AnasayfaAnasayfa  Latest imagesLatest images  Kayıt OlKayıt Ol  Giriş yapGiriş yap  
Son Konular
Konu
Tarih
Yazan
Yabani Otlar
Bir Kulüp Mü Kuruluyormuş | Bir Tıkla Bakalım!
- Duyuru Panosu -
Işık Tapınağı
Model Değiştirme
Model Başvuruları
Debbie'nin Grafik Galerisi *yeni
' Cuteness s i g n a t u r e s.
La Révolte
Özel Model Başvuruları
Salı Mart 15, 2016 10:01 pm
Ptsi Şub. 22, 2016 12:43 am
C.tesi Ekim 02, 2010 11:08 am
Perş. Eyl. 30, 2010 11:07 pm
Perş. Eyl. 30, 2010 10:04 pm
Perş. Eyl. 30, 2010 6:40 pm
Çarş. Eyl. 29, 2010 8:37 pm
Çarş. Eyl. 29, 2010 8:25 pm
Çarş. Eyl. 29, 2010 6:13 pm
Çarş. Eyl. 29, 2010 4:35 pm












Paylaş
 

 Gizemli Notalar

Önceki başlık Sonraki başlık Aşağa gitmek 
Sayfaya git : 1, 2  Sonraki
YazarMesaj
Olivia Scarlett Isis

VII. SınıfVII. Sınıf
Olivia Scarlett Isis



Mücadele Tarafı : Arspegus
Rp Sevgilisi : Tristan
Kan Durumu : Safkan
Patronus : Golden Dog (Rottweiler)

Gizemli Notalar Empty
MesajKonu: Gizemli Notalar   Gizemli Notalar EmptyPaz Kas. 29, 2009 7:25 pm

Kişiler: Bella, Olivia
Yer: Müdürenin odası...
Zaman: Ögle saatleri
Kurgu: Canları sıkılan iki genç cadı, piyano aramaya kalkarsa olacaklar ...
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Isabella Mainley

VI. SınıfVI. Sınıf
Isabella Mainley



Mücadele Tarafı : Arspegus
Rp Sevgilisi : Mr. Porell
Kan Durumu : Safkan
Patronus : Jaguar

Gizemli Notalar Empty
MesajKonu: Geri: Gizemli Notalar   Gizemli Notalar EmptyPaz Kas. 29, 2009 7:56 pm

Saatlerce baktığı pencereden hala gözlerini alamıyordu. İçinde büyüyen sıkıntı artık kafasında ki sorunlarla hafiflemiş gibiydi. Aslında tam olarak düşünmüyordu. Gözlerini ağacın gözvdesine dikmiş bakıyordu. Boş gözleri yüz ifadesi kadar durgundu. Ortak salonun bu kadar durgun olabileceği zamanlar çok nadir olurdu genelde. Omzuna gelen elle irkildi ve gözlerini ağacın gövdesinden ayırıp yanında ki arkadaşına verdi. "Sandy? N'aber?" Sandy düşünceli yüz ifadesini takındı. Abartılı bir şekilde yüzünü buruşturdu. "Galiba, sanırım, İyi sayılır." Dedi ve yüzü aydınlandı birden. Bu ani yüz ifadesi değişikliğinden dolayı Lazêrniã'nın da yüzünde bir gülümseme belirdi. "Biraz bahçeye çıksam iyi olacak, burası beni sıkıyor. Sende gelsene benimle?" Diye soruverdi. Kahretsin! Tek başına yürümek istiyordu oysa ki. Neden hep bu kadar kibar olmak zorundaydı? İçinden kabul etmemesini diliyordu. "Yok canım sen git benim burada biraz işim var. Sana iyi eğlenceler." İçinde ki rahatlamayla başını sallayıp ortak salondan ayrıldı. Koridorda sakince ilerliyordu.

