AnasayfaAnasayfa  Latest imagesLatest images  Kayıt OlKayıt Ol  Giriş yapGiriş yap  
Son Konular
Konu
Tarih
Yazan
Yabani Otlar
Bir Kulüp Mü Kuruluyormuş | Bir Tıkla Bakalım!
- Duyuru Panosu -
Işık Tapınağı
Model Değiştirme
Model Başvuruları
Debbie'nin Grafik Galerisi *yeni
' Cuteness s i g n a t u r e s.
La Révolte
Özel Model Başvuruları
Salı Mart 15, 2016 10:01 pm
Ptsi Şub. 22, 2016 12:43 am
C.tesi Ekim 02, 2010 11:08 am
Perş. Eyl. 30, 2010 11:07 pm
Perş. Eyl. 30, 2010 10:04 pm
Perş. Eyl. 30, 2010 6:40 pm
Çarş. Eyl. 29, 2010 8:37 pm
Çarş. Eyl. 29, 2010 8:25 pm
Çarş. Eyl. 29, 2010 6:13 pm
Çarş. Eyl. 29, 2010 4:35 pm












Paylaş
 

 AÇILIŞ ŞÖLENİ

Önceki başlık Sonraki başlık Aşağa gitmek 
Sayfaya git : 1, 2  Sonraki
YazarMesaj
Galadrîel Lûthien

TılsımTılsım
Galadrîel Lûthien



Mücadele Tarafı : Karanlık ve Gizemli
Rp Sevgilisi : En az onun kadar gizemli
Kan Durumu : Safkan
Patronus : Sibirya Kaplanı (Mavi gözleri Ruh emiciler için yok oluşun simgesidir)

AÇILIŞ ŞÖLENİ Empty
MesajKonu: AÇILIŞ ŞÖLENİ   AÇILIŞ ŞÖLENİ EmptyPtsi Ekim 19, 2009 10:38 pm

Büyük salonun ihtişamı sonbaharın tüm ayrıntılarını bünyesinde barındırıyordu. Geçen yılın Müdür yardımcısı bu yılın Okul Müdürü Bayan Galadrîel Lûthien, salonun her köşesinden onu görebilecek öğrencilerinin yüzüne bakmadan, sessiz ve yumuşak adımlarla kürsüye çıkarken, son derece hüzünlü ve düşünceliydi. Olaylar birbirini kovalamış istenmeyen kargaşalar okulu bir anda sarpa sarıvermişti. Bu sezon ölümlerin yaşanmamasını içinden dilese de yüzündeki soğuk ve tanımsız ifade gerçeği bilenler için ayna görevini görüyordu. Marcus ölmüştü.

Hafif bir baş eğme hareketiyle Müdür yardımcısına başlama işaretini veren okul müdiresi, sükunetle yeni gelen öğrencilerin kadim şapkanın rehberliğinde, binalarının güvenli kanatlarına koşmalarını izledi. Yeni sınıf başkanları geçen senenin aksine son derece ilgili ve tutucuydular. Birinci sınıflara gösterdikleri ilgi, korkulu gözlere ev sahipliği yapan minik bedenlerin titremeden yerlerine oturmalarını sağlıyordu. Gördüğü manzaradan memnun, elindeki asasını boğazına götürerek yüksek tondaki pürüzsüz sesinin, tüm salonda yankılanmasına izin verdi.

“Sevgili Hogwarts öğrencileri, değerli meslektaşlarım ve hizmette kusur etmeyen kıymetli çalışanlarımız. Hepiniz hoş geldiniz. Yeni kadromuz ve aramıza yeni katılan minik öğrencilerimize, siz tecrübeli arkadaşlarımızın fazla zorluk çıkarmayacağını düşünerek… ” ve böylece sürüp gitti, tanıtımlar ve yeni gelenlere hoş geldiniz iltifatları.

Kısa bir açılış konuşmasının ardından ziyafete başlama komutunu verecekken son anda kulağına gelen tiz sesli bir ricacının dileğini duymamazlık edemedi.


