Aile Sefası

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Stephanie bu kadar kısa ve öz kelimeyi duyunca çıldıracak gibi olmuştu.Kısa söz şuydu;''Tamam'' Stephanie kısa bir masanın altında olduğunu unutmuştu.Ayağa kalkıp kuzenine sarılmak istiyordu.Hızla ayağa kalktı ve ''Takk'' Diye bir ses gelmişti.Stephanie başını masaya vurmuştu.Canı çok acıyordu
Yana doğru kaydı ve masanın altından çıktı.Elini kafasının arka
sına koydu.Sıcak bir sıvının eline doğru aktığını hissetti.Eline baktığında başının hafif kanadığını anladı.Hemen ablasına gös-
terdi.Lavoboya gitti ve başının kanayan yerini yıkamaya başladı.Ağlayacak gibiydi.İçinden sadece şu sözleri geçiriyordu;''Cesur ol Stephanie,sadece kafanı masanın demirine çarptın.''Stephanie lavobodan çıktı.Çıkar çıkmaz da
''Bir şeyim yok,ben iyiyim.''Dedi.Demi gergin anı yumuşatmak için konışmasına devam etti.''Böyle bir iyiliği kimse bana yapamazdı çok teşekkür ediyorum siz çok iyi kalplisiniz.Eğer uygunsanız.'' Tabii ki de onu yanımıza alacaktık.O bizim öz kuzenimizdi.Ne zannediyordu kendini?Bir yabancı falan mı?Gerçekten sözleri bir yabancının sözleri gibiydi.Bu kadar
teşekkür etmesine gerek yoktu.Bu bizim görevimizdi zaten.
Susuzluktan konuşamıyordum.Tam sırasında Demi tamda istediğim soruyu sordu.''İçeceklerinizi nasıl istersiniz?''
Garson bize yaklaşınca Demi kendi siparişini verdi.
''Ben limonata alayım.Kuzenlerimde karar versin.''
Garson ''Siz ne isterdiniz? Diye sordu.Stephanie tam cevap
verecekti ki ablası her zaman olduğu gibi önce davranmıştı.
''Bende bir bardak vişne suyu alayım'' Stephanie ne istediğini
iyi biliyordu.Gülümseyerek ''Ben bir bardak şarap
alayım.Dermişim.Ben bir bardak portakal suyu alayım.''Stephanie komik biriydi.Konuşmalarıyla ve şakalarıyla
herkesi güldürürdü.Hava yavaş yavaş kararmaya başlamıştı.
Ama pastahanenin içi çok sıcaktı.Sally abla biraz dalgın gözüküyordu.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Bu arada özür dilerim benim mesajlarım kayıyor.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Demi içeceğini yavaş yavaş yudumluyordu.

İçecekler çok tazeymiş.Ben beğendim.Peki siz?

Dedim.Stephania'nın başının kanadığı olayına çok üzülmüştüm.Kimbilir nasıl acıyordur.Diye içimden geçirdim.Gerçektende Stephania çok iyi komiklikler yapardı onu birde bu yanından severdim.Her zaman yüzünde gülücükler açardı ve herkezi güldürürdü.Aynen Sally ablada öyle hep beni sevindiriyorlardı.İçeceklerimiz bitmek üzereydi.Ve birazda konuşayım dedim her zaman ki konuşmalar işte.

Nasılsınız.Bence bugün bana göre çok güzel olmuştu ya size göre?

Dedim.Ve yavaş yavaş garson geliyordu masayı sildi ve temizledi sonradan işine devam etti.Bende biraz konuştuktan sonra toparlanıp çıkarız diye düşünüyordum içimden.Hava güzeldi.Böyle bir havanın kapkaranlık bir havaya dönüşmesini istemezdi.Çıkacağımız için konuşmayı azaltalım diye düşündüm.Ve oturmaya devam ettik.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Demi her zamanki hızlı, heyecanlı ve şeker sesiyle konuşmaya başlamıştı:

''İçecekler çok tazeymiş ben beğendim ya siz?''

