Eğer Aşksa, Ruhumu Teslim Etmeye Hazırım Ona

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Bir süre sessizlik çökmüştü ortama ve en sonunda Max cümlemi tamamlamıştı.

“Ben de seni seviyorum...”

Max e bakmıştım ve hayranlık dolu bir gülümseme oluşmuştu yüzümde. İçimden gelenlerin karşılıklı olması gerçekten harikaydı. Kendimi daha fazla tutamayıp Max'e boynundan sarılmıştım, kokusunu içime çekiyordum. Hayatımda hiç bu kadar huzurlu hissetmemiştim, nasıl olabilirdi bir günde bir anda aşık olmak. Nasıl olduysa olmuştu ama benim için şuanda önemli olan tek şey Max'in nefesini hissetmek, ona dokunabilmek, onun kokusunu içime çekebilmekti. Duygularımın karşılıklı olması bunu daha da tetikliyordu benim için. Harika bir duyguydu bu. Hiç bitmemeliydi, bitemezdi. Ellerimin arasından kayıp gidemezdi. Onu bulmuşken asla bırakmazdım, bırakamazdım. Hayatımın en güzel günüydü bugün, gecenin başındaki saçmalıklarıma deymişti bu duygular.

'' Böyle hissetmemenden o kadar korktum ki...'' dedim ve sarılmayı bırakıp kendimi geri çektim. Ellerim Max'in ellerinde, gözlerim gözlerinde kilitlenmişti adeta...

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Sally kafasını kaldırarak Max’e baktı ve gülümsedi. Yaklaşarak Max’in boynuna sarıldı. Olanlara şaşırmıştı, çok riskli bir yola girmişti ama mutlu sonla bittiğine seviniyordu. Sıkıca sarılmış kollarını biraz havaya kaldırarak tereddüt içinde Sally’nin saçlarına dokundu. Hafif titreme, göz kararması, ellerinin uyuşması gerçek hayatın hiç yaşamadığı zevklerinin yan etkileriydi. Önemsemeyerek çabucak unutmaya çalıştı. Hayatı boyunca böyle bir duygu yaşamamıştı. Kafasının içi çok rahat ve sakindi. Her şeyden vazgeçmiş sadece anı yaşıyordu. Kalbiyse ilk konserinde bile böyle çarpmamıştı. Karşılıklı duygular beslediğin birinin, kollarının arasında olması Max’i kısa bir süre gelecek kaygısına bile düşürmüştü. Sally hiç kıpırdamıyordu, içtiği ateş viskilerinin de etkisiyle uykuya daldığını düşünerek omzunu biraz kaldırmak istedi ama Sally biraz daha kendine çekerek orda olduğunu hatırlattı. Max bu durumdan şikayetçi değildi. Sadece bu durumun biteceği düşünerek üzülüyordu.

'' Böyle hissetmemenden o kadar korktum ki...''

Sarılmayı bırakıp kendini geri çekti. Elleri hala onun ellerindeydi. Max bunu istemese de sesini çıkartmadı ve elleriyle yetinmeye çalıştı. Bu geceye kadar şans diye bir şeyin olduğuna inanmıyordu. Salon da uyuya kalmasaydı, bu gece buraya uğramayacaktı. Şimdi bunları düşünmek istemiyordu. Sally’nin kafasını karıştırmak istiyor ama nasıl yapacağını bulamıyordu. Onu biraz şaşırmak biraz da duygularının gerçek olduğunu anlamasına yardımcı olmak istiyordu.

“Peki sence böyle hissetmeseydim buraya oturur muydum?” diyerek Sally’nin ellerini avuçlarının içine aldı.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

“Peki sence böyle hissetmeseydim buraya oturur muydum?” dedi Max ve ellerimi avuçlarının içine aldı.

Kalbim çok hızlı çarpıyordu. Bu çok başka bir duyguydu. Harikaydı sevmek ve sevilmek, aşkla yanmak ve tutku. Kendimi Max'e bırakmak istiyordum ama birazda korkuyordum diğerleri gibi olmasından ama bu sefer her ne olursa olsun aşıktım hemde ilk defa böylesine deliler gibi. Gözlerim kör olmuştu sanki. Max'ten başkasını göremiyordum. Kalbim sadece onu hissediyor ve onu istiyordu. Duygularımı dizginleyemiyordum ve deli gibi sarılmak istiyordum. Nefes aldıkça sanki onunla olmak daha da anlamlanıyor,vakit çok fızlı geçiyordu. Zaman durmalıydı ve ben hep onun yanında kalmalıydım.

''Oturmazdın...Yani oturmazdın di mi?...''