“Son bir hatırlatma; geçen dönem çokça ziyaret edilen mutfak ve çevresinin, yakınında yakalanan öğrenciler, kati bir şekilde cezalandırılacaktır. Yasak ormanda profesörünüzün bilgisi dâhilinde olmayan gezileriniz ve teşebbüsleriniz; okuldan atılmanıza koşulsuz neden teşkil edecektir. İzinsiz büyü kullanımı ve yasak koridora düşen gölgeniz dahi olsa bu cezalandırılmanız için yeterli bir sebep gözükecektir. Derslere girmeyen her öğrenciden sınıf başkanları sorumlu olup, başkanlar binalarından sorumlu olan profesörlere bilgi verceklerdir. “

Gözlerdeki korku ve tedirginliği okudu. Gelecek güvenli zamanlar için bu önlemler daha başlangıçtı ve zamanla daha da artacaktı. Şimdiden bu kadar bilginin yeteceğini düşünerek zoraki de olsa yüzüne bir gülümseme yerleştirdi.

“Ziyafet başlasın”
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Sonya Gaël

GezginGezgin
Sonya Gaël



Mücadele Tarafı : Karanlık*
Kan Durumu : Safkan*
Kırmızı yani,akışkan oluyor ya hani.
Patronus : Leopar

AÇILIŞ ŞÖLENİ Empty
MesajKonu: Geri: AÇILIŞ ŞÖLENİ   AÇILIŞ ŞÖLENİ EmptySalı Ekim 20, 2009 5:20 pm

Bu sonbahar yine çok farklı olacaktı.Binasının masasına geçip oturan Adolphe yarı Fransız yarı İngiliz aksağanı ile kendince birşeyler mırıldanıyordu.Bazıları bön bön baksada Adolphe onlara aldırış etmiyordu.Geçen senenin müdür yardımcısı bu senenin oku müdürü olmuştu.Sessiz bir şekilde kürsüye doğru ilerlerden Adolphe ona dik dik bakıyordu.*Bu kadının gözleri beni öldürüyor.*diye geçirdi içinden.Bu senede yeni arkadaşlar edinecekmiydi acaba.Her sene yeni gelen minikleri gördükçe ilk yılına tekrar dönüyordu.3 sene öncesi Seçmen Şapka'ya oturduğu zaman Şapka binasının ismini bağırdığı zaman içi öylesine neşe ile dolmuştu ki..."Ahh eski günler." diye mırıldandı.Adolphe'nin okulda pek fazla arkadaşı yoktu.Pek konuşkan değildi de zaten.Annesi hep biraz daha konuşkan olması için binbir türlü şekilde konuştuysada koskoca okulda 1-2 tane arkadaşı vardı.Ama bu sene herşey çok değişecekti..

Kürsüye çıkan okul müdürü o pürüzsüz sesiyle konuşmaya başladı. “Sevgili Hogwarts öğrencileri, değerli meslektaşlarım ve hizmette kusur etmeyen kıymetli çalışanlarımız. Hepiniz hoş geldiniz. Yeni kadromuz ve aramıza yeni katılan minik öğrencilerimize, siz tecrübeli arkadaşlarımızın fazla zorluk çıkarmayacağını düşünerek… ” vs. vs. diye uzun bir konuşma çıkarttı ortaya.Kadının konuşma dilide bir o kadar düzgündü açıkcası.

Her zamanki gibi son bir hatırlatma daha ekledi.Okul kuralları,yasak orman falan filan.Bir keresinde tek başına yasak ormana gitmeye kalkmıştı Adolphe ama biraz korktu yada yemedi diyelim.Ama bu sene yakalanmadan bunuda yapmak istiyordu.

Geçen seneki ölüm olaylarınıda unutmamak gerek tabiki.Okul çalkalanmıştı resmen.Ölüm lafını duyuna yada aklımıza gelince hep yüzümüzde tedirginlik,gözlerimizde bir korku vardı.Bu yüzden okul bu sene geniş önlemler almıştı galiba..Bir iki kişiden duymuştu bunları.Birden Okul Müdürü'nün “Ziyafet başlasın” demesiyle doldu masalar.Adolphe o zaman ne kadar açıktığının farkına varmıştı.Kibar ve nazikçe başladı yemeğe.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Jenedy Kassandra Sadkenst

GezginGezgin
Jenedy Kassandra Sadkenst



Mücadele Tarafı : Bebekler cemiyeti
Rp Sevgilisi : Oyuncak
Kan Durumu : O ne?

