Kaçak Eğlence

Gezgin

Muhteşem gecenin yapay ışıklarında aydınlanan caddeden içeriye gülerek girmişti. Aaron ve Neithan kapıyı açtıklarında Hogsmeade'deki diğer dükkanlar gibi kapıda ufak bir zil çaldı. Neithan içerinin kalabalık olduğunu görünce şaşırmıştı. Gecenin soğuğu şimdi dükkanın sıcaklığına bırakmıştı. Etrafta konuşan bir sürü insan vardı. Yarısının muggle olduğu belliydi. İçeride büyücülerinde olması Neithan'nın hoşuna pek gitmemişti. Ama bir muggle gibi davranarak bu durumdan kurtula bilirlerdi. Gülümseyerek Aaron'a döndü.
-Dostum gerçekten evden izin aldığın iyi oldu. Haftaya olan sınavdan önce iyice bir moral depolayalım.
Neithan bu cümlesinden sonra ufak bir göz kırpmış oldu Aaron'a. Aaron sanki durumu anlamış gibi gülümsedi. Neithan ve Aaron ileride duran boş masaya doğru ilerlemeye başladı. Etraftakiler hiç bir şey anlamamış gibiydi. Onları aldırmıyorlardı bile. Neithan buna sevinmişti. Biraz eğlenmek için buraya gelmişlerdi. Kimseninde bunu bozmasını istemiyordu. Siyah konverslerine baktı. Ardından parıldayan zemine.. Parıltısı adeta göz kamaştırıcıydı. Sonra kendisinin nasıl giyindiğini görünce yüzünde hafif bir tebbessüm oluşmuştu. Bu aydınlık yerde siyah bir leke gibi hareket ediyordu. Ama hiç dikkat bile çekmiyordu. Aaron ve Neithan masaya oturdu. Garson'nun gelmesini beklemeye başladı. Etraf aydınlık ve fazla süslüydü. Sanki yeni açılmış gibiydi. Komik diye iç geçirdi. Sonra etraftaki kişileri incelemeye başladı. Etraftaki herkes kendi önündeki şeylerle ilgileniyor yanındaki arkadaşları ile konuşuyor gibiydi. Neithan'nın içindeki endişe biraz hafiflemişti. Ardından Garson onlara doğru yaklaşmıştı. Neithan menüye bile bakmak istememişti. Garson bir erkekti. Saçları kısa kesilmiş uzun boylu ve cılız birisiydi. Büyücü olduğu kesin diye iç geçirdi. Ardından garip bir ses tonuyla konuşmaya başladı.
-Ne alırdınız?
-Ben bir orta boy pizza istiyorum. Peyniri biraz fazla olursa sevinirim. Yanında içecek olarak sıcak çikolata alabilirim. Sen ne alıcaksın Aaron?
Neithan bir anlık içinde nasıl konuştuğunu düşünce kendisine gülmek istedi. Tam bir muggle gibi konuşmuştu. Bu işi becermiş gibiydi. Ardından pizza lafını söylerken karnının nasıl ses çıkardığını hissetti. Umarım biri duymamıştır diye iç geçirdi. Aaron'a bakıyordu. Hala ne yiyeceğine karar verememiş gibiydi..

Gezgin

Dışarıdaki mükemmel ışıklandırmadan bir an için ayrıldığı için üzülen Marcus zil sesiyle açılan kapının ardından girip, kapının çarpmasıyla kendine geldi. Çünkü dışarıdaki ışıklandırmaların bir kopyası olan bu pastane de aynı ışıklandırmayı uygulamış gibi görünüyordu. Tek benzerlik bu değildi tabiî ki. Dışarıda olan kalabalık da pastane gibi yerlere yönelmiş açlıklarnı bastırmak için oturuyorlardı. Ayakta durarak insanlara göz gezdiren Marcus birkaç büyücü olduğunu görünce başını öne eğdi. Ama bir muggle gibi davranmaya çalışan Neithan’ın cevabına da hızla cevap verdi.

-Dostum gerçekten evden izin aldığın iyi oldu. Haftaya olan sınavdan önce iyice bir moral depolayalım.

