VI. Sezon Açılış Şöleni

Gezgin

Karanlığın içinde beliren esrarengiz siluet büyük şatonun kapısına iki kere vurmuştu. İkinci vuruşun sonunda açılan dev kapının ardından hademe Jack kapıya vuran kişinin karşısına çıkmıştı. İğrenç kapı gıcırdaması sesinden sonra bedeninden yoksun bir şekilde üstündeki siyah pelerini çıkartan Flavio belirmişti. Okulun ferah kokusunu içine çekerken Jack ile konuşmaya başladı.

“ Tören başladı mı ? “
“ Evet, müdür yardımcısı konuşma yapıyor. “
“ Ooo. Desene müdür yok. Hadi geçelim. “

Kafasını iki yana götürerek kütletmişti. İçeriye doğru adımlarını atarken, Jack’in kapıyı kapatış sesi gelmişti. Duraksayan bedeni birkaç gündür Hogwarts sınırları ve Yasak Ormandan sıkılmış bir şekilde büyük salon kapılarına doğru ilerlemişti. Büyük salonun kapısını yiterken müdür yardımcısı konuşmasını bitirmiş, bir şekilde şöleni başlatmıştı. Ona doğru dönen gözlere bakarken kendinden emin bir şekilde yürümeye başlamıştı. Hufflepuff ve Slytherin bina masalarının arasından geçerken gözleriyle öğrencileri süzüyordu. Ona bakan gözler tekrar eski yerlerine giderken, Profesörler masasına doğru imkânlıca ilerliyordu. Boş olan tek koltuk galiba onunki gibiydi. Partide onu kurtaran müdür yardımcısına doğru kafasını sallayarak masaya yönelmişti. En sondaki koltuğa otururken bir anda gözüne çarpan en ön sıralarda bir Hufflepuff’lu kız dikkatini çekmişti. Sarı, siyah cübbelerin uyumuyla saçları kıvır kıvır olan kıza bakarken gözlerinin için bir anda gülmüştü. Ellini saçlarına götürürken kafasını karıştırmıştı. Bedeni olgulanlaşmış bu kız üst sınıflardan olmalıydı. Göz ucuyla gözlerini kızdan alırken diğer profesörlere bakmıştı. Hepsi bir ayrı havaya girmiş, konuşmaya başlamışlardı. Gözlerini tekrar kıza çevirirken kızın ona doğru baktığını fark etmişti. Gözleri bir anda birleşmişken kızın nazik gülüşü onu kendinden geçirtmişti. Kafasını ona bakan kıza doğru sallarken, aynı şekilde cevap almıştı. Bedeni, ruhuna karşı gelir gibi kıza yaklaşmak isterken herkesin önünde olmayacak bir şekilde geriye doğru yaslandı. Masada duran bir bardak suyu dudaklarının arasına götürürken kıza bir kez daha bakmıştı. Tertemiz yüz, olgun dudaklar, yüzüne orantılı bir vücut tamamıyla dikkatleri üzerine topluyordu. Kızın ona doğru dönük yüzü hâla gülümseyişteydi.

V. Sınıf

Pılını pırtısını bir yana atıp doğruca aynanın karşısına geçmişti. Açılış törenine nasıl geç kalabilirdi. Dakikalar içinde hazırlandı.

“Kızlar hadi ama ben hazırım, heh işte Alex ,gel gel. Nasıl olmuşum, sen de muhteşemsin. Bakıyorum da ev sorunun çözüldüğü için yüzünde güller açıyor.” diyerek kızın koluna girdi ardından diğer arkadaşlarının geleceğinden emin hızlı adımlarla ortak salona oradan da aşağıya Büyük Salona doğru, dedikodu ede ede koşturdular. Kapıyı açtıklarında tüm profesörler yerlerine geçmişti. Yeni yüzler görmenin telaşıyla birbirilerine bakıp kıkırdayan kızla kendi masalarına doğru usulca hareket ettiler.
“Kızlar bu önden giden hangi Profesör, tamam ya, hatırladım. Rose, bu Sihir Tarihi profesörü değil mi? Hımm, evet o, süzülüşe baksana pek bi havalı, hadi bizimkiler orada oturalım mı? Yeni işte, eskilerden bir tek kurabiye güzeli var değil mi? ”

Yeni yüzleri okumakta pek başarılı olamayan Caprice, Rose dönmüş Alex ile ailesi arasındaki tanışmayı soracaktı ki, gözüne masanın ucunda oturan binadaşı takıldı. Ne yapıyordu o! Caprice gözlerini kısarak izlemeye başladı bir yandan da Alex’in kolunu çekerek ona gördüğü manzaraya ortak ediyordu.