İleriden gelen Olivia'nın sesiyle dikkati dağıldı. "Bella!" Bu söze karşılık sadece tip tip bakmakla yetinen Lazêrniã'nın kızgınlığını anlamış olacak ki hemen toparlamaya çalıştı. "Hey, kızma ama! Hadi gel güzel bir fikrim var." Dedikten sonra müdürenin odasını işaret eden Olivia'nın yanına giden Lazêrniã merakla bir açıklama bekliyor. "Neymiş bu fikrin bakalım?" Ve ekledi "Ayrıca Bayan Galadrîel ile başımızı daha doğrusu başımı belaya sokmak istemiyorum. Ama söyleyeceklerin bunu yapmaya deyerse neden olmasın?" Diyerek kıkırdıyor. Acaba cadının aklşından ne gibi muziplikler geçiyor?
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Olivia Scarlett Isis

VII. SınıfVII. Sınıf
Olivia Scarlett Isis



Mücadele Tarafı : Arspegus
Rp Sevgilisi : Tristan
Kan Durumu : Safkan
Patronus : Golden Dog (Rottweiler)

Gizemli Notalar Empty
MesajKonu: Geri: Gizemli Notalar   Gizemli Notalar EmptyPaz Kas. 29, 2009 8:14 pm


Sahip misin? Sahip miyim? Yoksa hepimiz kayıplara karışmış bir yalan mıyız, yakın zaman içerisinde üzerimize daha büyüğünün ekleneceği bir yalan olmayı tercih mi ettik ? Yalanlar ve onları örten bir kaç yalan daha. Oluşan gölde her bir damlada sizin eseriniz olan o pis kokunun yayılması mı umut verir insana? Ölüm, bir nefes uzakta olsa da hayatın içinde çırpınmak, onunla savaşmak belkide her defasında bizi motive eden, hırslandıran tek sistem ya da onun gibi bir şeydir ha? Ne dersiniz...

Ne diyordum ben? Sesli düşüncelerin vakti değildi, sadece gözlerimi kapatmış ve koridorun duvarına yaslanmış koyu mavi ile siyah tonları içeren elbisemle siyah, parlak, topuklu ayakkabılarımın bileğimdeki tokasıyla oynuyordum. Geçen insanlar sadece aptal olduğumu düşünmeme sebebiyet verirken ben hala aynı konumda durmaktan vazgeçmiyor ve daha da sıkıcasına gözlerimi kapatıyordum. Parlak ışıklar gözkapaklarıma vurdukça yer değiştirme isteği uyandırsa da kalkmamaya gayretim hat safhadaydı. Ama dayanamayacaktım, yavaşça doğruldum ve yerimden kalkma düşüncesini bir kez daha kafamda kurdum. Yapacak neyim vardı? Hiç... bir...şey... Tekrar duvara yaslanmak en mantıklı iş olacaktı belkide. Teyzemi düşlüyordum, onu özlemiştim ama benim yas tutmak gibi bir lükse harcayacak vaktim yoktu. İçimdeki kor git gide büyüdüğü halde kimse bunu farketmiyordu ve farketmemeleri için elimden geleni yapacaktım. Ceza almak belkide kafamı dağıtmak için güzel bir yol olurdu? Sonuçta verilen görevi yaparken sadece o işi bitirmeyi düşünüyoruz. Böylece belkide ... Ah, neler saçmalıyorum ben? Ne cezası, ne yası... Kendimi öldürmeliyim belkide ama o kadar güçsüz bir cadı değilim. Anneme ve babama verdiğim bir söz var. Teyzemin çabalarını boşa çıkaramam. Düşüncelerime bir süreliğine ara vermeliydim. Gözlerim artık açıktı ve evet, işte oradan gelen tanıdık bir sima belkide muzurluklarıma alet olabilirdi. Ve bu kişi Bella'ysa belki sözcüğü o cümlede bir fazlalık yerini alırdı.

"Bella!"

