Kız yanına iyice yaklaştı.Aslında onu yokmuş gibi saymak daha uygun bir davranış olabilirdi Madison'a göre;ama kaba olmak onun doğasıyla hiç uyuşmayan bir şeydi.Kız yanına yaklaşınca gülümsedi.Gülümseyeşi çok tatlıydı.Bütün dişleri belli oluyordu,gamzesi ortaya çıkıyordu.'İşte dünyanın en güzel gülüşü!',diye geçirdi içinden.Tüm dikkatini kızın o mükemmel gülüşüne vermişti.
'Yanına oturabilir miyim?',dedi kız.Madison bu sayede dalgınlığından kurtuldu,evet anlamında başını salladı.Tekrar çimlerin üstüne yattı.Şimdi dalgaların ve yanında oturan kızını dinliyordu.
'Ama bu çimler ıslak!',diye cikledi kız.Madison buna güldü.Sabah biraz yağmur yağmıştı.Bu kız ne bekliyordu ki?Kıza dönüp baktığında utanmış olduğunu fark etti.Şimdi kendisi utanmıştı.Bir zamanlar kendisi de böyle şeyler yaşamamış mıydı?Elbette yaşamıştı ve şimdi onun bu haline gülmüştü.Kendini biraz aptal gibi hissetti.Ama yine de ağzını açıp bir laf etmedi.Kızın konuşması süreceğe benziyordu.
'Çok güzelsin.Herhalde bu okuldaki tüm erkeklerin aklı sendedir.'
'Ah,evet.',demek geldi içinden.Hogwarts'ta hiçbir erkek öğrenci Madison'a bakmamıştı.Ona kim bakardı ki?Hayatında hiç kız görmeyenler anca.Görünüşünden her zaman rahatsızlık duymuştu.Renkli saçları ona her zaman değişik gözlerle bakılmasına neden olmuştu.Bu bakışların hiçbirini kafasını takmıyordu.Bu sırada kızın sustuğunu ve ayağıya kalkıp elma kopardığını fark etti.
'Tam bir doğa kızısın.',diye mırıldandı.Bu söylediklerini kendisi bile güç bela işitmişti,kızın duyması olanaksızdı.Bu yüzden kızdan cevap beklemesi saçma olurdu herhalde.
'Elma sever misin?Ben çok severim.Bu arada adını sormayı unutmuşum.Adın ne?Benimki Hannah.Soyadım Wright.''Ben küçükken babam bizim bahçedeki elma ağacından her zaman elma koparırdı bana.Onu çok özlüyorum...Üç,dört yıl önce bir geziye gitti.Ama bir daha geri dönmedi.'
'İstersen bütün hayat hikayeni anlat tatlım.',diye geçirdi içinden.Daha kendisi bir tek laf etmeden bütün hayatını nerdeyse anlatmıştı Hannah.Kişilerin nasıl bu kadar rahat olabileceklerine şaştı Madison.
'Ben MadisonBliss.Madison'u tercih ederim ama.',dedi.Kızı şöyle bir süzdükten sonra gülümsedi.
'Sen de Gryffindorlusun ha?Cesur kız.'Elini yavaşça bir hareketle kızın omzuna koydu.Madison,cesur kişilerden hoşlanırdı,bir de gerçekleri açıkca söyleyen kişilerden.Hannah'ın bu huyunu sevmişti.Gerçi gözleri biraz kör gibiydi güzellik konusunda...
'Bana güzel diyorsun;ama senden başka hiç kimse böyle düşünmüyor.Bu iltifatın için de teşekkürler.'Diyecek başka bir şey bulamadı.Ama konuşmak istiyordu.
'Senin nasıl oldu da bu kanıya vardığını çok merak ediyorum.Yoksa sevdiğin birileri benden mi bahsediyor?',dedi hızlı hızlı.Kıza baktığında elmasını çoktan bitirdiğini gördü.Bu kadar uzun bir süre konuşmuş olamazdı.Değil mi?

Hannah Madison'u çok sevmişti.Çok iyi kalpli birine benziyordu.Hele hele bu sözüne bayılmıştı.'''Tam bir doğa kızısın.''Hannah neredeyse gülecekti ama susmayı tercih etti.Ama susmak Hannah'ya göre değildi.''Babamda bana hep böyle derdi...''Dedi kısık ve hüzünlü bir ses ile.Hannah için Madison karşısında bir melek gibiydi.İlk defa birine bu kadar sıcak davranmış,hayatını duraksamadan anlatmıştı.Yanlış yapıp yapmadığını anlayamıyordu.Madison sözüne devam etti ''Sen de Gryffindorlusun ha?Cesur kız.''Bu sözler Hannah için iltifattan daha fazlasıydı.Ailesinin neredeyse tamamı Gryffindorluydu.Bu yüzden Hannah için bu çok önemliydi.Madison'a sessizce fısıldadı;''Teşekkür ederim Madison.Bu söz benim için çok önemli.Bunu bilemezsin.''

