Marla,kızın 'umarım'diye cevap vermesine çok şaşırmıştı.Kendi kendine bir Gryffindor'lya bile arkadaşlık kuracak kadar alçalıp alçalmadığının mukayesesini yapıyordu.Saçlarını eliyle dağıtıp,o sırada kendisine bakmayan Melodia'yı süzdü-sevimli,arkadaş canlısı ve iyilk meleği-birisi olduğu ilk bakışta anlaşılıyordu.Şu ana kadar kuzenleri dışında hiç arkadaşı olmamıştı.Ah tabii Anna hariç,o tek gerçek arkadaşıydı ama geçen dönem yani ikinci sınıftayken Fransa'dan taşınmış,Londra'ya yerleşmişlerdi ve o zamandar beri sadece mektuplarla haberleşebiliyorlardı.Kendini,ortak salondaki şöminenin karşısında hayal ederken buldu,derisi pötürleşmeye başlamıştı bile,gitmeli diye düşünüp ayağa kalktı:
"Ortak salona gidelim mi?En azında orada buzdan heykellerimizin olmuşma şansı sıfır..."diyip Mel'in cevabını beklemeye başladı...
Anasayfa 