Haykırışım koridoru inletmişti, isminin bu kısmını kullanmaktan nefret eden dostumu kırmış olmalıydım ve hemen toparlamak zorunda hissettim kendimi. Koşarak yerimden kalkıp yanında belirdim. Birden kendimi vampir gibi hissetmiştim. "Hey, kızma ama, had gel güzel bir fikrim var." diyerek gözlerimi taze annemin odasının ihtişamlı kapısında diktim. Hayır Olivia, yok ... Bunu yapma kızım kendine gel. Ya profesör öğrenirse? Ya da yakalarsa... Ya da salla gitsin, ne diyebilirki? Zaten ceza almak istemiyor muydun? Evet! Hızla kapıya yöneltim. Bella'nın dudaklarından endişeyle dökülen sözlere aldırış etmeden yavaşça kulağımı kapıya dayadım. Ortalıkta kimse kalmamıştı ve annemde odasında değildi. Yavaşça asamı yönelttiğim kapıya "Alohamora" diye fısıldadıktan sonra kapının ardında kimsenin olmayışı ile derin bir nefes aldım ama Bella korkmuşa benziyordu. "Hey Bell, sakin ol. Sadece bir oda, ne olabilir ki? Özel eşyalarına ya da herhangi bir eşyasına dokunmayacağız. Ama bir piyano çalmak için notaların tüm Hogwarts'ı sarsmasını göze almak gerek öyle değil mi? Buradan o kadar çok ses çıkmıyor nedense... " Gözlerimi odaya döndürdüğümde ihtişamını görmem ile dudaklarım uçuklamıştı. Amacım annemin hiç bir eşyasını karıştırmak değildi, sadece orada ve o anda piyano çalmak istiyordum. "Vay canına. Profesörün harika bir zevki olduğu ortada. " Yavaşça asamı kaldırdım ve büyülü sözlerin ardından kocaman, kuyruklu bir piyano odanın tam ortasında belirmişti. Bu kızıl piyano aslında odaya çok yakışmıştı, onu profesöre hediye olarak bırakabilirdim. " Oouv... Bu, bu harika! Biraz müziğe ne dersin Lazern?"
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Isabella Mainley

VI. SınıfVI. Sınıf
Isabella Mainley



Mücadele Tarafı : Arspegus
Rp Sevgilisi : Mr. Porell
Kan Durumu : Safkan
Patronus : Jaguar

Gizemli Notalar Empty
MesajKonu: Geri: Gizemli Notalar   Gizemli Notalar EmptyPtsi Kas. 30, 2009 3:08 pm

Biliyor muyuz? Herşeyi, doğruyu ve yanlışı? Doğru olan nedir? Tüm yaşamımız hatta varoluşumuş bir yanlıştan veya doğrudan mı ibaret. Herşeyin bir doğrusu olmak zorunda mı? Herşey yanlış olsaydı neler olurdu? Hayatımızda ne değişirdi? Küçük bir çocuğun yanlışları doğru olarak kabul etmesi mantıklıdır, ama normal bir insanın yanlışlardan zevk alması doğruları yok sayması ilgin ve... Farklı olurdu. Kararsızlık insanı yanlışlara sürükleyebilir ya da doğru kararlar sayesinde sorunsuz işleyen bir düzen sahibi olunabilir. Bazı doğrular ise aslında yanlış olup doğru sanılan yanlışları yapan insana iyi bir sonuş yerine kötü bir sonuç çıkarabilir. O yanlışların ve doğruların içinde ki bir dünyada yanlış yapmamaya gayret edenler aslında yanlışları bilmeden ve isteyerek yapabilir...

