Noel Balosu

VII. Sınıf

Corey Gözlerini tekrar etrafta dolaştırdığında etrafın yavaş yavaş dolduğunun farkına varmaya başlamıştı. Bu artış Rosalie ve Corey’i pek rahatsız etmemişti çünkü ikisi birbirleriyle bakışmaktan etrafı bek gözlemeye fırsat olmuyordu adeta birbirlerini tamamlıyorlardı. Binalarının düşmanlığı bile bu ilişkiye engel olamamıştı. Rosalie’nin Slytherin ve karanlık tarafta olması hiç umurunda değildi Corey’in. Tâbi ki binada olanlarında azda olsa biraz tepkisini alacaklardı en azında Corey böle sanıyordu, tepkiler bu ilişkinin bozulmasına neden olamıcaktı elbette. Corey herkesten uzak kimsenin göremeyeceği bir yere gitmek istiyordu gerek bu utangaçlığından gerekse partneriyle baş başa kalma isteğinden olsa gerek, bazen de bütün ilginin onda olmasını isterdi garip bir kişiliği vardı Corey’in. Bunlar aklından geçerken Rosalieyle göz göze geldi içinde garip bir duygu oluşmuştu daha önceden hiç olmayan bir duygu ve buna hiçbir anlam veremiyordu. Rosalie ve Corey’i izleyen gözlere inat ellerini sevgilisinin eline daha da güçlü kenetlemişti. Kimse umrunda değildi, buda bir birlerine olan duyguyu daha da güçleniyordu. Corey için bu gece çok önemliydi uzun bir süreç sonra ilk kez buluşmuşlardı bütün herkesi bir kenara bırakıp bir tek Rosalieyle ilgilenecekti. Etrafa tekrar göz gezdirince daha da kalabalıklaşmıştı etraf bazıları oturuyor bazıları ise dans ediyordu. Bugün böle bir ilişki yüzünden tatsızlık çıkacak mı buda önemliydi, beklide bazıları bu ilişkiyi hoş karşılayacaktı ama büyük bir kısım tepki gösterebilirdi. Coreyi’in tek istediği bu ilişkini hoş karşılanmasıydı. Corey hayallerindeki kızı bulmuştu Rosalie gibi birinin bir daha karşısına çıkacağını sanmıyordu, çıksa bile Rosalie kadar güzel olacağını düşünemiyordu. Bu ilişkide te sorun Corey’in Hufflepuf Rosalie’nin ise Slytherin olması idi.

Rosalie ve Corey’in elleri hayla birbirine kenetli bir biçimde duruyordu ama bu durum ikisinide rahatsız etmiyordu aksine ikisini de mutlu ediyordu. Herkes bu baloda mutlu gözüküyordu özellikle Corey Ve Rosalie çifti. Corey bu balodan sonra Rosalie ile yalnız kalmak istiyordu çünkü onla beraber kendini çok mutlu hissediyordu. Rosalieye bakılırsa oda halinden çok memnundu. Zaman hızla akarken Rosalie ve Corey herkesten uzak bir kenera çekildi Rosalie ellerini yavaşça Corey’in boynuna attı buna karşılık olarak Corey ellerini Rosalienin beline kenetledi ve hafifçe gülümsedi bu güzellik karşısında adeta büyülenmişti. Bu bakışmayı Rosalienin gülümseyip konuşmaya başladı ‘‘ Şuanda bizimle ilgili kim bilir neler diyorlar… Slytherin binasından pek laf eden olmayacaktır ama Hufflepuff kızları büyük bir yıkıma uğradı sanırım. ’’ dedi. Corey biraz düşündükten sonra “Hiç kimsenin dediği umurumda değil önemli olan birbirimize olan sevgimiz.” Bunu derken adeta büyülenmişti bu güzellik karşısında ne olup bittiğini anlamadan Corey’in dudağına bir öpücük kondurmuştu Rosalie. Buna karşılık olarak Corey sıkıca sarılarak “Seni Seviyorum.” Diye kulağına fısıldadı ve tabi dudağına öpücük kondurmayı ihmal etmedi.

VII. Sınıf

'' Şu an gece normal gözüküyor, gözüksün bakalım. Bir saat sonra haşereliği sen gör. ''

'' İşte kaynak orada, gözlerini oradan ayırmazsan gecenin normaldan anormale döndüğünü gözlerinle göreceksin. ''

"Ah,yine basımız belaya girmesin de. Kütüphane olayından sonra canımızın acımayacağı birşey olursa sevinirim."

"Şimdi göreceksiniz siz."