AÇILIŞ ŞÖLENİ Empty
MesajKonu: Geri: AÇILIŞ ŞÖLENİ   AÇILIŞ ŞÖLENİ EmptyÇarş. Ekim 21, 2009 3:37 pm

Alatamire kıyafetlerini yatakhaneye yerleştirmekle meşguldü. Neden hep bir iş çıkar ve gidilecek yere geç kalırsnız? Ama bu Alatamire'de alışkanlık halini almaya başlamıştı. Nereye giderse gitsin hep geç kalıyordu. Ah! Yeter artık! Devamı gelince diye düşündü ve kıyafetlerini yatağında bırakarak koşar adımlarla büyük solana yürüdü. Önüne çıkan yeni gelen öğrencileri itip, yol açıyordu kendine. "Çekiliiiin. Yol açın!" diye homurdanıyordu. Küçükler zaten ürkeklerdi ve birde Alatamire'yi görünce iyiden iyiye korkmuşlardı. İçeriye girdiğinde geçen senenin müdür yardımcısı ve bu seninin müdürü kürsüye çıkıyordu. Okul müdürünün ölümüne çok üzülmüştü Alatamire fakat kader diye düşünüyordu... Müdüre hanım konuşmasını yaparken sesi öyle pürüzsüz çıkmıştı ki... İnsan da kafasını kaldırıp bakma hissi uyandırıyordu. Dondurucu mavi gözleriyle bu sene de çok güzeldi bayan Lûthien.

Hızlı adımlarla Slytherin masasına ilerlerken bir taraftan da Müdüre Lûthien'nin yaptığı konuşmaya kulak veriyordu. Yeni gelenler için öğütler, yasaklar v.s v.s... Boş bir yer bulur bulmaz hemen oturdu ve kibarca herkesle beraber yemeye koyuldu. Yanında duran kızı şöyle bir süzdü. Kafa dengi gibi görünüyordu. "Merhaba?"
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Sonya Gaël

GezginGezgin
Sonya Gaël



Mücadele Tarafı : Karanlık*
Kan Durumu : Safkan*
Kırmızı yani,akışkan oluyor ya hani.
Patronus : Leopar

AÇILIŞ ŞÖLENİ Empty
MesajKonu: Geri: AÇILIŞ ŞÖLENİ   AÇILIŞ ŞÖLENİ EmptyÇarş. Ekim 21, 2009 4:15 pm

Sessiz ve sakin bir şekilde yemeğiyle bütünleşen Adolphe etraftaki mırıltıları beyninden söküp atmak istiyordu.Ne kadar denediysede kâr etmedi.En sonunda başıını bira kaldırıp etrafa bakındı.Herkes birbiriyle kaynaşmıştı.Kızlar dedikoduya dalmış,erkeklerin nelerden konuştuğu belli değildi.Kafasını eğip gözlerini kurcalağıdı yemeğine dikti.Hiç birşeye aldırış etmeden tek başına sap gibi oturuyordu.Bir ara yanında bir kıpırtı hissetti.Daha önce görmediği bir kızdı sanırım bu."Merhaba?" dedi yanındaki kız.Adolphe acaba bana mı dedi diye bir an tereddüt edip başını kaldırdı ve kızın yüzüne baktı.Evet,kız Adolphe'ye bakıyordu.Hafifçe boğazını temizledikten sonra narin bir ses tonuyla "Merhaba" dedi gülümseyerek. "Ben Adolphe.Adolphe Fabian.III.sınıf öğrencisiyim.Peki ya sen ?" Adolphe ilk defa bu kadar soruyu arka arkaya dizmişti.Umarım kız bundan rahatsız olmamıştır diye düşündü.Kızın cevabını daha iyi duymak için yüzüne daha dikkatli baktı.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Jenedy Kassandra Sadkenst

GezginGezgin
Jenedy Kassandra Sadkenst



Mücadele Tarafı : Bebekler cemiyeti
Rp Sevgilisi : Oyuncak
Kan Durumu : O ne?

AÇILIŞ ŞÖLENİ Empty
MesajKonu: Geri: AÇILIŞ ŞÖLENİ   AÇILIŞ ŞÖLENİ EmptyÇarş. Ekim 21, 2009 7:25 pm

Kız acaba kendisine mi laf atıldı diye şöyle bir kafasını kaldırırken, Jenedy ise ona gülümsüyordu. Üç senedir edinemediği arkadaşları bu sene edinmek istiyordu. Aldığı cevaptan gayet memnun kalmıştı. Demek ki yaşları aynıydı. Bu güzeldi. Kızın yarı Fransız yarı İngilizce aksanı da çok güzeldi. Gelen soruyaysa hem gülerek hemde ağzında geveleyerek yanıt verdi. "Bende Jendy Kassandra O'nasion. Üçüncü sınıf öğrencisiyim." Adolphe'de aldığı cevaptan memnun kalmış gibiydi. "Burada pek fazla arkadaşım yokta... Arkadaş ve dost edinmek istiyorum aslında..." diye birşeyler mırıldanıp geveledi. Bir yandan da yemeğini yiyordu. Nar gibi kızarmış tavuğun tadı damağında kalmıştı ama doymuştu ve biraz daha yerse patlayabilirdi.