Madison arkadaş canlısı biriydi.Sohbet etmek,başkalarını tanımaktan sıkılmıyordu.Hannah Madison'un bu huyunu çok sevmişti.Madison aynı gülüşüyle devam etti.'Bana güzel diyorsun;ama senden başka hiç kimse böyle düşünmüyor.Bu iltifatın için de teşekkürler.'Neden olabilirdi ki?Neden bu kadar güzel bir kızı kimse sevmiyordu?Hannah'ya göre Madison çok güzeldi.'Senin nasıl oldu da bu kanıya vardığını çok merak ediyorum.Yoksa sevdiğin birileri benden mi bahsediyor?'Hannah utancından diyecek söz bulamıyordu.Utangaçtı ama nasıl Gryffindor'a seçilmişti?Hala anlamıyordu.Hannah cevap verdi ''Bana göre sen çok güzelsin.Bu kanıya bizzat kendim vardım.''Dedi gülümseyerek.Madison'a döndüğünde Madison daha elmasını bitirmemişti.Hannah ise çoktaan midesine indirmişti.Hannah konuyu değiştirmek için söze başladı;''Hogwarts'a ne zaman başladın?Ailen çoğunlukla hangi binadan mezun oldu?Kaç yaşındasın?Hangi derslere kayıt yaptırdın?Quditch izlemeyi sever misin?Kitap okur musun?''Hannah Madison'u soru yağmuruna tutmuştu.Çok utanmıştı ama Madison'u tanımak istiyordu.

'Bana göre sen çok güzelsin.Bu kanıya bizzat kendim vardım.'
Bu güzellik konusu Madison'un içinde bir yaraydı.Bu yüzden bu konudan bahsetmek istemiyordu artık.Derin bir nefes aldı ve sesli bir şekilde verdi.Hannah'ın o mükemmel gülümsemesiyle Madison'ın içinde tuhaf şeyler olmaya başlamıştı.Bu gülüş...İçindeki o tuhaf şeyin aslında ne olduğunu biliyordu:Kıskançlık duygusu.Ama iyi türden bir kıskançlıktı.Onun gibi gülmek ne güzel olurdu.Hayal edebiliyordu;ama kendisine yakışacağını hiç düşünmüyordu.Şöyle bir göz ucuyla Hannah'a tekrar baktı.Ufak tefek bir kızdı.Ama şirin...Ona gülümsedi.Çünkü Hannah,Madison'a bakıyordu.Aslında birilerinin kendisine bakmasından pek hoşlanmazdı;ama sesini çıkarmadı.
'Hogwarts'a ne zaman başladın?Ailen çoğunlukla hangi binadan mezun oldu?Kaç yaşındasın?Hangi derslere kayıt yaptırdın?Quditch izlemeyi sever misin?Kitap okur musun?',dedi Hannah.Madison şaşırdı.Bir anda bu kadar çok soru...Bu kızın içinde bir rapçi saklı diye düşündü.Hannah'ı bekletmek istemiyordu,bu yüzden cevap vermek için yerinden doğruldu.Yerde ıslak çimenlerin üstünde yata yata sırtı ıpıslak olmuştu.Muhtemelen cübbeside yeşil olmuştu.
'İlk sorudan başlayayım.',gülümsedi,'Hogwarts'ta üçüncü yılım.Annem Gryffindor mezunu,babam da öyle.Ve ailede tanıdığım herkes.Tek istisna ablam,o Ravenclaw mezunu.Yaşıma gelince...Bir bayana yaşı sorulmaz demiyeceğim.14 yaşındayım.Aslında daha girmedim;ama az kaldı.Sonraki soru...'Düşündü.O kadar çok soru sormuştu ki aklında tutamamıştı.Hannah'ın sakin bir şekilde soru mırıldandığını duydu.
'Ah,evet,dersler...Zorunlu dersler ve Kehanet.Quditch pek sevmem.Bana göre değil.Ve son soru!',ellerini çırptı,gülümsedi,'Tam bir kitap kurduyum.',dedi sevinçle.Kitaplar...Madison'un uzmanlık alanı,hayatta kalma amacı gibi bir şey.Onlar hayatın tuzu,biberi resmen.Şimdi sıranın kendisine geldiğini düşündü.Hınzır bir şekilde gülümsedi.
'Biraz özel olacak.Gözünün kaldığı birileri var mı?'Öksürür gibi yaptı.Çünkü Hannah'ın dikkati dağılmış gibiydi.Hannah'a bakarken gözleri saate takıldı.
'Ay!Derse geç kalacağım.Sonra görüşürüz canım.Bir derdim olursa gel.Ben buralarda olurum.'Hemen yerinden fırlayıp dersliğe doğru koşmaya başladı...

Rp Out:Öhm,rp üçüncü tekil kişinin ağzından yazılır.