"tak"

"Ross aferdersin tatlım ama bu oğlanla benim dans etme ihtimalim nedir ? Sevgilini kardeşinden kıskanmazsın sanırım,değil mi ?"

,"Ah,Rose. Çok teşekkür ederim. Sana söz çok uzun sürmeyecek bu dans ve tekrar sevgiline(!) kavuşacaksın."

"Seni seviyorum ROSALİE."

"Bak Corey,aslında amacım seninle dans etmek değil,hatta su anda seninle konustuğum için bile tiksiniyorum."

"Sadece Ros mutlu diye size birşey demiyorum,çünkü Ros benim herşeyim. Hayatımdaki en değerli varlık ve eğer onu üzersen.."

"Eğer Ros'u üzersen yemin ederim bu dünyada bir parçanı bile bulamazlar.Umarım beni iyi anlamışsındır Corey. Ve bu konustuklarımızı Ros'a söylersen iki elin gırtlağında olur kemirgencik."

"Sevgilin seni bekliyor ikiz."

"Aman ne mutluluk,ne mutluluk."

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Jessica'nın Ricco'nun dedikleriyle morali yerine gelmişti. Tabii önce bu planı söylemekte biraz tereddütlü gibiydi. Elbette ona hak veriyordu. Daha 12 yaşındaydı nede olsa. Önündeki bardaklardan birini eline aldı. Vişne suyu olmamasına dikkat etti. Şimdi tam partiyi eğlenceli hale getirmeye çalışıyorken alerjiyi düşünemezdi. Bardaktaki içecekten bir yudum alıp arkasına yaslandı. Bu arada bu plana kimlerin dahil olacağını düşünüyordu. Sanırım Lydia, Carlie ve Claudia vardı. Ama etrafta Claudia'yı göremiyordu. Herhalde daha sonra gelecekti. Ve sanırım Ricco ondan böyle keyifsiz görünüyordu.

Daha sonra çevredeki hararetten dolayı çevresine bakınmaya başladı. Elbette yılanlar olay çıkarmadan duramaz ki. Ama gryffindorlara onlardan aşağı kalmıyordu. Parti sıkıcı geçiyor deyip de sonra çıkan olaylara bakmak garip olmuştu. Aslında bu baloyu eğlenceli kılmıyordu. Aksine daha da geriyordu ortalığı. Neyse içince hiçbirini istesende takamazsın Jess.

Dakikalar o kadar yavaş ilerliyordu ki. Ve burada oturmaktan başka yapacak işinini olmaması durumu daha da fena hale getiriyordu.

VII. Sınıf

Gecenin usul karanlığı yüzüme bir gölge gibi düşmüştü. Kırmızılar ve beyazlar belirgin olan tek renkti, bunca karmaşa gözlerimi yoruyordu. Adeta her bir ağrıyla birlikte gözlerimin altına birer çizgi daha iniyor, ruhum ağırlaşıyordu. Çok cenazeler görmüştü bu yürek, çok kayıplar ve çok yeniler ama hiçbiri tutunup kalamamıştı hayatımda, hepsi birerbirer yok olmuş, içimdeki bu devasa boşluğu yaratmıştı gözyaşlarıyla. Attıkları her toprakla onları gömerken yerkabuğuna, açılan koca delikten beni yücelten, güçlü kılan duygularım çıkmıştı gökyüzüne. Her defasında dans edip, şarkı söylemişlerdi benimle beraber. Çoğu zaman hüzünlüydü bu şarkılar elbet ama unutmamam gerekten tek şey vardı o zamanlar ebediyen kalbimdeki müziği saklamalıyım. Onu kaybedersem yaşamanın bir anlamı olmazdı. Anneme, babama ve çok yakınlarda kaybettiğim teyzeme verdiğim bir sözdü bu. Başımda bin bir lanet bile dolansa ben kendi sahnemi kendim kurar, şarkılarımı kendim bestelerim. Her şey benim elimdedir, mutlulukta hüzün de. Müziğe başlayan yolculuğum her yıl bir öncekinin kat be kat üzerinde artıyor ve beni hayata halatlarla bağlıyordu. Müzikalimiz tam Noel zamanında, Hogwarts’ın dışında bir yerde olacaktı. İşte bu kötü bir durumdu, beyaz kar taneleri her yeri süslerken ben uzaklarda olacaktım. Yalnız olmak istemiyordum ama işte benim dostum her zaman kalbimdeki yerinden sesleniyordu bana. Orada, benimle olacaktı. Bella…

