Göl kenarında kötü karşılaşma

Gezgin

Isabella'nın canı herzamankinden daha çok sıkılıyordu. Gryffindor ortak salonunda oturup camdan dışarıya bakmak eğlenmek tanımınına girmiyordu. Kedisinin etrafında dolanıp durması ortamın sıkıcılığını arttırıyordu. En sonunda kedisini boynundan yakaladı ve koltuğa kabaca koydu. Sonra kendi koltuktan kalkıp ortak salondan çıktı. İnsanların arkasından konuştuğunu anlamak için bir bilimadamı olmak gerekmiyordu. Gryffindordan bazı kişiler ile iyi anlaşabilirdi ama istemiyordu. İlk olarak karşısındaki kişinin ona tanışmak istediğini söylemesi gerekiyordu. Yürürken bir anda bir esinti hissetti. Fark etmeden bahçe kapısının yanına gelmişti. Bahçeye çıktı ve bir süre etrafındakileri izledi. Sonra canı göl kenarına gitmek istedi. Yavaş adımlarla göl kenarına gitti. Aslında biraz daha hızlı gitseydi oraya varması en fazla 2 dakika sürerdi ama 4 dakikada gitmişti. Tam 2 dakika fark vardı. Bu tür şeyleri kafasına takıcak kadar sıkılmıştı. Sonra göl kenarına gitti. Göle bakarken gözü dalmıştı bir süre öyle kımıldamadan durdu.

Gezgin

Rüzgâr büyük bir tatlılıkla yüzünü yalarken tüm sorumluluklarından kurtulup yalnız kalmak isteğini gerçekleştirmeye çalışıyordu. Güneş tepesine çökmüş, onu rahat bırakmıyor, terletiyor olsa da halinden memnun görünüyordu. Tüm gün bu günün lanı konusunda kafa patlatmış ve Silvia ile işlerinin kısa sürmesini dilemişti. Öğleden sonra yatakhanede buluşacaklardı. Amaçlarına doğru ilerlerken muhtemelen koridorda suçu kimin üzerine atacakları konusunda tartışacaklardı. Gin bir Gryffindor'luya atma taraftarıydı. Cesaret budalalarının afallamış hali onu memnun edecek derecedendi. Silvia ise bir Ravenclaw istiyordu. Üstün zekâlarının bu durumu çözmeye yetecek kadar olmayışını görüp hayal kırıklığına uğramaları hoşuna gidecekti herhalde. Düşünmemeye söz verdiği şeyler birer birer zihninin önlerine süzülürken Gin'in gülümsemesi de siliniyordu.

Saçları her zamankinden farklı bir şekilde omuzlarına dökülmüştü. Uçlarına doğru oluşan doğal bukleler hayli canını sıkmıştı. Düz saç daima ciddiliği ifade ederdi. İstemsizce ellerini buklelere götürüyor onlarla oynaşıyordu. Fakat şuan oynamak istediği şey buklelerden daha canlıydı. Kısık gözleri etrafını özenle tarıyor, uygun kişiyi seçmeye çalışıyordu.

Göle doğru şapşal bir surat ifadesiye bakan kızı sevmişti. Sarı saçlar, minyon tip ve düşük omuzlar. Muhtemelen canı sıkkındı ve laf yetiştiremeyecek kadar bezmişti. Öyle olmasa bile Gin kendine olan güveni sayesinde bir şey kaybetmezdi. Yıllardır sürdürdüğü tartışmaları onu profesyonelleştirmişti. Ellerini saçlarından çekti ve siyah pantolonunun ceplerine yerleştirdi. Converseinin bağlanmamış bağcıkları ona sorun çıkarsa da umursamadan ilerledi. Tiz sesi gölde yankılandı

'Küçük.. Korkmuyor musun? '

Gezgin

Isabella göle bakmaktan sıkılmıştı. Etrafta çok hafif bir rüzgar vardı. Isabella göle bakarken arkadan bir ses duydu.
'Küçük.. Korkmuyor musun? '
Isabella bu sesi duyunca hemen arkasını dönüp karşısındaki kıza baktı. Sonra;
''Hayır. Ortada korkulcak bir şey olduğunu düşünmüyorum.''
Isabella'nın sesi bugün ilk defa kendinden emin çıkmıştı. Karşısındaki kızın yüzüne baktı. Sanki onu daha önce görmüştü. Evet şimdi hatırlamıştı. Onu büyük salonda Slytherin masasında görmüştü. Bir Slytherinliye böyle dikkafalı bir cevap vermek tehlikeli olabilirdi ama Isabella'nın huyu böyleydi. Kıza bakmaya devam etti.

