^^Yızdızların Altında^^

Banned

Mutsuz yıllardan biri daha.Bu binaya girmeseydi belki bu kadar mutsuz geçmeyecekti günleri.Ama seçmen şapka belki de doğru yapmıştı.Onun umurunda değildi.Asıl önemli olan kendini geliştirmekti.O binadan arkadaşı yoktu.Kendisi özellikle bunu istiyordu ve disiplinli olmuştu hep.Diğer binalardaki arkadaşlıkları hiç aksamamıştı binası yüzünden belki de şanslıydı bu yüzden.Belki de değildi.Ortak salonda herkes uyuşuktu.O saatte dışarıya çıkılır mıydı diye geçiriyordu içinden ama herkesin ortak salondan gidip uyuduğuna göre saat geç olmuştu gerçekten.Saatine baktığında saatin 2 olduğunu fark etti.

Gerçekten geç olmuştu ama biraz göl kıyısına gitmeye ihtiyacı vardı.Cüppesini çıkarttı ve siyah gömleği ile siyah kaprisini giymişti.Gömleğinin altında krem renginde bir tişört vardı.Gömleğinin düğmeleri açıktı.Ve rüzgarda savrulmaya hazırdı.Belki birkaç saatliğine okulda olmayı bırakabilirdi.Ortak salondan çıkmıştı.Bahçeye geldiğinde değişik bir duygu seziyordu.Etraf sessiz ve karanlıktı.Asası cebindeydi.Yanından ne olursa olsun asla ayırmazdı asasını.Yüzüne ve açıkta olan diğer yerlerine gelen soğuk rüzgar onu etkilemiyor gibiydi.Çünkü yüzünü hiç bozmadan yürümeye devam ediyordu.Sarı dağınık saçlarını geriye doğru atmak istedi ama böyle daha iyiydi.Dağınık kalması hoşuna gidiyordu.

Tatlı gülümsemesiyle birleştiğinde gerçekten hoş bir görünüm oluşuyordu.Gölün kenarına geldiğinde ellerini başının altına koydu ve yere uzandı. Ayakları ise gölün suyuna çok yakındı.Gözlerini kapatmış öyle uyuyormuş gibi bir hava vermişti etrafa.Kim onu görecekti ki sadece kafasını dinlendiriyordu.Birkaç saat sonra oradan gidebilirdi ama biraz zaman geçirmek istiyordu.Nede olsa bir daha zaman bulamayabilirdi derslerden.Annesi ve babası derslerin zor olacağını söylemişti.Belki onu korkutmak için demişlerdi ama neden böyle bir şey yapsınlar ki..Saçmalamadan etrafa uyum sağlamaya çalışıyordu.Galiba oluyordu..

Gezgin

Amcasından hala haber yoktu. Dina çıldıracağını hissediyordu. Hastane kanadından çıktıktan sonra Luke ve arkadaşlarından ayrılıp zindana gidecekken son anda bundan vazgeçmişti. Dışarı çıkmak istiyordu, hava almak. Ama belki üzerindeki kanlı kıyafetlerden kurtulsa iyi olacaktı. Zindanlara inip yatakhanede üstünü değiştirdikten sonra kafasını pencereden dışarı çıkarıp havanın soğukluğuna baktı. Onun için yeterince soğuktu. Cüppesini seviyordu. Ama onu yatakhanede bırakmak istemişti nedense. Üşümek istiyordu belki de. Bu saatte dışarıda da kimse olmazdı zaten. Yatakhaneden çıkarken ortak salonda Letitia'yla karşılaştı.

'Madeleine ortak salonda mı? Onu etrafta göremiyorum.'

dedi direk konuya girerek. Kız kardeşi gülümsedi.

'Evet, onu az önce Ravenclaw ortak salonuna bıraktım. Merak etme. Sen nereye gidiyorsun?'

diye sordu. Geraldine'in verecek doğru dürüst bir cevabı yoktu.

'Ben.. Bitkibilim seralarına gitmeliyim. Profesöre bir şey sormam gerek..'

*Gölde aylak aylak dolaşacağım* diyemezdi herhalde. Ama bir şeyi atlamıştı. Letitia onun kardeşiydi ve ister istemez Bitkibilim'in Dina'nın en sevmediği ders olduğunu bilirdi. Letitia yine de çaktırmadı.

'Tamam öyleyse, kolay gelsin. Hoşçakal.'

