Gryffindor Masası

Gezgin

Valae soluk soluğa kalmış bir biçimde Büyük Salon'un koca kapılarına varmıştı. Merdivenlerden hızlıca inmesi sonucu solukları hızlanmış, yüzüne kan basmıştı. Gözlerindeki ışıltı hiç sönmeyecek gibi parlıyor, Büyük Salon'u aydınlatıyordu. Yemek yiyen öğrencilerin çoğu sohbet ediyor, bazıları yarım kalan ya da yapılmayan ödevlerini yapıyor, bazıları ise Gelecek Postası ya da Dırdırcı okuyordu. Valae hızlıca kapıdan ilk adımını attı. Tabii bu adımın arkasında daha hızlı ikinci, üçüncü ve diğerleri geldi. Profesörler'in masası çok dolu değildi. Öğrencilerin hemen hemen tamamı ise gitmişti. Az kişi kalmış ve son kalan yiyecekleri atıştırıyordu. Valae hızlıca Gryffindor'un masasına doğru ilerledi ve masada gördüğü tabaklardan birinde son bir tane kalmış olan sandviçi mideye indirmek için oturdu. Otururken yanından hızla geçen birine çarpmıştı. Özür dileyen ve utangaç bakışlarla dönüp şöyle dedi:

'' Afedersiniz. İstemeden oldu. ''

Kız ona aldırmadan ilerlemeye devam etti. Belli ki acelesi vardı. Valae biraz kırılmıştı ama bir şey demedi ve sandviçe uzanıp onu dişlemeye başladı. Bir yandan KSKS Profesöro'nü düşünüyor, diğer yandan ise yapılacak olan dersi düşünüyordu. Cebine koyduğu asasını okşadı ve gülümsedi. Asasının onu yarı yolda bırakmayacağını biliyorduç Hiçbir zaman bunu yapmamıştı. Valae sandviçini bitirmişti ve çok doymamasına rağmen kalkması gerektiğini biliyordu. Çantasının sapını omuzuna çektikten ve ağzına yapışmış kırıntıları temizledikten sonra Büyük Salon'un çıkışına doğru gitti. Aklındaki düşünceler onu dalgınlaştırmış, boş bakışlarla etrafına bakmasını sağlamıştı. Ki bu Valae'nin sıkça yaptığı bir şey değildi. Büyük Salon'dan çıkan diğer öğrencilere hiç dikkat etmedi ve Kızlar Tuvaletine son temizliğini yapmak üzere ilerledi. Derse katılmadan önce temiz ve düzenli olmak istiyordu. Böylece adımlarını 5.kata yöneltti ve oraya varana kadar da konuşmadı.

...

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Sonunda haftasonu tatili gelebilmişti . O kadar yorucu bir hafta olmuştu ki Dean için , yoksa beşinci sınıflar için mi demeli … Ağır dersler yetmiyormuş gibi şimdi bir de sınav çıkmıştı . Akşamları ödevlerden arta kalan çok az boş zaman da sınava hazırlık için geçiyordu beşinci sınıflar için . Dean bunaldığını hissediyordu , böyle sıkıntılara hiç gelemiyordu , sınavlar ona göre değildi . Gerçi derslerinde fena sayılmazdı ama uzun vadeli çalışmaları sevmiyordu . Bu düşüncelerle pencereden muhteşem Hogwarts arazisini seyre dalmıştı Dean . Daha günün erken saatleri olmasına rağmen uyanıktı . Erken kalkmak alışkanlık olmuştu artık onun için , uyuyamıyordu . Ortam sessiz sayılırdı , tabii yatakhane arkadaşlarının düzenli nefes alıp verişlerini saymazsa . Güzel bir gün başlıyordu , güneş adeta yasak ormana gülümsüyor , orman da tüm içtenliğiyle güzelliklerini sergileyerek ona karşılık veriyordu . Dean’e de bu güzel manzarayı seyretmek kalıyordu tabii . Hogwarts’a karşı hep bir hayranlık beslemişti , beşinci yılında olmasına rağmen hala ilk günkü gibi muhteşem geliyordu bu manzara . Hatta muhteşem az kalırdı , sanki bir büyü görüş alanını kaplamıştı , her karede ona farklı bir haz veriyordu . Derken hemen pencere kenarındaki yataktan bir horultu geldi ve büyü bozuldu . Dean derin düşüncelerinden sıyrılıp kendine geldi ve sandığına doğru yöneldi . Bu geceliklerden kurtulmak istiyordu . Gerçi Eolyn’la buluşmaya bu kıyafetle gitse Eolyn buna hiç şaşırmazdı , bu normal bir insan için aşırı anormal birşey gibi görünse de Dean için normaldi . Gün içinde yaptığı aşırı deliliklerin yanında az bile kalırdı . Yine de üstüne rahat birşeyler geçirmeyi tercih etti Dean . Delilik yapmak için fırsatı olacaktı , tüm gün beraber olacaklardı . Bu düşünceyle rahat bir nefes aldı ve merdivenleri hızlı adımlarla inip ortak salona ulaştı . Tahmin ettiği gibi hiç kimse yoktu , ortam sessizdi , şömine sönmüştü ve dün akşam etrafa saçılmış olan parşomen parçalarından eser yoktu . Her sabah olduğu gibi …

