Kutlama~Hufflepuff Stars

Gezgin

Yer:Youngteen Clup adında bir gece kulübü
Zaman: Akşam Saat 19:32 suları
Kişiler:Tüm Hufflepuff öğrencileri
Kurgu: Hufflepuff' un bu dönem şampiyon olması üzerine verilen kutlama .

Her şey güzel gidiyordu. Akşam Los Angeles’ e karanlığı ile çökmüş, sokaklar lambalar yardımı ile aydınlatılmıştı. Rosalie bugün ki şampiyonluk partisi için çok özel bir şekilde hazırlanmıştı. Gün boyu bir muggle dolu bir kuaförde saçlarını yaptırmıştı. Dümdüz fön çekilmiş, beline kadar inen sarı saçları adeta zarifliği temsil ediyor gibiydi. Üzerine ise partiye uyumlu olsun diye giydiği bordo sarı karışımı şık bir elbisesi vardı. Yüzüne yaptığı hafif tonlarda ki makyaj ise onun güzelliğini ortaya çıkarmayı başarmıştı. Şık elbisesini tamamlayan narin topuklu gümüş renginde ayakkabıları onu kadınsı göstermişti. Hatta normaldeki boyundan fazlasıyla uzun gözüküyordu. Hufflepuff Stars kulübün den yardım alarak düzenlediği bu parti onun ilk organizasyonu değildi tabi ki de. Hogwarts açıkken düzenlediği Alexis’ in doğum günü partisi herkesin beğenisi topladığı için, bu şampiyonluk kutlamasını da Rosalie üstlenmişti. Kendisi ile gurur duyuyordu. En güzel şey ise ailesinin sınf atladığı için onu ödüllendirip arkadaşlarıyla birlikte tek başına Los Angeles’ a gitmesine izin vermiş olmasıydı. Bu onun tek başına çıktığı ilk tatildi. Bu tatilde gece alışverişleri, dans, müzik ve tabi ki de vazgeçilmezi olan dedikodular ile geçecekti. İlk defa büyüdüğünü hissediyordu. Herhalde bu tek başına çıktığı tatilden olsa gerek… Az da değil artık on yedi yaşındaydı. Normalde bu sene yedinci sınıf olması gerekirken beşinci sınıfta kaldığı için altıncı sınıf olmuştu. Bir sene kaybetmesi onun için pek bir şey ifade etmiyordu aslında. En azından bunun sayesinde Marcus ile tanışma fırsatı olmuştu. Yani bu işte de bir hayır çıkmıştı anlaşılan. El bileğine taktığı küçük gece çantası ile havalı havalı Los Angeles sokaklarında ilerlerken attığı her adım onun için ayrı bir gururdu. Topuklu ayakkabılarının yere temas etmesiyle çıkan *tak* sesleri kadınsı havasını korumaktaydı. Sonunda bu gece için kiraladığı ve kapattırdığı gece kulübüne varmıştı. Gece kulübünün kapısında iki görevli bekliyordu. Rosalie onların yanına gidip masumca gülümsedi ve , “ Merhaba, Ben Rosalie bugün burayı kiralayan kişi. “ dedi havalı bir ses tonu ile . Ardından görevlilere göz kırpıp içeri girdi. İçerisi muhteşem gözüküyordu. Konser verecek bir rock grubu, sahne hazırlıkları yapmaktaydı. Ortadaki masalar kaldırılmış, etraf dans etmek için boşaltılmış durumdaydı. Salonun en sağ tarafına duvar ile bitiş olan siyah deri koltuk bulunuyordu. Bu koltuk uzunlamasına gitmekteydi. O kadar uzundu ki rahat on beş kişi sığardı.
Adımlarını ilerleterek kulüp patronunun odasına girmek üzere kapıyı iki kez tıklattı. “ Gir. “ sesini duyar duymaz, narin ellerini kapının koluna götürerek yavaşça açtı ve içeri girdi. Kibar bir tavra bürünerek, “ Merhaba, Rosalie ben… Her şey tam hayal ettiğim gibi olmuş. Teşekkür ederim. “ diyerek patronun karşısındaki koltuğa oturup nazikçe gülümsedi. “ Rica ederim efendim, paranızın karşılığını tabi ki de alacaksınız. “ diyerek sırıttı patron. Rosalie bu lafı komik bulsa da yüzünde ki kibar ifadede hiçbir değişiklik olmamıştı. Birazdan arkadaşlarının geleceğini düşünerekten koltuktan yavaşça kalktı ve kapıya doğru yönelip patrona masumca gülümsedi. Tekrar salona girdiğinde her şey hazırlanmış durumdaydı. Kenarda bekleyen garsonlar, ellerinde tepsi ile duruyordu. Arkadaşları girer girmez garsonlar topluluğa karışacak, içecek ve hafif yiyecekler dağıtacaklardı. Sahnede ki grup ise hazırlıklarını bitirmiş; sağır bir parça ile gösterilerine başlamışlardı. Rosalie her şeyin hazır olduğunu görünce rahatlamıştı. En beğendiği şey ise dans pistinin üzerinde bulunan ışıklandırmaydı. O kadar değişikti ki… Adeta dans pistine; pembe, mavi, mor, beyaz, sarı ve daha bir sürü sayılamayacak kadar çok renkte ışık vurmaktaydı. Tam hayal ettiği gibiydi. Bütün kızlar harçlıklarını biriktirerek Hufflepuff Stars klubü olarak burayı kiralamış. Organizasyon ise tümüyle Rosalie’ e aitti. Birazdan arkadaşları gelirdi ve onları karşılamak üzere giriş kapısına doğru ilerledi…

