Çarpışma ile Birleşen İki Yürek

VII. Sınıf

“Olivia… Aşkım senin için çok mutluyum üzerindeki lanet kalktı ve artık özgürsün… Şey… Benimde sana açıklamam gereken bazı şeyler var. Senden istediğim sakın korkma benden.”

Onun yanında korku ne bilmiyordum fakat bu alengirli tavrı beni tedirgin ediyordu. Kendisi hakkında açıklamayı çekindiği bir şey oluşu beni üzürken boynuna doladığım kollarımı indirmiş ve bir kaç adım uzaklaşmıştı. Ne demekti şimdi bu ? Kafam çok karışmıştı, yoksa gidecek miydi?

“Aşkım, korkma bu ikimiz için çok önemli. Daha önce söylediğim gibi çok özel bir aileden geliyorum. Annemi doğduğum anda kaybettim. Babamı çok görmesem de yaşadığını biliyorum. Zaten ölmesi de imkânsız. Neyse bende farklı bir canlıyım, yani senin gibi değilim, FARKLIYIM. Bunu sana göstermek istiyorum. Ama bir yandan da korkuyorum. Benden korkup kaçmandan endişeleniyorum. Bana öyle bakma her şeyi açıklayacağım. Ama burada olmaz. Dışarıda bir yerlere gitmeliyiz. Benim nasıl biri olduğumu merak ediyor musun? Eğer kabul ediyorsan, elini uzat ve bana güven…”

Kafam gitgide daha da karışıyordu ama içimde sevgilime güvenme konusunda en ufak bir şüphe blie yoktu. Elini uzatmış karşılık beklerken elini sıkı sıkı tuttum. Babası hakkında ölmesi imkansız oluşunu düşünüyordum. Nereye gidecektik? O nasıl bir canlıydı? Eminim ki bunların hiç biri benim aşkımın durumunu etkilemeyecekti. Onu Tristan olduğu için seviyordum, bir başkasına benzetmeye çalışmıyordum.

VII. Sınıf

Tristan’ın eli boş kalmamıştı. Olivia onun elini sımsıkı tutmuştu. Artık ona her şeyi açıklayabilirdi. Ama ilk önce bu davranışından dolayı yüzünü onun yüzüne yaklaştırdı ve nefesiyle onun yüzünü okşadı. Ardından kırmızı dudaklara ulaşarak ateşli bir öpücük kondurdu. Ardından elini onun beline doladı ve yavaşça kendisine çekti.

“Sevgilim… Beni merak ediyorsun, biliyorum. Senden istediğim gideceğimiz yere kadar tek bir kelime bile etme. Sadece bana güven yeter.”

Yavaşça adımlarını atmaya başladılar. Şimdi korkma sırası Tristan’dı. Ona karşı nasıl açıklayacaktı. Hiçbir fikri olamadan sadece yürüyorlardı. Yanındaki güzel kıza sahip olması ve onu sonsuza kadar seveceğine emindi. Koridorlardan yavaşça çıkarak merdivenlerin basamaklarına ulaştılar. İkisi birbirine sımsıkı bağlanmıştı. Onları çözmek için güçlü bir büyüye ihtiyaçları vardı.

İşte ufak bir çapmayla başlayan hikâye daha bir başlangıçtı. Sonun başlangıcı… İki farklı yaşama sahip canlılar, Hogwarts’ın tozlu koridorlarında birleşmiş ve yeni bir aşkın doğmasına vesile olmuştu. Burada sadece eğitim verilmiyordu. Hayatta nelerle karşılacağı ve gerçek aşkın nasıl olduğunu öğretiyordu. Şimdi bu aşk kumruları ne yapacaktı? Olivia’da ileride Tristan gibi mi olacakı? Yoksa ömrü yettiği kadar beraber mi olacaklardı? Bunu şu anda kimse bilmiyordu. Hayat onlara ne gösterecekti? Aslında eğlenceleri ve aşkları yeni başlıyordu. Size mutluluklar diyerek uğurluyoruz kumrular, kendinize ve kolyelere sahip çıkın ve sakın ayrılmayın…

S O N