Profesörün odasına girmek için yapılan küçük bir büyü yepyeni bir dünyayı aralıyor gibiydi. Lazernia'nın hissettiği şey, sanki karanlık bir mağaraya giriyormuş gibi korku vicudunun herbir hücresine işlerken müdürenin odasında ki piyonaya parmaklarıyla dokunmak için yanıp tutuşuyordu. Yanlışlar doğruları götürmek zorundaydı ve bu sefer bu yanlışın hiçbir doğruyu götürmemesini umuyordu genç cadı. Kendini yanlışa teslim ederken artık bu yanlışın doğuracağı sorunları değil bu yanlıştan alacağı zevki düşünüyordu. Bu düşünce değişikliği odaya daha hızlı girmesine ve piyano iştahının daha fazlalaşmasına sebep olmuştu. Elbette bazı yanlışlar için bazı sonuçlara katlanmaya değerdi. Olivia'nın içeriye girişinden sonra Lazern'in içinde kalan korku kırıntılarını da silip atmak için sarfettiği sözler sanki gürültülü bir ortamda duyulan ses kadar etkili olmuştu. Ama Lazern'nin duyduğu bu gürültü kulağında ki damarların basıncından oluşmuştu. Neden her heyecan darbesinde vicudunun böyle tepkisiyle karşılaşıyordu? Korkunun son kıvılcımları da kaybolurken heyecanın patlama noktasına gelinmişti artık.

Profesörün zevklerine gelmişti artık konu. Gerçi genç cadının gözleri piyanoya kilitlenmişti. ' Evet profesör gerçekten çok zevkli biri. ' diye geveledi. Piyanoyu çalmaya geldiğinde konu hemen ciddileşen Lazern Gözlerini kapıya doğru kilitledi. ' Bir dakika Olivia. ' Dedi ve elini hızla kaltırdı. Kapıya doğru yürüdü ve elini kapıya dayadı. Olivia arkadaşının ne yaptığını sorarcasına bakıyordu. Lazêrn gözlerini kapattı ve fısıldadı. ' Soñîdoplãs. ' Gözlerini açtı ve arkadaşının yanına gitti. ' Sadece sesi dışarıya geçirmemesi için bir kalkan o kadar. Ama bunu profesör Galadriel farkedecektir. Bu arada bana asa kullanmadığım için öyle tip tip bakmayı kes lütfen. ' Dedi ses tonu neşeli bir şekilde çıkmıştı.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Olivia Scarlett Isis

VII. SınıfVII. Sınıf
Olivia Scarlett Isis



Mücadele Tarafı : Arspegus
Rp Sevgilisi : Tristan
Kan Durumu : Safkan
Patronus : Golden Dog (Rottweiler)

Gizemli Notalar Empty
MesajKonu: Geri: Gizemli Notalar   Gizemli Notalar EmptyPtsi Kas. 30, 2009 4:10 pm


Bell hala ürktüğünü belli ediyordu, gözlerimle ne yapmaya çalıştığını sorsamda o yapacağı işi bitirmeden önce en ufak bir ipucu bile vermedi. Gözlerim kapanıyordu, yanımdaki kişilerin korku beslemesi beni tedirginliğe sürüklerdi her zaman için ve şuanda en yakın dostum korkuyordu ya da onun gibi bir şey... Asasız bir şekilde kapıya ses geçirmez kalkan oluşturmuştu Bell, asasız(!). Bunu nasıl başarmıştı? Gözlerimi üzerinde gezdirmemden de rahatsız olmuş ve beni uyarmıştı. Bende hiç bir şey sormadan başımı kızıl piyanoya çevirdim. Oldukça çekici duruyordu, sanki piyanonun tuşları dile gelmiş benimle konuşuyordu. Hızla onun yanına ilerledim. "Hadi Bella, ısırmaz bu piyano." diyerek büyük bir kahkaha attım. Yüzüme sinir ve şaşkınlık karışımı bir duyguyla bakıyor olması kendimi boşlukta hissetmeme yol açıyordu.

Piyanonun önünde kızıl renkle uyumlu iki sandalye vardı, birine oturarak Lazern'e imalı bakışlarımı yönelttim. Lazern hızla elini geri çekip yanıma gelmişti. Ve notalar yükselmek için bana yalvarıyorlardı sanki...