Gezgin

Şampiyonluğun ardından sonra okulların tatil olması, tatili dsaha da güzel kılmıştı. Ailesinden bu sene izin almış Los Angeles'ta arkadaşının yanında kalmaya karar vermişti. Ama bununla bitmemişti. Bu gün özel bir gündü. Rosalie Alexis'in deyişiyle "organizasyon kraliçesi" Los Angeles'ta özel bir yerde parti düzenlemişti. İçi içine sığmıyordu. Kalbi delicesine çarpıyor, eli ayağına dolaşıyordu. Gözlerinin parladığı her şeyden çok belli oluyordu. Bugün için alışverişe çıkmıştı..Mor askılı bir elbise almıştı. Altına da siyah topuklu ayakkabıları geçirmişti. Saçlarını kıvırmış ve açık bırakmıştı. Mor renkte makyaj yapıp halka küpelerini de takmıştı. Şimdi evden çıkacak ve gecenin tadını çıkaracaktı. Partileri oldum olası severdi zaten. Rosalie ve diğerlerini görmek için sabırsızlanıyordu. Sokakların ışıl ışıl olduğu gecenin şehre yakıştığı bir günde sokakta yürümek çok zevkliydi. Los Angeles Alexis için özel bir şehirdi. Her dakikasında ayrı bir zevk bulunduran şehir. Gecesi ayrı gündüzü ayrıydı. Gece daha çok uygundu bu şehre. Partiler, gülüşmeler, karanlığa eşlik eden ve ayrıca yolları aydınlatan yıldızlar. Hepsi çok özeldi. Uzun ama neşeli bir yürüyüşün ardından kulübe yaklaşmıştı. Rosalie kapıda duruyordu. Topuklu ayakkabılarıyla koşamayacağından adımlarını hızlandırdı. Rose yine harika olmuştu. Alexis ona sarılıp
-Rosalie seni çok özlemişim. Ayrı kalsam hemen özlüyorum sizi...Benim organizasyon kraliçemsin sen. Yine harikadır eminim burası hiç şüphem yok. Bu gece olacaklar için sabırsızlanıyorum. Bol bol fotoğraf çekeceğim bugün diyerek özlemini giderdi. Gecenin ilerleyen saatleri acaba neler olacaktı çok merak ediyordu.