“Yasak aşkın meyveleri mi sence? Yok canım daha neler! ” sorusuna cevap beklemeden ayağa kalktı. Masanın ucundan giderek Sihir tarihi profesörüne başıyla selamlayıp önde oturan kıza döndü. Kızın kulağından tuttuğu gibi ayağa kaldırarak arkadaşlarının yanına götürdü. Kızın oflama seslerine aldırış etmiyordu. “Dua et, sınıf başkanı ben değilim yoksa seni çoktan duvara çivilemiştim, şimdi sus ve yemeğini ye” diyerek kızı Alex’in yanına oturttu. Kendisi de diğer yanına geçerek Rose ‘a göz kırptı. Rose’un kulağına fısıldarken Heaven, kendisine bakıp kıkırdıyordu. “ Kız, kıkırdama, Rose, Profesör hala buraya bakıyor mu?”

Gezgin

Kendini enerjik ve dinde hissediyordu bugün. Sanki daha birinci sınıfmış gibi heyecanlanıyordu. Kolay değildi ama. Altıncı sınıf olmuştu şimdi. Aynada kendini süzdü. Hupfflepuff cüppesinin içinde daha güzel durmuştu bu sene.

Tatili çok değişik geçmişti onun için. Evden kaçmış ailesinin yüzünü görmek istemiyordu. Kaçtığı andan itibaren de görmemişti. Aynaya baktığı an arkasında annesinin yüzünü görmüş gibiydi. Gülümseyerek el sallayan annesine güven ve huzur dolu bakışlarla karşılık vermişti. Birden orada annesinin olmadığını farketmişti. Bugün bunları düşünmeyecek okulun ilk günü olmasının tadını çıkaracaktı. Caprice onun koluna girmişti.

Gecikmiş olmalarından dolayı konuşmaları kaçırmışlardı. Bir an önce yerlerine geçip oturdular. Caprice'in profesörler hakkındaki değerlendirmelerini dinlerken dayanamayıp söze karıştı; "Sihirli Yaratıkların Bakımı dersinde değilim iyi ki. Çok gizemli birisi ve karanlık birisi. Bu sene karanlıkla işim yok benim." deyip gözlerini masaya doğru dikti. Caprice ise Alexis'in kolunu dürtmüştü bir ara. Alexis biraz ürktükten sonra onun sözlerini dinledi. Bunun üstüne gözlerini devirip ağzını açacaktı ama bu kızın enerjisi tükenmiyordu bir türlü. Ayağa kalkıp kızı Alexis'in yanına oturmuştu. Alex ise ağzı açık kalmış izliyordu sadece. Alexis dayanamayıp kıkırdadı ve şöyle dedi; "Bence hala buraya bakıyor" deyip kızın öldürücü bakışlarıyla göz göze geldiğinde "Ne var? Bu arada profesör de yakışıklı. Dersi alacak kızlar şanslı" deyip başını diğer tarafa çevirdi ve gizlice güldü.

Gezgin

Aynanın karşısına geçmiş sürekli şekil vermeye çalıştığı saçlarıyla uğraşıyordu. “ Of olmuyor mu ne? “ diye mırıldandı kendi kendine genç cadı. Caprice ve diğerleri ise sürekli kıkırdıyorlardı. Konu Alexis’ in ev sorunun çözülmesine geldiğinde Rosalie ; bakışlarını Alexis’ e doğru yöneltip göz kırptı. Alexis ile Caprice kol kola girmiş ilerlerken, Rosalie ve diğerleri de arkadan takip ettiler. Hemen bitişiklerinde ilerleyen Rosalie Hogwarts’ ı tekrardan görmenin mutluluğunu yaşarken büyük salona girdiklerinde , ilk baktığı yer Gryffindor masası olmuştu. Sessizce masada oturan Marcus’ u gördükten sonra ona hafifçe el sallayıp gülümsedi . Tam Marcus’ u izlerken kendisine soru soran Caprice ile her şey mahvolmuştu. “ Heh evet tatlım sanırım sihir tarihi Profesörü. “ diyerek geçiştirdi genç cadı dalgın bir şekilde.