-Evet gece yarısı dışarı çıkabilecek kadar şanslı oldu0ğumuz için ailemizle gurur duymalıyız

Dedi. Ve Neithan’ın hafifçe göz kırpmasına karşılık vererek yüzüne hafif bir tebessüm yerleştirmeyi başardı. Büyücü olan kişiler’de önüne dönmüştü o sırada. Çünkü Marcus ve Neithan rol icabı da olsa bağırarak söylemiş olduğu cümleyi duymuş olması gerekirdi.Marcus daha sonra pastahaneye göz gezdirmeye başladı. İçerisi dışarısı kadar soğuk değil asine hoş bir sıcaklığı vardı. Marcus pastanenin bu özelliğini sevmişti. Ayrıca silinmiş zeminin göz kamaştırıcı parlaklığı güzel yiyecekleri ve insanın içini ısıtan sıcak çikolata olması da onu sevindirirken. Bir an için buraya ne için geldiklerini hatırladı. Ve elini kaldırıp tam garsonu çağıracakken. Garson bir çağırma büyüsü yapılmış gibi üzerlerine gelmeye başladı. Kısa boylu cılız bir adam olan garson Neithan’a dönerek bilindik soruyu sordu. Ve Neithan hızla cevap verdi.
-Ben bir orta boy pizza istiyorum. Peyniri biraz fazla olursa sevinirim. Yanında içecek olarak sıcak çikolata alabilirim. Sen ne alacaksın Aaron?

-Erm yani şey bir çilekli pasta ve sıcak çikolata istiyorum. Çilekli pastada biraz fazla krema olursa sevinirim.

Dedi Neithan’ın yaptıklarının yarını kopya etmiş ve bunun sonucunda garsonun garip bakışına maruz kalmıştı. Gerçekten de garip bir durumdu bu. Çünkü gece yarısı 14 yaşında iki çocuğun dışarıda bulunması ve birbirinden kopya edilmiş iki söz insanı kesinlikle şaşırtırdı. Ve o anda Marcus’un aklında şimşekler çaktı. Eli tabaklarla dolu olan garsona bakmamaya çalışarak Neithan’ın kulağına doğru fısıldadı.
“Dostum yanında muggle parası varmı?

Gezgin

Neithan ona bakraken içinden bir şey sanki tehlike sezmiş gibi kırpırdanıp duruyordu. Bu garip durum karşısında Neithan tedirgin olmuştu ama o bunu belli etmemişti. Ardından Aaron kapının önündeki ses tonuyla konuşmaya başladı.
-Erm yani şey bir çilekli pasta ve sıcak çikolata istiyorum. Çilekli pastada biraz fazla krema olursa sevinirim.
Neithan garsonun şaşırdığının farkındaydı. Ama onların Hogwarts'tan iki küçük çocuk olduğunu değilde evden izinle gelmiş iki muggle olduğunu bilmesi Neithan'nın hoşuna gitmişti. Aaron ise Neithan'nın konuşmasının bir benzerini yaptığı için biraz şaşkın gibi gözüküyordu. Garson bir süre eline bir şey not aldıktan sonra hızla onlara ' peki ' anlamında başını salladı ve oradan ayrıldı. Neithan dükkanın yapay ışıklarına bakıyordu. Hepsi ışıl ışıl parlarken buranın dışarıdaki caddeden farkı olmadığını düşündü. Orada olan açık büfe gibiymiş gibiydi. Aaron'a baktı. Sanki bir şey onun aklına şimşek gibi hızla bir şey vurmuş gibiydi. Ardından ancak Neithan'nın duyacağı bir ses tonuyla konuşmaya başladı.
-Dostum yanında muggle parası varmı?
-Evet. Şu anda muggle bankası gibiyim.
Neithan'nın bu sözü karşısında rahatlayan Aaron bu söz karşısında da gülmeye başladı. Neithan'nın cebinden birinde bir muggle icadı olan cüzdan diğerinde ise asası vardı. Cüzdan'nın içinde para dolu olması onların tehlikelere karşı dikkatli olmalarını söyleyen birer uyarı gibiydi. Etrafta herkes konuşuyor ve önündeki yiyecekleri içecekleri bitirmeye çalışıyorlardı. Bir büyücü pastahanesi olduğundan habersiz burada yaşayıp karınlarını doyuruyorlar ve ısınıyorlardı. Birden sessizlik çökmüştü masalarına. Neithan bundan kurtulmak istercesine Aaron'a baktı. Hafif bir fısıltı halinde konuşmak istedi.
-Planımız tıkır tıkır işliyor dostum. Burası harika. Oranın kasvetinden kurtulmamız gerçekten süper bir şeymiş.
Neithan'nın yüzünde ufak bir tebessüm oluşmuştu. Ama hala Hogwarts'a gideceklerinde neler olacağını merak ediyordu. Bir anda Caprice düşüncelerinin içine bir bıçak gibi girdi. Ondan kurtulmak istercesine önemsiz bir savaş verdi. Sonra onu düşüncelerinden attı. Şu anda sadece eğlenmek ve kafa dağıtmak istiyordu.

