Dönüş Yolu

Gezgin

Hava yavaş yavaş kararırken Godric's Hollow'daki meydanda neredeyse kimse yoktu.Yorgun ve düşünceli bir şekilde evine dönen,genç seherbaz dışında.Bugün oldukça yorucuydu.Tekin olmayan bir sokakta uzun bir bekleyiş,bekleyiş sonrası gelen düello,sonrasında gelen sorgulama görevi yormuştu onu.Kendini bir an önce,geçici olarak kaldığı hana atmak istiyordu.Kath'den henüz bir haber yoktu,Rose'u hiç görmemişti.Göz zevkine uygun tek görüntü,sorguladığı kadındı.Matt buna alışık değildi.Her zaman çevresinde bir grup kız olurdu.Ya yolda yürürken kıkırdayanlar,ya da sevgilisi..Son 1 aydır yorgunluktan kendini eve zor atıyordu.Ayaklarının sızlamaya başlamasından sonra bir banka oturup biraz soluklandı.Aklından kara silüetli adam,gördüğü küçük kız ve yaktığı eski okul arkadaşı geçerken,günlerdir beklediği fırsatın önüne çıktığından haberi yoktu..

Gezgin

Eva duvarların üzerine geldiğini düşünüp kendini dışarıya atmıştı. Ne düşündüğünü bilmeden büyücülerden uzaklaşabileceği en uzak yere gitmişti. Kendini ne zaman yapayalnız hissetse kendini hep oraya atardı. Orda çocukluğunu ailesini düşünürdü. Onlar hep iyiydi , bir ikiz kardeşi vardı .Ne gariptir ki adını şuanda hatırlamıyordu. Oysa o hayatta en değer verdikklerinden biriydi. Adını ağzına almayalı çok uzun zama olmuştu , zaten güneşim derdi Evan ona .. Hatalarını , yaramazlıklarını hep kendi üstüne alırdı. O üzülmesin diye.. Onu hep temiz sanırdı , ailesi gibi , onuruna düşkün ve temiz. Ama aslında o Evan'dan daha kirliydi. Onun için karanlığa battığını ve onun iyi kalmasını sağladığını zannetmişti. Ama aslında o Evan'a kötülüğü öğretmişti.. Bunları düşünmek o kadar saçmaydı ki..

Sabahtan beri bunları düşünüyordu işte.. Kardeşi yüzünden ailesi onu yalnızlığa terk etmişti. Evan'sa onları ne zaman düşünse bir amacı olduğunu anımsıyordu. Bu boş yolda bile kendini yalnız hissetmiyordu. Tabi yalnız hissetmemesinin ikinci bir endeniyse önünde yürüyen birinin olmasıydı.Kibirle öksürdü ve düşüncelere dalmış adamın yanına hızlı adımlarla ulaştı..

Gezgin

Matt,arkasından gelen hafif bir öksürüğün ardından şaşırdı.Koskoca meydanda yalnız olduğunu sanıyordu.Tam arkasındaki birini nasıl oldu da hissetmemişti?Arkasını dönüp de karşısında Evangeline Lily Black'i görünce şok olmuştu.Her ne kadar yüz ifadesini kuşkulu tutsa da günlerdir izini sürdüğü kadının karşısında oluşu onu şok etmişti.Kadın kendisini tanımıyordu.Belli ki Matt'in de onu tanıdığını bilmiyordu.Onunla konuşması gerekiyordu,aynı zamanda tetikte olacaktı.Aklına gelen en parlak fikir ise...

"Sizi tanıyor muyum??"

dedi kibar,ipeksi bir sesle.Mavi gözleri kadının gözlerine kenetlenmişti.Resimlerde çok güzel bir kadındı.Genelde resimlerde bir şekilde normalden güzel görünürdü.Matt resimlere bakarak çıkmamıştı hiçbir kızla.Gözüyle görmeliydi.Ve bu durumun zıttı şu an karşısındaydı..Resimdekinden kat kat güzel bir kadın vardı karşısında..

Gezgin

-"Sizi tanıyor muyum??"

Bu soruya hemen cevap vermedi. Çünkü bir çift mavi göz onu süzmekteydi. Başta bu bakışlarda şaşkınlık vardı ama sonra bir parlama olmuştu. Onun Evan'ı tanıdığından emindi. Bunun için özel yeteneğini kullanmasına gerek yoktu , bu bakışla daha öncede karılaşmıştı.Hoş anlamasa bile şuanda yeteneğini kullanacak hali bile yoktu. Bazen geçmişi düşünmek insanı yoruyordu;

-"Evet tanıyorsun.."

dedi ve masum bir gülümsemeyle karşısındaki adamı süzdü. Şimdi üzerinde çocukluğunun temizliği hakimdi , belki de bu yüzden kibirli bir gülüşle ona bakmıyordu. Bu adamda harpten çıkmış bir duruş vardı , bu duruma rağmen gayet güçlü görünüyordu. Bir kere ölüm yiyen olmadığı belliydi. ZAY'lı yada tarafsız olabilirdi. Ama onda adını koyamadığı farklı birşey vardı. Kibirini silen birşey..