Büyük salon hafta içinde oldu gibi kalabalık değildi ama öğrenciler sayılacak gibi de değildi . Herkes iştahla kahvaltısını yaparken hafif , klasik bir müzik öğrencilerin kulaklarına hitabediyodu . Akşamki mumlar doğal olarak yoktu , güneş ışığı içerisini yeterince aydınlatıyordu . Dört bina masası yine türlü yiyeceklerle doluydu , her birinin farklı bir al benisi vardı . Dean ağzının sulandığını hissetse de giriş kapısının önünde beklemeyi sürdürdü . Tek başına kahvaltı etmeyi sevmiyordu , sevgilisiyle etmeyi tercih ederdi . Aslında şimdi düşününce onsuz birşey yapmayı istediğini sanmıyordu . Onsuz ne anlamı vardı ki , Eolyn olmadan bir şeyler yapmanın ne anlamı vardı ki …

Gezgin

Zaman... Yine usulca ileri doğru süzülüvermişti. Yine hissetmeden geçivermişti, bir hafta. Belkide dersleriyle çok uğraştığı için böyle geliyordu ona. Başka hiçbir şey yapmadığı için her gün sıradan bir şekilde, akıp gidiyordu.

Yatağında oturmuş boş gözlerle elindeki küçük kağıdı inceliyordu. Beyaz, küçük, biçimsiz kağıdı. Gece boyunca hiç uyumamasından olsa gerek göz kapakları yeşil gözlerinin önüne bir perde gibi kapanıveriyordu. Yatağında oturuyor oluşu uykusunun gelmesini hızlandırıyordu. Bütün bir gece türlü kabuslarla uğraşmıştı. Gözlerini açık tutup, o kabusları bir daha görmemeye çabalamıştı. Bütün gece sabah olması için dua etmişti. Öyleki güneş henüz yüzünü göstermeden uyanmıştı.

Gece gördüğü rüyalar, kabuslar beliriyordu gözünün önünde. Eğer düşünürse, gördüklerini düşünürse, nedenini bilmediği bir şekilde korkuyordu rüyasından. Öylesine bir rüyadan korkmak, saçmaydı; ama elinde değildi. Yatakta oturmak iyi gelmiyordu belkide. Bunu düşünerek yatağından hızla kalkıp, pencereye yöneldi. Cıvıl cıvıldı her yer. Güneş, ışıklarını yayıyordu her yana. Işıkların değdiği her yer renkleniyordu. Haftasonu tatili oldukça hoş geçecek gibiydi. Yatakhane boşalmıştı, muhtemelen herkes bahçeye çıkmış bu güzel havayı değerlendiriyordu. Sessizlik çevrelemişti her tarafı. Sinir bozucu bir sessizlik...

