|  Konu: Geri: Hogwarts'ta Hoş Notalar (herkese açık) Cuma Ağus. 14, 2009 10:54 pm | |
| ''Bring me to life!''
İçimden "evet" dedim ve Olivia'ya alkışlarımla destek verdim. Alkışlayan bir tek benken kalabalıkta birden çığlıklara ve alkışlara katıldı. Olivia yüzüne güzel bir gülümseme yerleştirdi. Bu alkış ve çığlıklar onun moralini düzeltmiş hatta onu coşturmuştu. Şarkıya büyük bir şevkle başladı. Benimle birlikte şarkıyı bilenler sözlere eşlik ediyor, bilmeyenlar dinliyor ve tadını çıkarıyordu. Herkes tam havasına girmişti. Hogwarts'da olduğunu unutan ve gerçekten bir konserdeymiş gibi hisseden büyyücülerin coşkusu gözlerinden okunuyordu. Şarkıyı seven sevmeyen ya da bilen bilmeyen herkes coşmuştu ve eğlencenin dorukları geliyordu. Gençler sınırları zorluyordu. Profesör ya da okul hiçbiri kimsenin aklına gelmiyordu. Kulaklarda müzik dillerde şarkı vardı. Birden kesilen şarkıyla tüm herkesin gözleri Olivia'ya dönmüştü. Gözlerde bir tutam hayel kırıklığı bol şaşkınlık azıcık sinir vardı. Bella şaşırmış bir şekilde Olivia'ya döndü. Tam coşmuşken sözler kesilmişti. Bu çok sinir bozucuydu. Olivia fazla sürmeden duruma el attı ve tatlı bir biçimde açıkladı.
''Çok üzgünüm ama birinin bana eşlik etmesi gerekiyor, kim ister? Sesine güvenen var mı?''
Tüm sorun buydu... Bazıları gülerken hallerine bazıları ise rahatlamıştı. Müzik ve eğlence son hızla devam edecekti. Ben sesime güveniyordum ama o sırada utangaçlığım araya girdi. Biraz düşündüm ve bu utancı kırmak için yapmaya değer diye düşündüm. Şiddetlenen rüzgâr şarkıya daha çok çılgınlık katacaktı. Vakit kaybetmeden eğlence de büyük kopukluk olmadan sözlere girişti.
"-Sanırım ben eşlik edebilirim, Olivia? Tabii sakıncası yoksa?" |
|
| | Konu: Geri: Hogwarts'ta Hoş Notalar (herkese açık) Cuma Ağus. 14, 2009 11:05 pm | |
| Bella'nın birden bire heyecanlandığını farkeden Olivia, yüzünü ona döndürdü. Onda bir şeyler vardı ve bu açığa çıkmalıydı. Titreyen sesi işe konuşmaya başlayan Bella, Olivia'nın taktirini kazanmıştı. Bir insanda cesaret en önemli ihtiyaçtı, bu Olivia'da yoktu ama başkalarında oluşu onu mutlu ediyordu. Sonuçta Bella onun için sadec bir başkası değildi, canı ciğeriydi.
"Sanırım ben eşlik edebilirim, Olivia? Tabii sakıncası yoksa?"
Bu durumda ne sakınca olabilirdi ki? Hiç bir sakıncası yoktu. Olivia gülümseyerek Bella'ya döndü ve konuşmaya başladı.
'' Elbette yok, şimdi.... Bir kişi bulunduğuna göre devam edebiliriz değil mi? ''
Şarkı tüm hızı ile devam etmeye başladı. Herkes çılgınca hareketler yaparak bir konser alanına çevirmişti avluyu. Hogwarts böylesini daha önce görmemişti. Onları seven sevmeyen oradaydı ve onları dinliyordu. Olivia oldukça kendinden emin bir sesle şarkı söylüyordu. İlk defa sesinin güzel olduğunu düşünmeye başladı. Alexis'i arayan gözleri boş bir umutla herkesi süzdü. Ama o ortalarda yoktu. Tristan'da görünmüyordu. Belkide birazdan geleceklerdi. Bella'ya bakarak gülümsedi ve gözünü gitarının tellerine iliştirdi. Oldukça dikkatli çalıyordu, tek bir notada bile yanlışlık yoktu ama içinden bir ses bu kadar mutluluğun kötü bir şeyler getireceğini söylüyordu. Ortamdaki mutluluk birden bire kasvete dönüşebilirdi ama dönüşmedi. Profesörlerden bir tanesi bile müziği kesmelerini istememişti. Oldukça harika bir gündü...
- Spoiler:
Call my name and save me from the dark
Bid my blood to run, before I come undone
Save me from the nothing I've become
Now that I know what I'm without,
You can't just leave me
Breathe into me and make me real
Bring me to life
Bring me to life
Frozen inside without your touch,
Without your love, darling
Only you are the life among the dead
All this time I can't believe I couldn't see
Kept in the dark, but you were there in front of me
I've been sleeping a thousand years it seems
Got to open my eyes to everything
Without a thought, without a voice, without a soul
Don't let me die here
There must be something more
Bring me to life
I've been living a lie
There's nothing inside
Bring me to life
|
|
| | Konu: Geri: Hogwarts'ta Hoş Notalar (herkese açık) C.tesi Ağus. 15, 2009 10:57 pm | |
| ''Elbette yok, şimdi.... Bir kişi bulunduğuna göre devam edebiliriz değil mi?''
Bu sözlerin üzerine içimdeki garip rahatlama hissiyle şarkıyı tüm hızıyla söylüyorduk. İkimizde şarkının içerisinden kaybolmuş gibi içten ve büyük bir zevkle söylüyorduk. Üç süpürgede ki ağlaşmadan sonra Olivia'yı ilk kez görüyordum ve çok mutluydu. Şarkı devam ederken sesimin farkına varmaya başlamıştım. Gerçekten çok güzeldi. Olivia ile birlikte binalarımıza konulan 'Sıkıcı, kitap kurdu ve bilhassa inek' damgasını yıkmıştık. Hem toplanmaya hâlâ devam eden kalabalığı hem de kendimizi coşturmuştuk. Yui çabuk gelişen olayların etkisinde gibi görünüyordu ama bir taraftanda şarkıya eşlik ediyordu. Herkesin yüz ifadesini inceliyor ve keyif alıp almadıklarına bakıyordum. En azından her yüzde duran tebessüm beni çok mutlu etmişti. Şerkıyı söylerken kendimden geçmiştim adeta. Daha önce fazla şarkı söylemezdim özelliklede topluluğa... Ama bu deneyimimden sonra şarkı söylemekten kaçınmazdım herhalde. |
|
