-Asasını ona ver Matt...Benim senden hiçbir kuşkum yok Rea ama eğer sendostluğumdan şüphe ediyorsan öldür beni...Zaten hayatımı sana borçluyum.Beni sen yaşattın.İstersen yapmayabilirdin Rea.. ve yapmamış olmanı sayarım.Benden şüphen varsa al sen vur.Kastımın o olmadığını çok iyi biliyorsun. dedi düz bir sesle gözleri direk gözlerinin içine bakarken.Davrandığı yapmacık hallere o da inanmıştı demek ki.Dostlarına değer vermediğine onları aşağıladığına o da inanmıştı.Yanına sesini yükseltmesi Matt'i kızdırmışa benziyordu ve burada bir şahit varken bu ciddi bir şeydi.İhanetle suçlanan bir bakan olarak yargılanabilirdi.Hem de öyle olmadığı halde ve bunu istemiyordu.Önünde bir ölümyiyen avcılığı varken ve görev omuzlarındayken bunu yapamazdı.Dostuna az önce sert çıkması bile üzmüştü onu ama gerçek olan sonraki sözleriydi.Rea'nın dostluğunu anlayabiliyordu.Ama niye yanlış dostlar seçiyordu.

-Gitmek istiyorsan git Rea... Senden ne kendin hazırladığın iksiri içmeni istiyorum ne de istemediğin bilgiyi vermeni.Git ve rahat bir zamanda dostluk konusunu düşün.Acaba bu kadar çabuk silinebilir mi bu.Beni yanlış anlamana üzüldüm... Yerinden doğrulurken anka hahavalanarak oda etrafında dönerken uzun uzun uzun öttü.Robert perelinini düzelterek kalktığında yüzünde bir gülümseme vardı.Tavrı her şeye rağmen rahattı.Göz ucuyla mat'e baktı.Buna kızmışa menzeyen seherbaz aynı zamanda üzgün görünüyordu.Ama Rea'ya karşı zor kullanılmasına tahammül edemeyeceği gibi Rea'nın buna pabuç bırakmayacağını bilirdi.Her şeye rağmen dosttu onunla ve bunun zedelenmesine tahammülü yoktu.

-Matt... Bir daha kime ne zaman saldıracağına düello edip buraya getireceğine dikkat et.O beni iyileştiren suçsuz bir şifacı.Karanlık tarafla ilişkisi olması onlardan olması demek değil.Burada bir ölümyiyene rahatlıkla işkence edebilir ya da veritaserum içirebilirsin.Ancak suçsuz inssanlara asla ki suçsuz olduğuna eminim.Her şeye rağmen... gözleri bir parça ateş saçarak bakmıştı ona.Ama sesi yine de yumuşaktı.Bunun için kendini zor tuttuğu açıktı.Onu dostuyla tartışmak zorunda bırakması gerçekten kötü olmuştu.bir suçsuzu buraya getirmesi daha da kötü olmuştu.Gözleri Rea'ya döndü ve sessizce bekledi.Ne yapacağını.Asası önündeydi.

Bunun üzerine Robert donup kalmıştı.Ahh öfke..Onun ilk önce dostuna kızmasına sonra emri altındaki en iyi seherbaza bağırmasına sebeb olmuştu.Bu anın bir an evvel bitmesini istiyordu.Bir el hareketiyle onu odasıyla toplantı odası arasındaki hole çağırdı.Matt'i bir süre süzdü.Gerçekten görevin yapmıştı ve bu konuda ona kızamazdı.Lanet olsun... Rea'ya da kızamazdı.Bu işte tek sorumlu arada kalan kendisiydi.Rea'ya ikinci bir şans verecekti.Tekrar yakalanır ve buraya getirilirse hem de daha kötü bir sebeble buna gerçekten kızacaktı.O zaman onu sorgulayacaktı.Ama şimdi yanından henüz ayrılmışken orada olmasının tek nedeni yeni otlar ve malzemeler almak ya da abileriyle buluşmak olacxağından suçsuzdu.

-Matt... Onu büyüceşuraya çıkarsan dahi aklanacaktır çünkü gerçekten suçsuz.Benim onun yanındakileri desteklediğimi mi düşünüyorsun?Sadece yöntemlerimiz farklı.Ben kimseden zorla bilgi almak istemem.Sadece gerçekten ölümyiyen olan biri olduğuna emin olursam buna izin veririm.Rea dirençlidir.Size iksir içseniz bile konuşmamanın yollarını öğretmiştik.Zor olsa da direnmeyi...O da bunları biliyor ve iksirleri yapan da o.Asasını aldın otlarını aldın mı?Neresinde sakladığını nerden bilebilirsin.O hassas iksiri bozmak zor değil onun için.Onun dostluğu da her yönden benim için değerli bunu anla Seherbazın gözlerinin içine baktı.Bakışları özür de taşıyordu.Seherbazın isteğini şimdilik yapmayacaktı.Ancak Rea'nın abilerine ya da diğer ölümyiyenlere ulaşmanın başka yollarını bulacaktı.HKendi yöntemleri her zaman başkalarından etkili ve doğru çözümler olmuştu.Şu an yılanlarla dolu bir yolda yalnızdı.Bir süre sessizlikten sonra içeri girdi.

-Evet.. seçimini yap Rea.. Seni bekliyorum dedi bakışlarını Reason'a dikerek.Reason'un çıkması üzerine robert da arkasından çıktı

Out:başka işler de olduğundan burada kesiyorum bunu...

Robert yine her zaman olduğu gibi önde ankası arkada kendisi olacak işekilde ilerlemeye koyulmuştu.Aslında ankanın önce girişinin tek sebebi kendisinden hızlı olmasıydı.Eh yine de gelişinin habercisi oluyordu.Arkasında birkaç sim bırakıyormuş gibi görünen anka tüm güzelliği ile dikkat çekiyordu.Odaya girmişti ki çok kısa bir süre sonra Robert girmişti içeriye.Anka bir parça huzursuzca kafasını ileri geri sallamıştı.İçeridekilerden biriyle önceki karşılaşmaları pek iyi olmamıştı.Dostluk ve iş onun için zorlu bir seçimdi ve o onu böyle bir ayrımda bırakmıştı.Rea kendisine güvenen bir tavırla gelmişti.Her zamanki inatçılığı ile.Ah seherbazlara laf etmese ve sessiz kalsa onu kolaylıkla savunup ordan çıkarabilirdi ama o zor olanı seçmişti.

-Neler oluyor?... Önemli bir konu olduğunu söylemişsiniz.Öyle ki kimseye söylenmeyecek kadar gizliymiş.... dedi düşünceli bir sesle koltuğa oturup gözlerini ikilide gezdirirken.Parmaklarını kütletirmek gözleri kuşa kaydı.Eski bakanın armağanıydı ve gerçekten bakışlarında bir zekilik ve rahatlatıcı bir hava vardı.Kimse bir insanın zeki olmadığını iddia edemezdi.O ilginç kuşlarda muhteşe bir zeka büyük bir asalet ve göz alıcı bir güzellik vardı.Robert onun gözlerinden güç alıyordu.Anka da ona dikkatli dikkatli bakmış sonra başını adamlara çevirmişti.Robert da onların açıklamalarını dinlemek üzere onlara döndü.

-Evet sizi dinliyorum dedi kollarını kavuşturarak.