Geceli bi' şeyli..

Gezgin

Kişiler; Craig Justin Archman / Victoria Hayliée Mc'Reid
Saat; Gece; 03.00
Mekân; Issız bir park
Hava Durumu; Gece / Rüzgâr Hakim / Soğuk / 17 Derece

Kışın, herkes gibi o da üşüyordu. Los Angeles'in soğuk sokaklarında yürümek en büyük eğlencesi idi. Son kayıt da yaklaşık bir saat önce bitmişti. Günlerdir sabahladığı stüdyo da dışarı sadece bi' veya iki kere çıkmışlardı. Kendini mağaradan çıkmış bir maganda gibi hissediyordu. Üşümesine rağmen, giyeceği mont kendisini fazla sıkacaktı. Hiç bir zaman gelemediği gibi, şimdide gelemiyordu sıcağa. Üzerinde sadece sweet ceketlerden vardı. Altında ki düşükbel pantolonun üzerin de, pek uyumlu durmasa da; Kendisini sıcak tutuyordu. En azından etrafa öyle gösteriyordu. Girdiği karanlık sokak, kendi yapısına tersti. Baktığı ışıkların, kırık dökük olduğunu anlayana kadar; Sorumlulara ağır küfürler etmişti. Yaşadığı bu şehire fazla bağımlıydı. Her şekil de güzel olmasını istiyordu. Normâl de, kalabalık yerlere gitse de, bu sefer daha tenha bi' yer istiyordu. Hatta bi' kaç gün müziksiz kalmak istiyordu, imkânsız olduğunu bildiği halde.. Sokağı tamamen bitirdiğin de, daha önce hiç farketmediği bir parkta olduğunu anlamıştı.. Sakin bi' yerdi. Craig'e tam olarak uyan bi' yer.. Parka doğru ilerlerken, etrafını da inceliyordu. Çok temiz ve fazla yeşillik olmayan bi' yerdi. Los Angeles'ta görülmesi imkânsız bi' şeydi bu. Yer ıssız olduğundan olacak ki, etraf fazlaca temizdi. Los Angeles'ta büyü ile çevrili bir park olamazdı değil mi? Bu ihtimâli aklına getirdiğin de, yüzünde kendi ile dalga geçercesine bi' ifade oluşmuştu. Kendi saçmalamasını kafasından attıktan sonra, parkın içlerine doğru yürümeye başlamıştı. Gerçekten temiz bi' parktı. Ama, Los Angeles'in olmazsa olmazlarından, sarhoşlardan bi' tanesi gene bi' yere yatıp sızmıştı. Acaba bu kadar içmelerine sebep neydi ki? Aslında kendisi de içse bile, hiç bi' zaman bi' yerlerde sızmamıştı.

Kendi öz eleştirisini yapmak için daha çok mu gençti? Düşünceleri arasında etrafı incelemeyi unuttuğunu farketmişti. Sarhoştan aldığı gözünü, etrafı incelemek için etrafa gezdiriyordu. Küçük bir park, bol ağaçlar, çok az çimen ve bol toprak. Gerçekten ilginç bi' yerdi. Ama burayı tutmuştu. Evet evet, burayı gerçekten tutmuştu. Sakin yerlere gelmeyeli o kadar zaman olmuştu ki. ' Kesinlikle bi' sound var. ' kafasında geçirdiği düşünce, eş zamanda ağzından da çıkmıştı. O kadar sessiz bir ortamdı ki, sessiz söylemesine rağmen inanılmaz yankılanmıştı. Buraya kimse gelirmiydi ki? Saçma ama, dinlenmek için çok güzel bi' yerdi. Bankta sızmış adamın, çaprazında ki banka oturduğun da, kendi düşüncelerine dalmıştı. Eğlenceli bi' yapısı olsa da, herkes gibi onunda dertleri vardı. Uzun süredir, hiç bir şekilde hayatına önem vermemişti. Şu son bi' aydır, sadece müzik ile uğraşıyordu. Yarın gerçekten güzel bi' alışverişe çıkacaktı. Üstü bile fazla eskimişti. En azından gezerken, insanların üstüne baktığında bunu farketmek pekte zor değildi..