VII. Sınıf

Ah evet her sene olduğu gibi yine Hufflepuff şampiyon olmuştu. Bu Hufflepuff'lılar için çok mutluluk verici bir dönem olmalıydı. Geçen dönemde birinci olmuşlardı fakat bir parti bile düzenlemeyi akıl edememişlerdi. Ama bu dönem Hufflepuff'lo öğrenciler çok eğleneceklerini bildikleri bir parti düzenlemeye karar verdiler. Bunu da Rosalie düzenleyecekti. Bu akşam Los Angeles'da tüm Hufflepuff'lıların davetli olduğu muhteşem bir parti olacaktı ve Eleanora şimdiden hazırlanmaya başlamıştı bile. Bu parti de herkes gibi çok güzel olmalıydı. Partiyi Rosalie düzenleyecekti ve nasıl olduğunu partiye gidince öğrenebilecektik. Hemen odasına gidip dolabını açtı ve gece için kıyafetlerini seçmeye başladı. KIyafetlere bakarken mırıldanmadan edemedi. '' Hayır, bu çok sade. Iıh. Bu da çok cafcaflı. Aha! İşte buldum evet bunu giyeceğim parti de. '' diyerek gülümsedi ve elinde tuttuğu şeker pembesi elbisesi tam da kendine göreydi. Askılıkta asılı olan elbiseyi üzerine tutuyordu. Gayette hoş duruyordu. Hemen dolabın kapağını örttü ve onu bir hamle de üzerine giydi. Gerçekten hoş durmuştu. Etek boyu diz üstünün biraz yukarısındaydı. Üst kısmı da kolsuzdu. Sırt dekoltesi herkesin gözünü kamaştıracaktı. Gerçekten harika olmuştu. Kendini bir Hufflepuff Stars'lı olarak tam bir Star gibi hissetmişti. Hemen aynanın karşısına geçti ve saçını çözerek taramaya başladı. Saçını salmak istiyordu. Çünkü salık saç Eleanora'ya daha çok yakışıyor ve onu daha olgun gösteriyordu. Biraz makyaj ve parfüm sıktıktan sonra hazırlanmıştı. Kendine bir boş aynasından baktıktan sonra saatini kontrol etti. Saate 7'ye geliyordu tam da partinin başlamasına yarım saat kala. Tam zamanın da hazırlığını bitirmişti. Hemen çantasını alıp içine bazı eşyaları koyduktan sonra yola çıktı. Evet, o gün çok eğleneceklerdi. Hem okullar da kapanmıştı. Parti düzenliyorlar diye ceza falan da almayacakları için çok mutlulardı. Los Angeles sokakların da asil bir şekilde yürürken önce ki hayallerini düşünüyordu. Hep Los Angeles'e gelip yürümek ve eğlenmek isterdi. Şimdi ise rüyaları gerçek olmuştu. Eski isteklerini gözden geçirirken Partinin olacağı gece kulübüne gelmişti. Dışarı ışıklarla süslenmiş ve tam bir gece kulübü edası veriyordu. Eleanora içinden gözlerini gece kulubüne dikmiş bir şekilde mırıldandı. '' Dışarısı böyleyse içerisini tahmin bile edemem. '' deyip gülümsedi ve daha fazla merakta kalmamak için adımlarını gece kulubünün kapısına doğru attı. Dışarıda iki tane görevli vardı. Gözlerini onlardan çektikten sonra kapı da Rosalie ve Alexis'i gördü. Birlikte gülüşerek konuşuyorlardı. Evet, onları çok özlemişti. Hemen adımlarını hızlandırarak yanlarına gitti ve gülümseyerek söze başladı. '' Ah! Selam kızlar ben geldim. Sizleri çok özledim ya. Rosalie tatlım ne iyi ettin de böyle bir parti organize etme fikri aklına geldi. '' dedikten sonra gülümseyerek ilk önce Rosalie'ye sonra da Alexis'e sarıldıktan sonra şimdiden gecenin nasıl geçeceğini düşünüyordu.

V. Sınıf

-Kurabiyeler aşkına of baba, bu saatte ayakta ne işin var? Olamaz bıcırlar bile burada. Anne!!!
-Anna sen misin?
-Benim anne, of annecik ya, neden bana hala Anna diyorsun, koca kız oldum ben.
-Sen hala benim koca bebeğimsin ve pencere kenarında romantik anlar yaşamak içinse hala çok küçüksün.
-Pencere mi, yok öyle bir şey, yatağa gidiyordum tam da.
-Sana iyi geceler öpücüğü vermemi ister misin?
-Anne!!!
-Tamam, hadi büyümüş koca bebek seni, görende 3-4 sınıf birden atladı sanır.
-Duydum seni.
-Bak geliyorum Anna, bir öpü...
-Yattım ben.