Gezgin

Garsonun gitmesinin ardından kendini tutamayan Marcus bir kahkaha tufanına yakalanmıştı. Ve bunu zorlukla önleyerek pastasının gelmesini beklemey başladı. Ama o anda aklında yine garip garip fikirler dolanmaya başlamıştı. Bu kadar yiyeceğin parasını kim verecekti.? Elini cebine atan Marcus cebinde 2 galleon bularak umutsuzca başını eğdi. Ve rahatlamasını sağlayacak soruyu endişeli bir şekilde Neithan’a bakarak sordu.
Dostum yanında muggle parası varmı?
-Evet. Şu anda muggle bankası gibiyim
Marcus bu lafı duyar duymaz sanki içindeki tüm kötü düşünceler alınmış gibi oldu. Rahatlamıştı. Ve bunun rahatlığıyla etrafa göz gezdirmeye başladı. Bu muggleların şeyleri gerçekten ilginç diye düşünmeye başlamıştı Marcus. Çünkü bir tane çocukelinde değişik bir aletle oyun oynuyor ve eğleniyor gibi görünüyordu. Tam o anda hafif bir sesle midesi guruldayan Marcus pastasının geldiğini görünce sevindi. Ve tabağındaki çatalı hızla alarak pastayı yemeye başladı. Gerçekten lezzetli bir pastaydı. İştahla pastayı yerken sıcak çikolata adındaki içecekde gelmişti. Marcus Hogwarts’ta hem kaymakbirası ve balkabağı suyu gibi şeyler içtiğinden bu içeceği pek fazla bilmiyordu. Ama onun da kaymakbirası gibi sıcak olduğunu anlayan Marcus bitmiş psata tabağına çatalını büyük bir sesle düşürdükten sonra sıcak çikolatasını yudumlamaya başladı. Gerçekten bu da güzel bir tattı. Ve açlık duygusu da artık bitmişti. Bu cesur ikili bir şey yerken konuşmadığı için bir süre sessizliği Neithan bozdu.
Planımız tıkır tıkır işliyor dostum. Burası harika. Oranın kasvetinden kurtulmamız gerçekten süper bir şeymiş
-Kesinlikle Neithan iyi oldu ama biri yataklarımızı kontrol ederse gerçekten fena yakalanacağız.
Dedi ama içinden buradan ayrılmak istemediğini söyleyen bir ses geliyordu. Yakalansalar bile artık umurunda olmazdı tek sorunu yarın yine başlayacak olan derslerdi. Ve burada biraz daha fazla kalırlarsa hiç uyuyamayacak ve sabah uyanamayacaklardı. Marcus bu yüzden tebessümünü yarıda kesip arkadaşı Neithan’a döndü.
“Dostum eğer biraz daha fazla durursak neredeyse sabah olacak en azından 1-2 saat uyuyalım”dedi ama içinden ne uyumak ne de Hogwarts’a dönmek istiyordu.