Gezgin

Her zamanki saçma günlerden birinin bitimiydi. Aslında saate bakılırsa, bir sonraki günün başlangıcı olarak da sayılabilirdi.. Sessiz sakin sokaklar, gökyüzünün karanlık teması ve yüze çarpan sert rüzgar, Victoria'nın favori üçlüsüydü. Sokaklar, insanların doluştuğu öğle saatlerinde, o'nun için çekilmez bir işgenceden farksız oluyordu. Kimsenin olmadığı, insanların delici bakışlarının bulunmadığı ortamlar, ne kadar da rahatlatıcıydı.. İnsanların peşinden sürüklenip, bir şeylerin parçası olduğu kalabalık ortamlar yerine, sokakların sahibi olduğu yalnızlığı seviyordu. Evet, Victoria bunu gerçekten seviyordu.. Düşüncelerine boğulmasına gerek kalmıyor, zihninde insanların uğultusunun yarattığı kirlilikle mücadele etmiyordu. Sessiz, sakin ve birkaç saat içinde yerini aydınlığa bırakacak hafif bir karanlık.. Düşünmek, yürümek ve hatta nefes almak için en iyisi buydu..

Sokakları geçtikçe, inceleyecek yeni şeyler bulmak zevk veriyordu. Gözleriyle, kapanmamaları konusunda bir savaş vermek zorunda kalmıyordu, rüzgar yüzüne öyle sert vuruyordu ki, insan ister istemez ayılıyordu..Bazı sokaklar, gerçekten ürkütücü bir hal alabilse de, ışıklarla aydınlanmış, sakin parkların bulunduğu ortamlar, insana güven veriyordu. Adımlarını saymak için güzel bir sebebi vardı, yapacak başka bir şeyi yoktu. Yoğun bir tempoyla geçen günlerin ardından, birkaç saatini basit şeylere ayırmak, Victoria’yı mutlu ediyordu. Sadece oturup, hiçbir şey yapmadan etrafı izlemek; ayaklarının onu götüreceği yolları takip etmek ve sessiz bir şekilde kafasını dinlemek.. Elinde olsa, en az bir haftasını bütün bunlara ayırabilirdi.. Yani kısacası, hiçbir şey yapmaz, sadece dinlenirdi..

Artık, yavaş yavaş yorulduğunu hissediyor, rüzgarla boğuşamayacağını fark ettiği anlardan birini daha yaşıyordu.. Yolun köşesini döndüğünde, karşılaştığı bank, biraz olsun rahatlamasını sağlamıştı. Etrafa bir göz attıktan sonra, yerde sızmış bir ayyaş dışında, hiç kimsenin olmadığını anlamıştı. Oturabileceği banklardan birine doğru ilerlerken, etraftaki sessizliğin onu tedirgin etmemesi konusunda ufak bir mücadele veriyordu. Birkaç dakika sonunda, oturduğu yerden kafasını kaldırdığında, yalnız olmadığını anlaması pek de uzun sürmemişti..

Gezgin

Rüzgâr şiddetini arttırmıştı. Parkta duyulan tek şey, rüzgâr sesi idi. Ha tabiki de, kuşların sesini unutmamak lâzımdı. Gece göremeseler de, sesleri asla kesilmiyordu. Lanet olasıca hayvanlar, sabaha karşı; Koro oluyolardı. Gecelerdir uyuyamasının sebeplerinden bi' tanesi de bu çirkin kuşlardı zaten. Kulağına taktığı kulaklıkta çalan hafif müzik... Jazz ve Blues karışımı müzikler, her zaman rahatlık veriyordu kendisine. Sakin ve biraz da, abzürt bakışlarla etrafına bakarken; Parkın içine birinin daha girdiğini farketmişti. Üstünde ki karanlık giysilerden, kendisini pek farketmese de; Kısa bir süre sonra varlığını hissetmişti. Uzun süredir gördüğü, en güzel kızlardan bi' tanesi idi. Gerçe günlerdir, stüdyodan çıkmıyordu ama (!) En azından, şu an fazlasıyla etkilenmişti. Kendi yapısına uyanı yapacak mıydı? Tabiki de, evet! Yavaşça banktan kalktı.. Ellerini attığı cebin de, gereksiz kağıt parçaları hakkında merakı artsa da, şimdilik bakıcak kadar krolaşmamıştı değil mi? Kızın oturduğu banka oturduğun da, kendisini inceleme şansı daha da artmıştı. Sarı saçları, kendisine ayrı bi' hava katıyordu. Ama verdiği elektrik, diğer kızlar gibi olmadığının en büyük kanıtı idi. Güzel miydi? Fazlasıyla. Alımlı mıydı? En etkili olanından. Diğer kızlardan farklı bi' havası olması; Herşeyi değiştiriyordu. Craig, konuşsa da, ters bi' tepki alacağından emindi. Ama artık yanına gelip oturmuştu bile. Tokat yemesini bile göze almıştı. Ama bu kadar riski alan, konuşmalıydı da değil mi?