Kıyafetleri üzerinde, bir ucundan bir ucuna olabildiğince sessizce odayı arşınlıyordu. Kutlama partisine katılmasına izin vermeyen ailesi, evin içinde cisimlenmeyi olanaksız kılan bir sihir ile çoçularını koruma altına aldıklarını sanıyordu. Ama bu Caprice’ye engel değildi. Annesi, babası eve döndüğü için mutluydu, bu mutluluk anı fazla uzun sürmeyeceğini bilen Caprice o gece kapalı kapılar ardından, annesinin kahkahasını duyduğunda içi sevinçle dolmuştu. Demek ki kaçabilecekti. Ufak da olsa bir umut vardı. Hemen üzerine bordo elbisesini geçirmiş, ojesini sürmüş, makjajını yapmış, tam bir hanım efendi olmuştu. Hala çizme giyiyordu. Kurabiyelerin hatırına her mevsime uygun rengarenk çizmeleri vardı. Dizine kadar gelen bağcıkları huşu içinde bağlamış, en sevdiği çantasının içini özenle yerleştirmişti. Hayalleri bir kapı gırtısıyla son bulana kadar; kaçabileceğinden oldukça emindi. Pencerenin pervazından soğağı kontrol ederken açık kapıdan annesinin sesini duyması; iştye hayatını karartan an; o andı.

Kapıyı usulca kapatıp, odanın içinde yürürken aklına gelen uçuk bir fikirle olduğu yerde kaldı. Umutları yeniden yeşeriyordu. Asasını eline alarak kapının karşısına geçti. Önce odanın ses geçirmemesi için gereken büyüyü yapılmalıydı, ardından da kapıya bir alarm yerleştirmesi gerekiyordu. Ya annesi onu öpmek için gelirse! Anneler işte, diye düşündü, onun büyüdüğünü ne zaman kabullenecekti; hiç bir zaman. Kapının önünde yere çömeldi, kapının eşiğine yapacağı büyüyü, kapı açılmadan yapılması zor olacaktı ama parti için herşeyi yapabilirdi. O da yaptı. Yüzü koyun kapının dibinde yattı, asasını kapının alttındaki incecik boşluğa doğrultarak büyülü sözleri fısıldadı, ardındanda kapıya asasını değdirerek büyüyü tamamladı. Biri, kapının önünde durup, aynı anda da kapıya dokununca Caprice için alarm zilleri çalmış olacaktı. Alarmı duymak için bütün gece boyunca asasını yanında taşımak zorundaydı, her şey parti yani dostları içindi.Yerden çevik bir hareketle kalkarak pencereye doğru gitti. Asası elinde, büyülü sözcüklerle havalandı. Biçüm değiştirme dersinde öğreneceği büyüyü şimdiden çalışsa hiç fena olmayacaktı, yakalanma riskini en aza indirmişti olurdu, acaba bir atmacaya mı dönüşseydi? Bu düşünce geldiği gibi gitti. Açılan pencereden gelen hava akımı onu yukarıya çıkardığında aklı tamamen boşalmıştı, derinden bir iç çekti. İleride anlayacağı gibi bu hata ona pahalıya mâl olcaktı.Usulca bahçeye indi, yerlerde sürünerek bahçe kapısının üzerinden atladı. Üstü-başı berbat olmuştu ama tek dokunuşla düzeltilemeyecek bir şey değildi. İki büklüm bahçe kapısından uzaklaşırken kısık sesle kahkaha atıyordu. İlerideki geniş gövdeli ağaca ulaştığında doğruldu, üsütüne çekidüzen vererek huzur içinde cisimlendi.

O yerlerde sürünürken pencerenin pervazında annesinin onu izleyip, eve döndüğünde sürünmenin tüm çeşitlerini tatbik edeceğinden habersiz, mutlu mesut kendini saniyeler içinde barın bulunduğu caddeki, boş bir dükkanın önünde buldu. Üstüne başını tekrar konrtrol edip bara doğru hızlıca koştu ve Rose’un boynuna sarıldı. Dışarıdan görenler buna atladı diye yorum getirse de, Caprice o an heyecandan ne yaptığının farkında bile değildi. Rose gözüne hiç bu kadar muhteşem gözükmemişti ya da o an o, öyle sanıyordu.

“-Kızım var ya, sen bir harikasın. Burayı nereden buldun, muhteşem gözüküyor. Kızma canım sen de öyle. Ee, diğerleri nerede?” sorduğu soruların ardı arkası kesilmeyecek gibiydi. Birden durdu, sanki kelimeleri tüketmiş, soluk almak için kısacık bir ara vermişti. Kafasını içeriye doğru döndürüp bir çığlık attı, aynı anda da adımlarını arkadaşlarına doğru yönelendirdi.

