"Marshall.. Ben bir tür kaos içinde gibiydim kaç gündür. Kişilik çatışması yaşıyordum. Bir hufflepuff'lıyım ama annem ve babam.. Çok garip bir şey.. bu yüzden ne tarafta olabileceğimi anlamamıştım.. Ama br yandan bazılarının dedikleri ve bir yandan da seçmen şapkayı hatırladım.. Seçmen şapka bana hemen karar verememişti. O sırada aklımdan burada yalnız kalmamak, dostluğa ihtiyaç duyacağımı hissetmiştim. Ve seçmen şapkanın dediği sözlerde dostlukla ilgiliydi. Yani bir hufflepuff'lı olmam iyi olacağım anlamına gelmez. Ya da dosta ihtiyaç duymam.. Demek ki ben bir yüz karası değilim.. Artık tarafım belli. Bende bir slytherinlli gibi yaşayacağım!"dedi Ange. Marsh'ın Ange'nin bu sözlerinden sonraki yorumu;"İyiki senin kafanın içinde yaşamıyorum Ange."oldu. Çünkü gerçekten de Ange'nin kafası çok karışmıştı. Hangi binaya ait olduğunu bilmiyordu ve Marsh ona hak veriyordu. Özellikle o mektubu okuduktan sonra. Fakat Ange'nin Slytherin gibi yaşayacağını söylemesi Marsh'ın çok hoşuna gitmişti. Marsh, Ange'nin gözlerinin içine bakarak;"Her ne olursa olsun, hangi tarafta olursan ol her zaman yanındayım Ange."dedi. Ange biraz kızardı ve konuyu tekrar değiştirmek istedi;"ahh pardon Marshall. Dalgınlıktan cevaplayamadım. Babam yine bir şeyler öğütleek için koymuştur o zarfı oraya. Babamı bir tanısan nasıl biri olduğunu anlarsın. Slytherinli ama süper esprili biridir. Ve bana bir şeyi anlatabilmek, öğüt vermek için hayatı hakkında hep olmamış şeyler anlatır. İyi ki var..Babamı gerçekten çok seviyorum."dedi. Ve bunları söyledikten sonra bir müddet göz göze geldiler. O anda marsh'ın anlayamadığı br şekilde boynuna sarıldı Ange ve;" Çok mutluyum Marshall.."dedi. Bu Marsh'ın çok hoşuna gitmişti. Sonsuza kadar bu şekilde kalabilirdi. Sonunda tutulmuş olan dili çözüldü ve;" Mutlu olmana çok sevindim Ange. Seni her zaman bu şekilde mutlu görmek istiyorum."dedi. Sonra Ange mektupda yazanları merak etmiş olacakki;"Ee babam ne anlatıyordu??" dedi. Marsh'ın gözlerinin içine bakarak dudaklarından dökülecekleri merakla beklerken Marsh anlatmaya başladı;"Babanın ilk aşkı bir Hufflepuff'mış Ange. Fakat uzatmayacağım. Ben sana mektupta anlatılmak istenileni söyleyeceğim. Baban mektupta Aşk'ı tanımlamış. Aşk'ın tam anlamıyla ne demek olduğunu söylemiş. Belli ki bu mektubu okuyup onun tecrübelerinden yararlanmanı istemiş. Bir Slytherin olan baban Slytherin dışından birine aşık olmuş ve Slytherin dışından biriyle evlenmiş. Baban Aşk'ın bina tanımadığını ve eğer aşık olursan araya kesinlikle bu tür şeylerin girmemesi gerektiğini söylemiş ve bence de bu düşüncesinde haklı. Birisi eğer aşık olursa aradaki ayrıntılara takılmamalı ayrıntılar ne kadar sorun çıkarsa da önemsiz olmalıdır."