Titreyen sesimle birlikte dudaklarımdan sadece bu sözler çıkabildi. Aşıktım, aşıktık.. Ellerim ellerindeyken, nefesini tenimde hissedebiliyorken dünya umrumda değildi. Yaklaştım ve başımı omzuna koydum. Hep böyle kalmak hiç ayrılmamak istiyordum. Bir anda bu kadar bağlanmıştım ama asla bitmeyecekti bunu hissediyordum. Ellerimde sevgim, avuçlarında ellerim böyle kalmalıydık. Nefesim nefesiyle dans etmeli, sesim sesine sarılmalıydı. Neydi bu bana olanlar... Bu hissettiklerim. Yüreğimin içinden bir yerden geliyordu bunlar. Ellerimden kayıp gitmesinden korkuyordum sadece. Acı çekmek, yanmak, ateşlerde yürümek umrumda değildi. Sadece Max'i yanımda istiyordum o kadar...

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

''Oturmazdın...Yani oturmazdın di mi?...''

Yaklaştı ve başını Max’in omzuna koydu. Eliyle saçlarını düzelterek, yana çekti. Bu soruya cevap vermeyerek, içinde korku kıvılcımları bırakmıştı. Max’in kafasında tamamen farklı düşünceler vardı. Ona uzaktan ilgi duyduğu zamanlarda kardeşi Megan’ın üzerindeki baskısı çok fazlaydı. Ona çok değer verdiği için söylediklerini her koşulda değerlendiriyordu fakat bunun için ettiği kavgalar unutulmayacak kadar şiddetliydi. Megan zamanla Max’in sorunları olduğunu düşünmeye başlamıştı körleme aşk yaşıyordu. Uzun süre aynı evin içinde birbirleriyle konuşmamaları çocukça davranışlardı. Max buna daha fazla dayanamayarak kardeşiyle barışmıştı. Şimdiyse şans eseri girdiği bir barda daha önce hiç karşılaşmadığı birine karşı Sally’nin davranışları çok farklıydı. Bunların gelip geçici duygular olabileceği düşüncesi Megan’ı haklı çıkartabilirdi. Sally’i rahatsız etmeden ateş viskisinden bir yudum daha aldı. Kolunu sırtında gezdiriyordu, tereddüt ederek elini omzuna koydu. Yersiz ve zamansız kaygıları olması çoğu zaman kendinden nefret etmesine yol açıyordu ama bu durumda hiç de yersiz değildi. Girdiğinde oturacak bir tabure bulmakta zorlandığı bu kuytu barda sadece iki ya da üç masa doluydu. Bakmadan bile saatin çok geç olduğunu anlayabilmişti. İkisi de konuşamıyorlardı .Birbirlerine bakmadan söze aynı yerde başalayıp aynı yerde biterek birbirlerine gülümsüyorlardı. Sally’nin rahatsız olmadığını anlayınca omzundaki elini Sally’i kendine çekerek biraz daha kendine yaklaştırdı.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Hiç bir şey söylemiyordu Max. Bu kafamda şüpheler uyandırmıştı, ya gerçekten sevmiyorsa ne yapacaktım? Bütün bu hissettiklerimi söyledikte sonra bir alay konusu olup kalırdım ama içimden gelen büyük bir inanç beni Max'e doğru itiyordu. Kalbimin her an iflas edebilecek kadar hızlı çarpması, ellerimin titremesi, ona dokununca içimde olan kıpırtılar umrumda değildi, korkularım, ya sevmiyorsa düşüncelerim bir yere kadar kafamı kurcalıyordu. Sadece bu anı yaşamak ve onun yanından hiç ayrılmamak istiyordum. Nefesi hep nefesimde kalmalıydı, bu an hiç bitmemeliydi. Yazdığım şarkılar, okuduğum kitaplardaki aşklar bunu anlatamazdı.. Max'e karşı herkese karşı beslemediğim güven duygusunu hissedebiliyordum ama yinede teyid etmekte fayda vardır diye düşündüm. İçimden gelen düşüncelere hakim olamıyordum. Max'e başımı çevirim ve soruma geçtim.

''Bir anlık olamaz değil mi? Sadece bir yanılgıdan, fazla alkolden ibaret değil bu duyguların?''

Korkularım vardı her zaman, tek bırakılma korkusu. Kimseyi bu kadar sevmemişken Max'i kaybedersem her halde yaşamak için anlam kalmazdı. Boş bir kalp gerçekten acı veriyor insana ama Max o kalbi doldurdu. Hemde zorla değil, kendi hislerimle geldi ve o kalbe taht kurdu. Şimdi ya çenemi kapayıp sadece boşvermemi söylerse? O zaman ne yapacaktım? Sevgisine inanmadığım biri olacaktı ki sahte bir aşk, aşk olmaktan çıkardı. Belki ben çok takıntılıydım ya da aşırı şüpheci ama sadece onun gerçek duyguları olduğuna inanmak istiyordum. Nefesinden başka bir şey hissetmek, kokusundan başka koku duymak, onun sesinden başkasını dinlemek istemiyordum. İçimdeki ateş git gide büyümüş ve tüm kalbimi kaplamıştı. Ateşin ismi ise Max'ti...

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

''Bir anlık olamaz değil mi? Sadece bir yanılgıdan, fazla alkolden ibaret değil bu duyguların?''