“-Alexis, heyy Lizz, selam millet!! Ben de geldim.” Kollarnı açmış Lizz’i kucaklarken Rose arkasından bakıp kahkahayı patlattı. Dostluk güzel şeydi ve onlar hala büyüdüklerini sanan bir avuç çoçuktu.

Uluslararası Büyücüler Konfederasyonu Lideri

‘’ Çok oluyorsun sen artık Paula! Hemen buraya dönmeni emrediyorum sana, önceliklerini bilmen gerekiyor ve görevlerini. ‘’
‘’ Kes sesini! Buna ben karar veririm. Senden de, o adamdan da nefret ediyorum. İkiniz de sahtekar, düzensiz, beş para etmez insanlarsınız. Utanıyorum varlığınızdan! ‘’
‘’ Paula, kızım lütfen.’’
‘’ Kes sesini dolandırıcı! Bana bak, Hogwarts umrumda bile değil, Azkaban’da öyle, seni buracıkta yere sererdim eğer babama kavuşma ihtimalim olmasaydı. Sus o yüzden! ‘’
‘’ Paula, yeter, git nereye gidiyorsan. Arabayı da sağlam getir. ‘’
‘’ Aman tamam. İyiki bir arabanız var. Gidiyorum.’’

Ailedeki huzur, insanın içini bütün kötülüklerden temizleyebilir. Dinginliği ve barışı sağlayan huzurun getirdiği ılıman havanın etkisidir. Silimauré malikanesinde henüz bu huzur hakim değil. Paula’nın annesi, hala kızının halası Nymphetia’nın yanına taşınacağından habersiz. Ortalık zavallı bir üvey baba saçmalığı ile toz duman. Aslında bir sahtekar, bir dolandırıcı, para peşinde bir şakşakçı bu adam. Ne yüzünde meymenet, ne de ruhunda. Yalnızca nefret edebiliyor ya da acıyabiliyorsunuz yararsızlığına.

Artık ehliyet alacak yaşa gelmiş olmanın verdiği sevinçle mutlu mesut sürüyordu arabayı. Her yaz olduğu gibi ailesinin yazlık evine, Los Angeles’a yerleşmesi bir sorun haline gelmişti. Annesinin bavulları, babasının aslında kendine ait olmayan banka hesapları ve hepsinin yönlendirmeleri. Bütün bunları bir kenara bırakıp sadece sürüşüne odaklandı genç cadı. Üvey babasına ait olan bu arabayı almıştı daha kolay gidip gelebilmek ve dikkat çekmemek için. Zira okul dışında büyü yapmaktan çok da keyif almıyordu. Yolun sonuna geldiğinde çıkmadan önce giydiği mini kot etek ve siyah bluzunu düzeltti arabadan inerken. Anahtarı görevliye verip boş olan kapıdan girmeden önce, bunun yalnızca onlar için düzenlenmiş bir parti olduğunu kendisine hatırlatıp gülümsedi. İçeri adımını bir garsonun buyuruşu ile attığında çığlık çığlığa selamlaşan arkadaşlarına koştu.

‘’ Özledim! Özledim! Özledim! Nasılsınız millet?! Bu gece bize eşlik edecek bir eşeğimiz var kızlar! Babamın arabası bende! ‘’ Bağırtıları salonu çınlatıyordu. ‘’ Ee, diğerleri nerde? ‘’

