Kısa Bir Mola...

Banned

Luke okul alışverişinden sonra gerçekten yorulmuştu. N'olurdu sanki eski eşyalarını tekrardan kullanıverseydi? Kendisi çok tutumluydu fakat ailesi hep yeni bir şeyler aldırıyordu. Halbuki Luke eskilerini kullanmaya çoktan razıydı. Her sene her sene yeni bir şeyler almak artık yorucu ve bunaltıcıydı. ''Dejavu...'' Ayrıca hızlı ve acele ederek dükkandan dükkana girmek hiç hoş değildi ve de insanı tüketiyordu. Her ne kadar genç ve dinamik bir fiziğe, ruha sahip olsa da yorulmuştu. Kaç tane girdiği dükkan, aldığı eşya vardı? Bir, iki? Ya da daha fazla, kesinlikle... Bunları düşünürken ellerinde hepsinin içi dolu olan paketlerle Hogsmeade'e gelmişti. Etrafındaki büyücüler kendisine ters ters bakıyordu. Oysa ki bu normal bir durumdu.

Biraz ferahlamak ve rahatlamak isteyen Luke zorunlu olarak iyice yavaşlamış adımlarla Madam Puddifoot'un Çay Dükkanı'na girdi. Ellerindeki dolu poşetleri hızla bir masaya resmen yığarken kendisi de sandalyeye oturdu. Ellerini yavaş bir şekilde masaya koyarak kendine yastık oluşturmayı denedi. Tabii kemikli bir yastık ne kadar rahatsa o da kafasını ellerini üstüne koymuş, o kadar rahattı işte. Ne bir çay, ne de başka bir şey... Hiçbir içecek ya da yiyecek istemedi sadece huzur ve rahatlığı yakalamak istiyordu. Biraz dinlenmek...

Gezgin

Alış veriş, alış veriş ve alış veriş. Üç yıldır okul başlamadan yaptığı şey buydu. Kendisi gibi birçok öğrencinin oluşturduğu sıkıcı kalabalıkta dükkandan dükkana girip çıkmak, malzeme listesi vermek, eşyaları almak ve onları bir bavula tıkayıp çıkmak... Her sene yaptığı bu faaliyetleri artık ezberlemiş, neredeyse biyonikleşmişçesine gerçekleştiriyordu. Ne denilebilirdi ki? Sıkıcı bir gün daha. Her sene yazın gittiği Liverpool'daki bir mağazadan aldığı lacivert bavul iyice ağırlaşmışken, kendisinin de aynı derecede ağırlaşmış olduğu hissederek Diagon Yolu'nun kalabalık sokağında bir kaldırımda yürümeye çabalıyordu. Her sene olduğu gibi evine mektupla yollanan alış veriş listesini kaptığı gibi buraya gelmiş, çoğu malzemenin üzerine çizik kondurmuş ve biraz dinlenmenin kendisi adına gerekli olduğunu düşünerek okul tatillerinde sıkça uğradığı çay dükkanına gitmeyi akıl etmişti.

Kendisi için bu kadar monotonluk fazlaydı belki de. Bu durumun gelip geçici olduğunu bilse de sıkıntıya dayanamıyordu. Üç yıldır aynı terane... Yanaklarından aşağıya doğru süzülen birkaç damla tere aldırmadan sonunda ulaşabildiği dükkanın kapısını aralarken içeride tanıdık bir yüz aramaya başlamıştı bile. Biraz sıkıntısını gidermek adına iyi olurdu bu. Arkası sıra sürüklediği bavulu içeri sokarken kapının arkasından kapanışını izledikten sonra dükkana doğru döndü. Birilerini tanıyor olmalıydı. Olması lazımdı! Birkaç adım sonra ise bitkin bir halde bir masaya serpilmiş, yüzünü göremese de kalıbından anladığı kadarıyla yaşıtı olan bir çocuk gördü. Bu çocuğu neresinden görse tanırdı.

"Nihayet be!" diye bir rahatlama nidası koyuverdikten sonra hızlanmış adımlarla çocuğun yanına ilerledi. Masaya kondurulmuş sandalyelerden birine oturdu ve çocuğun saçını şöyle bir okşadı. Aralarında oluşturdukları beden dilinde bir sevme işaretiydi bu. Ardından yüzüne yayılmış bir gülümsemeyle dükkanın sahibi şirine elini kaldırıp 'iki' işareti yaparken bağırdı.

"Soğuk birşeyler!"

