Sarhoş

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Sevgilim nerede ? Gerçekten alkışlanacak bir soruydu. Büyük ihtimal ortak salonda veya yatakhanedeydi, beni de öyle sanıyordu. Hem içmek için illa yalnız mı olmak gerekiyordu. Belki ben zevkten içmiştim. Tamam, zevkten içmemiştim ama acıdan da değildi. Sadece sarhoş olmak istemiştim. İşte aynen böyle. Ayakta duramamak, eğlenmek, gülmek falan... Ama olmamıştı. Yine başıma iş alarak bir macera çıkarmıştım kendime. Hem şu an da da aldatmış sayılmıyor muydum ben Lomadriethiel'i. Evet, sayılıyordum. O beni böyle görse zaten terk ederdi. Bizi böyle gören bir kaç köstebekse kesinlikle yetiştireceklerdi. O zaman neyin kafasını yaşıyordum. Neyi bekliyordum dudaklarımızı birleştirmemek için. ' Onun yerinde olsam seni asla yalnız bırakmazdım. ' Bunu söyleyince hafifçe gülümsedim. Daha fazla çekinmeme gerekte yoktu herhalde. Yanlış bir şey söylediğini anlayarak alnına vurdu. İlk başta kafasını göğsüme iyice gömmeye çalıştı fakat başarılı olamayınca gözlerimin içine dikti gözlerini. Nefesini nefesimde hissederken daha fazla dayanamayacağımı da hissediyordum. " Onun yerinde ol o zaman. " Derin derin baktığı gözlerimi kapadım ve derin bir nefes aldım. Bu maceranın sonunda üzülecek tek insan Lomadriethiel'di sanırım. Yutkunarak gözlerimi açtığımda donmuş bir şekilde bakıyordu gözlerime. Neler dediğimi ben bile kestiremiyordum. Artık aklımdan geçenin dudaklarımdan çıkmasına izin vermiştim. Sıkmaktan, kendimi tutmaktan yorulmuştum. Lomadriethiel beni bir kurbağaya çevirirse haklıdır. Aklıma gelen tek şeydi bu şu dakikalarda. Belki de yarın sabah psikolojim çok daha farklı bir boyuta geçecekti. Üzülecektim ya da bilmiyorum... Beynim iyice allak bullak olmuştu.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Derin mavi gözlerinden kendimi çekmek sitememiştim. Siyah saç ona beklediğimden daha hoş durmuştu. Aslında bu halinin daha iyi olduğunu bile söyleyebilirdim; ama ben Brendan'ın o çocuksu halinide çok seviyordum. Sarı kıvırcık saçları, gülünce belirginleşen gamzeleri... Bana bir bebeği hatırlatıyordu. Mavi gözlerinde kaybolmamak, gamzelerinin yüzünde bıraktığı ufak izi incelememek imkansızdı. Aslında daha önce birçok defa incelemiştim onu; ama hiç bu akdar yakınlaşmamıştım. Yakından dahada iyiydi. Bu düşünceleri kafamdan itmem gerkiyordu. O sonuçta sevgilisi olan biriydi ve biri bizi böyle görse neler olurdu. Kim bilir belki sevgilisinden ayırabilirdim bile. Bunu düşününce içim burkuldu. Birinin mutluluğuna böyle engel olmak hoş bir şey değildi. Bir an bunları geçirirken kafamdan Branden'ın sesini duydum. Bana sevgilisi olmamla ilgili bir şeyler söyledi. Bu fikir hoşuma gitmişti. Kafamdaki her şeyi atıp çocukça bir sırıtışla ona baktım. Gözleri sımsıkı kapalıydı. Bu hali poaniklememi sağlamıştı. Gözlerini yeniden açtığındaysa bütün panik belirtilerim yok oluyor gibiydi. Yeniden çocuksu bir hal almıştım. Gülerek ' Sanırım bu halde farklı bir şey gibi.. Immm.. Şey.. Sevgili gibi duruyoruz yani. Öyle işte. ' diyiverdim. Daha sonra ne yaptığımın farkına varıcaksam bunu umursamamalıydım; ya da daha fazla batmalıydım ki toparlayamayayım. Bu yüzden ellerimle onu göğsüne bastırdım. Gözlerinin içine bakarken gamzesi çıkmış yanağına uzandım. Dudaklarımda yanağına ufak bir öpücük kondurdum. Bir an geri çekildim; ama sonra umursamadan dudağının ucuna bir öpücük daha kondurdum. Bunları hatırlamazsam en azından ona bir hatıra bırakmış olabilirdim.