Derin bir nefes alarak ilk günkü heyecanıma bürünmem çok saniyelerimi almamıştı. Bu kızıl çiçeği dillendirmenin zamanı gelmişti. Yavaşça ellerimi tuşların üzerinde gezdirdikten sonra bir kaç nota yükseldi bu çiçekten. Lazern bana bakıyor ve atağa geçmemi bekliyordu. Ona bakarak göz kırptım. "Biraz eğlenelim hadi. Bu senin için Tristan..." Gözlerimi kapatarak ellerimi ritme bıraktım...

Spoiler:

Bell artık şarkıya eşlik ediyordu. Gözlerim dostumun gözlerine gittiğinde ikimizde de kocaman gülümseme oluşmuştu. Yakalanmak umrumuzda değildi belkide. Şarkı bitmiş ve gözümden damlayan bir damla yaş yanaklarıma kavuşmuştu. Teyzem, annem, babam, Tristan... Lazern içimden geçenleri bilmemeliydi. O anda birden Lazern'e bir şey olmaya başladı. Ne oluyordu? Korkuya kapılmıştım, onu da kaybedemezdim. Buna izin veremezdim. "Lazern, neyin var? N'oluyor?"



Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Isabella Mainley

VI. SınıfVI. Sınıf
Isabella Mainley



Mücadele Tarafı : Arspegus
Rp Sevgilisi : Mr. Porell
Kan Durumu : Safkan
Patronus : Jaguar

Gizemli Notalar Empty
MesajKonu: Geri: Gizemli Notalar   Gizemli Notalar EmptyPtsi Kas. 30, 2009 4:37 pm

Olivia'nın yaptığı küçük şakayla moralini bulan Lazern ellerini belinde birleştirdi ve şakacı ama ders verir şekilde ki sesiyle Olivia'ya seslendi. ' Bana ne zaman Bella demeyi keseceksiniz Bayan Isis? ' Kırmızı bebeğin önünde ki diğer sandalyeye oturdu ve piyanonun üzerine elini koydu. Olivia çalmadan önce mırıldandığı kelimeler, Tristan'ı ne kadar çok sevdiğini anlatıyordu. Olivia parmaklarını tuşlar üzerinde gezdirirken Lazêrniã ise piyanonun üzerinde ki eliyle notaları hissediyordu. Çalınan müziğe, buğulu sesiyle eşlik ediyordu genç cadı.

Spoiler:

Şarkı bittiğinde Lazêrn'nin gözlerinden düşen bir damla göz yaşından sonra adeta hayat durmuştu. Sonsuzluğun içinde nefes alamıyordu. Boğazında bir yumru sanki nefes almasını engelliyordu. Başta sakin olmaya çalıştı ama git gide nefessiz durmak çok zorlaşmıştı. Elini boğazına götürdü ve son kalan nefesiyle birşeyler söylemek istiyordu ama o kelimeler dudaklarında hava ile birleşemiyordu. Olivia... Tek söylemek istediği buydu. Olivia'nın dikkatini kendine çekip yardım istemek istiyordu ama nefes alamaması konuşmasını imkansız kılıyordu. Olivia bu sessizliği fark etmiş olacak ki hemen arkadaşına döndü. Korkmuş gözlerle izliyordu Lazêrniã'yı. Neyini olduğunu soruyordu ama Lazern buna cevap verebilecek miydi? Ayapa kalkmak istedi ancak yere düşmesi bir oldu. Kalbinde ki keskin acıyla sarsıldı. Hemen Lazernin yanına çömelen Olivia ne olduğunu merak ediyor ve korkuyordu. Ne olduğunu Lazernia bile bilmiyordu, ta ki yaptığı kalkan büyüsünü hatırlayana kadar. Kahretsin...

