. Uzun süre ikisi de öylece oturdular. O sırada Aaron masanın tam karşısında,odanın diğer ucunda şömine olduğunu fark etti. Şu anda işine yaramasa da bu kadar geç gördüğüne şaşırmıştı. Matt'ın sihir Bakanı ile ilgili söylediklerini düşündü. Matt'a tersse ona hayli hayli tersti ama o bunu çaktırmamaktan yanaydı. Masasnın çekmecelerini açıp kapattı. Hepsi birbirinden boştu. Sonra Matt'a döndü.

"Eee ne zaman tanışabilirim Bakanla"diye sordu.

Gezgin

Uzun süreli sessizlikte boş bakışlarla baktı masanın üzerine.Eva'yı düşünüyordu.O sırada Aaron bakanı sormuştu.Bir püfleme ile başladı yanıtlama.O güzel yüzünü şu anda çekebilecek durumda değildi Matt.Uyku bastırmıştı..

"İstersen birazdan gideriz odasına.Geldiğini görmek eminim 'onu memnun eder'..

Düşünmeye devam ediyordu.Eski günleri aklına gelmişti bu sefer de..Aaron her zaman kızları kategorilerine göre ayırırdı..Tatlı,güzel,şirin,seksi,ateşli..Gülümsedi tekrardan..

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

"Yaa sorma havalara uçar"dedi Aaron gülerek

Bakanın odasına girdiğinde ne göreceğini bilmiyor,merak etmiyordu...Buraya sadece savaşmak için gelmişti ve yoluna çıkacak kişileri anında ezmeye kararlıydı. Bu Bakan olsa bile çekinmeyecekti. Bu yüzden ayağa sertçe kalktı. Matt'ı uğraştıran adamı görmek istiyordu. Matt kolay kolay kimsenin arkasından yorum yapmazdı. Aaron kapıya yürüdü ve kolunu tuttu, sonra Matt'a döndü

"Gidelim o zaman"dedi.

Gezgin

Matt de ayaklandı.Yine gidiyorlardı işte..Savaşmaya gidiyorlardı.Bakanla ne alıp veremediğini soracaktı Aaron kesin.Atılmazlarsa iyiydi.Son bir defa kızın resmine baktı ve Aaron'a döndü;

"Gidelim o zaman.."

Odadan çıktı ve Aaron'un önüne geçti.Ona yolu göstermeliydi.Genelde yanyana yürürlerdi.Arkadaşlıklarında bir liderlik sorunu yoktu.İkisi de liderdi..

Gezgin

Sihir bakanlığı koridorunda Sarah’ın ayakkabısının sesleri yankılanıyordu. Bugün olağandan sessizdi Sihir bakanlığı. “Her zaman ki gibi” dedi içinden. Bu savaş haberleri herkesi germişti. Artık kimse rahat rahat gülemiyor, eğlenemiyordu. Herkeste bir karamsarlık vardı. “Neden korkuyorsunuz ki” dedi kısık sesle, köşede duran iki adamın yanından geçerken. Bu ruhsuz durumda insanların motivasyonu kesinlikle düşüyordu. Bu kadar korkmak kesinlikle boşunaydı Sarah’a göre.

Asansöre binerken bir adam iniyordu. “Günaydın” dedi Sarah içtenlikle gülümseyerek. Adam birden irkilip korku ile baktı. Sonra tekrar başını eğip “Gü-günaydın” dedi ve hızla uzaklaştı. Asansöre sinirle binen Sarah “Hepiniz aptalsınız” diye söylendi.

Seherbazlık bürosunun bulunduğu katta indi. Bugün Bakanlığa yeni biri gelmişti. “Eminim kimse hoşgeldin demeye gitmemiştir. Çünkü herkes korkudan titriyor.” dedi alaycı bir şekilde. Yeni geldiğinde birkaç kişi dışında kimse ona hoş geldin demeye gelmemişti. Ama Sarah geldiği günden beri her yeni geleni gidip tebrik etmişti. Bu onun için önemliydi. İlk izlenimler. Bu ziyaretler Bakanlık çalışanlarının ilk izlenimiydi ve korkak birkaç kişi yüzünden bozulmamalıydı.

