Sıcak bir kahve üstüne biraz sohbet

Gezgin

''O buluşma için yani grup üyesi diye yolladığın... Saol kuzen. Cidden sen bir meleksin.''

Grup üyesi mi? Sanırım Max'i diyordu. O anki tepkisini görmek için neler vermezdim. Gerçi özel buluşmalarına gitme hakkım tabii ki de yoktu. Melek mi? Asıl kendisi bir melekti. Birtaneydi o benim için. Kardeşim gibi seviyordum onu. Aramızdaki bağ çok kuvvetliydi benim için. "Birşey değil kuzen. Hayat süprizlerle doludur" deyip gelen kahvemden yudumum aldım.

Bir gün şarap,bir gün kahve. İçecekler benim dert ortağımdı. Şarap aşkın şarabını hatırlatıyordu bana. Ne içilirdi ne de ondan vazgeçilirdi. Kahve ise yumuşak bir hüzün için ve sonrasını gülümsemeye bırakan ortam içindi.

Sally'nin gözleri gülüyordu. Ben ise cin gibi görünüyordum ona göre. Küçükken kardeşime yaptığım oyunlarda suç ortağım oluyordu artık tanıyordu beni.
''Sen bilerek yaptın di mi? Hepsi senin marifetin kuzen.''
Bu sözün üstüne kahkahamı bastım. Bu kahkaha sözlerini onayladığımı belirtiyordu aslında. Gülmekten zar zor konuştum;
"Ama fena mı oldu? Süprizlere bayıldığını biliyorum. Ayrıca beni tanıyorsun artık. Erkek kardeşime yaptığım tuzaklarda suç ortağımdın sen benim. Ah keşke o günlere dönsem yine" diyerek çantamdan çıkardığım fotoğraf makinesi ile karşımdaki nehrin manzarasını çektim. Fotoğraf çekmek benim için bir aşktı.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

" Birşey değil kuzen. Hayat süprizlerle doludur "

Sırıtışı yüzünden silinmeyen kuzenimin bu olaydan ne kadar büyük keyif aldığını hissedebiliyordum ama ona kızmıyordum. Hatta bu yaptığı için büyük bir teşekkür etmiştim ona. Hayatımdaki çoğu şeyin iyi anlamda değişime uğramasını sağlamıştı. Gülmekten katılmak üzere olan kuzenim konuşmaya çalışıyordu fakat gülmekten konuşamıyordu, sonunda dudakları kıpırdayabilmiş, kahkahaların arasından boğuk bir kaç söz çıkabilmişti.

" Ama fena mı oldu? Süprizlere bayıldığını biliyorum. Ayrıca beni tanıyorsun artık. Erkek kardeşime yaptığım tuzaklarda suç ortağımdın sen benim. Ah keşke o günlere dönsem yine "

Sürprizlere bayıldığım bir gerçekti fakar böyle bir sürpriz gerçekten asla düşünemeyeceğim bir türdendi. Otururken kanka olmayı, nefret etmeyi (...) grup üyesi hakkındaki herşeyi düşünmüştüm ama bu kişinin Max olması aklımın ucundan dahi geçmemişti. Kuzenimin bu umulmadık sürprizlerine hayrandım ve sanırım ruhum bedenimden ayrıldığı gün bile hayranlığım devam edecekti.

'' İşte sana hayranım ya ... Benimde mizah anlayışım kıt. Naparsın... Ben o kadar uğraşıyorum ama hep bir yerde bir eksiklik oluyor.. ''

Gezgin

'' İşte sana hayranım ya ... Benimde mizah anlayışım kıt. Naparsın... Ben o kadar uğraşıyorum ama hep bir yerde bir eksiklik oluyor.. ''

Kuzenimin mutluluğu gözlerinden okunuyordu. Kendinin eksik olan yanları varmış gibi konuşuyordu şimdi de. Mizah anlayışının kıt olduğunu inanmamı beklemezdi umarım. Eğer öyle bir beklentisi varsa da aklından atsın diye gözlerimi ona karşı hafifçe dikmiş ve "buna inanmam" mesajı vermek istemiştim. Geceleri gizlice buluştuğumda hep idare ederdi annemi. Dönüp dolaşıp bu konuya gelmekten nefret etmeye başlamıştım artık. Bugün kahveye doymuyordum. Tekrar bir tane daha istedim ve Sally'ye sordum;

"Hey Sally annenle aran nasıl. Hiç haber aldın mı ondan?"

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

"Hey Sally annenle aran nasıl. Hiç haber aldın mı ondan?"

Annemden haber almak mı? Annem beni merak etmezdi ki, sadece eve gittiğimde kafa ütülemeyibilirdi. Dolan gözlerimden bir damla yaş akmıştı. Artık umrumda değildi annem falan. Onlar benim ailem değildi, bu gerçeği hiç bir şey değiştiremezdi!

'' Annem mi? Pardon o kim?''

Gerçekten inandırıcı bir havayla söylemiştim bu sözleri. Gözlerimi beyaz masaya doğru indirerek şeklini incelemeyebaşladım. Bazı yerlerde oldukça küçük kahve damlaları vardı. Fincanlarla beraber bir uyum içerisinde olan masadan ilgilimi çektim ve Melanie'ye baktım. Her zaman gülümseyen yüzünde oldukça büyük bir şaşkınlık ifadesi vardı. Bu canımı sıkmıştı. O harfini almış dudakları, merakl gözleri benden bir açıklama bekliyordu adeta.