Üç gün kadar öncesinden giderek ihtişamlı kulislerdeki turumuza başlamıştık. Günler geçmiş gösteri vakti gelmişti elbet. Sahnedeyken ailemi görüyordum sanki karşımda. Onların tozunu yuttuğu bu salonlar bana adeta cenneti yaşatıyordu. Yüreğimdeki kişilerin burada olması kesinlikle daha güzel olurdu ama onları kısa bir süre için bırakmıştım. Yinede çok özlüyordum. Nefret ettiğim şeylerden birini yapmam gerekse bile bir müzikal için katlanırdım, işte saçlarım boyanmış ve görüntüm değişmişti. Kahve tonlarından başka bir şey göremiyordum kendimde. Ayna bile seçemiyordu artık beni ama aslına bakarsanız gerçektende güzel olmuştu. Dudaklarımdan çıkan melodiler havada uçuşuyordu, ekibim işte burada benimleydi. Amacımız muggleların arasında sanata ilgi çekmek ve sokakta yürütmeyen izleyicilerin sayesinde evsiz çocuklara yardımcı olmaktı. Mugglelarla çalışmayı seviyordum. Son anlara kadar yüreğimdeki kuş pırpır etmeye devam etmişti, buradan sonraki kutlamayı tamamen unutmuştum. Aklımda sadece Bella’yı da alıp Hogwarts’a geri dönmek vardı.

“ It’s alright, it’s ok! “

Sesim duvarlara çarpıp yankılanmıştı adeta. İşte rüyamdı bu, boş bile olsa koltuklarım kendi sahnemde müzikle baş başa kalmak ki bu koltuklar dolu olduğunda daha da mükemmelleşiyordu rüyam. Gözlerimi kapatıp açmama kalmadan kendimi kutlama salonunda bulmuştum, Bella kolumdan çekiştirerek gitmemiz gerektiğini söylese de mutluluk sahoşu olarak iğrenç bir iddiaya girmiş ve içki yarışına girmiştim. Kim daha fazla içecekti? Baştan yenileceğimi bildiğim bir yarışta, istemediğim halde varolmuştum. “Hey hey ! Tamam, oynamak istemediğim bir oyunda benden katkat iyisin ama pes etmeyeceğim…” Gözümdeki alevler içtiğim her kadehle daha da artıyor ve başıma hakim olamıyordum. Gözlerim kararmaya başlamıştı, vücudum ısınmış ve ciğerlerim yanıyordu. Gözlerim tamamen kararmıştı …

Kolumdan çekiştirmesini kesen dostum yanımdaydı, sıkıca tutuyordu beni. Kendimi ayakta tutamıyordum. Ayağımdaki topuklu ayakkabılar dengemi daha da bozuyordu, gülmemi durduramıyordum. “Bella, hey! Neden getirdin beni buraya? Hahaha, kazandım di mi? Öyle mi? Hadi.. Neredeyiz haha… Ayakta duramıyorum ama bırak beni yapacağım!” Çığlık atıyordum ama bana normal tonla geliyordu, gülüyor sanıyordum kendimi ama kahkaha atıyordum. İşte kendimden geçmiştim, şimdide üç Bella vardı gözlerimin önünde. “Heyy, üçüz olduğunu bilmiyordum Bells haha..” Yoksa Hogwarts'ta mıydık?

VI. Sınıf

Müzikalin sonrasında içindeki sevinç, çığlıklara dönüşmüştü. Bol bol gülüşüp kahkaha patlatırken gözlerini ondan ayırmıyordu. Olivia’dan. Kötü bir iddia uğruna o kadar çok içmişti ki kendisine bile çok gelen –topu topu birkaç kadeh içmişti- içki Olivia’ya kim bilir ne hissettiriyordu. Lazern kendi kendine kustu kusacak diyordu kuzeninden için. Normal hâli olsa bir dakika durmaz bu işe son verirdi ama yapamıyordu. Aklında başka biri vardı. İçtiği içkiden, dinlediği müzikten ve müzikalden zevk alamamasının sebebiydi belki. Aslında içmek istiyordu. Sarhoş olana kadar içip unutmak. Zihninde ve kalbinde yepyeni bir sayfa açıp mutlu olmak istiyordu. Sevdikleriyle dolu hep beraber mutlu bir tablonun sadece bir parçası olmak istiyordu. Ama yapamazdı. Zihninin mantıklı olan kısmı –hâlâ zihninde mantıklı bir kısım kaldığı için şükrediyordu- onu hep uyarırdı. İşte bu yüzden hâlâ ayaktaydı. Biraz sendelese de, hatta düşse de yine kalkıp dimdik durabiliyordu. Birden annesi geldi aklına. Yaşanan her şeye rağmen güçlü ve yenilmez biri. Sadece yenilmez değil aynı zamanda duygularını kontrol edebilen biri. İşte annesine benzemediği buradan belliydi. Lazern hiçbir zaman bu kadar kontrollü olamamıştı. Hep bir yerde hata vardı. Yanlışlar diğer yanlışları tetikler ve bu yanlışlar sicilindeki doğruları götürür, birer birer…