Elinde ki çatal ve bıçağı bıraktı ve Adolphe'ye yöneldi. İşte sohbet başlıyordu. Belkide ilk arkadaşlık adımları atılıyor, ileride dostluk bağlarına yer veriliyordu...
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Routhen Dannyl Báthory

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.
Routhen Dannyl Báthory



Mücadele Tarafı : ZAY
Kan Durumu : Melez
Patronus : Alageyik

AÇILIŞ ŞÖLENİ Empty
MesajKonu: Geri: AÇILIŞ ŞÖLENİ   AÇILIŞ ŞÖLENİ EmptyPerş. Ekim 22, 2009 9:01 am

“Sıcacıktı gülümsemesi, nasılda içten ve asildi. Asil kanından geliyor olabilir miydi? Belki de bu tanımsız hayat onun bedeninde efsaneleşiyordu. Bana gülümsemiş miydi? Hayır! O benim varlığımdan haberdar bile değil. Bu sene sınıfta kaldığımı fark etmiş olmalı, yoksa olmadı mı! Neden benle ilgilenmiyor? İşte geliyor... Yo hayır bu o değil. Bu Caprice. Her zamanki ki etrafına neşe saçıyor. Ondan başka beni anlayan yok. Selam versem mi? Hayır. Artık o da beni sevmiyor, belki de hiç sevmedi. Onun sevgiliye yaklaşmasına izin verdi. Hayır Caprice de beni önemsemiyor. Beni kimse önemsemiyor.”

Yaşamının en güzel anlarını yeni okul müdürününün konuşmasına ayıramayacak kadar hissizdi. Kendi binasını tasvir eden renkli masasının başına oturmuş, elleriyle yüzünü kapatarak öylece oturuyordu. Aklındaki düşünceler onu boğuyor, nefes alamayacak kadar içine kapatıyordu. Mutluluğun nasıl elde edileceğini biliyordu, ama onu bir kere daha görebilse... Arasıra kaldırsa da başını,narin ve kısık gözleri aynı hızla hemen yere iniyor, özlemle belkediği sevgilisinin gelmeyen ayakseslerine kulak kabartıyordu. Ama sevgili dediği mucize beden hayatın renklerine boyanmış ruhuyla bir türlü salondan içieri girmiyordu. Elinde son bir koz vardı ve o kozu oynamaya karar vereli çok olmuştu.

Caprice yanından geçerken hızlıca ayağa kalkan Lucas, kızın ince bileğini yakalayarak kendisine doğru çekti. Boş olan elinde döndürdüğü beyaz çiçeği kızın gözünün içne sokarcasına uzattı. Gözlerinin içine bakıyordu. Kahveden yeşile, yeşilden griye dönen gözlerde umudu gördü. Sevinç ve huzur, yanan korkunun içinde buzdan mavi parçalar gibi buhar alıp sardı ruhunu. Bu delilikteki huzur da neyin nesiydi böyle?

“Bunlar onun için”, diyerek fırlattı yolun ortasına istenmeyen beyaz çiçeği. Tıpkı onun gibi, karşılıksız ve acılı; kalbi gibi, layık oldu yerde; ayaklar altındaydı. Lucas durdu. Önce Caprice'ye baktı sonra yerde yatan çiçeğe... Gülümsüyordu, arkasını döndü ve koşarak büyük salondan çıktı, gitti. Arkada kalan Caprice, karışmış aklına bir küfür sallayarak yere çömeldi. Yere düşen çiçeği eline aldı ve etrafa aldırmadan bastı çığlığı.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Caprice Anna Flower

V. SınıfV. Sınıf
Caprice Anna Flower



Mücadele Tarafı : ZAY
Rp Sevgilisi : Ruhumu çaldı
Kan Durumu : Asil Kan
Patronus : Bengal Kaplanı

AÇILIŞ ŞÖLENİ Empty
MesajKonu: Geri: AÇILIŞ ŞÖLENİ   AÇILIŞ ŞÖLENİ EmptyPerş. Ekim 22, 2009 2:02 pm



“Ed, çek kolunu da geçeyim, ya... Bıraksana beni, bak valla fena olacak he!! Hastayım diyorum, bak şimdi kucağına kusacam he, Paula aşağı, Paula yukarı, içim dışım Paula oldu.”