Banned

Saçının okşanmasıyla irkilen Luke yanına gelen Hugo'nun ne yapmakta olduğunu merak ediyordu doğrusu. Arkadan yaklaşanları sevmiyordu. Bu okşamanın ne anlama geldiğini biliyordu fakat tek sevmeyen de oydu galiba. Hugo'ya belli belirsiz bir gülümsemeyle karşılık verirken yanına birinin geldiği için hafif mutluydu. Mavi gözlerini Hugo'nun üzerinde incelemek için gezdirirken onun büyümüş olduğunu gördü. E tabii ki de büyüyecekti yerinde sayacak hali yoktu ya. Minik bir tebessümle devam ederken artık konuşmanın sırasının geldiğini düşündü : ''Merhaba.''

Gözlemlediği kadarıyla ve yaşadıklarına dayanarak Hugo ile yaşıtlardı. Bu da bir dostluklarına artıydı. Son günlerde böyle kişi görmek çok zor oluyordu. Alışveriş de peşini bırakmazken daha da zordu tabii. Kimseyle görüşecek vakti yoktu ama anlaşıldığı kadarıyla bugün bir ilk olacaktı. Masadaki kalabalık poşetleri Hugo'ya ayıp olmasın diye kendine doğru çekerken aniden önüne konmuş olan iki içecekle şaşıran Luke bunu Hugo'nun ısmarladığını anladı. ''Teşekkür ederim.'' dedi gülümseyerek. Doğrusu bardağın içindeki buzları görünce susamıştı doğal olarak.

Luke, böyle sıcak havaları hiç sevmiyordu. Hele ki güneşin altında yapılan bir maraton varsa. Resmen koşarak almıştı tüm araç ve gereçlerini. Ayrıca bu da kendisine ailesi tarafından uygulanan bir haksızlıktı çünkü eski eşyaları hala sapasağlam duruyordu. Luke her şeyi çok düzenli ve özenli kullandığı için her eşyası yeni gibiydi. Bunların atılmasına dayanmıyordu ve ailesine bu konuyu açsa da hep hayırlarla kovalanıyordu. Bu düşünceleri düşünürken iyice sinir olan Luke : ''Hugo, görünüşe bakılırsa seni de üçüncü macerana çıkarmışlar.'' dedi hafif sırıtarak.

Gezgin

Luke tarafından bitkin bir halde karşılanmasına şaşırmış değildi. Durumları geçen seneki gibiydi. Bu tür alışverişler ikisini de tüketiyordu. Kendisi de en az onun kadar yorgun olduğundan bu konuda şakayla karışık bir yorum yapmanın bile sırası olmadığı görüşündeydi. Bir süre oturduğu sandalyeye iyiden iyiye yayılmış olan arkadaşını izledi. Ardından bu çay dükkanına özel olan buzlu bir meyve suyunun önünde belirmesiyle bar kısmından asasıyla bardakları masalarına kondurmuş olan kadına elini kaldırıp bir teşekkür işareti yaptıktan sonra Luke'ın teşekkürünü işitti.

"Ne demek! Birkaç galleona ödeşiriz." diye sırıttı. Bu tür küçük şakaları olmadan yaşayacağı monoton bir hayat iyice çekilmez olacağından arada bu tür küçük espriler patlatmak iyi olabiliyordu. Tabii bu yaptığı espri sayılırsa. Kendi kendiyle alay ederken sıcak havada oldukça iyi geleceğini düşündüğü bu karışık aromalı buzlu meyve suyunu sol eliyle sımsıkı kavradı. Bu bile kendisine bir rahatlık hissettiriyordu. Sabredemeden koca bardağı ağzına doğru götürdü ve büyük bir yudumu midesine indirdi. Bunun iyi geldiği kaçınılmazdı. Derin bir nefes alarak tekrar gülümsedi ve o an Luke'ın söylediklerini dinledi. Çocuğun biraz da olsa keyfi yerine gelmiş olmalıydı. Söylediğine katılarak sırıttıktan sonra lafa karıştı.

"Öyle öyle. Bu da bir yıl daha senden çekeceğim var demek." diye tekrar küçük bir kahkaha kopararak Luke'ın suratına bakındı.

Banned

''Ah aynısını ben de senin için hissediyorum sevgili dostum.''

Kıkırdamaya başlayan Luke, Hugo'ya doğru döndü. Sıcaklardan kurtulmuştu ama onun esprileri de gülmekten terletiyordu doğrusu. Aslında fazla gülüncek bir şey yoktu ama herhalde üç yılın getirmekte olduğu bir eğlence vardı arada. Buz gibi meyva suyunu içerken ferahladığını hissetti. Ne kadar da iyi gelmişti. Sonunda ateş gibi sıcaklara buz gibi bir şey gelmişti. Bunun mutluluğu ve minnettarlığıyla Hugo'ya bakıp gülümserken arkasına baktı.