' Hmm, sizin gibi bi' bayan; Bu saatte ha? Geç değil mi? ' gözlerini devirerek bakıyordu. Tekrar, etrafı incelemeye koyulmuştu. İncelemekten çok alacağı tepkiyi bekliyordu. Olumlu bi' tepki şu an için herşeyi değiştiyordu. Eli ile yüzünü kaşırken, göz ucu ile tekrar ona bakmıştı. Ne düşündüğü şu an en büyük merakı idi? Diğerleri gibi çıkarsa gerçekten üzülecekti. Çünkü, diğerleri gibi aramıyordu. Daha uzun metrajlı ve daha sahici. Yani bi' önce ki gibi, acı çekmek en son isteği idi. O yüzden çekingendi. Diğer kızlar gibi ise, gece yatakta biter ve sonrası bi' yalan olurdu. Numaraların yalandan alınması.. Belki aylar sonra, egolarını ve sex ihtiyaçlarını gidermek için tekrarı olurdu.. Bunu istiyor muydu? Son bir aydır hayır. Tüm düşünceleri artık farklıydı. Bu yüzden, yeni bi' başlangıç yapmak istiyordu.

Gezgin

Her şey bazen ne kadar da sahte oluyordu, ne kadar da yıpratıyor, acı veriyordu.. Ortada hep insanın kafasına doluşan sorular vardı. Gecenin karanlığında bile, rüzgar ne kadar sert çarparsa çarpsın, bazı düşünceler hiç geçmiyordu. Geçmişten kalanlar, can yakmaya devam ediyor, etkisini hiç bırakmıyordu. İnsan bazen kurtulmak istiyordu. Nasıl olacağını, nerede ne şekilde gerçekleşeceğini düşünmeden, sadece kurtulmak.. Düşünmek bile acı veriyordu. Ne kadar zor olabilirdi ki? Düşünmeden yapılanların sorumluluğunu almak..
Bilmiyordu, saçma sapan düşüncelerin etkisinden kurtulmak için, saatlerce yürümesi yetmiyordu. Bunu fark etmişti. Yanına oturan adama baktı, isterse cok zıt bir tepki verebilirdi. Karşısındakinin, her türlü tepkiye hazırlıklı bir şekilde konuştuğunu fark ediyordu. Alaycı, kendinden emin ve olacak her şeye karşı hazırlıklı. Dudağının kenarında beliren cıvık gülümseme ise, şuanda Victoria’nın sadece sinirini bozuyordu. Düşünecek onca şey varken, saçma sapan bir gece eğlencesine dönüşmek, son isteğiydi..

' Hmm, sizin gibi bi' bayan; Bu saatte ha? Geç değil mi? '

Hah! Komikti, adamın kendi olan güveni, Victoria’yı sadece güldürebilirdi.. Karşısındakinin amacı zaten, konuşmanın başından belliydi. Saçma salak konuşmalar, gülücükler ve havada asılı kalan bakışmalar, işin sadece başlangıç kısmını oluşturuyordu. Buna gerek yoktu, Victoria buna ihtiyaç duymuyordu. Gecenin bir saatinde, kendine çok güvenen erkek numarasıyla, boğuşacak hali de yoktu. Karşısındaki, işini gerçekten iyi biliyor olmalıydı. Oturuşu, kalkışı, karşısındakinin nabzını yoklayışı.. Victoria’nın bir sonraki hamlesini çoktan kestirmiş olmalıydı, bu her halinden belliydi.. Fakat şuanda, gerçekten çekilecek dert gibi değildi.. Başından savsa, daha saçma bir hal alma ihtimali ne kadardı? Tam olarak kestiremiyordu.. Sakin bir şekilde cevap vermeye çalışacaktı. İşler çığrından çıkarsa, oturmak için kendine başka bir sokak seçerdi, hepsi bu..