Hiçbir şey söylemeden uzaklaştı.. Dina da ardından yatakhaneden çıktı ve zindanlardan yukarı çıkarak büyük salona girdi. Kocaman demir kapıdan geçerek derin bir nefes aldı. Ortalıkta kimse yok gibiydi. Puslu, soğuk bir hava vardı. Cüppesini almamanın pişmanlığı doldurdu içini. Yeşilli okul eteği, beyaz gömleği ve bozulmuş yeşil kravatıyla tam bir okul kızı olarak dışarı çıkmıştı. Asası yanındaydı. Her an tavana asılacak bir Gryffindor'lu çıkabilirdi karşısına. İster istemez gülümsedi. Acaba amcasına ne olmuştu. Acaba babasına gönderdiği haber ulaşmış mıydı? Acaba kız kardeşleri ne alemdeydi? Bu o kadar önemli değildi ama onlara gerçekten çok değer veriyordu. Göle yaklaştı. Gölün kıyısında yürümeyi her zaman daha çok sevmişti. Aklındaki düşüncelerden bir türlü sıyrılamıyordu. Yakınlarındaki bir ağacın yanına gitti ve sırtını dayayıp sürtünerek yere oturdu. Yerdeki otları koparıp kendini sakinleştirmeye, belki de yapacak bir şey bulmaya çalışıyordu. Yaklaşık üç metre yanında yere yatmış bakınan çocuğu fark etmemişti bile. Hele onun Edward olduğunu hayal bile etmemişti. Yalnızca öyle oturuyor ve ot koparıyordu. *Lanet olası seherbazlar!* diye geçirip duruyordu içinden. Ama az kalmıştı. Onların hepsinden teker teker intikam almasına az kalmıştı..

Banned

Etrafına bakınırken karanlıkta birinin belirdiğini fark etti.Ed’i fark etmemişti ki birkaç metre ötedeki ağacın oraya gidip sürtünerek aşağıya inmişti.Daha dikkatli bakınca bunun Dina olduğunu fark etti.Ve hemen olduğu yerden kalkıp yanına gitti.Değişik hissetmişti kendini.Neden bilmiyordu ama değişik hissetmişti bir anda.Dina’da bir şey vardı Ed’i çeken.Hep ona karşı bir şeyler hissetmişti.Ama bunu sadece arkadaşlık olarak adlandırmıştı ki arkadaşlık olmadığını ikisi de biliyordu.Belki Dina bilmiyordu.Belki de bilmezlikten geliyordu.Aralarında olan şey belki de olmamalıydı.Bu o kadar önemli değildi.

Aralarında bir şey olmuş muydu şimdi.Ne diyordu sadece arkadaşlardı ve onunla düzgün bir şekilde konuşacaktı.Zaten diğer türlü konuşmasını gerektiren bir durumda yoktu.Aklının neden karışık olduğunu bilmiyordu ama tek bildiği şey şimdi konuşmaya başlamış olmasıydı..

‘’-Merhaba Dina nasılsın.?’’

Gülümseyerek ona baktı.Kızın ne diyeceğini merak ediyordu.Onu gördüğüne sevinmiş miydi..?? Yoksa görmese daha iyi olacak gibi şeyler mi söyleyecekti.Neyse şimdi kafası rüzgarın olduğu taraftaydı.Gerçekten çok tatlı bir rüzgardı dağınık saçları rüzgarda daha da dağılıyordu..Böyle serin havaları özlemişti ne zamandır göle de gelmiyordu.Dört yılda ne kazanmıştı.Bir sürü büyü öğrenmişti.Belki olgunlaşmıştı.Ama bunların hepsi bir sevgilisinin olduğunu göstermezdi.Daha bir sevgilisi bile yoktu..

Gezgin

Kendini düşüncelere öyle kaptırmıştı ki Edward'ı fark etmemişti bile. Tüm dikkatini gelecekte öldüreceği insanlara, intikam alacağı seherbazlara vermişti ve nasıl olduysa içini bir üşüme kaplamıştı. Hafif rüzgarın verdiği tatlı esinti bile Dina'nın üzerinde bir üşümeye yol açmıştı. Hep böyle oluyordu. Ne zaman bir şeye konsantre olsa, ya da yoğun bir duygu yaşasa üzerini bir üşüme kaplardı. Nihayet Edward yanına geldiğinde düşüncelerinden sıyrılması ve kendi vücut ısısına geri dönmesi biraz zaman almıştı. Dünkü savaşı düşünürken gözlerinden çıkan alevler yavaş yavaş sönüyordu. Edward'ın Dina'ya karşı bir şeyler hissettiğini henüz fark edememişti belki. Belki de böyle bir şeyin olabileceğini aklına getirmiyor, inanmadığı için hissedemiyordu. Çünkü Luke'un yüzüne bakamamaktan korkuyordu. İlk defa böyle bir his içindeydi. Her kim olursa olsun şu ana kadar kimsenin karşısında boynu bükük durmamıştı ve bunun bir erkek yüzünden olmasına da fırsat vermeyecekti. Birden düşündü; *Erkekler reddedilmeyi sever.* Yüzünde bir sırıtma belirdi. Ama öyle bir sırıtmaydı ki sanki baktığı kişiye işkence yapmaya hazırlanıyor gibi. Bir Slytherin'li sırıtışı. Hain, sinsi ve güvensiz. Sonra doğal haline geri döndü. Ed ondan 1 yaş büyüktü. Bunun ne önemi vardı? Dina'nın yaş kavramı oldukça karışmıştı. Özellikle de kız kardeşlerinden sonra. İnsanın kardeşleri ikiz olunca yaş kavramı da farklılaşıyordu. Bunları düşünürken Edward'ın sorusu üzerine bakışlarıyla onu süzmekten vazgeçip yapabildiği kadar sevimli bir role geçerek cevapladı.

