Alacakaranlık ~

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Rp Karakterleri ; Jared Déan Gvonãx & Belissa Persia Charita.

Hogwarts'ta dördüncü senem... Cidden güzel yıllarım geçiyordu Hogwarts'ta. Yuvam gibi olmuştu,evim olsa bu kadar sevemezdim. Gerçi böyle bir ihtimal olmayacaktı... Kabullenmeliydim,bir ailem yoktu artık! Tek başımaydım ve üç senedir nasıl yaptıysam yine öyle yapacaktım. Kendimi yavaş yavaş toparlıyordum. Kimin aklına gelirdi bazen bu kadar duygulu olduğum? Ben Hogwarts'ta olduğumdan beri 'tipik' bir Slytherin'dim. Hatta daha fazlası,psikopat... Git git büyüyordum. İçime bir sorumluluk yerleşiyordu. Kabullenmek istemesem de biliyordum bunu. Hergün bir santim daha büyüyordum. Zaman her geçtiğinde,her yıl bir yaş daha... Ailem olsun ya da olmasın,ben buydum. Benim büyümemi bir ailemin olmaması değiştirmeyecekti. Her zaman nasılsam öyle olacaktım. Kendine bakamayacak kadar güçsüz değildim. Uyumak yerine kendi kendimi düşüncelerimle yiyip,bitiriyordum. Yatakhanedeydim... Etrafımda bir sürü erkek ve pis çorap kokuları vardı. Burnumun tıkalı olmasını herşeyden daha çok dilemiştim şimdi. Ama olmamıştı,ben de düşüncelerimi başka şeylere yönlendirmeye karar verdim uyumak yerine... *Uyumayı denemedim sanmayın,tabiki denedim ama uyutmuyordu o kokular!* Şansıma yatağım tam pencere kenarıydı. Buzlu camın arkası bembeyaz parlıyordu. Ay tepede olmalıydı. Bu muhteşem manzarayı kaçırmak büyük aptallık olurdu. Macera yaşamak için güzel bir gece gibi geldi. Hemen üzerime cübbemi giydim ve asamı sağ cebime attım. Cisimlenmek istedim ama Hogwarts'ta cisimlenme gibi bir şansım hiç yoktu. Yürümek zorundaydım. Oflayarak ve önüme bakmayarak yürüyordum. Birazcık oturup,ayı izleyecektim. Çok mu şey istemiştim. Sakin ve güzel geçsin istiyordum gecem. Belki uykum kendiliğinden gelirdi. Ve kokusuz uyuyabilirdim. Tabiki söz ettiğimiz yer yasak ormansa yırtıcılar tarafından parçalanma ihtimali de dahildi bu tehlikeye... Korkacak halim kalmamıştı,ölmemin kimseye ne yararı ne de zararı olurdu... Patika yoldaki taşları sağa sola savuruyordum. Tam ayağıma gelen bir taşı daha savurmuştum ki;

"Gümm!"

Çarpışmayla beraber düşecek gibi oldum. Son anda dengemi koruyabildim ve ayağa kalktım. Yerde resmen asfaltla birleşmiş bir kız vardı. Kıza garip garip baktım. Kahverengi saçlı,tam göremese de tahminen kahverengi veya siyah gözlü,Slytherin cübbeli bir kızdı. Eh madem böyle bir kıza çarpmıştım,bu gece yanlız kalmayacaktım. Yerde yatan kıza elimi uzattım. Sesim hiç inanamayacağım kadar nazik çıkmıştı.

"İyi misin?"

Gezgin

Yatakta dönüp duruyordu Belissa. Saat gecenin bir vakti, her yer karanlıktı. İçinde garip bir huzursuzluk vardı. Homurdanarak yatakta doğruldu. Saçları iyice dağılmıştı. Başını hemen ilerideki pencereye çevirdi. Hava gayet hoş görünüyordu. Dışarıdan gelen tek ses sonbaharın sıcak rüzgarıyla hareketlenmiş dallarının hışırtılarıydı. Aynı sessizlik yatakhaneye de hakimdi. Bir kaç hasta öğrencinin bunaltıcı horuldaması dışında ses yoktu. Dümdüz saçlarını eliyle geriye atarak yataktan kalktı. Gecenin bu vaktinde ne yapabilirdi ki ? Sonunda yatakhanenin kasvetli havası onu öylesine bunaltmış olacak ki; cübbesini üzerine geçirip kendini dışarı atmıştı.

Hogwartsın ıssız ve sessiz bahçesinde yavaş adımlarla yürüyordu. Biraz olsun o aptal horultudan kurtulmak iyi gelecekti. Dağınık saçlarını parmaklarıyla düzeltti. Yüzüne gelen saçlarını çektiğinde sıcak sonbahar rüzgarını iliklerine kadar hissediyordu. Bu ona çok iyi gelmişti. Zaten göz gözü görmeyen karanlıkta, bir de gözlerini kapamış öylece yürüyordu. Bunun zevkine tam anlamıyla varıyordu ki ;

'' Gümm! ''

Çarpışmanın etkisiyle kendini yerde buldu Belissa. Bir kaç saniye ne olduğunun farkına varamamış, öylece etrafına bakınıyordu. Sırt üstü yere düşmüş, bir de yerdeki taş bacağına batmıştı. Kafasını kaldırdığında ona garip bir şekilde bakan bir çift göz vardı. Bu gözlerin sahibi IV. sınıflardan bir Slytherinliydi. Onu daha önce bir derste görmüştü. Tam bağırıp çağıracakken bir Slytherinli'den beklenmeyecek nazik bir ses;

"İyi misin?"