Gezgin

Neden bu kadar emindi kendinden? Gin her anlamda ondan üstündü. Bir kere ondan büyüktü ve düello konusunda hatrı sayılır bir üstünlüğü vardı. Hem sonra bir Slytherin'di ve ölüm yiyen olma olasılığı yüksekti. Hoş, Gin asla böyle saçma bir amaca hizmet etmezdi. Ama bunu sadece onu yakından tanıyanlar bilebilirdi. Okulda olağan bir saygı yaratmıştı kişiliğine. Gereksiz laf dalaşına girmiyor, inanmadığı şeylere arka çıkmıyordu.

'Hayır. Ortada korkulcak bir şey olduğunu düşünmüyorum.'

Aslında güzel kızdı. Parlak, mavi gözleri gölün yüzeyine hulyalı bakışlar atarken meltem altın sarısı saçlarıyla oynaşıyordu. Küçüktü ve belki etrafında dönüp dolaşan şeylerin farkında değildi. Belki bir sonraki saldırıda ölecekti. Bir an için ona acıdığını fark etti. Kendini toplarması için ona verilen kısa sürede tüm dşüüncelerini şimdiden farklı bir zamana ertelerken hayli sinir bozucu bir kahkaha patlattı.

'Hadi ama bücür.. Tepene dikilmiş bir Slytherin var ve az sonra emin ol tüm günün sıkıntılarını senden çıkaracak'dedi.

Gezgin

Güne kötü bir başlangıç.Ve acısı çıkarılması gereken "Mahluklar". İşte önüne koyduğu günün ilk amacı için yatağından sökmüştü kendini Inés.Yatakhanenin sarsan havası dip yapan ruh halini daha beter etmeye yetmiş olsa gerek ki yüz ifadesi hiç de tekin görünmüyordu.Koridorun dengesi büyük kapının sinir gıcırdama fonuyla bozulmuştu.Inés her zamanki gibi etrafın ne düşündüğünü önemsemediğinden rahatlığına dikkat edip genelde giydiklerini geçirmişti üzerine.Koridorun tabanında sürünen ayakları pencere kenarında kikirdeyen "Boşlukları" n muhabbet konusu olmuştu. - Bu nasıl bi kız böyle? - , - Öf bilmez misin o kızlığını unutmuştur.- Kulağına gelen boşluklara verdiği tek karşılıksa onlara yüzünü bile dönmeden " Merlin Aşkına! Boşluklara cesaret gelmiş! Ama daha günün başında bunu kırıcak güçle karşılaştıklarını anlama gerçekleşememiş. Yazık!" cümlesi olmuştu. Pişmanlığın vücudunu dolaştığının farkına vardı bir anda.Bu cümle bile boşluğa fazlaydı.

Bina kapısında badirelerini atlattıktan sonra huysuzca görünen Inés bahçede kol gezen rüzgarın vücuduna uğramasına memnun olmuş olacak ki yüzüne sahip olan huysuzluk yerini dinginliğe bırakmış gibiydi.Süs olsun diye kondurulan birkaç merdiveni ayaklarıyla eledikten sonra etrafta durmasına yetecek güçte bir amaç olmadığını anlayıp Göl'e doğru yönlendirdi kendisini.Sessizliğin hakim olacağını düşündüğü meskende şaşırdığı kadar olan bir sahne vardı. Gin ve ezik maskesini yanından eksik etmeyen bir "Boşluk" henüz duyamadığı bir tartışma içine girmişti. Adımları amaç kazandığı için hızlanan Inés'in yüzü eğlence bulduğundan olacak ki gülümsemeye yakın bir hal almıştı.Yanlarına gittiğinde dışarıdanda Barizce belli olduğu gibi Gin kızı devire devire sarhoş etmiş gibiydi.Inés boğazını temizleyerek "Gin... Ahh yapma şöyle. Görmüyor musun karşında bir koca bir "Boşluk" var.Ne beklersin ki ?" diyerek aperatif eğlencesine başlamış oldu.

Gezgin

Son günlerde kendini öylesine mutsuz hissediyordu ki...Sürekli aklında sorunlar dolaşıyordu.Hatta gözlerini yeni bir güne açarken bile hepsi beynine hucüm ediyordu.Kafasını dağıtmaya ihtiyacı vardı.Bunu nasıl yapabileceği hakkında şimdilik bir fikri olmamasına rağmen,mutlaka bir şeyler bulacaktı.

Annesinden beklenen mektubun,teyzesinden gelmesi...Mektupta yazanlar...Chuck'la görüşememesi...Chuck'ı düşüncek hali olmaması...Hepsi sinirlerini bozuyordu.Mutlaka kafasını dağıtmalı,bir şeylerle oyalanmalıydı.