Evet, içecekler... Güzellerdi Demi'ye katılıyordum o sırada Stephanie geldi ve başının vurduğu kısmını yıkamıştı. Onu öyle ağlayacak gibi görünce çok kötü olmuştum hemen ellerimle gel yanıma anlamında işaret yaptım başına bakmam gerekiyordu. Yanıma geldi, başını eydi ve ben saçlarını aralayıp kanayan yere baktım. Çok fazla değildi, küçük bir çizik vardı ama kardeşimin canını bu kadar yakmaya yetmişti. Gözlerim dolmuştu. Kardeşimin üzülmesi benim üzülmem demekti. Hemen yaranın üzerine bir öpücük kondurdum. Demi'nin sorusuna döndüm.

'' Harika tatlım evet. Ama bazı küçük hanımla şarap içmeyi planlıyorlardı sanırım...'' diyerek Stephanie ' ye manalı bir bakış attım. Yüzümde biraz sinir vardı şarap yüzünden, böyle şeylere karşıydım. Bazen bu küçük akrabağalarımın şakaları beni çok üzüyordu. ''İyisin değil mi Stephanie'' dedim ve elimle kardeşimin başına dokundum.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Stephanie garsonun getirdiği portakal suyunu çok beğenmişti.Hayatında en
sevdiği ikinci meyve portakaldı.Kimse konuşmuyordu.Herkes içeceğini bitirmekle meşguldu.Demi bu sessizliği bozmakta planlıydı sanırım.Her zamanki gibi birden ortaya ''Hop'' Diye atılacaktı.Stephanie'nin boğazına küçük bir portakal kabuğu geldi.Kimseye göstermeden ağzından çıkarttı ve bir peçteye sardı.Demi bir anda atıldı;''İçecekler çok tazeymiş ben beğendim ya siz?''Sally ve Stephanie evet anlamında kafalarını salladılar.
Stephanie'nin başı hala çok acıyordu.Anlaşılan bu gece rahat yoktu ona.
Bir yandanda ablasına belli ettirmemeye çalışıyordu.Çünkü lavobodan çıkar çıkmaz,ablası Stephanie'nin kafasını görür görmez çok üzülmüştü.Bir öpücük kondurmuştu yanağına.En azından Stephanie'yi bu mutlu ediyordu.Step
ablasının ona hafif uyarıcı ve kızgın baktığının farkındaydı.Sonunda Sally konuşmaya başladı.'' Harika tatlım evet. Ama bazı küçük hanımla şarap içmeyi planlıyorlardı sanırım...'' Stephanie bunu duyar duymaz çok utandı.
Şimdi yanakları Sally'nin içtiği vişne suyu gibi kızarmıştı.Ama Stephanie
karşılıksız kalmak istemiyordu.''Ama sen içiyorsun Max abi ile birlikte.''
Stephanie güldü.Şimdi kızarma sırasının Sally'de olduğunu düşündü.Hava dahada fazla kararmaya başlamıştı.Demi çok geç olduğundan eve gidiyordu.
Ama Sally ile Sephanie biraz daha oturup konuşacaklardı.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Stephanie'nin verdiği cevap üzerine kızarmıştım. Demi gitmişti. Ben ise Stephanie'den bunun hesabını soracaktım. Sinirli, heyecanlı bir şekilde güldüm. Max ismini duyunca kalbim yerinden çıkacakmış gibi atmaya başlamıştı. Bu sanırım yüzümede vuruyordu. Nefes alıi ritmim bile bariz bir şekilde değişmişti.

'' Bayan Snake, siz bunları nereden biliyorsunuz? Günlüklerim mi okunuyor acabağa? '' dedim, sol kaşım farkında olmadan havaya kalkmıştı, yanaklarım elma gibi kızarmıştı ve Max'i özlemiştim. Gelde bunu Stephanie' a anlat...