Bunları düşünmek aklının tekrar çalışmasını sağladı. Saniyeler içinde kendine göre bir plan hazırladı. Kısa bir an okulun özlemi çöktü üzerine ama çabucak silkindi. İşte, nihayet kendini bulmuştu. Güçlü bir kadın olmanın yolunu belki de. Hemen Olivia’nın yanına gitti. Kuzenin elinde tuttuğu içkiyi masaya koyarak kenara doğru çekeledi. Mızmız tavrına karşı kısa bir cevap verdi. ‘ Sus. ’ ama sesinin tonu öyle sertti ki onca kelimeden bile daha korkutucuydu. Biraz nefes aldıktan sonra gözlerini kapattı. Doğruca Hogwarts’a Noel balosuna…

Birden kendini geniş bir alanın içinde buldu. Burayı çok iyi biliyordu. Yedi senelik aşinalık sayesinde hemen tanıdı olduğu yeri. Büyük salondaydı ve noel partisi başlamıştı. Ayakları üzerinde duramayan ve durmadan saçmalayan kuzenini sımsıkı tutuyordu. Olivia’nın bu gevezeliğine daha fazla dayanamayacaktı. Kuzenini biraz sarstı ve kutlamadaki gibi sert bir sesle konuştu. ‘ Şimdi, kapa çeneni. ’ hemen etrafa bakındı. Tristan’ı arıyordu. Kendine en çok o yardım edebilirdi herhalde. Biraz ileride olduğunu görünce rahatladı. ‘ Tristan! ’ diye yüksek sesle bağırdı. Tristan’ın gözleri hemen iki cadıyı buldu. Lazern Olivia’ya fısıltıyla ‘ Kendine çeki düzen ver. ’ dedi ve Olivia’nın kendisini duyduğunu çok iyi biliyordu.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Arnaldo bardağından bir yudum daha aldı ve arkasını dönerek partiyi inceledi. Herkes eğleniyormuş gibi görünüyordu. Tabi birkaç kötü bakış dışında parti iyiydi. Ama kimin umrundaki. Birazdan içkileri kapıp buradan soyutlaşacaklardı. Sabah uyanıp ne yaptığı hakkında bir fikri olmaması için Arnaldo'nun hoşuna gidebilirdi. Arnaldo dün gece harikaydın. Arnaldo herşeyi bozdun. Arnaldo... Binlerce cümle. Yarı tebrik yarı lanet. Sonuçta bir etki bırakacaktı. İyi yada kötü ne farkeder. Etki bırakmakta umrunda değildi. İçecek ve rahatlayacaktı. Bu. Başka bir sebep yok bu partiye gelmek için. Oturduğu yerden kalktı ve ceketini düzeltip Jessica'nın kulağına yaklaştı. "Hazır ol tamam mı. Diğerlerini toplayıp geliyorum. Ve çantaya sahip çık. Birşey olmasın." dedi ve gözüyle çantayı gösterdi. Kalabalıkta ilerleyerek aslanların masasına geldi ve eğlenin iki kızın ortasına hızlıca oturdu. "Evet kızlar! Hazır mıyız eğlenmeye!?" diye bağırdı ve kollarını kızların omuzlarına attı ve kendine doğru çekti kızları. "Şimdi ben iyi dinleyin. Şu salonun sol köşesinde boş masaları görüyor musunuz? İşte orada yapacağız. Hazırsak gidelim. Yoksa çıldıracağım." diye fısıldadı ve oturduğu yerden zıplayarak Jessica'nın yanında döndü. Çantayı kapıp kızın koluna girip ona gülümsedi. Çok rahattı. İçki içmenin vereceği heyecan ve mutluluğu şimdiden hissedebiliyordu. Arkadaşlarıyla kafa bulup dağıtacaklardı. Ceza almak umrunda değildi. Herşey eğlenmek içindi. Sonunda boş bir masaya ulaştılar ve çantayı masanın tam ortasına koyup Jessica'yla birlikte oturdular. Evet, eğlence başlasın...