Hala dalgın yürüyüşüne devam eden Rosalie bir anda çılgına dönen Caprice’ in yaptıklarıyla tüm dalgınlığı adeta son bulmuştu. O sırada Ravenclaw masasından iki kızın Caprice hakkında söylediklerine ister istemez kulak misafiri olmuştu.

“ Şu kıza baksana sarışın olan , kendi binasından bir kızı çekiştiriyor delirmiş olmalı. “
“ İnanmıyorum kaçık ya! “

diyerek onu onaylayan arkadaşı ile birlikte Caprice’ e bakarak gülmeye başlamışlardı. Oysa ki gözü dönmüş Caprice’ in bunlardan haberi bile yoktu. Kızı Alexis’ in yanına oturtan Caprice’ in sinirlerini yatıştırmak için direkt onların yanına doğru koşuşturdu. Arkadaşının bu haline gülmeye başlayan Rosalie eliyle ağzını kapatıyordu hafiften. O sırada tek kıkırdayanın kendisi olmadığını Heaven’ in de kendisine eşlik ettiğini görünce mutlu olmuştu.Caprice’ in bunun üzerine sorduğu soruya karşılık dolgun saçlarını savurarak Profesör masasına baktı. “ Bilmem arada bakıyor sanırım. “ diyerek kıkırdamaya devam eden genç cadı bu durumdan oldukça hoşlanmıştı. O sırada Alexis’ in profesör ile yaptığı yorum genç cadının daha da komiğine gitmişti. Masada bulunan balkabağı suyundan bir yudum alarak alaycı bir ifade ile konuştu, “ Hey bence de fena değilmiş… “ O muhteşem kahkahasını da patlattıktan sonra çaktırmadan tekrardan Marcus’ a baktı. Yakalanmadan kafasını Caprice’ e çevirdiğinde, kızın anlamlı bakışlarıyla karşı karşıya gelmişti.

V. Sınıf

Ne oluyordu bunlara, yakışıklı mıymış? “Hadi oradan, şu kibir ve burnu büyüklük, hıh, baksanıza ya” sözlerini yarıda keserek yanındaki cadının kafasına ufak bir şaplak attı. “Sen gülme, utanmıyorsun değil mi? Bak hala baka bakıyo, ey kafanı ve yemeğini ye, gülme “ Rose doğru döndü : “sen de güzel bayan, senin kırmızı ya tutkun kalbinin nereye baktığını gördüm. Azıcık binan ile ilgilen” sözlerinin bitimiyle dostlarının yüzlerine tek tek baktı. Olay ciddiydi, bu derse bu dönem girecekti ve bir düşman kazanma olasılığı canını sıkıyordu. Bir iç çekerek nefret ettiği balkabağı suyuna uzandı. Dalgınlıkla ağzına götürdü ve o anda ağzına gelen tat ile yaptığına pişman oldu, ardından tüm gücüyle onu geri püskürttü. Kızların üstü batmıştı.

Masasındaki şölene dönmüş olan bakışlarını, Profesörlerin olduğu bölüme doğru kaydırdığında Müdür yardımcısı ile göz göze geldi. Yüreğinin bir yerinde esen serin rüzgârlar, titremesine neden oldu. Hemen başını öne eğerek Alex’e seslendi:

“Sanırım Müdür yardımcısı olanları fark etti, gülün, gülün dedim size ya, çaktırmayın,”

Gezgin

Alexis gülmesine rağmen Caprice oldukça ciddi görünüyordu. Profesör hakkındaki yorumu ise Alexis'i şaşırtmıştı. Yanındaki kızın kafasına vurunca Alexis mavi gözlerini yanındaki kıza dikti. Kız hala gülümsüyordu. Caprice'in gazabına uğramaması için kızın koluna hafif bir çimdik attı.