Gülüşmeler eşliğinde büyükçe kapısı olan şölenin girişinde ha bire birbirini didikleyen iki dost hınzırca gülümseyip şakalaşıyorlardı. Son sınıfa doğru yaklaşmalarının ödülü olarak yeni gelenlere merhaba işini sınıf başkanları yapıyordu. Ed gene geç kalmıştı ama onun bundan şikayet eder bir tarafı yoktu. Bitmez tükenmez çenesiyle Caprice bile aşk muaammasının içinde Ed’in sonsuzmuş gibi gelen sevgi ve sataşma sözcüklerini artık beynine kazımıştı. Aşk nasıl bir şeydi? Paula , ah Paula, bu kız hiç uslu durmayacaktı, bir de ona dalgacı diyordu, kendisine asılan veletlerin haddi hesabı yoktu. Şimdi de kankası Ed. Hayat daha ona neler gösterecekti?

“Güm!” diye bir ses duyduklarında irkildiler, ardından kahkaha sesleri de geldi, bu sefer dayanamayıp onlara kahkahalarıyla eşlik ettiler. Anlaşılan şölende çok eğleneceklerdi. Kapıyı hızlıca açıp içeriye daldılar. Bu sefer Caprice Ed’i kolundan tuttu. “Bak, kendi binanda kal, başımı derde sokacaksan...” gülümseyrek onu kendi binadaşlarının yanına doğru itti, giderken arkaya attığı bakış, sonra hesabını sorarım bakışıydı. Caprice yutkundu, Ed’in intikamı hiç de tatlı olmuyordu. Düşüncelerini Ed’den uzaklaştırıp arkadaşlarına yönlendirdi, Paula orada kızlarla konuşuyordu, Caprice o bilindik kurnaz gülümsemesini yüzüne yerleştirerek el salladı. “Hey! Geliyorum” Sararmış saçlarının koyulaştığını gördüklerinde biraz olsun şaşırmalarını amaçlamıştı lakin uzaktan kızlarda tık yoktu. Uzantan görememişler, diye düşündü ve hızlı adımlarla onlara doğru yürümeye başladı. Açılış konuşmasını kaçırdığına hiç üzülesi gelmemişti. O soğuk bakışlı Müdüre ile çatlak KS profesörü başta olduktan sonra Caprice’nin canı daha çok sıkılacaktı bu dönem. Çatlak profesörlerin okulu, aklına gelen bu düşünceyle gülümsemesi tüm suratına yayıldı. Kendi binasına yönelmiş ilk adımı atmıştı ki kolunda yakıcı bir acı hissiyle durdu, kolunu tutan eller hiç de nazik değildi (!) Kabaca bir bedenin gölgesine çekildiğini anlamaktan çok hissetti.

“Jausten, sen miydin? Neler oluyor kuzum? Bu da ne?” Burnunun üstünde dans eden beyaz bir çiçek. Çiçeğe mi, Lucas’a mı bakacağını bir an bilemedi. Şiddetli elin kaba saba parmakları hala bileğinde güç gösterisi yapıyordu. Şaşkınlıktan elinin acısını yok saymış, karşıısndaki deliliğe bakıyordu. Korktu.

Elindeki çiçeği fırlatıp, acı tohumları taşıyan sözleri sarf eder etmez Lucas koşarak büyük salonun kapısına yöneldi. Onun için derken neyi kastetmişti? Yere uzandı ve ...

Dehşet ve kan!!!

Caprice eline çiçeği değdirdiğinde anılar su gibi akıp gitti gözünün önünden. İki yıl önce, Lucas’ın doğum günün de Caprice’nin ısrarı ve son anda hatırlatmasıyla Paula ona bir çiçek hediye etmişti. Sarı tohumları üzerinde üretmeye hazır beyaz bir orkide... Lucas’ın çiçeği alıp büyülediği o anı unutmak mümkün müydü? O çiçeği büyülerken bina sorumlusu izinsiz büyü kullanımından, tabiki yapmamaları gereken bir büyü olduğunu bilmiyorlardı, onlara iki hafta ceza vermişti. O zindanların tozu aklına geldikçe hala irkilirdi. Tüm bina öğrencileri, iki hafta boyunca zindanları temizlemişti.

