Gülümsemişti. uzun süreden beri yaptıklarına bakılırsa en iyi şey di gülümsemek. Gözleri artık boynuna sarılan kıza odaklı kapanmışken kızın kokusunu soluğuğunda gülümsemesi biraz dah arttı. Denilecek, yapılabilecek hiçbirşey yokken, çıkmışlardı birbirlerinin karşısına ve bu iyiye etken bir durum olmuştu.

"Sende iyi ki varsın. İyi ki... bunu söylediğim ender insalardansın biliyor musun?"

Dudaklarının oluşturduklarına kendi bile şaşarak kenetlenmelerine izin verdi ve artık uzun bir süre konuşmaya değil, sadece anı yaşamaya karar verdi. "Carp3 Diem!" Bu sözü belki hayat felsefesi yapmıyordu ama önemli olduğunu düşünmüştü her zaman. Gözlerini kapatacağı son kez, toprak kokusu ile karışık Tamara'nın parfümünü soludu ve ardından gülümseyerek devam etti. En azından sabah kalktığında hatırlayacağı bu anıların saçmalaığının keyfini çıkartmaya çalışıyordu.

[i]Tibi'nin sözlerinin hemen artından Stuart "Sende iyi ki varsın. İyi ki... bunu söylediğim ender insalardansın biliyor musun?" diyince Tibi çok heyevanlandı.Bu heyecan nedendi bilmiyordu.Belikide aynı duyguları paylaştıları içindi.Çünkü Tibi'de ilk defa birine böyle bağlanmış böyle güvenmişti...

Uzun bir süre sarıldıktan sonra birbirlerinden ayrıldılar...Tibi Stuart'ın ellerini eline aldı,gözlerinin içine baraka ''Şimdi kaybetmekten korktuğum biri daha oldu,kalbimde yaşattığım...'' dedi gülümseyerek...

Belkide ondan hoşlandığı için bunları söyleme gereği duymuştu ..yoo hayır böyle bişey için daha çok erkendi belki hep arkadaş olarak kalıcaklardı...

Ellerinin Tamara'nınkiler arasına alınması ile biraz şaşırmıştı. Gülümseyerek kızın dediklerini dinledi. Artık ağlamıyor gibiydi. Gözlerini şimdi tekrar toprak kokan göle çevirdiğinde yağmur dinmişti bile. Bunu fırsta bilen Stuart aklındaki karmaşık duygulardan kurtulmuş devam etmişti konuşmalarına. Düşüncelerine.

"Ellerimi mi tutuyor? Bunun anlamı ne peki?"

Düşünceleri somutluk kazanmadan, utanmış başını öne eğdi ve belki bunlardan farklı anlam çıkarttığını düşünerek ellerini geri çekti. Yeni tanıştığı birinden hoşlanamazdı. Sadece yakın bir arkadaş olarak görmüştü Tamara'yı ve gelecek onlara ne gösterir bilinmezken, şuan öyleydi. Ama Stuart büyük ihtimalle bu şekilde kalacaklarını düşünüyordu.

"Arkadaşlığınızı kalbimde saklayacağım bayan Tamara. Hoş sohbetin için teşekkürler."

Yaşananların daha ileri gitmemesi adına gözlerini kısıp ayağa kalktı. Yapması gereke nönemli bir işi varmış gibi hissettirip ortadan yok olacaktı.

"Ah. Nasılda unuttum. Astronomi ödevini bitirmem gerekiyor. Hemen gitmeliyim bu öğleden sonra ders var biliyorsun. Hoşçakal!"

Dudaklarından dökülen sözlerin ardından doğruca Ravenclaw Ortak Salonuna giden merdivenlerde kayboldu ayak sesleri.