Yüzleşme.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

YÜZLEŞME
ZAMAN:17:00
OYUNCULAR:Lydia McCarthy,Stewie Amadeus

Astronomi dersinden sonra kendimi iyi hissettiğim söylenemezdi.Beynim bilmediğim nedenlerden dolayı kafa karıştırıcı oyunlar oynuyordu bana.Kafamın dağılmasına ihtiyacım olduğunu hissettiğimde Carlie'yi yatakhaneye bırakıp kütüphaneye geldim.Elimde, derste aceleden tuttuğum bir kaç özensiz not vardı.Onları temize çekmeliydim.Hava almaya ihtiyacım olduğundan pencereye en yakın masaya oturdum.İçime koskocaman bir oksijen parçası çektim.Özensiz notlarımı masaya yaydım ve hangisinden başlayacağımı düşünerek kafamı iki soğuk elimin arasına aldım.Bu baş ağrıma iyi gelmişti...
Belkide zor bir yazın ardından,ait olduğum yere dönüp bir anda mutlu olmamın yan etkisiydi bunlar.Belkide ben o 'iğrenç' anıları mutlulukla bastırmaya çalıştıkça bana teker teker baş kaldırıyorlardı.Kendimle baş başa kaldığımda ise benliğimi ele geçiriyorlardı.Kafamdaki sis bulutunu dağıtma çabasına girerek,güneş rengi saçlarımı bir tokayla rastgele toparladım.Ardından kendimi Astronomi dersinde işlediklerimize vermeye çalıştım.Ta ki ... "Böööö!" arkamdan hızla yaklaşan ve yerimden sıçramama neden olan sese doğru çevirdim yüzümü.Gördüğüm yüz karşısında derin bir nefes verdim:"Sanırım çok fazla konsantre olmuşum.Otursana Ricco" dedim.Ricco, kocaman bir gülümsemeyle karşımdaki sandalyeye oturdu.Ardından:"Neler yapıyorsun bakalım L.?" O kadar yerinde duramıyorduki oturduğu halde bile ayaklarıyla ritim tutuyordu.Bu hareketi karşısında güldüm.Ricco,en sevdiğim arkadaşlarım arasındandı.Birisi 'Eğlence' dediği zaman biz gelirdik akla. "Hiç.Notlarımı temize çekiyorum.Senin derslerin nasıl bakalım?" dedim tek kaşımı kaldırarak ardından cevap beklerken bir andan da notlarımı yazmaya devam ettim Ricco:'İyiler,iyiler çalışıyorum işte.Senin işin kolay kolay bitmeyecek gibi.Bitince beni bulacağın yer bahçe.Görüşürüz." dedi ve hızlı adımlarla kütüphanenin kapısına gitti.Onun gidişini izlerken birisinin gelişini gördüm.Şu anda görmek istemeyeceğim bir yüz.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Güzel bir yazın ardından tekrar geri dönmüştüm ucubeler kampına. Bir anda başlayan dersler ve ardı ardına yığılan ödevler ilk başlarda pek umrumda olmasa da sonralarda bu yılın önemli bir yıl olduğunun farkına varmıştım en sonunda. Notlarımın yüksek olması bir sonraki sene için elbette önemliydi, ama bu sene hayat kurtarıcı bir öneme sahipti. Bunun bilincine vardığımda biriken konular canımı sıkmama ve aylaklıktan terfi ederek koridorlardan ve araziden koparak kendimi kütüphanenin eşsiz sırrına bırakmama sebep olmuştu. Elimde birkaç derste tutulmuş olan ve benim zorla aldığım sayfalarca ders notlarıyla kütüphaneye gelmiş kendime iyi bir yer arıyordum. Gözlerim içeriyi tararken yanımdan geçerek dışarı çıkan Hufflepuff'lı bir çocuğa aşağılayıcı bir bakış atmadan duramamıştım. Çocuğun geldiği yöne doğru baktığımda gördüğüm yüz ise beni hem sevindirmiş hem de siniri bozmuştu. Burada bulunması ne kadar sinir bozucu olsa da geçireceğim eğlenceli dakikalar bu sinire katlanmaya değerdi. Gözlerimde sinsi bir bakış, dudaklarımda ise kayık bir gülümsemeyle Lydia'nın oturduğu yöne doğru yöneldim. Yanına vardığım yüzünde oluşan tiksinti ifadesi beni iyice şevk etmişti. "Ooo, bende tam seni düşünüyordum tatlım yoksa aşkım mı demeliyim? Aa! biz ayrılmıştık değil mi? Görüyor musun nasıl hitap edim bilemedim şimdi; eksaşkım kulağa hoş geliyor.. " diyip kısık bir kahkaha atmıştım bencil bir tavırla. "Ee seni terkettiğimden bu yana nasılsın? Açık konuş çok ağladın mı mektubu okuyunca?" deyip pis pis yüzüne bakarak karşısındaki sandalyeye oturmuştum.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Tiksinmiş bakışlarını Ricco'ya dikmişti.Neyseki Ricco bunu fark etmeden gitmişti.Ardından yine o bakışlarını kütüphanede gezdirrmeye başladı 'umarım beni görmez,yanıma gelmez.' diye kendi kendime yalvarırken o yanıma gelmişti bile."Ooo,bende tam seni düşünüyordum tatlım yoksa aşkım mı demeliyim? Aa! biz ayrılmıştık değil mi?Görüyor musun nasıl hitap edim bilemedim şimdi;eks aşkım kulağa hoş geliyor" Yüzleşmek mi istiyordu? Ben tamamiyle hazırdım.Yüzüme en sıcakkanlı gülüşümü yerleştirdim:"Hitap etmene gerek yok John...ah pardon Stewie,senle muhatap olacağımı pek sanmıyorum."Ardından ona doğru eğildim ve gözlerimi kıstım:"Sen eskiden çıktığın kızlarla,ayrıldığın kızları karıştırmazdın.Performansın düşmeye başlamış,bence ara ver,toparlan!"dedim kendimi beğenmiş bir tavırla.O ise hiçbir şey dememişim gibi kısık,cılız bir kahkaha attı:"Ee seni terkettiğimden bu yana nasılsın? Açık konuş ağladın mı mektubu okuyunca?" Baktım ve yine o sıcakkanlı gülüşümü fırlattım ona:"Ahh..Stewie çok naziksin.Hayatım senden ayrıldığımdan beri çok güzelleşti teşekkür ederim.Ayrıca mektup konusuna gelince ben başka bir sevgilinle adreslerimizi karıştırdığını düşünmüştüm.Belki bu ilişkimizin çoktan bittiğini düşündüğüm içindir ne dersin?" dedim ve göz kırptım.Önümde duran parşömene zümrüt yeşil renkli mürekkebimle notlarımı temize cekmeye devam ettim

