"Ölü insanların içindeki suyun buharlaşıp bulutlar arayıcılığıyla yağmur halinde yeryüzüne indiğini biliyor muydun?"
Soruma bu şekilde cevap vermesi ve buna gülümsemesi beni mulu etmişti birden. Öte yandan böyle bir açıklama yapması bir anda şaşırtmıştı beni. Soran gözlerle onu izlerken bir yandan kafamı yana yatırarak "Su döngüsünü düşünecek olursak... Eh, bir nevi öyle." dedim bilmiş bir tavırla. O sırada kendi de ilginç bir şey söylediğini kabul ederek kahkahayı patlatmıştı kendini tutamayarak. "Buna rağmen... Evet, yağmuru severim ve ıslanmak benim de hoşuma gider. Hatta yağmurda yürümek hobilerimden bile denebilir. Son zamanlarda yağmurda uyumak hobimi gerçekleştiremediğimden onun yerini bu aldı." demişti asıl sorumu hatırlamış olmalıydı diye düşünüyordum. Bu kadar geniş bir açıklama yapması yavaş yavaş bana güvenmeye başladığını anlatıyordu bana. Belki de hoşlanmaya başlaycaktı bu gecenin sonunda. Öyle olmasını umut ederek bakıyordum gözlerinin içine, çünkü ben ondan etkilenmiştim baya. Gözlerine bakarken bir anda içindeki kuşkuyu görmüştüm. Bir şeyle yapacağımdan şüphelenmişti ki konuşmaya başladı.
"Aklında ne var? Tavanı falan yıkmayacaksın değil mi?" dedi ve sonra yine saçlarıyla oynamaya başlamıştı. Ben ise bu yorumu karşısında güldüm usulca. Aslında bu neden benim aklmagelmedi diye düşündüm bir an. Anita farkında olmadan aklıma sokmuştu karpuz kabuğunu. Merakla tavanı inceleyerek ne kadar kalın olduğunu saptamaya başladım sonra ona dönerek "Neden olmasın." dedim heyecanlı bir gülümsemeyle. Gecem renklenecekti epey, hatta bu gece unutulmaz olacaktı benim için. Anita'la konuşmak gerçekten güzeldi. Ayağa kalkıp eşofmanımın cebinden asayı çekmiştim. Yıkabilecek büyüyü yapmak kolaydı ama bu kadar kalın bir duvarı tamir etmek büyük bir güç gerektirebilirdi. Anita'ya yukardan bakarak "Tabi daha sonra toplamama yardım edersen." dedim içten bir gülüş yüzümü aydınlatmıştı. O işe şaşkın bir ifadeyle bana bakıyor, gözleri bunu gerçekten yapmayacaksın değil mi? diye soruyordu bana. Ben ise tekkrar tavan bakıp asamı havaya doğru kaldırmıştım bile. Daha sonra kısa bir kahkaha atarak durdum ve ona baktım tekrar. Yüzümde genelde kızların karşı koyamadığı sevimli bir gülüş vardı.
"Aslında benim aklımda daha basit bir düşünce vardı." dedim kahkaha atarak "Ama bu da eğlenceli olabilir" dedim hevesle. Kolarımı sıvamış tekrar asamı yukarı doğru uzatmıştım. Aslında yapacağım yoktu, daha doğrusu herşey onun tepkise bağlıydı. Eğer bana destek olursa bunu gerçekten yapardım ama eğer tepkisi aksi yönde olursa ki benim tahmşn ettiğim buydu. Dalgacı bir gülümsemeyle diğer kozlarımı oynıcaktım ona karşı.