Genç bay Belissa'ya elini uzattı. Belissa şu an batan taşı kafasına atabilirdi. Fakat sinirine hakim olarak uzanan eli tutarak kalktı. Saçlarını hızlıca savurarak;

''Sence iyi mi görünüyorum? Gecenin bir vakti sakince yürümek isterken karşıma çıkan bir kendini bilmez bana çarpıyor ve ben kendimi asfaltta buluyorum. Sence nasıl olmalıyım? ''

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Kızın yüzündeki ifadeyi merak ediyordum ama karanlıktan dolayı görmem mümkün değildi. Konuştuğunu farkettim. Sesinde asabilik yeterince vardı. Demekki az sonra bir sürü laf yiyecektim.

"Sence iyi mi görünüyorum? Gecenin bir vakti sakince yürümek isterken karşıma çıkan bir kendini bilmez bana çarpıyor ve ben kendimi asfaltta buluyorum. Sence nasıl olmalıyım?"

Tahminim doğru çıktı,ön sezilerim beni yanıltmadı. Hiçbir zaman altta kalmazdım. Demek ki kimseye nezaket yaramıyordu. Peki,istemiyorlarsa ben de 'psikopat Déan' olurdum. Yüzümü buruşturdum ve sakin bir ses tonuyla konuşmaya başladım;

"Bakın küçük bayan. Olmam gerekenden çok daha nazik davrandım. Sınırlarınızı zorlamazsanız iyi olur."

Kız ukala davranmaya devam ettiğinde sinir bozmak için birkaç laf daha atmayı ihmal etmedim;

"Ayrıca sizde biraz dikkat olsaydı,size çarpmama izin vermezdiniz."

Yüzüme alaycı bir gülümseme yayıldı. Başta o yaptı bu hatayı. Yanımda kalacaksa,psikopatlıklarıma katlanacaktı. Kızı süzmek için yeterince zamanım vardı. Ay tam üstümüze vuruyordu. Ortamın aydınlandığının farkına vardım. Gözlerimi kızın üzerinde gezdirdiğimde hoş bir fiziğinin olduğu kanısına vardım. *Gözü kör olmayan her insan bunu anlayabilirdi.* Ona nazik davranmaya çalışıp,onu tavlamak isterdim ama başlangıcımız buna uygun olmamıştı maalesef...

Gezgin

Bu sinirli çıkıştan sonra genç Slytherinli nezaketin yeterli olduğu kanısına varmış olmalı ki; karanlıktan tam olarak seçilmese de yüz ifadesi değişmişti; ve sakin bir ses tonuyla yanıt verdi;

"Bakın küçük bayan. Olmam gerekenden çok daha nazik davrandım. Sınırlarınızı zorlamazsanız iyi olur. Ayrıca sizde biraz dikkat olsaydı,size çarpmama izin vermezdiniz."

Belissa'nın siniri giderek artıyordu. Neden böyle saçma ve gereksiz olayları hep o yaşardı? Bunları düşünürken karşısındaki gencin yüzüne daha dikkatli bakıyordu. Yakışıklı denilebilecek bir bir suratı ve düzgün bir görünüşü vardı. Belissa fazla beklemeden;

'' Ah! Çok doğru birine bu kadar sert çarpıp onu düşürüp sonra da 'Sınırları zorlama!' diyen birinden nasıl nezaket beklenir ki ? Gecenin bu saatinde karşıma birinin çıkacağını düşünemezdim. Siz de taşlarla oynamayı bırakıp etrafınıza bakabilseydiniz, şu anda şu sohbeti yapıyor olmayacaktık ! ''

Şimdi de bu saatte biriyle kavgaya tutuşmuştu. Normal zamanda yapacağı şeylerden değildi bu. Fakat uykusuzluktan olsa gerek aşırı sinirliydi ve kendine hakim olamıyordu. İçindeki tanımsız öfke karşısındaki gencin onu garip bir şekilde süzmesiyle daha da büyümüştü. Aslında bu kavgayı daha farklı boyurlara taşıyabilirdi. Ancak bu olayı daha fazla uzatmamak adına sessiz kalmayı yeğledi.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

"Ah! Çok doğru birine bu kadar sert çarpıp onu düşürüp sonra da 'Sınırları zorlama!' diyen birinden nasıl nezaket beklenir ki ? Gecenin bu saatinde karşıma birinin çıkacağını düşünemezdim. Siz de taşlarla oynamayı bırakıp etrafınıza bakabilseydiniz, şu anda şu sohbeti yapıyor olmayacaktık !"