Gezgin

Etrafta oluşan hafif bir koku burunlarına o kadar güzel gelmişti ki. Kaynağının ne olduğunu görmek için can atıyordu. Bir an gözleri dışarıya doğru kaydı. Etrafta gezinen serseri tipleri gördü. Ardından sokaktan geçen o spor ve modifiye edilmiş arabalara baktı. Büyük bir gürültü bulutu yayarak etrafta dolaşıyorlardı. İnanılmaz bir motor sesleri vardı. Neithan onlara hayranlıkla bakarken Aaron bir şeyler fısıldadı.
-Dostum eğer biraz daha fazla durursak neredeyse sabah olacak en azından 1-2 saat uyuyalım
-Dostum amcamların evinde kalırız bir süre sonra sabah yola çıkıp yataklarımıza geri döneriz. Hiç gitmemiş gibi.
Neithan bunları söylerken kafası Hogwarts'ta değildi. Dışarı muhteşem güzellikleriyle gezinen spor arabalardaydı. sonra o muhteşem koku etrafı bir daha sardı. Ama bu sefer kaynağını göre biliyordu. Siparişleri geliyordu. Neithan2nın karnı guruldamaya başladı. Sanki durumun farkındaymış gibi bayram ediyordu. Neithan garsona bakarken yüzünde en ufak bir şüphe ve kuşku olmadığını görünce rahatladı. Garson cılız elleriyle ağır tepsiyi onlara doğru getiriyordu. Neithan bir anda bu haliyle onu nasıl taşıdığını düşündü. Gülmemek için kendini zor tutuyordu. Garip bir şekle girmiş gibi onların siparişlerini getiriyordu. Neithan ve Aaron birbirlerine bakıp kıskıs sırıtıyorlardı. Ama kahkaha atmamak için kendilerini zor tutuyorlardı. Adam orta boy pizzayı ve bir sıcak çikolatayı Neithan'nın önüne koydu. Çilekli ve bol kremalı pastayla diğer sıcak çikolatayı Aaron'nun önüne koydu. Sonra yine o garip ses tonuyla konuşmaya başladı.
-Başka bir isteğiniz var mıydı?
-Teşekkür ederiz.
Garson yine o garip yüz ifadesi ile oradan ayrılırken Neithan ve Aaron kıs kıs gülmeye başlamışlardı. Neredeyse masadaki sıcak çikolataları döküyorlardı. Ama aldırmadı. Sonra önündeki yemeğine döndü. Muhteşem kokuyordu. Dumanları bol peynirli pizzanın üstünde tütüyordu. İçinde biber ve domates parçaları ile bazı muggle yiyecekleride vardı. Sallam,,sosis,, Neithan bir bıçak ve bir çatal yardımıyla bir dilim kesti hafifçe ıssırdı. Aaronda bol kremalı çilekli pastasından yiyordu. Sıcak çikolatasından bir yudum aldı. Neithan'da bunu gördükten sonra kendi sıcak çikolatasından içmeye başladı. Sıcak ve muhteşem tadıyla Neithan'nın damağını bayram havasına sokmaya yetmişti. Sıcak olması genzini biraz yanmasına neden oluyordu. ama Neithan onu aldırmadı. Yemeğine devam etti.

Gezgin

Dışarıdan gelen motor seslerine alışık olmayan Marcus gelen gürültülü bir ses sonrası hızla irkilmiş ve yanında biri olmamasına şükretmişti.Çünkü ilk defa bu kadar uzun bir irkilme yaşamıştı. Peki bu kadar ses neyden geliyor diye merak etti Marcus. Cevabı dışarıdaydı. Işıklarla donatılmış sokakta mükemmel bir şekilde dikkat çeken spor arabalar dışarıda hızlı bir şekilde gidiyordu. Marcus’ta dışarıya bakarak onları izlemeye başladı. Süpürgeden sonra bunu kullanabiliim diye içinden geçirdi. Ama o anda kolunda bulunan saatten ciyaklar gibi bir ses çıktı. Ve Marcus’ta bu sesi kapatırken gece yarısını geçtiklerini fark edip Neithan’a döndü.Ve içinden geçen cümleleri Neithan’ı bekletmeden söyledi.

-Dostum eğer biraz daha fazla durursak neredeyse sabah olacak en azından 1-2 saat uyuyalım
-Dostum amcamların evinde kalırız bir süre sonra sabah yola çıkıp yataklarımıza geri döneriz. Hiç gitmemiş gibi.

