İlk cümlesini söylediğinde Este'nin yüz ifadesi değişmiti. Hüzüne boğulmuştu bir anda. Alexis yanlış anlaşılmaktan koktuğu için gerçek duygularını bir anda söylemişti. Onun üzülmesini görmek,kalbindeki sancıyı daha da beter ederdi. Ağzın kulaklara vardığı bir gülüşle tekrar söylediğinde kelimeleri dikkatli seçmişti bu efer. Şu andaki hissettiği mutluluk ne kelimelerin arkasına sığınırdı, ne de anlatılırdı. Ancak yaşayarak tadına varılan bu dyuygunun aşk olduğunu herkes bilirdi aslında. Sıcak bakışlar,gözlerin içindeki derinlik. Kendinden bir sınıf küçük olsa da bunu sorun etmeyeceği açıkça görünebiliyordu. Bu durumda Este ne düşünüyor onu bilmek istiyordu.
Sessizliğin içine sığınmış duygular gözlerle ortaya çıkıyordu. Bakışlar, ellerin sıcaklığı ve sadece ikisinin olduğu bir yeri hayal etme gibi. Aşk en güzel duyguydu bu yönden. Bazıları acı veriyordu ama Alexis şu an mutluluğu yakalamışken onu elinden kaçırmayı asla istemezdi. Gözlerindeki ışıltıyı tekrar Ortak Salon'a döndüğünde arkadaşlarından saklamak güç olsa da biraz gizli tutmalıydı belki de.
Konuşmalı mıydı? Yoksa konuşmayıp sessizliği,huzuru ve aşkı hissetmeliler miydi daha fazla? Karar veremediğine ilk defa kızmıyordu. Genelde her zaman kızardı. “ Elini tuttum ama senin için bir sorun olmaz değilmi ? Güzel bayan. “ Utangaç bakışlarla gözlerini ona doğru çevirdi. Güzel bayan kelimesi onu fazlasıyla memnun ettiği bir gerçekti. Onun yanındayken çok mutlu olduğu bir gerçekti. Tüm içtenlikle ve sevecen bir sesle; "Hayır sorun olmaz. " dedi. Cümlenin devamını getirebilirdi ama heyecandan konuşamıyordu. Kalbi yerinden çıkacakmış gibi çarpıyor içi içine sığmıyordu. İçindeki tutkulu bir ateş vardı ve bu ateşin neden olduğu belli oluyordu aslında. Konuşmak istiyordu ama saçmalayacağını zannedip sırtını yasladı banka. Este'nin sımsıcak ellerini bırakmadı. Sonsuza kadar tutabilirdi o elleri...
Anasayfa 