Yeni çalışanın odasının önüne geldi. “Hmm Aaron Darius Dolohov”. Üzerine son bir kez baktı. Kıyafetler onun için önemliydi. Kapıyı tıklattı ve içeriye gir sesi gelmeden içeriye girdi. “Bay Dolohov?” dedi. Fakat kimse yoktu. Odaya göz gezdirdi elinde olmadan. “Güzel oda” dedi içinden. Masanın yanındaki koltuğa oturdu. “Sanırım dışarıdaki korkaklardansa burada beklemeyi tercih edeceğim”

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Aaron Bakanlığın giriş katına cisimlenmişti. İçerisi onu şaşırtacak derecede boştu. Öğrencilik yıllarında babasını görmek için geldiğinde asansörlere saatlerce ulaşamazken şimdi kolayca kendini asansöre attı.

Asansörde kendisinden başka iki büyücü vardı. Aaron gülümseyerek ve hafifçe başını sallayarak "Merhaba" diyecek oldu ancak adamlar pek selamlaşacak durumda değil gibiydiler. bu yüzden sadece başıyla selam verdi.Adamlar ona bile karşılık vermemişlerdi. Aaron yaşadıklarını durumu değiştirmeye çalışmadan sadece korkmalarından nefret ediyordu. Asansörden indiğinde arkasına baktı. İki adam da heykel gibiydiler.

Aaron kapıların üzerindeki isimlere bakarak kendi kapısını buldu. Yön duygusu iyi olmadığından bir kaç sefer daha isimlere bakması gerektiğini biliyordu. Odanın dışarıya bakan camından odasının boş olmadığını gördü. İçeride bir kadın onu bekliyormuş gibi görünüyordu. Aaron kapıyı açtı ve tam eşikte durdu

"Selam"dedi gülerek...

Gezgin

Sarah içerde durmuş bekliyordu. Beklemeyi eskiden sevmezdi ama zamanla öğrenmişti sabırlı olmayı. Şimdi camdan dışarıya bakıyor düşünüyordu. Savaşın ne etkiler yapabileceğini. Aslında savaştan korkmadığını ilk günden beri biliyordu. Tek korkusu bazı korkaklar yüzünden bir sürü kişinin öleceği olmuştu. Bu durumda onları korumak istiyordu. Ablasıda onunla aynı fikirde miyidi acaba? Ablası onun herşeyiydi. İdolüydü. Tek en yakın arkadaşıydı belki de.

Koridorda duyduğu sesler düşüncelerini böldü. Bir adam odanın kapısını açmıştı ve eşikte durmuştu. "Sanrıım bu Aaron" dedi içinden ve ayağıya kalkarak kendini tanıttı.

"Merhaba. Ben Sarah Kristin Rose Cardone. Sizi tebrik etmeye gelmiştim. Daha doğrusu hala Bakanlıktakilerin canlı olduğunu hatırlatmaya. İnanın bunu ben bile hergün unutuyorum."

dedi sinirle ve elini uzattı. "Yani ruh gibi insalar dışında kişi olduğunu da bilmeslisin" dedi gülümseyerek. "Kusura bakmayın izinsiz girdim ama dışardakilerle olmaktansa burada beklemeyi tercih ettim doğrusu"

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Aaron kızın saniyeer içinde içini dökmesi karşısında bir saniyeliğine afalladı. Ardından toparlanarak dudakalrını alaycı bir gülümsemeyle büktü. Kızın elini sıkıp yerine oturduktan sonra kendisine de oturmasını işaret etti. Anlaşılan kızın konuşacak birilerine ihtiyacı vardı ki, bu adar güzel biriyle sohbet etmke de o anda Aaron'un en çok ihtiyacı olan şeydi. yani en azından o kıza bunu böyle gösterecekti.

"Adımı kapıda okumuşsundur heralde."dedi. gülümsemesi silinmemişti

"Etrafta korkmaktan başka bir şey yapmayan insanlarla dolu. Korkularını onların yerine bizim yenmemizi bekliyorlar.Yine de etrafta senin gibi insanlar oldktan sonra onlar da akıllanırlar"dedi

Aaron yüzünü ciddileştirdi. Ama hala yüzünden alay okunabiliyordu

"Odama istediğin zaman izinsiz girebilirsin zaten bir şey bulabileceğini sanmıyorum."diye ekledi.

Aaron Darius Dolohov'un Odası

Aaron Darius Dolohov'un Odası

Similar topics

Similar topics