Muhabbet -gerçi buna muhabbet denirse- içimi sıkmaya başlamıştı. Buraya kavga için gelmemiştim. Tek istediğim biraz huzurdu. Kavga sonraya kalabilirdi. Hatta isterse okulda her saniye onunla kavga edebilirdim.

"Sana ağzının payını verirdim ama kavga modumda değilim. Şu kavgayı kessek diyorum?"

Slytherin olduğumdan biran için şüphe etmedim değil. Hani kavgacı psikopat? Belki de kızlara karşı zaafım vardı. Ama olmamalıydı,Cathleen beni bırakıp gittiğinden beri kızlarla dalga geçmeyi bir görev bilmiştim. Düşüncelerimden sıyrılmaya çalıştım. Üzerimi hafifçe silkeledim. Gereğinden daha masum bakışlarla kıza döndüm ilk. Kızın benden rahatsız olmuş gibi bir hali vardı. *Çok da umrumda.* Yavaş adımlarla ilerledim. Oturulabilecek halde bulduğum ilk çim topluluğuna uzandım. Gözlerimi aya dikip,ayı izlemeye başladım. Bana verdiği huzur... Görüntüsü... Muhteşemdi herşey! Geceyi izlemek bana zevk veriyordu.

Gezgin

Fazla beklemeden genç Slytherinli yanıtladı;

"Sana ağzının payını verirdim ama kavga modumda değilim. Şu kavgayı kessek diyorum?"

Belissa sinirli bakışları onun üzerine dikmişti. O haklıydı. Bu saatte Hogwarts'da yapmak istemediği şeylerdendi kavga etmek. Bunları söyledikten sonra Belissa'ya bir kez daha baktı ve Bell'in bir şey söylemesini beklemeden ileride ki yeşil bir alana oturdu. İçindeki garip dürtüyle onun yanına yaklaştı. Şimdi aklından özür dilemek geçiyordu. Yapmalı mıydı ? Daha önce pek fazla yapmadığı bir şeydi özür dilemek. Bunu hiç sevmezdi. Çoğu zaman haklı olduğu kanaatindeydi. Bu sefer de haklı olduğuna inanıyordu ama... Bunları düşünürken kelimeler birden ağızından dökülüvermişti;

'' Tamam ! Fazla tepki gösterdim. Haklısın ben de önüme bakmalıydım. ''

Sesinde garip bir huzur vardı. Dudaklarından dökülen bu masum ve biraz da pişmanlık içeren sözlerden sonra, gelecek yanıtı merakla bekliyordu.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

"Tamam ! Fazla tepki gösterdim. Haklısın ben de önüme bakmalıydım."

Ben otururken bu sözleri duymak güzeldi. Herzaman haklı olduğumu,olmasam bile bunu kabul ettireceğimi biliyordum. Yüzümde yaygın bir gülümseme belirdi. Bakışlarımı kıza çevirdim.

"Daha fazla kavga yoksa eğer yanıma oturabilirsiniz."

Masumca bir ifade vardı yüzümde. Gecem güzel geçebilirdi belki. Madem kavga da yoktu. Belki... Evet,belki bu geceki av bu kız olurdu. Bir saniye(!) Daha adını bile bilmiyordum. Uzandığım yerden sola dönerek,kızın karşısına uzandım. Olabildiğince tatlı bir ses tonuyla konuştum;

"Jared Déan Gvonãx. Dördüncü sınıf Slytherin,memnun oldum."

Kızın gözümde git git güzelleştiğini itiraf etmeliydim. Fiziğine söylenecek söz yoktu ama bu kadar *tatlı* olmasını gerektiren birşey olamazdı. 'Slytherin' kızları *tatlı* olmazdı genelde. Ukala ve bilmiş olurlardı. Hatta çoğunu öldüresim gelirdi. -Sanki ben farklıymışım gibi...?-

Gezgin

"Daha fazla kavga yoksa eğer yanıma oturabilirsiniz. Jared Déan Gvonãx. Dördüncü sınıf Slytherin,memnun oldum."

Déan bu sözleri söylerken Belissa'nın karşısına doğru uzanıyordu. Ses tonu öylesine tatlıydı ki; Belissa ondan etkilenmeye başlıyordu. Cübbesini üzerinden çıkarıp, oturacağı yere serdi. Yavaşça otururken karmakarışık düşünceler içerisindeydi.

Yoksa ondan hoşlanmaya mı başlıyorum ? Ah ! Hayır. Aklından sil bunları Belissa. Sadece sohbet edeceksiniz. Yoksa o da mı benden hoşlandı? Yo hayır hiç de hoşlanmış gibi bakmıyor. Eğer hoşlandıysa... Bu bir tesadüf mü ? Yoksa kader mi ? Ah ! Lütfen kes şunu. Gecenin eğlencesini çıkarmaya bak !

Bu düşüncelerden sıyrılarak hararetle cevap verdi. Ses tonunda yine aynı huzur ve güven vardı. Şimdi hiç olmadığı gibi tatlı olmak istemişti.

'' Belissa Persia Charita Slytherin 3. sınıf. Ben de memnun oldum Déan. ''