Bir tane paketi resmen yere yuvarlanmıştı. Hemen onu kaldırmaya çalışan Luke bu sırada az daha meyva suyuna çarpacaktı. Korku ve endişeyle tekrar önüne dönerken arkasındaki paket ayağının tekmelemesiyle daha da uzağa gitti. Tüm bir dükkana rezil oldum düşüncesiyle pakedinin peşinden giderken sonuna aldı. Cansız, koşmayan bir varlığın neresini yakalayamıyordu ki sanki?

Geri gelip sandalyeye oturduğunda tekrar gülümsedi. ''İçecek bayağı iyi geldi, sağol gerçekten.'' dedi Hugo'ya doğru. Galleon konusunu hatırlayınca ''Eh sende para bol olduğuna göre artık sen ödersin.'' dedi dilini çıkararak. Daha sonra hemen meyva suyundan yeni yudumlar almaya başladı. Her içtiğinde ferahlıyordu çünkü.

Gezgin

Luke'a yaptığı küçük şakanın cevabını alırken yüzündeki gülümseme tam bir sırıtma halini almıştı. Elbette bu tür şakalara alınacak değillerdi. Ne de olsa aralarında üç yılın adı vardı. Bu düşüncelerle Luke'ın meyve suyundan yudumlayışını izlerken kendisi de bardağını havaya dikti ve 'sıhhatine!' anlamında bardağı oynatarak ağzına götürdü. Acımadan terleten bu sıcakta bu derece soğuk bir içecek gerçekten ferahlatıcıydı.

Bardağı eski yerine kondururken Luke'la tekrar bakışlarını buluşturdu. Arkadaşının masmavi gözlerinde tam anlamıyla bir berraklık sezebiliyordu. Duygularını dışarı yansıtıyordu. Biraz daha dikkatli baksa beyninde olup biteni hissedecekmiş gibi oluyordu. Bakışları Luke'ın deniz mavisi gözlerinde ne zaman derinleşse bunu görebiliyordu. Bunu başkalarında da denemiş, fakat sonuç vermemişti. Bu durumuysa üç yıldır garipsiyordu Theodore.

Düşünceli ve inceleyici bir halde çocuğun gözlerine bakmayı devam etti. Kendi kendine küçük bir oyun oynayacaktı. Luke'ın gözlerinden o anki ruhsal portresini ve tanımlamasını yapabilecek miydi bakalım. İçten içe sırıtarak oyununa başladı. Gözlerini çocuğun gözlerinde iyice sabitlemiş ve derinleştirmişti. Oldukça saf bakışlara sahipti. Meraklı, heyecanlı, mutlu ve sanki birazcık..

"PATT!!" Tam da düşüncesine son verecekken Luke'ın eşyalarından bir paket; olduğu gibi yere düşmüştü. Bir refleks midir bilinmez, arkadaşı Luke, hızla pakede doğru atılayım derken bu hareketi masanın sallanmasına sebep olmuş, dirseklerinden biri meyve suyu bardağını tamı tamına sıyırmıştı. Pakedi almayı başarmıştı ki daha sonra olan olmuş, paket yeniden uzaklaşmıştı. Olayın devamında çocuktan gözlerini kaçırarak kıkırdadı. Evet, aklının derinliklerinde bir türlü tamamlayamadığı tanım bu olsa gerekti. Telaşlı ve sakar? Olabilirdi. Son kez sırıttığında farkında olmadan bunu dışa vursa da aldırmadı. Bu sırada arkadaşı karşısına oturmuş ve tekrardan lafa karışmıştı. Arkasına yaslanarak güleç bir suratla bir süre onu dinledikten sonra cevap vermeye koyuldu Hugo.

"Hey! Ayıp ediyorsun ama! Lafını bile etmem bilirsin." diye yumuşak bir giriş yapmışken arkadaşının durup durup, az öncesinde kendisinin ona yaptığı espri üzerine bir yorum sunmasına hafiften şaşırsa da çocuğun dil çıkarışına yukarı kalkmış kaşların çatılması hali gibi saçma bir beden cevabı ilettikten sonra çarpık bir sırıtışla bir kez daha lafa karıştı.

"Az önce söylediğimden sonra ne desem bilmem ki. Çok beklersin?" diye yarı alaycı, yarı soru soran bir ses tonu ile söylemişti. Burada Luke ile karşılaşması gerçekten kendisi için kısa bir mola olmuştu. Gözleri bir kez daha içkilere takıldığında ise neredeyse otomatik olarak kalkan eli bar masasındaki kadına hitap edercesine salınırken ağzını araladı ve küçük bir istekte daha bulundu.