Üzerindeki geceliği çıkarıp, doğru düzgün bir şeyler giyindi. Dean, ona kötü görünmek istemezdi. Sarı saçlarına hiç karışmadı, saçlarıyla uğraşmaktan hoşlanmıyordu. Onlarda karışmış gibi durmuyordu zaten. Yatakhaneden ayrılıp, Büyük Salon'a doğru ilerledi. Haftasonunun eğlenceli geçmesini umuyordu; fakat uykusuzluğu buna engel olacak gibiydi. İlerledi, büyük salonun kapısının önündeydi, Dean. Beklemişti. Ona doğru ilerledi. ''Selam.'' sesi ona bile yabancı gelmişti, bu ayrıntıyı kapatmak adına sıcak bir gülümseme takındı.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Yaklaşık on dakikadır kapının önünde dikiliyordu . Şikayetçi değildi tabii , Eolyn’ı beklemek iyi geliyordu ona . Özlem , sevgisini pekiştiriyor , ona kavuşacak olma hissi kalbinin ritmini hızlandırıyordu . Ona olan hisleri çok kuvvetliydi , Dean’i korkutacak kadar kuvvetli … Bir şeye aşırı bağlandığında hep yaşardı bu korkuyu , kaybetme korkusunu . Ama bu çok farklıydı , bu sıradan bir şey değildi , o korkular bunun yanında hiç kalırdı . Beklediği süre içinde ortak salonda pek bir değişiklik olmadı . Sadece biraz daha kalabalıklaşmış gibi duruyordu , bununla orantılı olarak konuşma sesleri de artmış , arkada çalan klasik müzik daha az anlaşılır olmuştu . Bunun yanında birkaç arkadaşını da görmüştü Dean . Arkadaşları iyi sabahlar deyip geçmişti yanından , bazıları ise sadece baş selamı vermekle yetinmişti . Sonunda , tam güneş ışınları gözlerine ulaşmak üzereyken Eolyn’ı gördü . her zamanki gibi çok güzel ve aşırı derecede çekici görünüyordu . Kalbinin ritminin biraz daha hızlandığını hissetti , vücuduna az önce içinde olmayan bir mutluluk yayılmaya başladı . Eolyn ile göz göze geldiğinde ise mutluluk artıp içinde kelebeklerin uçmasını sağladı . Sevgilisinin seslenişine karşılık verdi hemen . '' Günaydın aşkım … '' Sonra güzel yüzünü incelemeye başladı . Yorgun görünüyordu , sanki uykusuz kalmıştı . Eolyn bunu fark etmiş olacak hemen gülümsedi . Gülümsemesiyle yüzünde adeta güller açtı , Dean bir kez daha kendinden geçti . Ama gördüğünden de emindi , bir gülücükle bundan kurtulamazdı . '' Neyin var tatlım ? Yorgun görünüyorsun , uyuyamadın mı ? ''

Gezgin

Sevgilisinin sesi kulağına ilişince çok daha iyi hissetti. Gözlerini Eolyn'in kilerden ayırmadan sözlerini sürdürdü, Dean. Yorgunluğunu bir gülümsemeyle gizleyemeyeceğinin farkındaydı. Helede onu çok iyi tanıyan birinden gizlemek, oldukça zordu doğrusu.

Dean'in gözleri Eolyn'i büyülüyordu. Gözlerine baktığında her şey bitiyordu sanki. Her şeyi geride bırakıyordu. Ve gözlerine her baktığında ona olan sevgisi dahada artıyordu.

Yorgun olduğunu gizlemeyi deneyerek ''Sanırım uyuyamadım, ama idare edebilirim.'' diye fısıldadı. Sanırımı fazlaydı, yorgundu, uyuyamamıştı. Ama bunu söylemeyi düşünmüyordu. Bütün bir hafta sonunu oturarak geçirmeye niyeti yoktu. Ayrıca sorular birbirini takip edecek ve niye yorgun olduğuna gelecekti. Bir rüya yüzünden uyuyamamak, çocukçaydı. Bunu söylemeyecekti. Gözlerinin kapanmasına engel olması gerekse bile buna katlanabilirdi, ne kadar zor olabilirdi ki?

Konuyu dağıtmak için Dean'in koluna girdi. ''Acıktım ve sende acıkmış gibi görünüyorsun.'' sözleri dudaklarından dökülürken gülümsemesi gittikçe arttı. Bu kadar dayanabilmiş olması şaşırtmıştı Eolyn'i. Tok olan biri bile bu yemekleri gördüğünde dayanamazdı herhalde.