Neithan’ın mantıklı fikri Marcus’un kafasına yatmıştı. Tabi bu başka bir anlama daha geliyordu. Eğlenmek istediği Londra’da daha fazla kalacak yani vakit geçireceklerdi. İçerisini sıcaklığına alışan Marcus üstünde olan kalın montu çıkarıp tekrardan masaya oturdu. Bu sırada nefis bir koku burnunu dolduruyordu. Bu koku da Neithan’a gelen pizzadandı tabiî ki. Biraz önce karnını pasta ile doldurmuş olan Marcus Neithan pzzasını yerken hala bitiremediği sıcak çikolatasının geri kalanını içmeye başladı. Boğazında değişik bir tür his verse de Marcus bu sıcak içeceği sevmişti. Ama aklı hala karşıda duran diskolardaydı. Mükemmel bir yer olduğunu düşündüğüO sırada yine garsonun garip ses tonu duyuldu. Önlerinde duran boş tabaklara gariop bir şekilde bakıyor ve Neithan’ın cevap vermesini bekliyordu. Neithan’ın cevabından sonra giden garsonun ardından gülen Marcus ve Neithan tekrardan etrafı incelemeye başlamıştı. Marcus biraz aksiyon istiyordu aslında. Burada karınlarını da doyurduktan sonra dışarı çıkma fikri aklına yatmıştı. Bunu Neithan’a söylemek istiyordu. Ama o hala yemeğini bitirmemişti. Ama bunun için fazla vakitleri yoktu. Çatalıyla tekrar oynamaya b aşlayan Marcus Neithan’a dönerek aklından geçeni söyledi.

“Dostum dışarıda küçük çaplı bir araştırmaya ne dersin. Ondan sonra amcanın evine döner ve dinleniriz. Nasılsa zamanımız kısıtlı” dedi ve göz kırparak onun cevabını vermesini bekledi.

Gezgin

Etraf karanlık olmasına rağmen dışarıdaki cadde ışıl şışıl yapay ışıklarla parlıyordu. Bende yemeğimi bitirmiştim. Karnımı doyurmuştum. Tıka basa hemde. Midem şimdi uyuyan bir aslan gibi sessiz ve huzurluydu. Benim kafamda ise karşımda duran ıssız ve kasveti Hogwarts'taki kadar olmayan gecede ne yapmalıyız diye düşünüyordum. Gezsek ve biraz mugglelar hakkında yeni bilgiler öğrensek hiç bir zararı olmazdı. Aaron sanki aklımı okumuş gibi konuştu.
-Dostum dışarıda küçük çaplı bir araştırmaya ne dersin. Ondan sonra amcanın evine döner ve dinleniriz. Nasılsa zamanımız kısıtlı.
-Hmm. İyi fikir. Bende tam bunu düşünüyordum. Neyse hadi kalkalımda gezelim.
Söylediklerimi biraz fazla yüksek bir ses tonuyla söylemiştim. Çünkü pastahanedeki kişilerin söyledikleri o garip mırıltılar giderek yükseliyordu. Bir gürültü bulutu halinde pastahaneye yayılıyordu. Masadan hafifçe doğrulurken masada bıraktığım artıkları gördüm. Sorun olmazdı. Çünkü burası bir büyücü pastahanesiydi. Sadece bir asa hareketi ile kaldırılır ve temizlenirdi. Aaron gülümseyerek kalkıyordu. Onunla bu planı yaptığımız için mutluydum. O tam benim kafadandı. Bu ne şimdi. Muggle gibi düşünmeye başlamıştım. Bu hoşuma gitti. Böyle olması daha iyiydi. Çünkü etrafta hala bizi izleyen gözlerin olduğunu biliyordum. Barın sol tarafında oturan genç bayanın yanına yaklaştık. Cebimden muggle paralarının bulunduğu deri cüzdanı çıkardım.
-Borcumuz ne kadar.
Kadına yapmacık gülümsememle gülümsemiştim. Oda bana gülümseyerek baktı. Gözleri ışıldıyordu. Buranın sahiplerinin bir yakını olup olmadığını merak ettim. Ama şu anda bunun önemi yoktu. Buradan hızla çıkıp giecektik. O muhteşem karanlık tonlarıyla hüküm sürdüğü geceye karışacaktık.
-Hmm. Bir bakalım. Bir orta boy pizza iki sıcak çikolata birde çilekli pasta.. 10 sterlin.
Hemen elim deri cüzdanın içine gitti. Bir kağıt muggle parasını çıkardım. 10 sterlindi. Kadına doğru uzattım. Ardından gülümsedim. Neşeli ses tonumla konuştum.
-Buyrun. İyi günler.
-Sizede genç adam. Dikkatli olun.
Arkamı dönerken yüzümde şaşkın bir ifade vardı. Dikkatli olun derken neyi kassediyordu. Anlamış olabilir miydi? Bunları düşünürken bacaklarım kasılıp gevşiyordu. Yürüyordum. Kapıya doğru giderken Aaron'nunda benim gibi düşündüğünü gördüm. Aynı şeyi düşünüyorduk. Anlamış mıydı anlamamış mıydı? Bunları düşünürken kapıya çoktan gelmiştik. O yemeklerin ve diğer sıcak içeceklerinin kokuların birleşmesiyle oluşan o nefis kokuyu son bir kez ciğerlerime çektim. Sonra Aaron'a döndüm.
-Gidip eğlenelim dostum.

