Renalla saçıyla boynuyla oynuyordu.Bende kendi kendime takılıyordum.Ortam iyiden iyiye parfüm kokmaya başlamıştı.Konuşulacak bir şey kalmadığını düşünüyordum ki Renalla birşeyler söyledi.Sorduğum doruya cevap vermişti.Yeniden gülümsedim."Arkadaşım olan herkes bana sahip olsa sanırım şu an bin parçaya ayrılmış olurdum tatlım."dedim.Yüzümde bir ifade yoktu.Yanağıma yaptığı öpücük çok şeker ve narindi.Dudağına minik bir öpücük bıraktım.Sadece bir öpücük."Aynı şey benim için geçerli değil merak etme.Benim olmak zorunda değilsin."dedim ve gitmeye yeltendim.Burası sıkıcı olmaya başlamıştı.Hem ders çıkış saati yaklaşıyordu.Beli birka. fıstığı kesebilirdim.

'İstesen de bana sahip olamazsın ki?' demiştim ona sırıtarak. Yüce astım krizine girmemek içinse temiz havanın kollarına koşacaktım. Parfüm şişelerimi çantama tıkıştırdım, çantamı sırtıma astım. Lloyd'a dil çıkararak çıkışa doğru gitmeye başladım. Tam zil çaldığı sıradaysa koşmaya başlamış ve sınıflardan çıkan insanları itip düşürerek ya da tabloları çekip devirerek kaos yaratmıştım. Bunu yapmayı seviyordum. Koşarken kahkaha atarak bahçeye attım kendimi ve doğruca göle doğru gittim. Göle kendimi atmamam için hiçbir neden yoktu. Kimseyi umursamıyordum ve göldeki yaratıklar da benim açımdan bir sorun teşkil etmiyorlardı.