"İyi de ben ya böyle birisini bulamazsam.. Ya hep yalnızlığa mahkum kalırsam?oldu Ange'nin ilk yorumu. Marsh içindeki sesi dinleyip ona hemen burda, bu dakikada açılmak istedi. Fakat bunun ne kadar doğru olduğu konusunda hala emin olamıyordu. Tam vazgeçecekken Ange'nin babasının mektubu aklına geliyordu ve heyecanlanıyordu. Bu konu hakkında bütün gece düşünmüştü. Artık açılmanın zamanı gelmişti. Ange'nin elini tuttu. Tam bu sırada Ange biraz panik olmuştu. Oda artık bu andan kaçamazdı. Bir elinde Ange'nin eli bulunan Marsh, diğer eliylede onun saçlarını okşayarak ;"Sevgilim olur musun Ange ? "dedi. Artık bu sözler dilinden dökülmüştü. Olması gereken olmuştu. Marsh bunu söylemenin rahatlığıyla birden kuş gibi hafifledi. Gecenin başından beri kendini çok kasıyordu bu konuda. Ange'ye her baktığında bunları söylemek istiyordu fakat nasıl söyleyeceğini bilmiyordu. Tam söyleyecekken bunun doğru olmadığını düşünüyordu. Ama sonunda asıl doğru olanı yapmıştı. Yani kalbinin sesini dinleyerek ona duygularını söylemişti. Bunu yavaş yavaş söylemektense birden söylemenin ani söylemenin daha iyi olduğunu biliyordu. Ange'nin cevabını büyük bir merakla bekliyordu. Artık onun gözlerine daha rahat bakabiliyordu. Cevap ne olursa olsun dışa vurması gereken şey artık içinde kalmamıştı.

“Sevgilim olur musun Ange ? " Angela tamamen şaşkın bir durumdaydı. Bir gözü büyümüş, bir gözü küçülmüş gibiydi. Şu an kendisini aynada görmek isterdi. Çünkü anca çok şaşırdığında bu yüz ifadesi ortaya çıkıyordu ve bunu gören herkes gülmekten yerlere yıkılıyordu. Ama şu anda bunları önemsemiyordu Angela. Şimdi ne yapacaktı sadece bunu düşünüyordu. Az önce Marshall’dan hoşlandığını sanıyordu ama sadece bir heves olduğunu sandığı için bu duyguları değiştirmeye çalışmıştı. Marshall’ın bir eli Angela’nın elini tutuyordu diğer eli ise Saçlarını okşuyordu. Angela saçlarıyla oynandığında adeta bir kediye dönüşüyordu. Kürkü taranan bir kedi gibi oluyordu.. Arada sırnaşık hareketler de sergiliyordu ama şu anda bunu yapmamaya çabalıyordu. Gözleri Marshall’ınkine dikilmişti.. Marshall’ın Angela’nın saçlarıyla oynadığı eli 2 eliyle kavradı ve gözlerini kaçırarak yere doğru bakı.. Ellerini sımsıkı sarmıştı..
“Şeyy.. Marshall” demişti.. Karşısındakileri şaşırtmayı çok seviyordu. Bir muggle olsaydı tiyatrocu olmak isterdi Angela.. Angela suratını tekrar büzüştürmüş Marshall’a baktı.. “ Affedersin Marshall.. Üzgünüm” dedi.Marshall’ın yüz ifadesi de bir anda değişmişti. Bu ifadesi Angela’nın çok hoşuna gitmişti belikli. Birden büyük bir kahkaha koptu rasathanede.. “ Hahaha.. Seni Seviyorum. Aslında bana bir dosttan başka gözle bakamayacağın için unutmak istiyordu, bu fikri aklımdan çıkarmak istiyordum.. Ama artık söyledim işte.. Ve söylediğim için rahatladım.. Evet.. Seni seviyorum Marshall”
Marshall’ın boynuna atlayan Angela yanağına güzel bir öpücük kondurmuştu.. Ve tekrar sımsıkı sarılmıştı.. “Bu an hiç bitmesin”