|  Konu: Geri: Kısa Bir Mola Perş. Tem. 29, 2010 1:24 pm | |
|
Aferin sana Veronica diye geçirdi içinden. Onu kızdırdığının farkındaydı. Gözlerini içkisinden ayıdığında derin bir nefes koyverdi. 'Aklından geçenleri bilmeyi isterdim. Seninle...' Hayır, lütfen... Eli eline değdiğinde içi öyle bir ateşle kavrulmuştu ki. Onu ne kadar çok özlediğini, ona dokunmayı ne çok özlediğini anlamıştı.'Konuşmayalı uzun zaman oldu Veronica.' Gerçekten olmuştu değil mi? Eli eline değmeyeli ne kadar uzun süre olmuştu. Karşılıklı konuşmak, onu dokunmayalı o kadar uzun süre olmuştu ki. Gözlerini sadece bir anlığına kapadı, derin bir iç çekti. Mutlulukla verdi bu nefesi... Onu deli gibi özlediği beyninde yankılanırken o kadar mutluydu ki. Mantıklı düşünemiyordu, mantık denen kelime kalmamıştı beyninde. En sonunda gözlerini yavaşça araladı.
'' Çok uzun zaman olmuş gerçekten de Spike... '' Dudaklarından kelimeler yavaş yavaş dökülmüştü ama, diğer cümle dudaklarından tamamen istemsizce dökülmüştü. '' Seni çok özlemişim. '' Sarhoş olmaya falan mı başlamıştı yoksa? Düşünmeden konuşmak bu olsa gerekti. Bu gece düşünmeden konuşmaya devam ederse dudaklarından dökülen her kelime artık gerçek olarak sayılacaktı. Zaten gerçek değil miydi? Onu özlediği, sevdiği yalan mıydı? Hayır. Onu seviyordu, özlüyordu. Hem de çok. Elini yavaşça onun elinin içine doğru kaydırdı. Daha fazlasını da istiyordu aslında bedeni. Ama bunlara engel olmak zorundaydı. Vereceği cevabı beklerken derin bir nefes daha aldı.
|
|
| | Konu: Geri: Kısa Bir Mola Perş. Tem. 29, 2010 4:18 pm | |
| "Seni çok özlemişim." Bir anlığına bile olsa tam tersini söyleyecek diye endişelenmişken kızın dudaklarından dökülen kelimelerle derin bir nefes verdi.
Gözlerini şimdi elini sıkıca tutan Veronica'nın eline dikti. Burada yanlış olan bir şey göremiyordu. Oysa bütün bunların olmaması için en baştan birçok şeyi feda etmeye hazırdı.
Bu kararsızlıklar sinirlerini iyice yıpratmıştı. Aklına bir fikir geldi. Bütün bu olanları Veronica'ya anlatmak... Çok da akıllıca değildi. Ona güveniyordu ancak fazla bir şey bilirse kendisi için iyi olmayacaktı.
"Buradan gitmem gerekecek. Ne kadar süreliğine bilmiyorum. Ama yakın bir zamanda yola çıkmalıyım." Kafasını çevirip camdan dışarı baktı. Şu dakikada kıza bakmakta zorlanıyordu çünkü. |
|
| | Konu: Geri: Kısa Bir Mola C.tesi Tem. 31, 2010 9:45 pm | |
|
Buradan gitmem gerekecek. Ne kadar süreliğine bilmiyorum. Ama yakın bir zamanda yola çıkmalıyım." Dudaklarından dökülen kelimeleri kulaklarında işittiğinde bir anda dondu kaldı. Gitmek mi? Üstelik Veronica ona yeniden açılmaya başladığında. Onu yeniden yüz üstünde mi bırakacaktı? Ona güvenmişti. Belki bu gece, belki belki... Belkiler kafasını doldurmuştu. Evet belki herşeyin farklı olacağını, yeniden birbirlerine bir şans tanıyabileceklerini düşünmüştü. Yanılmıştı, yine. Birbirlerine kenetlenen ellerine baktı. Bir anlık sinir ve hayal kırıklığının acısıyla çekti elini onun elinin üstünden. Kafasını kaldırıp onun yüzüne baktı. Ama gözleri gözlerini bulmadı. Söylediklerinden pişmanmış gibi cama dikiliydi onun gözleri. Pişmansa neden söylemişti. Veronica içten içe benide götür diyecek gibiydi ama iç sesini bastırmak için çabalıyordu. Konuşmak için dudaklarını araladığında yanağından süzülen bir damla yaşı elinin tersiyle sildi. İçinde yanıp kavrulan acıya tutunarak sertçe konuştu. '' Gideceksin öyle mi? Yine, bensiz. Beni yanına almadan. Neden Spike!? Neden?! Her seferinde ardında beni gözü yaşlı bırakmandan yoruldum. Gitme demendende. Yine söylüyorum, olmayacağını bile bile söylüyorum. Beni de götür. Yeter artık, çok yoruldum çok. '' Sözler dudaklarından döküldüğünde yanaklarından ılık yaşlar süzülmeye devam ediyordu. Ah lanet olsun!
|
|