Stephanie' ye anlamlı anlamlı bakıyordum. Galiba Max'i çok belli etmiştim. Kalbim şimdi yerinden çıkacaktı. Max, Max, Max... Kafamda tekrar edip duruyordu ve yüzü hep gözümün önündeydi. Bayıldım, bayılacaktım ama Stephanie yanımda olduğu için kendimi bayılmaya bırakamıyordum bile.

''Ayrıca sen kaç yaşındasın küçük hanım, ben kaç yaşındayım?''

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Stephanie kararlı bir şekilde ablasından gelecek olan cevabı bekliyordu.Yanakları feci şekilde kızarmıştı.İçimden ''Acaba onu üzüyor muyum?'' Dedim içimden.Ama hiçde üzülmüş gibi görünmüyordu.Sally sinirli ve bir o kadar heyecanlı bir şekilde güldü.Gülmüştü ama cevap vermiyordu.Sanırım bu sorunun cevabı yoktu.Yani Max abi ile aralarında olan şey yalan mıydı?
En sonunda Sally konuşmaya başladı.'' Bayan Snake, siz bunları nereden biliyorsunuz? Günlüklerim mi okunuyor acabağa? '' Stephanie ne diyeceğini bilemedi.O anı dağıtmaya çalıştı ama nafile.O koca ağzını kapamalıydı.Şimdi Sally Stephanie'ye anlamlı anlamlı bakıyordu.
İçinden iyice düşündükten sonra sorunun yanıtını verdi.
''Ablacığım biz seninle aynı kanı taşıyoruz.Bu demek oluyor ki ben senin hislerini anlayabiliyorum.Son günlerde çok heyecanlı
ve mutluydun.Bu da aşık olmanın belirtisidir.Max Abi'nin adını ise çok kolay bir şekilde öğrendim.Geçen gün cep telefonunu evde unutmuştun.Cep telefonun çalıyordu.Bende annem arıyorsa ben bakarım diye düşündüm
Telefonunda seni arayan kişinin Max adlı biri olduğunu öğrendim.Düşündüm taşındım senin Max abiye aşık olduğunu anladım.'' Şimdi yanıt verme sırası Sally'deydi.Tıpkı bir sorgu gibiydi bu.İki kardeş birbirini sorguya çekiyordu.Sally bu anlatıma daha cevap vermeden kendi sorusunu sormuştu.
''Ayrıca sen kaç yaşındasın küçük hanım, ben kaç yaşındayım?
Stephanie çok iddialı bir ses ile cevap verdi.''Bu sorunun
cevabı çok kolay ablacığım.Ben on bir yaşındayım sen ise on dokuz.''Sally çok utanmıştı galiba.Utandığını her yanından belli ediyordu.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Stephanie beni utandıracak şeyler söyleyip durmuştu. Max'in ismini, ona aşık olduğumu da öğrenmişti. Yaş soruma ise kendinden emin bir şekilde cevap vermişti. Ama hala küçük olduğunun farkında değildi.

''Stephanie sen hala her istediğini yapamayacak kadar küçüksün. Bende özgürüm. Ayrıca 20 oldum tatlım hatırlatırım sen inanmak istemesende 20'li yaşlara girdim. Ayrıca Max konusu... O konuyu kimse bilmeyecek tamam mı? Ben ne düşündüğünü bilmiyorum hakkımda. Umarım güzel şeyler düşünüyordur. Düşünsede , çıkmak...Belki aynı evi paylaşmak sonra aynı sahne belkide....Ne diyorum ben ya''

Kendimi kaptırmış Max'i düşünüyordum. Sonra susmam gerektiğinin farkına vardım. Kim bilir Max ne yapıyordu. Çok özlemiştim. O gün yaptığım aptallık için çok pişmandım. Ona deli gibi aşıktım ve ne yazıkki küçük kardeşiminde bundan haberi vardı.

''Ayrıca eminimki seninde hoşlandığın birileri vardır. Öyle değil mi?''

Aile Sefası

Aile Sefası

Similar topics

Similar topics