Gezgin

Giriş kapısına dikilmiş, arkadaşların beklerken ilk olarak gelen Alexis’ i mutlulukla karşıladı. İkisi de birbirine sarıldı ve daha sonra olay Alexis’ in sözleriyle dağılmıştı. Arkadaşının ona böyle güzel sözler söylemesi sonucunda duygulanan Rosalie ‘ in o anda gözleri doldu. Onları ne çok özlemişti. Bu kutlama gecesinde büyük hasret gidereceklerdi galiba. Gözlerini hızlıca silerek ona gülümsedi ve yumuşak bir ses tonu ile cevap verdi. “ Bende çok özledim bir tanem hadi içeri geçelim.. “Tam içeri girerken yanlarına gelen Eleanora ile her şey daha eğlenceli bir hal almıştı. Rosalie partiye bir an olsun onların gelmeyeceğini düşünüp kötü düşüncelere kapılsa da ; onları yanında görünce çok sevinmişti. Ya Caprice nerdeydi? Partilerin vazgeçilmezi kopulacak insan neredeydi? Caprice’ i düşünürken Eleanora’ ın sözleriyle irkildi. Kıza cevap verirken her zaman ki tatlı gülümsemesini yüzünde belirtip, “ Ayıp ettin güzelim , bu işler benden sorulur. “ dedi kıkırdayarak. Bu sefer kızlara bakıp, “ Evet hadi içeri geçelim. “ dediği anda boynuna atlayan Caprice ile ortam bir hayli neşelenmişti. Neden tam Rosalie *geçelim* dediği anda böyle oluyordu. Açıkçası komiğine gitmişti bu durum. Tıpkı filmlerdeki gibi olmuştu. Caprice’ in ona söylediği iltifatlar karşısında çok sevinen Rosalie bunu gülümsemesiyle belli etmeye çalıştı. Durmadan kahkaha patlatıyor, mutluluğunu bu şekilde dile getiriyordu. Hogwarts da iken onlarla çok eğlenceli günleri oluyordu. Gece yarılarına kadar Profesörlerden gizli uyumayıp pijama partileri vermeleri, sabahlara kadar yatakhanede dedikodu yapmaları… Bunlar Rosalie’ in en unutulmaz günleriydi. Bir an önce Hogwarts’ ın tekrar açılmasını iple çekiyordu bu yüzden. Onlarsız bir hayat tam anlamıyla –kesinlikle- düşünemiyordu. Sonunda kızlar ile birlikte içeri girdiler. Rosalie o anda hepsinin surat ifadesine bakmak istemişti. Gerçekten verecekleri tepkiyi merak ediyordu. Onların organizasyon kraliçesi olmak onun için özel bir duyguydu. Tam onarla nasıl bulduklarını soracaktı ki o sırada içeri dalan Paula ile tüm dikkatler dağılmıştı. Paula’ ın içten bağırtıları salonu inletmişti adeta. Rosalie kızların bu mutlu haline kıkırdayarak cevap verebiliyordu sadece. Peki ya erkekler neredeydi? Bu parti sadece kızlara özel değil; tüm Hufflepuff’ a özel olarak düzenlenmişti. Aslında kızların süsleri dolayısıyla geç kalmaları gerekirken erkeklerin gecikmesi komik bir durum oluşturuyordu. Paula’ a da diğerlerine yaptığı gibi sarıldıktan sonra onlara bakıp göz kırptı. Ve bir prenses gibi döndü. Dönerken savrulan saçları ve sallanan elbisesi onu zarif göstermişti. “ Nasılım ama ? Neyse şakaydı ; siz burayı nasıl buldunuz onu söyleyin. “ diyerek onlara baktı. Bir yandan da gözleri giriş kapısındaydı.

Gezgin

Özlemekten sonra kavuşma günü geldiğinde dolan gözler kısa bir süre sonra yerini heyecan ve mutluluğa bırakıyordu. Şimdiden gece yeni başlamıştı ama hiç bitmesin istiyordu. Zaman dursun sanki bu gece sabaha ermesin gibi. Los Angeles partilerin şehriydi. Geceler sabaha ulaşsa bile parti hala devam devam ediyordu. O yüzden bugün bir kez daha çok şanslı olduklarını anladı. Eleanora'nın sesi ile bu ana döndü. Ona sımsıkı sarıldı. Bütün arkadaşlarını tahmin ettiğinden daha fazla özlemiş meğer. Rosalie artık girmek istiyordu. Evet kapıda dikilmenin daha fazla gereği yoktu. İçeri girdiğinde ise Alexis büyülenmişti. Harika bir yerdi ve yine Rosalie yapmıştı bunu tabii. Boşuna "organizasyon kraliçesi" demiyordu Alexis ona. Biraz ince bir sesle çok beğendiğini belirten bir çığlık attı. Tek çığlık atan o değildi ama.

Bütün kızlar buradaydı ama erkekler neredeydi? Onlar olmadan parti olur muydu? Olurdu kızlar eğlenmesini bilirdi ama erkekler de olsa hiç fena olmazdı. Alexis dayanamayıp şöyle bir istekte bulundu;
-Rose tatlım. Parti başlamalı artık değil mi? Ben içecek istiyorum yalnız gözlerim parti mekanından dolayı büyülendi pek iyi seçemiyorum. Nereden alabilirim? diye soru sordu. Biraz espri vardı ama gerçekten parti başalamalıydı.