'' Artık bir ailem yok ... Bana kalan bir tek sensin kuzen. Birisiyle hayatımı birleştirmeye karar verdim. Belki düzgün bir ailem olur bu sefer.''

Gezgin

' Annem mi? Pardon o kim?''

Sözleriyle şaşkınlığa uğramıştım bir kez daha. Aslında annesini sildiğini biliyordum ama belki düzelmiştir diye sormak istemiştim. Sesindeki inandırcı tonla artık bu konuyu açmayacağımı anlamıştım. Onu belki de üzmüştüm bu sorduğum soruyla ama içimdeki umutların solmasını istemiyordum. Artık solmuşlardı ve geri gelmeyeceklerdi. Ben de hüznümü içime gömmüştüm.

Eylül ayının tüm soğukluğuna rağmen ben yine de üşümüyordum. Belki de üşüyüp tüm acılarımı unutmak istiyordum. Rüzgarın esintisi bedenimde hissetmek hoşuma gidiyordu. Hava kararmıştı ama benim gitmeye niyetim yoktu. Bunları düşünürken Sally'nin sesi ile kendime geldim;
'
Artık bir ailem yok ... Bana kalan bir tek sensin kuzen. Birisiyle hayatımı birleştirmeye karar verdim. Belki düzgün bir ailem olur bu sefer.''

Umarım diyordum sadece bunu çok istiyordum onun için. Çektiği acılar onun için fazlaydı ve daha fazlasına katlanamazdım. O benim kardeşim gibiydi. Bunu bu sözlerle dile getirdim;
"Umarım birtanem. Eğer o seni üzerse karşında beni bulur. Hayat bizim için acı olmamalı. Hep küçük kalsaydık keşke"

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

" Umarım birtanem. Eğer o seni üzerse karşında beni bulur. Hayat bizim için acı olmamalı. Hep küçük kalsaydık keşke "

Bu sözlerinin üzerine yüzümde istem dışı oluşan gülümsemeye bir anlam veremiyordum. Benim küçüklüğümde hiç güzel değildi. Karşımda gördüğüm o sinir dolu, öfkeden buruşmuş surat dışında hiç bir şey göremiyordum.

'' Max'e güveniyorum Melanie. Hemde ilk defa birisine kalbimi bu kadar veriyorum. Ne oldu bana bilmiyorum ama hep onunla olmak istiyorum. Ayrıca küçükkende dertlerimiz vardı kuzen. Annemi..Şey yani o kadının bizi evde nasıl sığıntı gibi yaşattığını hatırlamıyor musun? İşte bu yüzden artık bir aileye ihtiyacım var. Ama ihtiyacım olduğu için değil gerçekten Max'i sevdiğim için evet dedim. ''

Kuzenimin yüzündeki kahkaha dolu bakış beni korkutuyordu. Böyle şeyleri küçükken konuştuğumuzda ben hep evlenmeyeceğimi söyler, erkeklere karşı olan feminist duygularımı açığa çıkarırdım ama artık öyle değildi...

Gezgin

Ben küçük kalmayı daha çok isterdim. Sally'ye baktığımda gülümsediğini gördüm. Bana bir açıklama yapacak gibiydi. Dikkatimi ona verip, diyeceklerini dinlemeye hazırdım;
' Max'e güveniyorum Melanie. Hemde ilk defa birisine kalbimi bu kadar veriyorum. Ne oldu bana bilmiyorum ama hep onunla olmak istiyorum. Ayrıca küçükkende dertlerimiz vardı kuzen. Annemi..Şey yani o kadının bizi evde nasıl sığıntı gibi yaşattığını hatırlamıyor musun? İşte bu yüzden artık bir aileye ihtiyacım var. Ama ihtiyacım olduğu için değil gerçekten Max'i sevdiğim için evet dedim. ''

Max iyi biriydi. Yoksa Sally bu kadar gülmezdi. Emindim. Ona güveniyordum ama yine de tedbirli olmak istiyordum. Bunları şu sözlerle dile getirdim;
"Max iyi biridir kuzen. Ona bende güveniyorum. ama olurda basit bir nedenden dolayı üzerse seni diye söyledim. Hava kararıyor ama benim gitmeye hiç niyetim yok.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

"Max iyi biridir kuzen. Ona bende güveniyorum. ama olurda basit bir nedenden dolayı üzerse seni diye söyledim. Hava kararıyor ama benim gitmeye hiç niyetim yok.'' diyen kuzenime gülmeye başladım. Ama artık gitmeliydik. Masada hafif dönerek camdan dışarıya baktım. Hava oldukça kararmıştı. Eve gitmem gerekiyordu. Kardeşimi görmem gerekti. Annemi özlememiştim ama Stephanie'yi görmek istiyordum. Bu sebeple masadan kalktım ve gülümsememi bozmadan içtiklerimizin ücretini masaya bıraktım.

''Gitmeliyiz kuzen. Yoksa güzel kuzenimi kurtlar kapabilir.'' diyerek kapıyı araladım. Çıkan gıcırtı çok hoşuma gitti .. Kuzenimle beraber yürümeyi tercih etmiştik. Muggle'ların bazı huyları bize oldukça cezbedici geliyordu.

» Biraz sohbet
» Sohbet

Sıcak bir kahve üstüne biraz sohbet

Sıcak bir kahve üstüne biraz sohbet

Similar topics

Similar topics