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Ben en son söylediğim sözleri söylemeden önce yüzüne yerleştirdiği sıcakkanlı ve sahte olduğu bariz olan bir gülümsemeyle bana bakarak "Ahh..Stewie çok naziksin.Hayatım senden ayrıldığımdan beri çok güzelleşti teşekkür ederim.Ayrıca mektup konusuna gelince ben başka bir sevgilinle adreslerimizi karıştırdığını düşünmüştüm.Belki bu ilişkimizin çoktan bittiğini düşündüğüm içindir ne dersin?" diyip bir de göz kırpmıştı ardından. Söylediklerinde barındırdığı iğneler onun sinirlendiğini bana fısıldıyordu adeta. O yüzden yüzüme yayılan gülümsemeye engel olamamıştım. Bu lafları ardı ardına sıralayarak büyük bir zafer kazandığını sanıyordu ama benim için oyun daha yeni başlıyordu.

Tekrar ders notlarına dönmüş notlarını temize çekiyordu. Suskunluğundan istifade "Öyle düşünmeni çok iyi anlıyorum canım. Hiçbir zaman sadık bir sevgili olamadım değil mi?" diye kederli bir ses tonuyla söylemiştim son cümlemi. "Ama suç biraz da sende sayılır." deyip tepkisini anlayabilmek için yüzünü inceledim kısa bir süreliğine ama o hala notlarıyla ilgileniyordu. Dikkatini daha fazla çekebilmek için önünde bulunan ders notlarını alıp havaya kaldırdım; çünkü aldığımı görünce hemen geri almaya çalıştı. En sonunda bakışlarını bana çevirince tane tane konuşarak "Bir düşün bakalım... Ya da o laçkaya dönmüş beynini daha fazla zorlamayalım, ben söyleyeyim." dedim ve pis pis sırıttım. Zevk aldığım her halimden belliydi. "Her zaman ikinci sırada olmayı kabullenmeseydin belki daha çok şansın olabilirdi. Ne dersin.." deyip yüzüne baktım ve "Ben yine de pek ihtimal vermiyorum buna." dedim ve oturduğum sandalyeden kalktım. Elimde tuttuğm notlara bakarak "Bunlar işime yarar, teşekkür ederim.. ımmm.... bu böyle olmuyor, sana bir isim bulmak lazım. Gerçi bir adın olmalı öyle değil mi?Pek hatırlayamıyorum... " dedim ve küçük bir kahkaha daha attım. "Hoşçakal" deyip yanından ayrıldım ve biraz ilerideki bir masaya kuruldum.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