Dudaklarını zorla aralıyor ve bir iki birşeyler mırıldanıyor. Olivia'nın anlamasını umarak. ' Elini ver Oliv. Tamam, şimdi tekrar et. Asa kullanma. Bu büyüyü içinden gelerek söyle, lütfen. ' Asa ullanmaması gerektiğini duyan Olivia şaşırmıştı ancak Lazerni düzeltmek için ne gerekiyorsa yapacaktı. ' BîénãvénturadoVro! ' Olivia'nın elini tam kalbine, acının merkezine koymuştu. Olivia'nın sözcükleri tekrar etmesiyle önce kalbinde ki acı daha sonra boğazında ki yumruk çekilmişti. Soluk soluğa kalmıştı Lazern. Nefes alabiliyordu. Öyle güzel bir duyguydu ki, nefes olmak! Olivia'nın şaşkın korku dolu ve bir o kadar meraklı bakışlarını son anda fark etmişti. Hemen bir açıklama yaptı. ' Yaptığım kalkan büyüsü, İspanyol bir büyü. Bu büyü bulunduktan bir ay kadar sonra yapılması yasaklanmıştı çünkü büyüyü yapan kişiye büyük zararlar veriyor ve kalkan, kapladığı alanı kilitliyordu. Yani Oliv, burada kilitlendik! Bunu çözeceğiz, sanırım. Bu arada galiba nasıl asasız büyü yaptığını anlayabilmiş durumda değilsin? Ha? '
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Olivia Scarlett Isis

VII. SınıfVII. Sınıf
Olivia Scarlett Isis



Mücadele Tarafı : Arspegus
Rp Sevgilisi : Tristan
Kan Durumu : Safkan
Patronus : Golden Dog (Rottweiler)

Gizemli Notalar Empty
MesajKonu: Geri: Gizemli Notalar   Gizemli Notalar EmptyÇarş. Ara. 02, 2009 1:44 am


Lazern birden elimi alarak sancının olduğu yere götürmüştü. Ne yapıyordu bu kız? O anda sadece onu kaybetmenin verecek olduğu acıyı düşünüyor ve panik yapıyordum. Biliyorum, yanlış bir şeydi ama her zaman olayların kötü ve acı tarafını görmek belkide benim en büyük mutluluğumdu. Söylediklerinden sonra asa kullanmama kısmına kafam takılsada onu kaybetme korkusu bunu düşünmeme engel oldu. Aklıma sadece onu kazanmak vardı ve sihirli sesler bir arada dudaklarımdan döküldüğünde Bells artık iyiydi fakat oldukça büyük bir sorun vardı ki burada kilitli kalmıştık. Ne yapmamız gerekiyordu?

" Aferin Bella, kalkan çok işimize yaradı. Sesi dışarıya göndermemek dışında herşeyi becerdin, geriye ne kaldı tam odanın orta yerinde bir vampir mi belirecek, ya da ruh emici? "

Yüzümdeki ifade kızgın ve mutlu karışımıydı. Bana bakan gözlerine karşılık ikimizde gülmeye başlamıştık, bu kızıl kutuda kapalı kalmak işkence değildi fakat profesör bunu öğrendiğinde kim bilir başımıza ne gelecekti. Ne mi, neler demeliydim...

" Hey bu arada, sahi asasız... Yani o nasıl oldu? "

Sorular ve sorunlar bir bir dizilirken gözlerim Bella'yı süzüyordu. İyi olmasını dilerken birden kendimi tutamayarak ona sıkı sıkı sarıldım. " Sakın beni bırakıp bir yere gitme, lütfen... " Yersiz bir duyguydu belkide ya da aptalca gelebilirdi başkalarına ama kayıplar üzerine kayıplar yaşayan kalbim artık kaldıramıyordu bu yükü. Dışarıya vurmamalıydım belki, teyzemden sonra tamamen hayata küsmeyi bile düşünmüş olduysamda dostumun yanında saklı olan herşey dökülüyordu. Çünkü o bir dosttu...