Koridorda amaçsızca dolaşırken,pencereden göl kenarına baktı.Ah,olamaz.İsabella göl kenarındaydı.Tabii bunda bir sorun yoktu ama yanında iki Slytherinli olunca durum değişiyordu.Vanessa, "Yine başını belaya sokmuş."diye söylenerek koşmaya başladı.Bir aksilik olsun istemiyordu.Başında bir sürü dert varken,bir de İsabella zarar görmemeliydi.Bahçeye çıktığında durdu.Göl kenarına baktı.Pencereden gördüğü manzarayı arıyordu.Ha,işte oradalardı.Yüzündeki kayıtsız,hiçbir şeyi takmayan bir ifade ile İsabella ve alaycı gülümsemelerini ve yaptıklarını marifet sanan Slytherinli iki kız.

Vanessa hızlı adımlarla göl kenarına doğru ilerledi.Hızlı hızlı yürürken,saçlarını arkaya savuran rüzgar,içindeki öfke dalgasının büyümesine yol açıyordu.İçinde Slytherinlilere karşı artan öfke,beyninin zonklamasına yetmişti.Ama öfkesine yenik düşmeyecekti.İsabella'yı alıp,oradan uzaklaşacaktı.Büyük ihtimal Slytherinli kızlar arkadan bir ton laf söyleyip,onun sinirini bozmaya çalışacaklardı ama bu kardeşinin zarar görmesinden daha önemli değildi.

Yanlarına ulaştığında,düşüncelerinde yanılmadığı ortaya çıktı.Bu Slytherinliler kendinden küçüklere sataşmaya bayılırlardı zaten.

İsabella daha sonra ona kızacaktı belki.Ama umurunda değildi Vanessa'nın.İki Slytherinli kızın arasından hışımla geçip,İsabella'yı,incitmemeye özen göstererek,kolundan kavradı.

"Gel tatlım,gidiyoruz."

Sonra Slytherinli kızlara baktı.Onlara karşı duyduğu nefretin gözlerinden okunmasını umuyordu.Ne diyeceklerine umursamayacaktı ama bu mesele de burada kapanmayacaktı.Sinirli olduğunu belli eden bir sesle konuştu.

"Gücünüz kendinizden küçüklere yetiyor sadece,değil mi?Gidin kendinize başka bir eğlence bulun.Kardeşimden uzak durun.Bir sorununuz varsa,daha sonra benimle halledin."

Korkak olduğunu düşünebilirlerdi.Ama korkak olmadığını başkalarına açıklamak zorunda değildi.İçindeki cesareti biliyordu,inanıyordu.Öyle olmasa Gryffindor'a seçilmezdi.Öfkesine hakim olmak için dişlerini sıkıp,Hogwarts'a doğru yürümeye başladı.

Gezgin

Hep aynı hikâye.. Gerçekten sıkılmıştı Gin. Cevap istiyordu, birazdan onun suratının değişmesine yarayacak bir cevap istiyordu. Yoksa yapacağı büyü zevki için olurdu. Saçlarını geriye doğru savurdu ve hayli itici bakışlarını kızın üzerinde buluşturdu. Gryffindor olduğu cüppesinin kenarındaki armadan anlaşılıyordu. Bunun dışında böyle patalca bir cevap hiç bir Slytherin'den gelmezdi. Ravenclaw'lılar ise böyle durumlarda iğnelemeyi seçiyorlardı. Hele HufflePuff'lar.. Sadece gülümserler ve belki korktuklarını bile söylerlerdi. Sadece Gryffindor'lular hiç bir işlerine yaramayacak huylarıyla övünerek cevap verirlerdi.

Sessizliği Inés bozdu. Gin ona kırgındı. Uzun zamandır ortalıkta görünmüyordu. Neden hep böyle oluyordu? Arin , Silvia ve Inés.. Hayatının belli dönemlerinde boşlukları dolduruyor sonra ise esrarengiz bir biçimde yok oluyorlardı. Belki de Gin bunu kendine yediremiyordu. Yine de bir Gryffindor'lunun yanında arkadaşını azarlayacak kadar aptal değildi. Bir süre sessiz kalıp dinledi. Suratındaki çarpık gülümsemeyle birlikte

'Boşluk yankı yapar diye bekliyorum..' diye mırıldandı.

Inés'ın kahkahasındaki ince tınıyı sevmişti. Kıza doğru bir kaç adım attı ve kolunu kavrayıp sarstı. Tepki alamayınca yüzünü buruşturup geri çekilmişti. Böyle hiç bir eğlencesi yoktu ki! Kollarını birbirine kenetledi ve göle doğru bakmaya başladı. Batan güneş gölün üzerinde ışık oyunları yaratırken gökyüzü tatlı bir turuncuyla son kez aydınlanmıştı. Bu aydınlık aldatıcıydı. Her seferinde olduğu gibi karanlık tüm bu güzellikleri yok ederek gökyüzüne hakim olacaktı. Derin bir nefes aldı ve

'Neden cevap vermiyorsun bücür? Aptal ablan birazdan gelip seni kurtarır diye mi? Söylesene seni her elime geçirdiğimde nasıl oluyor da geliyor? Yoksa boynundaki kolye aranızdaki o ince bağın simgesi mi?' diye mırıldandı ve kahkayı bastı.