Max, Sally’nin korku dolu bakışları ve kaygısına gülerek karşılık verdi. Yaşadıklarının geçici olmadığını anlamaya başlıyor ve onun için bu kadar hızlı çarpan bir kalbin varlığına artık inanıyordu. Tüm ilişkileri tek solukta sona ermişti, prim yapan anlık duyguların hepsi birer yalandı. Bugüne kadar ardına bakmadan hep ayrı yollarda yürüyen insanların yollarının ilk defa kesişmesi nasıl oluyordu da bu kadar güçlü bir duygu seline dönüşüyordu. Onu bu kadar istediğinin hiç bilmemişti. Kendini içine çeken gözlerini görebilmek için ateş viskisiyle oynayan eliyle Sally’nin saçlarını arkasına atarak yanağına parmaklarının arkasıyla dokundu. Kalbi fazla hırpalanmış bir motor gibi aniden duracak gibiydi.Elleri buz kesmişti. Sally’i daha fazla tereddütte bırakmadan zorlukla cevap verdi.

“Bugün fazla alkol aldığım bir gerçek ama geçici ilişkiler yaşamak istemiyorum. En azıdan artık, yani bundan sonra...”

Bu sözlerin onu tatmin edebileceğini düşünmüştü. Daha önce yaşadığı şeyler onu korkutuyordu. Günlük ve öne çıkma düşüncelerinin doğurduğu sahte aşklar bir bayanı daha derinden etkileyebilirdi. Bu konuda hiç fikri yoktu. Özel hayatı ortada olan kişilerin böyle şeylerden uzak durması ve evine çekilmesi hayatın gerçekleri arasındaydı. Elinden düşürmediği çizgi romanlar tadındaki tozpembe bir yalan değildi tüm yaşananlar. Geleceği düşünerek kurduğu abartılı hayaller, beraber aynı evi ve aynı sahneyi paylaştığı günleri yaşamak istiyordu.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

“Bugün fazla alkol aldığım bir gerçek ama geçici ilişkiler yaşamak istemiyorum. En azıdan artık, yani bundan sonra...”

Sorumun üzerine gülümseyerek verdiği bu cevap oldukça inandırıcıydı. Neden kendimi akıntıya bırakmıyordum ki? Bakalım beni nereye götürecekti bu aşk. İçimde derin duygular oluşmuştu ona karşı. Ellerini tutmak, onu hissetmek, gözlerimi ona kilitlemek... Tüm bu istekler sadece aşkın göstergesi olabilirdi. Usulca yaklaşıp dudağının hemen yanına bir öpücük kondurdum ve artık duygularından emindim. Sevmeseydi buna izin vereceğini sanmıyordum. Aslına bakarsak konuşmaktan çok hareketlerimizle anlaşıyorduk. Onu gerçekten seviyordum, içimden gelen en güçlü hisle hemde...

Bu anı kesmek istemiyordum. Hep burda kalmak, onunla olmak istiyordum. Eve gidipte ne yapacaktım sanki annemle yeniden kavga edecektim. Artık anlayışı körermiş olan annemdeydi bütün hata ya da bana öyle geliyordu. Tamam belki sesimi yükseltmemem gerekirdi ama kendime engel olamamıştım. Max burada yanıbaşımdaydı başka bir şey düşünmek istemiyordum. Derin bir nefes aldım ve anı yaşamaya karar verdim. Gözlerimi tekrar Max!e kilitlemiştim...

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

“Bugün fazla alkol aldığım bir gerçek ama geçici ilişkiler yaşamak istemiyorum. En azıdan artık, yani bundan sonra...”

Usulca yaklaşıp Max’in dudaklarına doğru eğildi. Ne yapacağını bilmeden kilitlenen Max ters bir hareket yaparak kağıttan yapılmış bir gemi gibi can çekişerek suya batmak istemiyordu. Sally dudağının hemen yanına bir öpücük kondurdu. Daha ileri gitmeden kendini durdurması kendinin farkında bilinçli bir bayan olduğunu ortaya koyuyordu. Bu ilişkinin başkaları tarafından duyulmaması kendi aralarında yaşanmasını istiyordu, kimseye malzeme olmak ve eleştirilere maruz kalmak ona göre değildi. Ortamdaki ses çok nadir ortaya çıkıyor ve çabucak kesiliyordu. Tamamen beden diliyle iletişim kuruyorlardı huzur içinde neyin ne zaman olacağının farkında olmadan ilerliyorlardı. Max, Sally’nin omzundaki parmaklarını ritim tutarak rahatça hareket ettiriyordu. Onunsa başı Max’in omzuna tamamen ağırlığını vermiş bir şekilde duruyordu. Başını hafifçe eğerek başına temas ettirdi, ona sonsuza kadar güven vermek istiyordu onun için değerli olduğunu anlamasını sağlamalıydı. Sally’nin şarkılarından birini mırıldanarak barmeni yanına çağırdı.