En son Olivia Scarlett Isis tarafından Çarş. Ara. 02, 2009 11:06 am tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Galadrîel Lûthien

TılsımTılsım
Galadrîel Lûthien



Mücadele Tarafı : Karanlık ve Gizemli
Rp Sevgilisi : En az onun kadar gizemli
Kan Durumu : Safkan
Patronus : Sibirya Kaplanı (Mavi gözleri Ruh emiciler için yok oluşun simgesidir)

Gizemli Notalar Empty
MesajKonu: Geri: Gizemli Notalar   Gizemli Notalar EmptyÇarş. Ara. 02, 2009 10:46 am



Canı sıkkındı, her zamanki rutin işler onu çok yoruyordu. Akşama bakanlığın büyücüşürâ üyeleriyle toplantısı vardı ve odasında hala yapılacak hazırlıklar bitmemişti. Kızıl odasının sükûnetini özledi. Bir beş dakika dinlense bir şey olmazdı değil mi? Koşuşan öğrencilerin arasında başı dik, derin düşüncelerle ağırlaşmış bir şekilde sakin adımlarla yürüdü. Dikkatini neye vereceğini şaşırmıştı, sorunlar hiç bitmiyordu. Hayıflanmak için içini çekecekti ki portrelerin ona bakıp gizliden kendi aralarında fısıldadıklarını gördü. Birileri bir yerlerde bir muziplik yapıyordu ve bunu o bilmiyordu, aklına gelen ilk düşünce bu idi ve tek bir isim; Jazmine. Bu kız ne kadar da babasına benziyordu. Onu gibi her daim gülümseyen bir çehresi vardı. Lakin en kötü yanı, halası kadar iddialı bir inatçılığı vardı. Kulelerin son katında duvarda en geniş yeri kaplayan keman çalan küçük kız portesinin yanında durdu. Kızın yanında duran büyükbabası kızı omuzlarından tutmuş, tatlı tatlı gülümsüyordu. Bu tablodan hiç hoşlanmamıştı. Zavallılığı ve güçsüzlüğü simgeleyen bu porte neden odasının karşısına konmuştu ki? Ölen Marcus fazla duygusal biri olmalı, diye düşündü. Ne önemi vardı ki, duygusallık zayıflıktan başka bir şey değildi. Ve o zayıf değildi. Bu tablo en kısa sürede ortadan yok olacaktı, aklının bir yerine not etti.

“Burada neler olduğunu biri bana açıklayacak mı?” bakışları ciddi, ses tonu emrediciydi. Portredeki kız büzülerek büyükbabasının arkasına saklandı.
“Sizi dinliyorum Lordum,” Lord demekle hata mı yapmıştı, bu zavallı ihtiyardan ne de Lord olurdu ya! Yüz ifadesini değiştirmeden devam etti:
“Sessizliğiniz beni düşünmeye sevk ediyor.” Tüm portreler susmuş olacakları bekliyordu. Koridorda koşuşan birkaç öğrenci de köşelerden sessiz adımlarla yürüyerek oradan uzaklaştılar.
“Bir şey yok Bayan Lûthen, sadece keman çalıyorduk.” Sessizlik hiç bu kadar ağır olmamıştı. Galadrîel, kafasını yana doğru çevirerek diğer portrelere baktı. Çıt yoktu. Kenarda bekleyen zırhlara değen rüzgârın uğultusu boşalmış koridorla uzun uzun uludu. Düşündü, neler olabileceğini aklında tarttı. Kıpırdaman boş ama tehditkâr bakışlarını koridorun en uzun ucuna yöneltti. Burnu titriyordu. Asasını eline aldı. Birlileri büyü yapıyordu, ama nerede? Gözlerini kapatıp yoğunlaştı. Tam ucundan tutmuştu ki, kesildi.