VII. Sınıf

Lydia ile birlikte her zamanki gibi gülüşüyorduk. Dostumun gözlerine baktıkça gülümsemesinin derinliğinin hiç bozulmamasını diliyordum. Arada bir ne zaman başlayacağımızı merak ederek Ricco'nun olduğu masayı yokluyordum. Jessica'nın kulağına birşeyler fısıldayıp, bizim masaya doğru yaklaştı. Yüzüme yerleştirdiğim sinsi gülümsemeyi dahada yaydım. İkimizi ortadan ikiye ayırıp aramıza daldı. "Evet kızlar! Hazırmıyız eğlenmeye?" dedi ve kollarını Lydia ve benim omzuma koydu. Tek kaşımı yay gibi yukarıya kaldırıp göz kırptım. "Gayet hazırım." dedim onaylayan bakışlarımla. "Şimdi beni iyi dinleyin. Şu salonun sol köşesindeki boş masaları görüyormusunuz? İşte orada yapacağız. Hazırsanız gidelim. Yoksa çıldıracağım. " diye fısıldadı aramızda ve oturduğu yerden zıplayarak Jessica'nın yanına doğru fırladı. Lydia'ya dönüp, hazır mısın bakışı attığımda onaylayan sözleriyle birlikte yerimizden kalkıp, Ricco ve Jess'in bulunduğu masaya gittik. Çanta masanın tam ortasında duruyordu ve Jess ile Ricco gözlerini çantaya dikmiş bakıyorlardı. Elimle masanın üzerindeki çantayı kendime doğru çektim. Sanki kumarhanedeydim ve taşları ben kazanmışçasına kendime çekiyordum. İçerisinden çıkardığım şişelerce vodka'yı masanın üzerine koyup, yanına Shotları* yerleştirdim ve Shotların içine hafif hafif döküp, üzerlerine lezzetini arttırsın diye biraz kola ekledim. Birazcıkta limon sıkmak iyi gider sanırım. "Danzka?* Vay canına, Riccy kimin aklına gelirdi!?" diye elimle omzuna hafifçe vurdum Ricco'nun, sırıtırken. Kimse başlamamış, herkes birbirinin başlamasını bekliyor gibiydi. Müzik hızlandıkça kalbimin ritmide ona göre atıyordu. "Pekala, siz böyle bakacaksanız, ben başlıyorum." Elime aldığım shotu bir yudumla mideme gönderdim. Tadı saniyeler içinde mükemmel bir etki bıraktı. Güldüm. "İçmeden sarhoş olabilen ben, içtikten sonra kanatlanırım." Çabuk çarpmış olmasına imkan yoktu ama böyle şeylerden kolay etkilenen biriydim.

Out; Shot: Vodka bardağı.
Danzka: En sert Vodka olarak bilinir-miş.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Arnaldo hızla ayağa kalktı. Ceketini düzeltti ve kıza ''Hazır ol tamam mı. Diğerlerini toplayıp geliyorum. Ve çantaya sahip çık. Birşey olmasın.'' Tamam dercesine başını salladı ve Arnaldo da Gryffindorların masasına doğru yöneldi. Carlie ve Lydia ile görüşüyordu. Başıyla ilerideki masaları işaret ediyordu. Kızlarla biraz gülüştükten sonra Jessica'nın yanına geldi. Çantayı hemen eline alıp elini de Jessica'ya doğru uzattı. Jess elini Arnaldo'nun koluna koydu ve oğlanda kızın kolunu alıp koluna yerleştirdi. İlerlemeye başladılar. Masaya yerleşince çantayı masanın ortasına koydu. Ve Jess ile beraber oturdular. Bir süre herkes birbirine baktı kim açacak çantayı dercesine. En sonunda Carlie elini çantaya attı ve kendine doğru çekmeye başladı. Suratındaki ifadeyi başka biri görse yanlış anlardı. Gören sanki masada kumar oynuyoruz ve Carlie'de bizi yendi zannederlerdi. Yavaş yavaş çantayı açtı. Önce shotları çıkardı ardından vodkayı koymaya başladı bardaklara. Sonra kola ve limon eşlik etti bardaklara. Bu seferde herkes kim başlayacak dercesine bakıyordu birbirine. Sağolsun yine Carlie kendini öne attı ve bardağı kafasına dikti. İlk önce suratı ekşidi fakat sonra suratı tatmin olmuş bir şekilde gevşedi. Ondan sonra yine birbirlerine bakıyordu ki Jessica direk ''Bu sefer ben içiyorum.'' dedi ve masadaki bardaklardan birini alıp kafaya dikti. ''Offf bu ne ya. Süper bir şey bu.''

» Noel Balosu
» Noel Balosu ~
» Mezuniyet Balosu

Noel Balosu

Noel Balosu

Similar topics

Similar topics