Caprice’nin elinden akan kan yerde minik kızıl bir gölet oluşturmuştu. Elindeki çiziklerin biri kapanıyor diğer açılıyordu. Bu hiç bitmeyecekmiş gibi geliyordu. Göz yaşları aktı da aktı... Caprice’nin acısı dayanılır gibi değildi. Lucas bu çiçeğe sevgi derken neyi kastetmişti? “ Sana sevgi ile tılsımlanmış bir sihir yapıyorum güzel orkidem, sen benimdin hep benim klacaksın. Akıttığın ilk zerrede ben de kendi varlığımı sana hediye edeceğim...” demişti lakin o gün kimsenin bu çiçeği sevgi kelimesinin altında lanetlediğini anlayamamıştı. Şu ana dek.

Kendini tutan kolları iterek o da Lucas’ın ardından gitti. Caprice hatırlıyordu, dökülen ilk kanda, kendisinin kanını da ona ekleyeceğini biliyordu. Bu bir lanetti, ve bu lanetli büyü yıllar önce yapılmıştı. Hedef Paulaydı ama yakalanan Caprice olmuştu. Lucas, ölüme gidiyordu ve Caprice onu nasıl durduracağın bilmeden koştu, koştu, koştu...





Sayfa başına dön Aşağa gitmek
http://sihirdunyasi.roleplaylife.net/karakter-karty-f86/caprice-
Paula Lilith Silimauré

Uluslararası Büyücüler Konfederasyonu LideriUluslararası Büyücüler Konfederasyonu Lideri
Paula Lilith Silimauré



Mücadele Tarafı : Silimauré.
Kan Durumu : Safkan.
Patronus : Anka.

AÇILIŞ ŞÖLENİ Empty
MesajKonu: Geri: AÇILIŞ ŞÖLENİ   AÇILIŞ ŞÖLENİ EmptyPerş. Ekim 22, 2009 3:32 pm

Son olarak bir araya geldiği binadaşlarıyla sohbet etmeyi özleyeceğini anlamıştı. Salondaki kısa konuşmanın ardından pek de fazla beklemeden başlayan ziyafete dahil olmuştu hafif hafif. Dudaklarının arasından geçen son yudumla birlikte, sohbetleri koyulaşan toplulukta birbirine sataşan gençler vardı. Gürültü neşeli ve cıvıl cıvıldı. Herkesi motive eden büyük salon atmosferi, acıları unutturmak ve hayatlarının en güzel günlerini yaşayan gençlere moral aşılamak için büyülenmişti. Paula, güzel geçeceğini düşündüğü yılın başında, ilk gününde, tedirgindi. Sebebini bilse de, kendisine itiraf edemiyor,onu üzmekten çekiniyordu. Salona büyük bir gürültüyle giren Gryffindorluların önünde Caprice ve Ed vardı. İkisinin bu denli iyi anlaşmasından memnundu Paula.Sonunda Caprice’in yanında olmadığı zamanlarda, güvendiği bir erkek, onu koruyabilecekti. Her ne kadar çılgın cadının buna ihtiyacı olmasa da, Ed’in varlığı ona huzur veriyordu.

Sohbetini yarıda kesmek zorunda kalışının sebebi ona doğru yavaş ve sakin adımlarla yaklaşırken, Caprice’ye takıldı gözleri bir anlığına. Salondaki gürültüden ne dediklerini hiç duymasa da, yüzündeki huzursuz ve hatta kızgın olan ifadeyle gerildi. Baktığı yöne doğru dönen Ed’i umursayamadı. Caprice’nin canını yakan Jousten’di. Onun ne diye en iyi dostunun kolunu sıkıca tuttuğunu bilmiyordu;ama sormak için yanlarına ilerlemek üzere, oturduğu yerden doğrulup, ona doğru gelen Ed’i de çekecekti.

Hızla uzaklaştığı anda ardından bakakaldığı Jousten’in koşuşu, Caprice’in yüzündeki kısa süreli acı hissi. Uzaktan da olsa rahatlıkla görülen kızıl sıvı, Caprice’in de Jousten’in ardından gidişi. Her şey öyle hızlı olmuştu ki; Paula hemen Ed’i kolundan çekti. Daha yeni iyileşmesine rağmen düşünmeden sürüklediği büyücü, kendisinden daha hızlı koşabildiği için şanslıydı. Damlaları takip ederek ilerlemek üzere Büyük Salon’dan çıkarken, kendilerini kimsenin fark etmemesini diledi. Yine neler oluyordu?
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
http://sihirdunyasi.roleplaylife.net/lejant-f86/paula-lilith-sil
 

AÇILIŞ ŞÖLENİ

Önceki başlık Sonraki başlık Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 2 sayfasıSayfaya git : 1, 2  Sonraki

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
 :: Kurgular Sayfası-