Etrafına bakınırken cüppesinin üstüne gelen su ile bakışlarını masaya doğru çevirince gözlerini kocaman açtı. Cüppesi ıslanmıştı ve Alexis elini başına koymuştu. Dayanamayıp konuştu; "Caprice, biraz sakin olur musun? Tamam profesörden konuşmak yok. Ah üstüm başım...Şimdi çığlık atasım geliyor. Dua edin ki şölendeyiz." diyerek gözlerini Caprice'e doğru dikti. Caprice başka bir yöne bakıyordu. Dediğine göre müdür yardımcısı ile göz göze gelmiş olmalıydı.

Daha ilk günden dikkat çeken başka bir öğrenci grubu yoktu büyük ihtimalle. Zaten gülmemek için kendini zor tutuyordu. Caprice söyleyince dayanamayıp kahkahayı bastı. Bir yandan da konuşmaya çalışıyordu "Daha ilk günden dikkat çekmeyi başardık kızlar" deyip arkasına bir daha baktı. Bir çok öğrencinin bakışlarıyla karşı karşıya kaldığında hemen başını masaya doğru çevirip gözlerini arkadaşlarına dikti.

V. Sınıf

“Benim suçum ne?” yanındaki kızın kafasına bir şaplak daha attı “hepsi onun suçu.”

Gözleriyle diğer binaların öğrencilerine baktı. Hepsi dönmüş onlara bakıyordu. Bir kaçtane birinci sınıf Caprice’nin keskin bakışlarını gördükten sonra kafalarını öne eğerek yerlerine geçmişlerdi. Büyük olanlar ise cesurca bakışlarıyla onlara meydan okuyorlardı. Aldırış etmedi, kibarca tabağına meyve ve kekleri doldurarak arkadaşlarına doğru döndü.

“Sakin olun millet, geçen sezon şampiyon oluşumuzu çekemiyorlar sadece.” Alex’e doğru bakışlarını çevirerek çapkınca göz kırptı. “Sezon şampiyonasının partisini hatırlıyorsun değil mi? Mark mark… diye eriyen kimdi?” Kahkaha atmakla o kadar meşguldü ki, profesörlerden birinin ayağa kalktığını görmemişti. Yanındaki kızın ayağa kalmaya yeltendiğini fark eden Caprice, sertçe kızın bileğini tutarak tekrardan yanına oturtturdu. “Sen nereye? Bizimle ortak salona gelene kadar dibimizde kalacaksın.“ Zavallı kızın güzel olmaktan başka bir suçu yoktu. Ya da o böyle düşünüyordu, lakin Caprice bunları yutacak biri değildi, güzellik abidesi Rose’du. Eğer biri baştan çıkarılacaksa bunu Rose yapardı. Rose ya yapmadığına göre binasından hiç kimse böyle bir şeye cesaret edemezdi. Gerekirse Caprice arkadaşları bu cesareti yok etmeyi de bilirdi.

“Bu sezonun tüm profesörleri bekar, ne dersiniz sizce okulda neler olacak? İddiaya girelim mi?

Gezgin

Kız Caprice' in elinden şaplakları yemeye devam ediyordu. Alexis kendini rahatsız hissetmeye başlamıştı. Niye bu kız onun yanında oturuyordu. Birden oflayıp çıldıracağını farketti.

Şampiyonluğun kutlamasına gitti birden. Darren ile ne kadar güzel saatler geçirmişti. Caprice'e doğru şöyle dedi; "Benim ki Darren idi canım. Karıştırdın o Lizz'in sevgilisiydi." deyip gülümsedi. Darren ile hoş vakit geçirmiş ancak bir daha onu göremememişti. Birden gözü yanındaki kıza kaydı. Kız sonunda kalkıyordu. Alexis tam derin bir nefes alıp rahatlayacakken Caprice'in sözlerinden sonra sıkıldığını belirten ifadeyle etrafı gözlemlemeye başladı.

Profesörlerin hepsi bekârdı doğru. Belki aralarından evlenecek olanlar çıkardı. Alexis'in bu konuda söyleyecekleri vardı. Düşüncelerini "Ben en çok müdür yardımcısını beğendim. O ne gizemlilik, çok güzel bir kadın" şeklinde dile getirip arkadaşlarının konu hakkında yorumlarını beklemeye başladı

» VI. Sezon Ortak Salon

VI. Sezon Açılış Şöleni

VI. Sezon Açılış Şöleni

Similar topics

Similar topics