"Yenileyebilir miyiz?"

Banned

Üç yıldır aralarında tamamen birbirine sıkıca bağlanmış bir dostluk söz konusuydu. Gerek espri anlayışlarıyla, gerekse tarzlarıyla gerçekten uyuşuyorlardı. Luke bundan mutluydu, yani Hugo gibi bir dosta sahip olduğu için. Ardından meyva suyundan bir yudum daha aldı fakat Hugo'yu görmesiyle az daha boğazında kalacaktı. Dil çıkarışına göre komik bir ifade olmuştu bu. Nasıl becermişti ki? Hem kaşlarını kaldırıp hem çatmasını.. Kadına bakma numarasıyla arkasına dönüp kendisi de denedi fakat hepsi birbirine karışıyordu. İri, mavi gözleriyle ortalığa bakarken Hugo'nun lafıyla kıkırdadı. ''Bilmez miyim?''

Kendisini iyice meyva suyuna kaptırmış olan Luke artık ortalıktaki sıcağın farkında bile değildi. Güya burasının ismi çay dükkanıydı ama galiba her içeceği güzel yapıyordu. Bitmiş olan meyva suyunun bardağını yavaşça masaya koyarken dudağını ısırdı. Hugo'ya baktı fakat Hugo'nun çoktan yenileme isteğiyle gülümsedi. ''Sen çok zengin çıktın bakıyorum.'' dedi ve kısık bir kahkaha attı.

İnce, uzun kadına bakıyordu. Ne zaman getireceğini merak ediyordu. Şu günlerde su içme ihtiyacı bayağı bir artmıştı galiba. Ya da Luke böyle hissediyordu. Sıcakların da etkisiyle bu gereksinimi damarlarında hissediyordu resmen. Bir yandan Hugo'ya sağol dostum dercesine bir bakış atarken önüne ikincisi gelmiş olan bardakla havalara uçacaktı resmen. Ondan da birkaç yudum aldı. Hugo'nun ne diyeceğini tahmin edebiliyordu doğrusu. Yavaş ol dostum? Evet, yavaş ol Luke...

Gezgin

"Eh, böyle sıcaklarda bırakta zengin olalım Luke!" diye Luke'ın söylediklerine cevap olarak gülümsemeyle cevap verdi Hugo. Anlatılmakla bitmeyecek bir sıcaktı gerçekten. Ya da günün yorgunluğu üstlerine binerek bu hale gelmişti. Birazda çay dükkanında olmalarının etkisi olabilirdi belki. Çayların kaynatıldığı bir yer ne kadar serin olabilirdi ki? Belki de Theodore sıcaklıkla kafayı yemek üzereydi. Soğuk birşeylerin gereksinimini de pekala bildiğinden içecek ısmarlıyordu. Belki edecekti de..

İkisi de tazelenecek olan meyve sularını beklerken bar masasından bir asa hareketlenmiş, bardaklar olduğu gibi oraya gitmiş ve on saniyeye kalmadan dolu bir şekilde gelmişti. Wingardium Leviosa'yı bu kadar hızlı kullanabilmek.. Bu kadın gerçekten işinin üstadı olmuşa benziyordu. Kadına gülümseyerek beden dilinde teşekkür etmişti ki Luke gibi dayanamayarak buz kütleleriyle dolu içeceğine saldırdı. Hemen bitirmek istemediğinden birkaç küçük yudum aldıktan sonra bardağı ağzından indirmeye yelteniyordu ki Luke'ın meyve suyunu içişini gördüğünde ağzında kalan meyve suyu miktarı olduğu gibi Luke'ın yüzüne püskürtülmüştü. Kendisiyse bu yaptığına aldırmadan kafasını masaya indirmiş, bardağı da farkında olmadan masanın rastgele bir yerine bırakmıştı. Masayı yumrukluyordu. Bu nasıl bir içişti böyle! Kahkahası tüm dükkanı sararken kendisi, az sonra yaşlı gözlerle dikildi ve yüzü meyve suyu miktarlarıyla kaplanmış olan arkadaşına kahkahalarla baktı.

"Özür dilerim Luke! Üzgünüm dostum. O an.. O kadar komiktin ki, kendimi tutamadım." diye kahkahasını sona erdirirken mahçup bir gülümsemeyle arkadaşının ıslak suratına baktı. Ne yapacaklardı? Nasıl temizleyeceklerdi?