‘ İnsanların arasında kaybolmak isteyenler için, evet. Benim için, hayır. ‘

Gezgin

İkisi de başka taraflara bakıyordu.. Craig, arada bir gözünün ucu ile kızı kesse de, ne düşündüğü hakkında hiç bi' bilgisi yoktu. Sanki bi' kalkan tarafından kaplanmıştı. Hiç bi' şey hissetmiyordu. Belki de kızlar hakkında en büyük avantajı olan, ne hissettiğini anlama duygusu; Bu kıza karşı körelmişti. İlginç bi' şekilde, merakla bekliyordu olacakları. Ağacın tepesinde ki şu iğrenç kuş şarkı söylüyor edası ile, 'ciyak!'lamaya devam ediyordu. Rüzgâr, saçlarının bozulmasına sebep olsa da, pekte umrunda değildi. Üşümüyordu ya, bu herşeye bedeldi.. Hem de herşeye! Stüdyonun sıcaklığını hissetmişmiydi bilmiyordu ama, buranın keyfi gerçekten farklıydı. En güzeli de bu geliyordu Craig'e. Ama aklında hala beste vardı. Parçanın akorlarını tekrar tekrar söylemekten, ezberlemişti artık. Kulaklıkta ki, Electro Delux sesi.. Herşeye bedeldi. Rahatlatıcı seanslar ! Muhteşemdi. Ortam olmamasına rağmen, mutluydu. Ama yarın, sabaha kadar içki içecekti gene.. Albüm çıkmasına çok az kalmıştı. Ünlü olmasına az kalmıştı. 19 yaşında olmasına rağmen, yeteneğinin farkındaydı.O yüzden, hemen albüm çıkarmak istiyordu. Ama öncelikle bi' grup kurmalıydı değil mi? Hepsini, bir veya iki sene içerisidne yapacaktı. Kendi mesleki düşünceleri yüzünden, yanında ki kızı unutmuştu. Ama o da pek cevap verecek gibi değildi. Durum pek iyiye gitmiyordu.' İnsanların arasında kaybolmak isteyenler için, evet. Benim için, hayır. '

Fazla felsefik bir cevap olmamış mıydı? Hmm.. Karşısında bi' felsefe profesörü oturuyor olmalıydı. Ama, neden bu kadar alımlı olduğu şimdi anlaşılıyordu. Gülümemişti. Verdiği cevap, kendisini ters köşeye yatırmıştı. Üstüne gitmeli miydi? Her kız kendini verdiği ilk cevapla belli ederdi. Bu da etmişti işte.. Diğerlerinden farklı! Ne düzgün bi'şey, ne de kötü. Belki de Craig'in hayalinde ki kızlardandı. O yüzden, her kıza yaptığı gibi yapmayacaktı. Hala ona dönmemişti. Kafasını yukarı kaldırıp, şu çirkin sesi çıkaran kuşa baktı. Şu an susması için istediği herşeyi verirdi gerçekten. Ama pek susmaya niyeti yoktu gerçekten. Kulakları yavaş yavaş ona alışıyordu galiba. Yüzünde ki gülümseme gittiğin de tekrar konuşmaya başladı..' Sende benim gibisin. Farklı! Gece kuşlarından da denilebilir. ' gözlerini devirerek ona bakıyordu. Ama cümlesi bittikten, bi' kaç saniye sonra kafasını tekrar ileri çevirmişti. Kızın tepkilerini merak ediyordu. O yüzden, kısa ve öz cümleler kurmaya çalışıyordu. Ama kızlar azıcık tanıdıysa, bu kız gerçekten farklıydı..

Gezgin

Hava gittikçe aydınlanmaya başlıyordu. Sert rüzgar, etkisini hiç yitirmeden devam etse de, gecenin bu saatinde kendilerini dışarı atanlar, bunu çoktan göze almış, umursamıyorlardı. Çok kötü çarptığı, ilk birkaç dakikadan sonra, artık o kadar da etki etmiyordu. Geriye sadece, karanlık bile yerini aydınlığa bırakırken, çözülememiş soru(n)lar kalıyordu. Her şey bazen çok iyi gidebildiği gibi, bazen de insanın üzerine geliyor ve rahatsız ediyordu. Büyük dertleri unutmak için insanlar, saçma sapan sorunlara kendilerini kaptırıyor, aldıkları ilaçlarla başlarındaki ağrının geçeceğini sanıyorlardı. Etrafta, kendini kandırma isteği delice koşuşturup duruyor, insanların beynini yıkıyordu.. Geriye ne kalıyordu? Hiçbir şey.
İnsanlar komikti doğrusu, evet evet.. Yaptıkları saçmalıkların üzerine bir yenisini daha ekledikce, başarılı olduklarını sanıyorlar, sadece komik oluyorlardı.. Bütün bu düşünceler, yanında oturduğunu – kısa bir süreliğine de olsa- unuttuğu adamın garip bir şekilde dinginlik veren sesiyle kaybolmuştu.

