Farklılık

Gezgin

Kafasını kaldırıp kıza baktığında, onun kendisine gülümsediğini görmüştü. Aynı şekilde karşılık verdi ve onun yanlışını düzeltmesini izledi. Bazen oldukça ukala olabiliyordu ve bunu engelleyemiyordu. Kız konuşmuştu. Sesindeki alayı hissetmemek gibi bir olasılık yoktu. İstemsizce sırıttı ve kendisine biraz da kızdı. Neden kendisi sormamıştı ki kızın ismini. Daha yanına oturduğunda pekala sorabilirdi fakat yapmamıştı. Bu durum birazda hoşuna gitmişti. Demekki kızda bir merak uyandırıyordu ki kendisine ismini sormuştu.

"Ah afedersin. İsmimi söylemeyi unutmuşum sanırım senin gibi." demişti sırıtarak. Önünde açık olan biçim değiştirme kitabını kapatarak konuşmasına devam etti. "Adım Maglor Silimaurë. Peki bende senin ismini öğrenebilir miyim küçük hanım." Son kısmı özellikle vurgulamıştı. Bay bilen lafının altında pekte kalmak istemiyordu. Yüzüne hoş bir gülümseme yerleşmişti. Fakat bilmediği birşey vardı. Karşısında duran küçük hanım Maglor'da bilmediği bir merak uyandırmıştı.

Elini başının arka kısmına götürdü ve saçları ile oynamaya başladı. Bir yandan kızı umursamaz görünüyor, bir yandan da ona bakıyordu. Ne yapacağını bilemez haldeydi. Ellerini başının arkasından çekti ve başını parşömenlerinin arasına gömdü. Okuyormuş gibi yapmak en iyisiydi şu an için..

Gezgin

Yüzü hala parşömenine gömülüydü, ancak radarlarını sonuna kadar açmıştı. Pekte ilgili görünmek istemiyordu ama başaramıyordu da. Ne yapacağını şaşırmıştı. Oturduğundan beri aynı cümleyi okuyordu. Lakin bunun bile farkında değildi.

Sorusuna alayla karışık bir cevap alınca istemsizce gülümsedi. Kendisine onun biçimiyle karşılık veriyordu demek.. Ve Maglor... Cüppesinden Ravenclaw olduğu da açıkça belli oluyordu. Çalışkan bir çocuğa da benziyordu. Bunlar pek önemli değildi belki. Ama onun yüzüne baktığında kendini biraz tuhaf hissediyordu. Tuhaftı çünkü; hem rahatsız oluyordu hemde.. Tuhaftı işte!

''Küçük hanım demek..'' Kurnazca bir gülümseme yüzüne yayılırken, tüy kalemini masanın üzerine bıraktı. Parşömenden başını kaldırıp, geriye doğru yaslandı. Masanın altından bacaklarını üst üste attı. Keyfine diyecek yoktu. Kısa bir süre kütüphaneye göz gezdirdi. Maglor ve Samantha hariç hala boştu. Tabii uyuz kütüphaneciyi de unutmamak lazımdı. Onunla gözgöze geleceği sırada bakışlarını kaçırdı. Tekrar Maglor'a yönlendi. Başını parşömenlerine gömmüş gözüküyordu. Onunda adını sormuştu. Onu daha fazla meraklandırmadan, cevabını verdi. '' Samantha Juliet Wind, Bay Bilen..'' Yüzüne tekrar gülümsemesi yayılırken, kütüphaneden ve derslerden sıkıldığını farketti. Belkide biraz dışarı çıkmak hiçte fena olmazdı...

Gezgin

Kız ismini söylemişti. Başını parşömenlerden kaldırarak daha fazla umursamaz bir şekilde davranamayacağını göstermişti. Yüzünde gülümseyen bir ifade ile konuşmaya başladı. "Sanırım adımı öğrenmiştin Samantha." Gülümsemesi sırıtmaya dönüşmüş yaptığı işten zevk alır gibi bir hale bürünmüştü. Bir süre ona baktığını farkedince bozuntuya vermeden etrafına bakındı. Kesinlikle aptalca davranıyordu. Ellerini bir süre nereye koyacağını bilemedi ve en sonunda dizlerinin üstüne saldı. Tekrar kıza dönmüştü.