V. Sınıf

-Hadi eğlenelim millett!!! Wawww!!!

Kendini dans pistinin ortasına atan Caprice bir eliyle de Paula’yı sürüklüyordu. Çekingen tavırları arkadaşının şen kahkahaları karşısından yumuşamış, deliler gibi onunla dans etmeye başlamıştı. Mugglu’ların onları anlamalarını beklemiyordu lakin gözlerine fazla tuhaf gelen bu topluluğun da onları eğlendireceklerine emin, yüzlerinde hoş bir tebessümle çalmaya devam ettiler.

Şuan için ortalık onun için fazla sessizdi ama Caprice bunu da düşünmüştü. Kıvrak danslarına bir müddet ara vererek pistin yanınında Lizz ile konuşan Rose’un yanına sokuldu. Yüksek tonda çalan müziğin kendi sesini duyurmasına engel olmaması için bir eliyle Rosu’u yanına çekerken diğer eliylede ağzını korumaya alarak Rose’un kulağına doğru bağırdı.

“-Rose sana sormadım ama kabul edeceğin fikriyle bazı arkadalarımı davet ettim” Rose kafasını aniden kaldırarak karşısında masum görünmeye çalışan ama içini dışını bilen Rose’a yalan söylemeyi başaramayan kıza baktı. Eliyle “ Ne!” anlamına gelen bir işaretle, Caprice’nin sol kulağını tuutuğu gibi yukarıya doğru çekti. Kesin Aaron aklına gelmişti, kesin, diye düşündü o an Caprice. Bir “Ah!” sisiyle kulağı bırakan Rose hala ona bakıyordu. Caprice Rose’un kendisine kızmışmıy mı, şaka mı yapmıştı, anlayamıyordu. Caprice idi o, aklına gelmiş ve yapmıştı. Rose’un kulağınını tuttuğu elini, kendi avucunun içine alarak, hafiften kızarmış yüzüyle ona doğru döndü, az da olsa Rose’u yumaşatmalıydı.

“-Yahu kötü bir niyetim yok, ve benden büyük olman kulağımı çekmek hakkını vermez sana, oh işte iyi yaptım, sevgilim olmaya bilir ama erkek arkadaşlarım var, bak” eliyle kapıyı gösterdi; içiriye giren, birbirindne yakışıklı 4 çoçuk ona uzaktan el sallayarak yanına geliyordu. “ne dersin yakışıklılar değil mi? Ben dans edeceği tatlım, bana kızgınlığın bitince bize katıl.” Caprice karşıdan gelen dostlarına çılgınca el sallayarak onlara doğru yürümeye başladı. Rose’un arkadan şaşkın bakışlarını ve kahkahasını duymaya fırsatı olmamıştı. İkinci sırada gelen uzun boylu kahverengi saçlı çoçuğun boynuna sarılarak diğerlerini de yanına çağırdı ve hepsine güzel bir öpücük verdi. Hepsi Caprice’ye hayran gözlerle bakıyordu. Kumral olanı elinden çekip piste sürükleyen Caprice çoktan müziğin ritmine ayak uydurmuştu. Göz ucuyla Paula ve diğerlerine baktı. Yakışıklı beyler, kraliyet ailesinin soylu bireyleri olup bayanları; kimisi eğilerek, kimisi nazikçe elini öperek selamlıyordu. Caprice’nin kahkaları ortalığı çınlatırken mugglu müzisyenler slow müziğe geçmişlerdi. Bu kadar mükemmel bir geceyi hiç bir şey bozamazdı. Rose buna asla izin vermezdi. Bu yüzndendir ki, yüzünde tatlı bir kızgınlıkla yan gözle hala Caprice’ye bakıyordu. Bu bakışlara karşılık veren sarışın cadı, Rose güven veren bir göz kırma hareketiyle kollarında eriyen kumral yakışıklıya döndü. Aklında ise tek bir soru vardı; “onu öpmek için daha ne bekliyordu?” ama sorusunun cevabını düşünmekten vazgeçti, o asla beklemezdi –Paula’dan yediği onca çimcik boşuna değildi-, beklemedi de.

Kutlama~Hufflepuff Stars

Kutlama~Hufflepuff Stars

Similar topics

Similar topics