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Sevgili gibi durmamız, emin olmalısınız ki hiç umursadığım bir şey değildi şuan. Yani kötü olarak. Bu halimiz oldukça hoşuma gidiyor hatta bu gecenin bitmesini hiç istemiyordum. İkimizde bu kadar rahat bu kadar geniş davranabiliyorken ne gerek vardı tekrardan taş binanın içine girip sıkıcı derslere katılmaya. Hiç lüzum yok diye düşünürken ben, kucağımda yatan afet tekrar hareketleniyordu. Ellerini tekrardan göğsüme bastırıp sıcak dudaklarıyla yanağıma uzanmıştı. Bir saniye bile göz göze gelemeden dudaklarımın kenarına bıraktığı öpücük, artık hiç bir şeyin engel olarak kalmayacağını gösteriyordu. Şu an ikimiz de birbirimize böylesine yakınken ve birbirimizi böyle arzuluyorken, zaten ben Lomadriethiel'i zihinsel olarak aldatmışken ne gerek vardı durmaya. Yavaşça arkama yaslandım. Tekrar yerle birleştiğimizde onu bir kolumu üstüne bıraktım. Masum masum suratıma bakarken boşta kalan elimle yanağını okşuyordum. " İnan, kimse umurumda değil. " dedim yavaşça. Öyle etkilenmiştim ya da sarhoş olmuştum. Ama çok güzeldi karşımdaki. Yapılabilecek hiç bir şey yoktu artık ilişkimi kurtarmak adına. Sıcak dudaklarına değdiğinde dudaklarım, tekila tadını alabiliyordum rahatlıkla. Umarım olanları yarın hatırlardı. Çünkü ben ne kadar sarhoş olsamda unutmayacaktım. Boşta kalan elim, rahat durmamış boynundan aşağıya doğru yol almıştı. Bir an göğsünün üzerinde serbest bırakınca elimi, kalbinin daha hızlı çarpmaya başladığını hissederek öpüşürken gülmüştüm bu haline. Elimi, göğsünün üzerinden kaldırıp kolumu, beline sıkıca doladım. Rüyada gibiydim. Yaptığımdan utanmıyordum, utanamıyordum. Aptal cesareti vardı bir kere üstümde. Hayatımın en güzel dakikalarını geçiriyordum şuan da Irma ile. Hayatımın en şehvetli anlarını yaşatıyordu belki de bu masum, çekici ifadesiyle.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Bana kimseyi umursamadığını söylediğinde çocuksu ifaden dahada artmıştı. Bu hali şu anda benim diyebileceğim haliydi. Daha önce gördüğüm o temkinli Ravenclaw çocuğuna hiç benzemiyordu. Belki ben bu halini sevmiştim onun. Aslında bundan hiç şüpem yoktu. Gözlerimi kapatıp dudaklarımı serbest bıraktım. Böylece dudaklarıma istediği gibi erişebiliyordu. Risk alıyordum belki; belki de yarın bunların hiç birini hatırlamayacaktım. Bu umrumda olmadan kendimi ona bastırdım. Kolunu belime sıkıca dolayıp beni kendine çektiğinde bir kez daha eteğim açıldı. Tek elimle yavaşça eteğimi çekiştirdim; ama bu pek işe yaramamıştı. Bunu umursamadan ellerimi onun boynuna dolamaya karar verdim. Boyuna doladığım ellerimle kendimi biraz daha yukarı çektim. Gözlerimi açıp bir an geriledim. Başımı geriye atıp gülümsedim ve kravatımı çıkartarak onun boynuna astım. Gerileyip ayağa kalkmaya çalıştım. Gülerek onun üstünden atladım. Bir yandan saçımı geriye atıp topluyordum, siğer yandan tek elimle gömleğimin düğmelerini açıyordum. Hepsi bittiğinde tek hamlede gömleğimi çıkarttım. Umursamadan gülerek kendimi göle doğru bırkatım. Göle düştükten sonra hemen geri çıktım. Islanmış saçlarla beraber gülüsmedim ve ' Su güzelmiş. Baak.. ' dedim. Yüzmeye çalışmama rağmen sarhoş olduğumdan suda debelenmekten başka bir şey yapmıyordum. Gölün biraz daha derin yerlerine gitsem boğulabilirdimde. Bunu bildiğimden gölün kenarında kendimce debelenmekten ileri gitmiyordum. Bu hallerime aynı anda güldüğümden o an benim kadar çocuk biri yoktu burada.