İnsanları rencide etmek onda büyük bir mutluluk yaratıyordu. Kimine göre canice olan bu duygu Gin'de doğduğundan beri barınmaktaydı. Çalılılıktan geleln seslere doğru çevirdi başını. Tahmin ettiği gibi korumacı abla yine iş başındaydı. Kızın yuvarlak suratı rüzgârın geriye doğru savurduğu saçalrıyla daha da belirginleşmişti. Gin Inés'a doğru baktı ve başını iki yana doğru salladı. Kız çalıları aştığında kardeşini omuzlarından kavrayarak ilerletirken

'Gücünüz kendinizden küçüklere yetiyor sadece,değil mi? Gidin kendinize başka bir eğlence bulun. Kardeşimden uzak durun. Bir sorununuz varsa,daha sonra benimle halledin.' diye ağzında geveledi.

Gin kulak pisliği tadındaki şekerlemeye denk gelmiş gibi suratını ekşitti ve

'Vay vay vay.. Görüyor musun bücür ? Ablan seni güçsüz görüyor.. Madem seninle halletmemi istiyorsun .. ' dedi ve Inés'a kaçamak bir bakış atarak 'Öyleyse yanıma gel ve göstereyim..' asasını yavaşça çıkardı ve bileğini hafifçe döndürerek kıza gösterdi.

Gezgin

Inés farkına varmıştı Gin'in bakışlarına saklanan kırgınlığın.Haklıydı... Ama yapabilceği hiç bir şey yoktu.Ruhunu kurtarma peşinde olduğunu söyleyemezdi.Söylerse engellenirdi biliyordu.Elleri terlemye başlamıştı.Tedirginliğin vücuduna yayıldığını duyumsadı ama yüzüne yansıtmamaya çalıştı aklından geçenleri.Yeri değildi.Ve bunu hiç bir zaman göstermemeliydi.Ona ait olan tek ve acı şeydi bu.Bunlara dalmayı bir kenara bırakıp An'a konsantre olmaya çalıştı.Normal karşılıklarını vermeliydi.Karşısındaki Boşluğun destek çağırdı belliydi ki bunu düşünmeye fırsat Kalmadan Uzantısı geldi.

Gin'in 'vay vay.. Görüyor musun bücür ? Ablan seni güçsüz görüyor.. Madem seninle halletmemi istiyorsun .. ' O Sırada bakışlarına sahip olarak söylediği kelimeler yine deviriciydi.Devam etti 'Öyleyse yanıma gel ve göstereyim..' aptalcaydı. Karışalarına kondurulmuş olanlar Vakit harcanmayacak kadar değersizlerdi.

' Hadi Gin... Vakit harcanmayacak kadar değersiz Olan "Şeylere" neden haketmediklerini sunuyorsun?Bırak rezil olmayı biraz daha geliştikleri zaman öğrensinler.' dedi elini Gin'in koluna koyarak.Asa'sını içeri sokması içindi bu.Gerçi kendi kendine yanlız kalma kabinini hazırlıyordu.Ama pişman olduğundan geç'ti.Kelimeler ağzından akmıştı bile.

Kendini büyük sanıp olaya el koyduğunu düşünen mahluğa döndü ve dişlerini göstererek ' Bak sana şimdilik zaman verdim.Hadi git ve çömez ellerini biraz ustalaştır.' Sonra küçüğe baktı ve ' Ablan seni güçsüz görüyor ha? Bu utançla yaşamam ahh ahh...' dedi yapmacık yakarışları ve elleriyle yüzünü kapayarak.

Artık formunda olmadığını hissedebiliyordu.Konsantre olamamak feciydi.Hele ki bu kadar basit boşluklara karşı.Onların fark edemiyeceği bir şey olsa da Inés'i bilenlerin bunu fark etmesi onun için tedirginlik kaynağıydı.Çevresine aldığı insanlar "adam" gibi olunca Inés'in sorununu öğrenmeden rahat vermezlerdi.Ruhunu bıraktığı bu çıkmazlar gittikçe yumak halini alıyordu.Rahatlamaya ihtiyacı vardı.Bunu tek başına yapamazdı...

Göl kenarında kötü karşılaşma

Göl kenarında kötü karşılaşma

Similar topics

Similar topics