' Sen de benim gibisin. Farklı! Gece kuşlarından da denilebilir. '

Ne kadar farklı olabilirdi ki? Ya da farklı olmak, şuanda gerçekten bir avantaj mıydı? Bilmiyordu, düşünecek hali de yoktu. Yanındaki herif, onu süzüp duruyor, ağzından çıkan her sözle birlikte vereceği tepkileri dikkatlice inceliyordu. Yaptığı her harekette nabzını ölçüyor, ona göre şerbet veriyordu. İlerleyen saatlerle ilgili beklentileri, alacağı cevaplara göre şekilleniyordu. Aptal, diye geçirdi Victoria içinden.. Karşısındaki, diğerlerinden farksız tam bir aptaldı. Farklı olduğunu iddia etmesinden de belliydi, kesinlikle farklı olmaya çalışmak gibi bir derdi vardı. Diğerleri gibi oldukça sıradandı.. İstekleri belli, düşünceleri ve hedefleri aynıydı. Tanımaya ne gerek vardı? Söylenecek her söz, adamın bir kulağından girip diğerinden çıkıyordu.. Çok belliydi, o, şuanda konuşmakla ilgilenmiyor, başka şeyleri düşünüyordu. Kısa cevaplar, Victoria’nın o’nu başından savmaya çalıştığını göstermiyor muydu?

‘ Kuş olarak, şu tependekini kastediyorsan, hayır. ‘

Gezgin

Gülümesemeyi daha yeni kaldırmıştı yüzünden. Tekrar eski, saçma ciddiyet. Kulaklıkta ki müzik, daha hareketli bi' müziğe geçmişti. Müzik ilerledikçe, kendi yaptığı bir aranjenin olduğunu farketmişti. Küçük bi' remix. Diğerlerinden ayrı bi' özelliği; Turntable'i ilk kullandığın da yapmış olduğu bir remix olması idi. Kızın hareketleri, sıkılmış olduğunun göstergesi idi. Craig gibi.. Ama düşüncelerini gerçeğe yansıtabilen bi' kişi olması çok güzeldi. Ama bu farklılık göstergesi mi idi, yoksa realist bi' bakış açısı mı işte bu gerçekten tartışılacak bi' konu idi. Kızın tavırları, sıkılgan bi' prenses gibi idi. Alımlı ama serseri olmak için herşeyini verebilecek bir kız.. Ama serserilik hakkınd bi' şeyler biliyor muydu ki? Sadece, kulaktan dolma.. Hayatın, dışarıda gezmekten ibaret olduğunu bilenlerdendi yüksek ihtimâl. Elini cebine atıp, bir paket çıkarmıştı. İçinden çıkardığı sigarayı, ağzına yerleştirdikten sonra; Sigara paketinin içinden bi' de çakmak çıkarmıştı. Sigarayı yakar yakıp, tekrar eski yerine koymuştu. Sigaradan çektiği ilk dumandan sonra, işaret ve orta parmağının arasına koymuştu bile. Çıkan dumanlar, temiz havayı kirletmeye yetmişti bile. Kötülüğünü bile bile içmeyi seviyordu, şu mereti. Rahatladığını hissettiren en güzel şeylerden bi' tanesi idi. Kuşu duymasını bile engellemişti. ' Düplü ' içinde ki duyguları, gene dıştan söylemişti, fazla kısık bi' sesle. Rüzgâr vurdukça, sigaranın külleri, rüzgârla birlikte havaya uçuyordu. O kuşun bile sesi yavaş yavaş gidiyordu. Herşey yerini sessizliğe mi bırakmıştı ki? Karanlığı aydınlatan, ikişeyden bi' tanesi idi, sigarasının ucunda ki kırmızı ateş. Dumanın altında kalmak.. Yanındaki hanımefendiyi rahatsız etmemek için, dumanı soluna doğru üflüyordu. Rüzgâr ile de daha ileri gidiyordu. ' Kuş olarak, şu tependekini kastediyorsan, hayır. '