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Boynuma doladığı kollarıyla tamamen bir bütün olmuştuk şimdi. Elim açılan eteğinden bacağına doğru giderken birden bire gerileyip durmuştu. Boynundaki kravatı çıkarıp boynuma atarak üzerimden atlayıp göle yaklaştı. O, gömleğinin kalan düğmelerini açarken ne yaptığına anlam verememiştim. Şaşkınca bakıyordum gözlerine. Hatta gözlerine bakamıyordum bile. Gömleğini çıkarıp fırlattı ve göle atıverdi kendini. Olduğum yerde donakalmış ona bakıyordum. ' Su güzelmiş. Baak.. ' Gölden çıkmıştı. Eteği iyice üstüne yapışmıştı. Zaten çoktan çıkarmış olduğu gömleği yerine üzerinde sadece sütyeni vardı. Kafamı kaşıyarak olduğum yerden doğruldum. Boynuma astığı kravatı çıkararak kendi cübbemi ve kravatımı da çıkardım. Aynı onun yaptığı gibi gömleğimin düğmelerini açıyordum. Gömleğimi olduğum yerde bırakıp ayağa kalkınca ayakkabılarımı ve çoraplarımı da çıkarmıştım. Bu soğuk hava da karşımdaki çocuğa uymak gerçekten delilikti. Gölün kıyısında debelenen Irma'nın yanına yaklaştım ve bende göle atladım. Aslında yapmamamız gereken bir hareketti bu. Ama onu gölden çıkartabilmek için başka bir seçeneğim yoktu. Şimdi ben de tamamen sırılsıklam olmuştum. Bir kaç saniye suda benimle oynamasına müsade ettikten sonra onu yavaşça sudan çıkarmıştım. Sarhoşluğum neredeyse geçmişti. O da ayakta durabiliyordu, belki de soğuk suyun etkisiydi. Karşımda tirtir titreyen kıza cübbemi sardım ve ben de sarıldım. " Ne gerek vardı buna ? " Bir yandan da gülüyordum. Çünkü, ben de ona uyarak atıvermiştim kendimi göle. İyice sokulmuştu bana, ısınmak için. Çenesinden tutarak hafifçe başını kaldırdım ve gözlerime bakmasını sağladım. Suçluluk duygusunu göremiyordum. Oldukça eğlenmişti. Hala da eğleniyordu. Kafasını iyice kaldırıp yıldızlara bakınca, boynuna ufak öpücükler kondurup daha sıkı sarıldım. " Gitmek istiyor musun ? " dedim tekrar doğrularak gözlerine baktığımda. Daha fazla üşümesini istemezdim. Öyle değil mi ?

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Gölde çırpınarak yüzmeye çalışırken bir elin beni sardığını hissettim. Gülerek arkama döndüğümde gömleğini ve cübbesini çıkartıp peşimden atlamış olan Branden'ı gördüm. Beni tutan ellerinden kurtulmaya çalışmadan ona elimle su fırlattım. Soğuk suyun etkisiyle kendime gelmeye başlamıştım; ama hala başım dönüyordu. Neler olduğu hakkında hala bedenime söz sahibi değildim. Beni gölden çıkardığında daha fazla üşüyerek titremeye başlamıştım. Gözlerimi kapatarak Branden'a yaklaştım. Bir süre öyle durduktan sonra Branden'ın sesiyle kendime geldim. Onun aksine ben eğlenmiştim. İçkinin etkisiyle bu durum bana çok komik geliyordu. Bana içeri girmek isteyip istemediğimi sorduğunda başımı salladım. Ellerimi iki yana açarak ' İçerde büyük cadı bizi yakalar. Sonra ceza verir. Gitmeyelim, ben sıkıldım ordan. ' diyerek kendimi ileri attım. Biraz sallandıktan sonra ağacın kenarına düşerek oturdum. Hala titriyordum; ama cübbe biraz daha işe yaramıştı. Gözlerimi yıldızlara doğru kaldırıp en parlağını gösterdim ' Baaak... O benim yıldızım. ' diyerek güldüm. Branden yanıma oturmuştu. Başımı onun boş göğsüne koydum. Böylece cübbe ikimizi birden sarmıştı. Göz kapaklarım bana ihanet ederek kapanmaya çalışıyorlardı. Bir süre buna dayandım; ama daha fazla gücüm yoktu. Branden'ın sıcacık göğsünde uyuyakaldım.