Gezgin

Kızın gözlerinin içine bakarken bir anlık,sadece bir anlık bir dalgınlık yaşadı.O anda o kadar savunmasızdı ki küçük bir çocuk bile onu öldürebilirdi.Resmen çarpılmıştı.Bu kadar güzelini beklemiyordu.O bir andan sonra içindeki öfke yavaş yavaş ortaya çıkmaya başlamıştı.Şu anda kime baktığını fark etmişti birdenbire.Bu kadından önceki ölümyiyen lideri,karanlık lord aklına düştü.Matt'in babasını,o küçük yaştayken öldüren o lider.Büyük ihtimalle o liderin bir akrabasıydı karşısındaki kız.Belki de kızıydı.Onu öldürmek istiyordu,aynı acıyı o adama da yaşatmak istiyordu.Sonrasında o adamı da öldürecek ve yıllardır bulamadığı huzuru bulacaktı.Aklından bunlar geçerken hala kıza baktığını fark etti.Böylesine güzel birşeye nasıl kıyılırdı ki?Belki de babasının yaptıklarından pişmandı,onu desteklemiyordu..Ama böylesine bir umut,olsa olsa boş umuttu.Elindeki kayıtlar kızın,ölümyiyenlerin lideri olduğunu,birçok kişiye işkence ettiğini,öldürdüğünü yazıyordu.Ama kayıtlar da yanılabilirdi.Yanılması için yalvarıyordu Matt.Lütfen yanılıyor olsunlar..

"İsminiz öğrenirsem,nereden tanıdığımı da çıkarabilirim."

dedi ilk cümlelerindeki kibarlıkla.Elbette ismini biliyordu.Acaba ne uyduracaktı??

Gezgin

-"Benim hakkımda bir sürü bilgin olduğuna eminim.. Beni seni tanımıyorum hikayeleriyle oyalamayın bayım ,Zihinbendar needir bilir misiniz? "

dedi ve karşısındaki gence gülümseyerek baktı. Nedense biraz utanmıştı ve ters cevaplar vermiyordu. Bunun nedeni belki de içine hapsolmaya zorladığı gerçek benliğinin yukarı çıkmaya çalışmasıydı. Onu bu hae getiren zaten ailesi değil miydi? Ne kadar babasından nefret etsede karanlık onun kanında vardı ve bu karanlıktan çıkamazdı artık. Herşey için çok geçti. Şimdi ölüm yiyenelrin lideriydi ama asla evlat edindiği oğluna karanlığı aşılamayacaktı. Ve şimdi bu kadar sevimli olmamalıydı. Kendi gibi değil de babasının istediği gibi davranmalıydı..

Gezgin

Matt kızın külyutmaz çıkmasına şaşırmamıştı.Zihinbendarlık da karanlık kişilerde genellikler görülen bir özellikti.Gerçekten özel bir yetenekti.Matt'te bir animagustu..İstediğinde bir kurda dönüşebiliyordu.Aklından bir an bu geçmişti.Sonrasında Matt numara yapmanın saçma olacağını fark etti.Yelkenleri suya indirdi;

"Pekala Lily..Yoksa Evangeline'mi demeliyim?Baban sana hangisiyle hitap ediyor?"

Koskoca sokakta sadece iki kişi vardı.Onlar da birbirlerinin gözlerinin içine bakıyor,birbirlerini çözmeye çalışıyorlardı.Resmen bir düelloydu..Buz mavisi gözler ellerinden geleni yapıyordu..

Gezgin

-"Babam bana crucio'yla hitap eder.. Ederdi..Herkese hitap ettiği gibi.. Birde ölüm yiyenlere adaletsiz dersiniz.. bak kimseyi ayırt etmiyor.."

Bu cümleye alaycı bir şekilde başlamıştı ama sonuna doğru bunaldığını hissetmişti. Yinede hiçbirşeyin umrunda olmadığını gösterek bir gülüşle dimdik ayakta duruyordu ve oyunun bitmesine sevinmişti. Ve karşısındaki kişiyi biraz çözmüştü. Karşısındaki bir ZAY'lıu ve bir seherbazdı. Bu da karşısındakinin Evan'dan nefret etmesine yeterliydi. geçmişini ve kendini düşündüğü bugün kimseye büyü atmak istemiyordu , çok zor durumda olmazsa atmaya nieyti de yoktu..