~ Parti Evi

Gezgin

Güzel bakışlarını kontrol eden kadına dönmüştü tekrar. Sadeliği ve olgunluğunu yüzüne vurmuştu. Saçlarındaki berraklık ışığın vurmasıyla parlıyor, daha tatlı bir görünüm yerleştiriyordu ona. Kelimeler bitmiş, susmuştu her ikiside. Eileen’in yaptığı genel şey zaten buydu ama ona doğru gelen söz susturmuştu Kevin’ı. Düşünüyordu kendi çapında. Eileen’e hissettiklerini nasıl söyleyebilirdi, söylemenin yerinde gizli konuşmalar arasında ipuçları vererek doğrumalı mıydı ? Bir an için kalbinden geçen oradan sıvışmak olmuştu ama hayır. Genel anlamda cesaretini buraya odaklaması gerekirdi. Yanında oturana bakmıştı yine, güzelliği büyülenen tebbesümmü. Ve ona bakan bir çift göz. Bir cevap beklercesine gözlerini konuşturuyordu. Her zamanki kararlı ses tonu ve ciddiyetli tavrına bürünen Kevin başlıyordu. “ Hakkında çıkan söylentilere inanmadığımı söyledim. Ve bu söylentilerin inanmama derecesine gelmesi içimde sana karşı hissettiklerimdi. Bu fazla değil birkaç yıl öncesindede böyleydi. Şimdide böyle, gerilerde seni tâkip eder oldum, benim gibi uçuk biriler senin gibileri normal yaşantıda sevemez. Ama ben bu uçuklaşmayı bir kenara koyup sevdim. Bir roman gibi oldu yaşananlar. Hani olur ya güzel bir kız vardır ve arkasında biri onu takip eder. Bilmem anlatabildim mi ? “ Ter basmış, dili damağı kurumuştu. Yüzünde oluşan kırmızılık ilk defa görünüyordu. İlk defa bu kadar açık sözlüydü. Ve ilk defa ciddi bir ilişki için adımlarını atmıştı.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Bakışlarının kilit noktası göz bebekleri olmalıydı. O sözlerini dile getirirken içinin kemirildiğini hissederek sadece onlara kilitli kalmayı yeğlemişti. Cümleler birbiri ardına sıralanırken her kelimesini tartıyordu Eileen. Söyledikleri ne kadar doğruydu ve onu ne derece etkilemişti. Ses tonu içine işleyen bir biçimde ciddiydi. Dudaklarının kuruduğunu hissediyordu. Nefes alışının hızı inip kalkan göğsünden belli oluyordu. Eileen’ın tepkisi büyük bir kahkahaya dönüşübilir miydi? Néil’in söylediklerine göre onunla alay edebilirdi. Onun yerine kendi olmayı denemişti. Ciddi ve bir o kadar umursamaz bakışlarla bitirmişti heyecanını. Yanında ki adamın eline uzandı ve yüzünü biraz olsun ona yaklaştırdı. Şimdi gözlerinin rengini seçebilecek kadar ayık hissediyordu kendini. Eline değdiğinde sıcaklığı bir an olsun arka plana itti. Söyleceklerini kafasında biçimlendirse de istediği kelimeler dudaklarından dökülmemişti. “ Söylenenlere kulak asmak belki de en doğrusudur, Néil. İyiliğin için ona inanmayı da seçebilirsin.” Ona kaçmasını söylemek gibi bir şeydi bu… Nereye vardırmayı düşünüyordu ki sevgisini? Bu sözlerin ardından her şeyi bırakıp Néil’e sarılacak değildi. İki yol vardı önünde kendini ortaya koymadan yapacağı ve yapmayacağı. Ya onun iyiliğe sığdırdığı tüm duyguları yaşaması için uzaklaşacak ya da yaşamının temelini oluşturan amaca hizmet için daha da yaklaşacaktı. Peki Eileen ve onun körelmiş duyguları bu oyunun neresinde saklanacaktı? Saklanabileceği ummak, beklemek… Bu ihtimalleri hesaplamak güçtü. Yavaşça başını geriye doğru çekti. Eli elinin üzerinden yavaşça koltuğa kaydı. Bakışları istemsiz bir biçimde son bulmuyordu. Saniyelerin, belki de dakikaların ardından indirdi bakışlarını.