"Öyle düşünmeni çok iyi anlıyorum canım.Hiçbir zaman sadık bir sevgili olamadım değil mi?" dedi kederli sahte bir ses tonuyla.Cevabını bildiği soruyu bana sormuştu, bu yüzden cevap verme gereksinimi duymadan notlarımı temize çekmeye devam ettim."Ama suç biraz da sende sayılır" diye devam etti cümlesine dikkattimi çekebilmek için.Başarılı olamayınca herzamanki gibi kolay bir yönteme kaçıp,çocukca elimdeki notları aldı.Ciddi ve sıkılmış bakışlarımı ona çevirdim."Bir düşün bakalım...Ya da laçkaya dönmüş beynini daha fazla zorlamayalım,ben söyleyelim." dedi kibirli bir ses tonuyla "Her zaman ikinci sırada olmayı kabullenmeseydin belki daha çok şansın olabilirdi.Ne dersin..."dedi ve "Ben yine de pek ihtimal vermiyorum" buna diye devam etti.Her zamanki gibi kaçmaya çalıştı ve sandalyeden süratle kalktı.'Notlarıma' bakarak"Bunlar işime yarar,teşekkür ederim...ımmm...bu böyle olmuyor,sana bir isim bulmak lazım.Gerçi bir adın olamlı öyle değil mi?Pek hatırlayamıyorum."dedi ve daha uzak bir masaya oturdu.O kadar sinirliydimki şahdamarım sinyal veriyordu olacaklara karşı.Oturduğu masaya yaklaştım ve notlarımı onun elinden çekiştirerek aldım:" Yazık sana Stewie,ilişkimizin bittiğini düşünmem ikinci sırada olduğumu düşündüğüm için değildi.Senin ikinci sırada olmandı.Ayrıca neden başka eski sevgililerinle konuşmuyorsun.Hani şu senle konuşmak için çırpınan kızlarla.Onlarla egonu daha da tatmin edebilirsin."

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Masaya kurulmamla Lydia'nın yanıma gelmesi bir olmuştu. Direk elimdeki kağıtlara saldırarak çekiştirmeye başlamıştı. Sinirlendiği çok açıktı ama bu hareketi beni de sinirlendirmişti;"Hey, hey, hey, yavaş ol bakalım ufaklık. Orada benim kağtlarım da var." diyip elinde bulunan ve bana ait olan kağıtları aldım. Biraz önce hızla fırladığım yerime tekrar oturup kırışmış kağıtları düzenlerken Lydia başımda dikilmiş;" Yazık sana Stewie,ilişkimizin bittiğini düşünmem ikinci sırada olduğumu düşündüğüm için değildi.Senin ikinci sırada olmandı.Ayrıca neden başka eski sevgililerinle konuşmuyorsun.Hani şu senle konuşmak için çırpınan kızlarla.Onlarla egonu daha da tatmin edebilirsin." dedi kızgın ve yüksek bir ses tonuyla. Sakin bir şekilde notlardan kafamı kaldırarak " Şöyle bir etrafına bakıp nerede olduğunu idrak eder misin? Belki o zaman bağırmadan konuşman gerektiğin aklına gelir." dedim sakin bir ses tonuyla. Kafamı tekrar kağıtlarıma çevirmeden önce "Ayrıca benle konuşmaya can atan kızları hor görme bu kadar, eskiden olduğun yeri unutuyorsun. Sende onlar arasındaydın. " dedim pis bir gülümsemeyle devam ederek "Çok bir şey değişmemiş sende, hala etrafımda dolaşıyorsun; baksana dibimden ayrılamıyorsun, hala egolarımı tatmin ediyorsun ufaklık." dedim gülerek.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