Gezgin

Kendi yiyeceğini ve içeceğini bitirmenin Marcus için tek anlamı vardı;Beklemek. Marcus bu mükemmel ışıklandırma sistemini yapan birinin bunu nasıl yaptığını düşünürken çok önceden bitirdiği yiyecekleri sonucu kendisi oturmuş ve Neithan’ın yiyeceklerinin bitmesini beklemeye başlamıştı. Bu kaçak ikili okula dönmeden küçük çaplı bir araştırma yaptıktan sonra buradan ayrılaaktı. Bu fikri veren Marcus ilk başta tehlikeli olur mu diye düşünmüş ama macera da bir tehlikedir kanısına varmıştı. U yüzden bu konuyu düşünmeden elini cebine soktu. Eğer Hogwarts’ta veya başka bir büyücü yerinde olsa para sıkıntısı hiç çekmezdi ama muggle olmadığı için muggle parası olmadığını hafızasına getirip caddeyi izlemeye koyuldu. Niye bu kadar insan var ki diye düşünüyordu şimdi? Neden? Acaba onların dünyasına bu normal mi diye düşünürken Neithan’ın yemediğini bitirdiğini gördü. Şimdi inceleme zamanıydı ve onun cesaret damarları şimdi daha çok kabarıyordu. Neithan’a hafifçe gülümsedikten sonra yavaşça ayağı kalkıp büyük bir gıcırtıyla sandalyeyi bırakan Marcus Neithan’ın arkasında yürüdü ve sarı saçlı genç bayana para öderken bakarak gülümsedi. Artık neredeyse saat gecenin 3 veya 4’üydü daha önce hiç bu kadar geçe kalmamıştı. Ama yanında çok iyi anlaştıkları bir dost olunca Marcus’ta zamanı unutmuş ve kendini eğlenceye bırakmıştı. Neithan’la kadın arasında geçen konuşmayı dinlerken bir yandan’da dışarıya bakıyor ve dışarıdaki güzelliği izliyordu.

-Borcumuz ne kadar

-Hmm. Bir bakalım. Bir orta boy pizza iki sıcak çikolata birde çilekli pasta.. 10 sterlin.

-Buyrun. İyi günler.
-Sizede genç adam. Dikkatli olun.

Neithan’ın cebinden çıkan on yazan bir banknot uzatışını daha önce olağan bir şey gibi izleyen Marcus bu olayı biraz olsun da heyecanla izlemişti. Kendi galeonlarına hiç benzemediği için elbette ona garip gelmişti. Neithan’ın parayı vermesinin ardından bir ses daha duyuldu”Dikkatli olun” Bu da ne demek diye düşünürken anılarının arasından gelen şey belki de kadının uyardığı şeydi.Kadın besbelli ölüm yiyenler’i kastediyordu. Eğer onlarla karşılaşırsak b ir kaç sağlam saldırı büyüsü yapıp yardım çağırırım diye düşünen Marcus ölüm yiyenlerle bu sokak kaplı bie olsa okuldan kaçtıkları bu fırsatı değerlendirmeliydi. Neithan’ın bunu onaylayan sözünü duyduğunda ona baktı ve cevabını geciktirmeden verdi.

-Gidip eğlenelim dostum.

“Evet artık şu gezme işne başlasak iyi olur. Yoksa sabah okula dödüğümüzde heralde ilk dersler başlamış olacak”

Dedi ve gülümseyerek caddenin ortasında yürümeye başladı.

Kaçak Eğlence

Kaçak Eğlence

Similar topics

Similar topics