Gezgin

“ Söylenenlere kulak asmak belki de en doğrusudur, Néil. İyiliğin için ona inanmayı da seçebilirsin.”
İçini dağlayan sözcükler olmuştu bunlar. Boşunaydı her şey, boşuna olmasının nedenini bile belliydi. Belkide bu sözcükler bende hiçbir şey yok uzaklaş dercesine dokunduruyordu. Eileen güzelliğinin yanında oldukca zekiydi, belkide kırmadan bu tarz bir cümle kullanmıştı ama nafile. Her şeyin bitme noktası bile olabilirdi. Yanına dönmüştü. Ona normal bir şekilde bakan kadına doğru. Duygu patlaması yaşamasına çok az kalmıştı. Solgunlaşan yüzü, hafif hafif kan oturan gözleri. Neden olabileceğini düşünmüştü ki, zaten Eileen yalnız olarak takılıp, yalnız olmayı sevenlerdendi. Düşüncelerini silmesi toparlanması gerekirdi. İlerideki masaya yönelip bir bardak su alan Kevin nazik bir ses tonuyla konuşmuştu. “ Yanlış anladın, ya da anlamadın. Ben dediklerine anlam veriyorum ve iyiliğim için olacakları seçiyorum. “ Sözleri bittiği an geriye doğru dönmüş, gözlerinden akan bir damla yaşın burun kenarından geçerek dudaklarında bitmesini izlemişti. Dudaklarında emdiği sıvıyı silerek, kadına dönmeden tekrar konuşmuştu. “ Gitmem gerek, bakanlıkta görüşürüz. “ Kapıları geçip, ayakkabılarını giyip. Dış kapıdan dışarı çıkmıştı. Bahçe kapısının önüne geldiğinde geriye doğru dönüp camın arkasındaki gölgeye bakmıştı. Gülümseyerek uzaklaşmaya başlamış, burada bu duruma girmemesini, hatta küçük düşmesini engellemesini düşünüyordu.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Bu konuşmanın yavaş yavaş sonlandığının bilincindeydi. Sohbet makamına erişememiş cümle topluluğunun sessiz çığlığa dönüşmesi ruhunda ufak bir çizik açmıştı. Kevin’in yanından kalkışı ile rüzgarı bakışını da onun ardına çevirmesine neden olmuştu. Normal bir yaşayış sürseydi, olacakları tereddütsüz kabul ederdi. Kevin’ın böyle bir mutluluğu hak edeceğine emindi. Eileen ise bunu hiçbir koşulda kabul edemeyecek kadar katı olduğunu varsayıyordu. Belki de dışına kapladığı örtüyü indirmeyeceğine diçtiği ant içindi. Yanına yaklaşan soluğu duyumsa da söylediklerini işitmedi. Bu sefer birinin iyiliği için kendi imtiyazlarından ödün vermişti. Birini korumak adına ilk kez bu adımı atmıştı. Neden sorusunu göz ardı ederek yapmıştı bunu! Adamın görüşürüz sesine karşılık gülümsedi. Yüzünü görmek isteyerek başını yana eğse de başaramadı. Çoktan adımları ile arşınlamıştı odayı. Yavaşça yerinden kalktı ve cam kıyısına sakin adımlarla yaklaştı. Yüzünde kalıplaşmış soyutluktan çok karanlık gölgelerin esiri acı vardı. Adam gözden kalbolurken zihninde ki kelimeleri durduramadı. Bu şansını iyi kullan, Néil. Çünkü ikinci şansın olmayacak. Lordun söyledikleri kulaklarında çınladı. Görevler silsilesinde bir tabu yıkılmıştı. Mantık ile kalbin çarpışmasına tanık olan Eileen için büyük bir yüktü.

Sanırım bu aşama bitti.

» Maskeli Parti

~ Parti Evi

~ Parti Evi

Similar topics

Similar topics