"Şöyle bir etrafına bakıp nerede olduğunu idrak eder misin? Belki o zaman bağırmadan konuşman gerektiğin aklına gelir" dedi sakin bir ses tonuyla."Ayrıca benle konuşmaya can atan kızları hor görme bu kadar,eskiden olduğun yeri unutuyorsun.Sende onlar arasındaydın."ve pis bir şekilde beni süzdü ve güldü:"Çok bir şey değişmemiş sende,hala etrafımda dolaşıyorsun; baksana dibimden ayrılmıyorsun,hala egolarımı tatmin ediyorsun ufaklık."
Ne kadar sinirli olsamda ses tonumu yeterince alt seviyede tutmaya çalışarak: "Acıyorum sana Stewie.Peşinde dolaşacağım en son kişisin hatta o listede yer bile almıyorsun.Ayrıca seninde benim peşimden koştuğunu hatırlatırım.Aklını kullan! Sende biliyorsun şu an burda senin yanında olmak istemediiğimi ve seninde aynı durumda olduğunu bende biliyorum.O zaman ne için uğraşıyosun? Egoların için mi? Egolarına biraz katkım olduysa faiziyle almasınıda bilirim hiç merak etme.Ayrıca egolarına ve kendine sahip çıkki bir daha karşıma çıkmayın.Ben artık senle çıktığım günlerdeki gibi sahipsiz değilim.O hatırlamadığın adımı ağızına bile almana izin vermeyecek kişilere sahibim.Anlıyor musun?Şimdi notlarımı alıp gidiyorum ve senin başka yönlere yönelmeni öneriyorum.Çünkü;ayrıldığımızdan beri ilgi alanım dışındasın !"

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

"Acıyorum sana Stewie.Peşinde dolaşacağım en son kişisin hatta o listede yer bile almıyorsun.Ayrıca seninde benim peşimden koştuğunu hatırlatırım.Aklını kullan! Sende biliyorsun şu an burda senin yanında olmak istemediiğimi ve seninde aynı durumda olduğunu bende biliyorum.O zaman ne için uğraşıyosun? Egoların için mi? Egolarına biraz katkım olduysa faiziyle almasınıda bilirim hiç merak etme.Ayrıca egolarına ve kendine sahip çıkki bir daha karşıma çıkmayın.Ben artık senle çıktığım günlerdeki gibi sahipsiz değilim.O hatırlamadığın adımı ağızına bile almana izin vermeyecek kişilere sahibim.Anlıyor musun?Şimdi notlarımı alıp gidiyorum ve senin başka yönlere yönelmeni öneriyorum.Çünkü;ayrıldığımızdan beri ilgi alanım dışındasın !" demişti sinirli bir sesle. Bense hiçbir şekilde umursamadan kağıtlarımı düzeltmeye devam ediyordum. sözlerini bitirdiğini anlayınca gayet ciddi bir ifadeyle "Bitti mi, ne çok söyleyeceğin varmış, bunca zaman içinde tutup bugünümü bekledin?" dedim tek kaşımı kaldırarak. "Hep aynı şeyleri söyleyip duruyorsun;'Yazık sana Stewie', 'Acıyorum sana Stewie.'... Gayet iyi biliyorsun ki acınacak olan kişi ben değilim. Her zaman gideceğim başka yönler vardır;evet, güzel olduğunu yadsıyamam ama tek değilsin bu konuda, hiçbir zaman tek olmadın da. Benle karşılaşmak istemiyorsan okuldan ayrılma gibi bir özgürlüğün var." dedim sinirli bir şekilde. Benim eğlendiğim sırada yaptığım o nazik konuşmalardan dolayı sanırım şımarmıştı biraz ya da kendini hala özel hissetmişti. Oysaki benim için sadece bir eğlenceden ibaretti; her zaman öyleydi, her zaman da öyle olmaya devam edicekti.

O kadar yüzünü görmek istemiyorum demesine rağman hala dikilmiş bana bakıyordu. "Benle aynı ortamda olmak istemiyorsan neyi bekliyorsun, ne o yoksa sahibin seni buraya mı bıraktı minik kedi. Kağıtlarını aldığına göre artık gidebilirsin." dedim komut verir gibi bir ses tonuyla. Sert bir bakışla süzüyordum onu artık sıkılmıştım ve buraya bir amaç için gelmiştim. Ammavelakin o amacı gerçekleştiremeyeceğim apaçık ortadaydı. Hemen masanın sütündeki kağıtları toplayarak "Ya da ben gitsem daha iyi olacak. Rahatı ve sessizliği bulamayacağım kesin." dedim sert bir sesle ve yerimden bir hışımla kalkıp kapıya doğru yöneldim yüzüne bakmaksızın, görmeye pek ihtiyacım olduğu söylenemezdi. Tam kapıya gelmişken duraksayarak geriye döndüm ve "He eğer sahibin gelirse benden selam söyle, seni uluorta her yerde bırakmasın. Bir süre sonra rahatsızlık veriyorsun." dedim ve arkamı dönüp çıktım.