Biri bu kıza, kötü espri yaptığını söylemeliydi! Gerçekten bu konuda başarısızdı ve fazla oynaşmamalıydı. Güzelliğini etkileyen, dezavantajlardandı. Craig, abzürtçe baktığı kıza, yüzü ile anlatmak istemişti, saçmalasının boyutlarını. Sigarasından çektiği bi' duman ile, içine işleyen kötü tad.. Hoşuna giden, mayhoş koku. Zararlı olduğunu bile bile, aşık olması. Kaşınan yüzünün istediğini yapıp, onu kaşırken, günlerdir sakal traşı olmadığını farketmişti. Yarın gerçekten, baştan yenilenecekti. Yanında ki kızın ismini bile öğrenmemişti, ama kendisi söyleyecekti; Craig değil! Normâl de hemen söylerdi ama, negatif cevaplara olumlu yaklaşmak pek tarzı değildi... ' Hmm, sustuğuna göre, kesinlikle bi'şeyler olmuş olmalı. Serseriyiz sanırım. ' sigarasından çektiği son duman, içine bir pasta gibi tatlı tatlı işliyordu..

Gezgin

Düşünecek onca şey varken, burada yaptıkları saçma muhabbet gerçekten de gereksizdi. Birkaç dakikalığına da olsa, dertlerinden uzaklaşmalarını sağlaması dışında, hiçbir artısı yoktu. Gereksiz bir şekilde başlamış, gereksiz bir şekilde sonlanıyordu. Victoria için havanın aydınlanması kadar can sıkıcıydı. Gecenin karanlığında, gerçekleri görmemek çok daha kolay oluyordu, halbuki. Giderek fark ediyordu, kabul etmekten ne kadar nefret etse de, kaçış yoktu. Unutmak için saçmalıyor, düşünmemek için aklına gereksiz bilgileri doluşturuyor, dalga geçtiği insanların kaçış yöntemlerine alet oluyordu. Değişiyordu, hiç de istemediği bir anda gerçekleşen bu değişimi kabullenmemek için elinden gelen her şeyi yapmaya hazırdı. Biliyordu.. Değişmemeliydi, diğerlerine benzerse uğrunda mücadele verdiği hiçbir şeyin anlamı kalmazdı. Zaten acı çekiyordu; fakat bu kadarı oldukça fazlaydı.. Yanında sinir bozan bir herif oturuyor, ağzının kenarından hiç eksilmeyen o alaycı gülümsemesiyle Victoria’yı süzüp duruyordu. Şimdi uğraşılacak dert bu muydu, gerçekten? Biraz düşününce, en azından gerçekleri unutmak için kullanılabilecek güzel bir kaçış yöntemi olabilirdi bu.. Victoria da bu saçma sapan muhabbete alet olur, iki salak laftan sonra herif amacını aşınca, o’na bir güzel postayı koyardı. Ne kaybederdi ki? Kendini yavaşca, bu saçma muhabbetin seyrine bıraktı.. Başlarda sadece izleyecekti, kararlıydı.. Gidebildiği yere kadar gider, sonra diğerleri gibi klasik sonla ekranlara veda ederdi..

' Hmm, sustuğuna göre, kesinlikle bi'şeyler olmuş olmalı. Serseriyiz sanırım. '

Victoria’nın gözü, istemsizce adamın elindeki sigaraya takılmıştı. En nefret ettiği şeylerden bir tanesiydi. Sanki bu adam, Victoria’nın sevmediği bütün her şeyin ayaklı haliydi. Bu gerçekten de rahatsızlık verici bir durumdu.. Konuşmalar bundan daha saçma bir hal alamaz, her saniye yapılan yeni bir hareket daha da kötü bir şekilde başlayamazdı. Sigaradan rahatsız olduğunu karşısındakine söylemeyecekti. Bu sadece komik bir hal alırdı.. Vereceği tepkiler, karşısındakini her geçen dakika daha da eğlendirmeyi başarıyordu sonuçta. Buna daha fazla izin vermeyecekti, kararlıydı.

‘ Muhabbet boş, hareketler can sıkıcı. Söylesene, nereye varmayı planlıyoruz? ‘