'Ah, Ed. Burada olduğunu fark etmemişim. İyiyim. Ya sen? Savaş seni de yıpratmış olmalı. Öyle ki sen de benim gibi bu saatte göle gelip biraz huzura kavuşmayı istemişsin. Karşılaştığımıza sevindim.'

Konuşurken gülümsüyordu. Pek yapmadığı bir şeydi bu. İnsanların yüzüne sık sık gülümsemezdi. Zaten gülümsemesini gerektirecek şeyler de söylemezdi çoğu zaman. Peki ya Dina okulda geçirdiği üç yılda ne kazanmıştı? Aslında.. ne kaybetmişti? Kaybedecek neyi kalmıştı? Kız kardeşleri.. İşte onlar Dina için dünyadaki her şeyden önemliydi. Kendisinden önce onlar geliyordu çünkü onlar ailesindeki herkesin Dina'ya emanetleriydi. Üç yıldır değişmeyen tek şey onlardı. Dina değişmişti. Belki de farkında değildi. Profesörler değişmişti. Öğrendiği büyüler değişmişti. Savaşlar, iyiyle kötü arasındaki mücadeleler değişmişti.. O sırada Edward'ın Dina'ya olan duyguları da mı değişmişti? Bunun henüz farkında değildi ama bir şeyler sezmediği söylenemezdi. Olayları kendi lehine çevirmekte Dina'dan ustası da yoktu nasıl olsa. Luke'un saf ve temiz kalbi ve Edward'ın binasına aykırı davranışları birleşince Dina'nın hayatı kısa bir süreliğine de olsa eğlenceli bir hal alabilirdi..

Banned

‘’-İyi olmaya çalışıyorum.Savaş beni o kadar etkilemedi.Belki ölenler için üzüldüm ama sadece o kadar önceden haber vermelerini isterdim en azından orada bulunmazdık.Bu yüzden biraz sinirliyim.Bu arada bende karşılaştığımıza sevindim.’’

Dedi gülümseyerek. Kızın suratı genelde ciddi ve ürkütücü dururdu ama şimdi gülümsüyordu.3 senede birkaç kez gülümsediğini görmüştü.Belki Ryan’da böyle olmalıydı.Ama eğer öyle olursa çoğu kız ona bakmazdı.Ve bu kadar hayran olmazdı.Belki bunun bir önemi yoktu sadece büyücü olmak istiyordu.Ama arada eğlenmenin bir sakıncasını görmüyordu.Kız ile ne konuşacağına karar verememişti.Sadece öyle duruyor ve yerde oturuyordu.Yere uzanarak biraz önce yarım kalan rahatlığına devam ediyordu.Dina bundan rahatsız oluyor muydu acaba..?? Eğer olursa zaten söylerdi.Çünkü aralarında her şey açıktı.Ama gerçekten de açık mıydı.?Yoksa gizli kalan bir şeyler var mıydı..?Onun başkasıyla çıktığından haberi vardı.Luke! Onunla iyi anlaşamıyorlardı.Belki çocuğun ölüm yiyen olmadığından olabilirdi.Ama Dinanın onu nasıl sevdiğini bilmiyordu.

‘’-Dina, erm… okul nasıl gidiyor..??’’

Bir şey söyleyecekken değiştirmişti hemen söyleyeceği şeyi.Fark etmemiştir inşallah diye düşündü ve kızın gözlerinden kendi gözlerini kaçırmaya başladı.Neden böyle bir şey yapıyordu ki.Gözlerini yıldızların olduğu yere dikmiş sırt üstü yatıyordu.Bu gerçekten hoştu.Yıldızları izlemek.Onlara bayılıyordu.Parıltısı onlara kadar geliyordu.Aslında Güneşten aldığı ışığı yansıtıyorlardı ama öyle diyordu Ed de.