Yorgunluğunu kendinden uzaklaştırmaya çabaladı. Dean'in yanında kendini huzurlu hissediyorudu, mutlu ve huzurlu. Yorgunluğuda geçecekti, en azından öyle umuyordu.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Dean , Eolyn’ın bişeyler sakladığını hissediyordu ama üstüne gitmedi . İnatçı olduğunu biliyordu , sorsa da söylemezdi zaten . Eolyn’ı tanıdığı için bu konuyu ertelemeye karar verdi , ne de olsa bu konu için uygun bir zaman bulurdu . Eolyn tam da tahmin ettiği gibi konuyu değiştirdi ve en güzel gülümsemesiyle Dean’i tekrar etkisi altına alarak koluna girdi . Kahvaltı konusunda çok istekli görünüyordu , Dean’i kolundan masalara doğru çekiştirip duruyordu . Dean ise farklı bir aleme geçmişti , Eolyn’ın gözleri onu büyülüyordu , az önce onu kışkırtan açlık uçup gitmiş yerini arzu almıştı . Sonunda Eolyn’ın çekiştirmelirine direnmeyi bırakıp onu kendine doğru çekti . Şimdi ona daha yakındı , hemen elini eline kenetledi ve gözlerine bakmayı sürdürürken Gryffindor masasına doğru yöneldi . Genelde Eolyn Gryffindor masasında kahvaltı yapardı , daha doğrusu Dean Eolayn’a Gryffindor masasında kahvaltı yaptırırdı . Ayrı ayrı yemek yemek çok saçmaydı , ayrıca Dean bir anını bile onsuz geçirmek istemiyordu . Boş bir yer ararken Dean birçok gözün üzerinde olduğunu hissetse de aldırmadı . Hala Eolyn’ın gözlerini izlemekle meşguldü , o kadar güzeldiler ki , o kadar büyüleyici bakıyordular ki … Sonunda boş bir yer buldu Dean . Hemen ilk olarak Eolyn’ın oturmasına yardım etti sonra da kendi oturdu . Önlerinde çeşit çeşit yemeklerden kışkırtıcı kokular geliyordu . Dean buna aldırmadı , hala gözü Eolyn’daydı . '' Sanırım kahve alıyorsun , uyanamamış gibisin , ya da uyumamış mı demeliyim… '' Sesinin ilk seferkinden daha yumuşak çıkmasına özen göstermişti . Bunun yanına bir de hafifçe gülümseyince ortam iyice yumuşadı . Sadece sevgilisini düşünüyordu , onun bu hali Dean’i rahatsız ediyordu . Sonunda masanın ortasına doğru uzandı ve kahvenin durduğu kabı alıp Eolyn’ın önündeki bardağı doldurdu . Bir yandan da muzipçe sevgilisine sırıtmaya devam ediyordu ….

Gezgin

Konuyu değiştirmeyi başardığını hissediyordu. En azından şimdilik sorulardan kurtulmuştu. Hoş, öyle çok kafaya takılacak bir şey değildi. Anlatsa da bir şey olmayacaktı. Yinede atlattığı için mutluydu. Midesinin boş olduğunu hissedebiliyordu. Sevmediği şeylerin başında gelirdi açlık. Aç olmaya tahammül edemiyordu; fakat çok yemek yiyen biride sayılmazdı.

Dean'i kolundan çekiştirerek masaya götürmeye çabalıyordu. Dean, istemediği sürece onu yerinden kıpırdatmak imkansızdı. Eolyn ne olduğunu anlayamadan Dean, onu kendine doğru çekti ve elini sıkıca kavradı. Durumdan şikayetçi değildi; ama ona bu kadar yakın olmak kalbinin delicesine atmasına neden oluyordu. Gözlerini Dean'in gözlerinden ayırıp, yere dikti, fakat onun bakışlarını üzerinde hissedebiliyordu. Tabii yine Gryffindor masasında oturacaktı. Sadece geldiği ilk yıllarda Ravenclaw masasında oturmuştu. Dean ile tanıştıktan sonra her şey değişmişti; ama hoş bir değişiklikti bu.

Kahverengi masaya otururken aynı zamanda yemeklerin leziz kokusunu içine çekiyordu. Dean yanı başındaydı, bu Eolyn için yeterliydi. Pencereden yansıyan güneşin parlak ışıkları yanaklarına çarpıyor ve içini tatlı bir sıcaklık kaplıyordu. Buna sevgilisinin yanında oluşunun verdiği huzurda eklenince yorgunluğunu neredeyse unutmuştu. Dean imalı sözlerle önündeki bardağa doldurduğu kahvenin buharı tütüyordu. Keskin kokusu bile Eolyn'i kendine getirmeye yetmişti. ''Uyuyamamış daha doğru olur.'' Gayet rahattı, sözlerindeki imayı anlamamış gibi davrandı. Kahvesinden bir yudum alıp, gözlerini Dean'in gözlerine çevirdi. Yine büyünün etkisine girmişti işte...

» - Gryffindor Braveyard -

Gryffindor Masası

Gryffindor Masası

Similar topics

Similar topics