“Lanet olsun!” bu büyüde asa yoktu, hissedemiyordu. Tılsımlarla korunan bir yer olmalıydı, arama büyüsü kalkana çarpıp ona geri sekmişti. Çok iyi korunan bir yerden zayıf bir büyü yapılmıştı. Orası neresi olabilirdi? Bilinmezlik daha da canını sıktı. Odasına gidip küresine bakmalıydı. Hızlı adımlarla odasının kapısına yöneldi. Portreler bunu hesabını vereceklerdi, en kısa sürede… Asasını çıkartmadan büyülü sözleri kapıya gönderdi. Kapı kolu yukarıdan aşağıya inmişti ki, ev cini Bobo birden yanında biti verdi. Eli kapının kolunda kaldı. Elinin mührüyle kapanmış olan odasının kapısı sadece ona ve ailesine boyun eğerdi. Bir an dikkati dağılsa da Galadrîel kendini hemen toparladı ve kapı kolunu tutup aşağıya indirerek kapıyı hafifçe araladı.

“Acil bir mesajınız var efendi, Lûthen.”
“Odamda konuşuruz.”
“Sizi, konuğunuz aşağıda bekliyor efendim, yukarıya gelmek istemedi”

Galadrîel eli hala kapının kolunda, kapı ise aralanmış bir vaziyette kaldı. İçeriden çıt çıkmıyordu. Galadrîel, sessizliğin kendisini odasına doğru çektiğini hissetti. Ayaklarını kırmızı koltuğuna uzatıp gözlerini dinlendirmek, hiçbir şeyi düşünmeden birkaç dakikasını geçirmek, işte aklından o an bunlar geçiyordu ve bu lüks için neler vermezdi? Ama iş; iş beklemezdi. Kaçak büyüyü ve portrelerin fısıltılarını da halletmesi gerekiyordu. Kapıyı yeniden kapattı ve eliyle mühürledi. O ve ailesi dışında kimse bu kapıyı açamayacaktı.

“Beş dakika sonra odamda olacağım. Tüm servis işlemlerin bitmesini istiyorum. Ateş viskisi ve şaraptan bol bol bulundur. Konuklarım çok değerli ve ben onların gülümsemesini istiyorum ve Kryan’a da yemeğini vermeyi unutma, uyanmış olmalı.”

“Elbette, efendi Lûthen.” Evcini arkasında bir müddet baktı ve düşündü. Kryan Müdirenin yavru Çatal Boynuz ejderhası idi ve evcil hayvan olmasına rağmen sadece müdireye yakın davranıyordu. Şimdi uyuyordu ama bir dakika sonra uyanacaktı y ada uyanmış olabilir miydi? Bu düşünceyle yerinden zıpladı. Ona yemek vermek çok zordu. Bir öncekinde az daha elini yakıyordu ki, kulaklarını zaten yakmış, şifa görürken de büyük acılar çekmişti. Oflaya puflaya mutfağın yolunu tuttu, kanlı biftek bulmalı ardından kendisine şifa verecek birilerini ayarlamalı ve olanca hızıyla müdirenin odasına geri gitmeliydi. Ve bunları yapmak için sadece bir dakikası vardı. Sadece bir… Odaki kaçaklar bakalım bu bir dakika içinde ne yapacaklardı. Kapı aralıktı duymama olasılıkları var mıydı? Ufak bir kükreme sesi de mi duymamışlardı? Olamaz! Kryan kırmız koltuğun çaprazındaki piyanonun arkasında uyanmış burnundan çıkan buğulu duman ile yavaşça geriniyordu. Ve kokuyu aldı; insan kokusu… Kedi boyutunda olan minik çatal boynuz ejderhası Kryan kanatlarını açarak piyanonun üzerine kondu. Gözleri iki cadıya sabitledi. Şimdi ne olacaktı?


Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 

Gizemli Notalar

Önceki başlık Sonraki başlık Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 2 sayfasıSayfaya git : 1, 2  Sonraki

 Similar topics

-

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
 :: Kurgular Sayfası-