Bir an için, yabancılarla hemen kaynaşamayan Maglor, bu kızda farklı birşeyler olduğunu sezinlemişti. Çünkü daha ilk başta kendisini affettirmeye çalışmış ve gittiği masasına tekrar geri çevirmeye uğraşmıştı. Ne yapıyordu böyle? Herşey o kadar anlamsızdı ki? Kendini sorgularken hala kıza baktığını farketti ve utanmış bir şekilde gözlerini kaçırdı. Bir an için ders isteğinin yok olduğunu farketti. Hoş kız şu an kalkıp gitse bile ders çalışacağını pek sanmıyordu..

Gezgin

Karşılıklı olarak birbirleriyle dalga geçiyorlardı. Oldukça keyiflenmişti Samantha. Kendi kafasından birini bulmak. Belkide aralarında bir dostluk oluşacaktı. Yada bu tuhaf, kısa süreli arkadaşlık-arkadaşlık sayılırsa tabii- kütüphanede kalacaktı.

Hala Maglor'a baktığını farkedince, utanıp başını çevirdi. O anda orada işinin kalmadığını hissetti. Boş boş oturuyorlardı, hiçbirşey yapmadan! Dahası birbirlerine de boş boş bakıyorlardı. Ani bir hareketle ayağa kalktı Samantha. Kısa bir süre Maglor'a baktı, tebessüm edip kitaplarını toplamaya başladı. Gülümsemek istiyordu ama buna engel oluyordu. Daha yeni tanıştığı bir çocukla hemen samimi olunmazdı ki...

Tüy kalemini parşömeninin arasına tıkıştırıp, bakışlarını tekrar Maglor'a çevirdi. Çocuk şaşırmış görünüyordu. Açıklama yapması gerektiğini anlaması kısa sürmüş olan Sam, tekrar gülümseyerek konuştu. ''Ben artık gitsem iyi olur. Zaten derste çalışamadık.'' Gülerek sustu. Kapıya doğru ilerlerken, kütüphanecinin kötü bakışlarıyla karşılaştı. Bu kadın nasılda insanı sinir ediyordu! Ona aldırmayarak tekrar arkasını döndü. Maglor'u ona bakarken görünce, gülümseyip ona veda etti. ''Görüşürüz Bay.. Ehm.. Maglor!'' Gülümsemesi yüzünde, tekrar arkasını döndü. Olduğu yerde derin bir nefes verip, kütüphaneden çıktı...

Gezgin

Kız ile göz göze geldikleri an karşısında bir hayalet görmüşcesine başını çevirmesi üzerine ister istemez sırıtmıştı. Sandalyesine iyice yayılmış bir şekilde, sağ elinde tuttuğu tüy kalemle oynuyor, bir yandan da pencereden dışarıyı izliyordu. Kızın bir anda ayağa kalkması üzerine, Maglor birşey olduğunu zannederek hızla başını ona doğru çevirdi. Toparlanmaya başlamıştı. Sanırım çalışması yetti. diye düşünürken içinden sessiz bir şekilde gülüyordu. Çünkü yaptıkları iş sadece çalışmaya çalışmaktı. Toparlanmasını izlerken hala rahat bir şekilde ona bakıyordu. Kız açıklama yapma hissine kapılmış olmalıydı ki konuşmaya başlamıştı.

Son cümlesinini ardındaki gülümseyişe o da katılmıştı. Haklıydı sonuçta. Birbirlerine oldukça yardımcı olmuşlardı ders çalışma konusunda. Yüzündeki gülümseyiş silinirken kızın ilerleyişini izledi. Kafa yapısına uyan biriydi anladığı kadarıyla. Gerçi çok kısa bir süre birlikte aynı yerde bulunmuşlardı fakat yadırganacak bir olayla da karşılaşamıştı. Düşüncelerinden sıyrılmasına sebep olan cümleyi kulaklarında yankılanırken arkasından bağırdı. "Ah! Bana bay demene hiçte gerek yok Samantha!"

Sırıtırken, bir süre daha burada kalmanın iyi olacağını düşündü. Belki başarıpta çalışabilirdi. Bir süre not tuttuğu parşömene göz gezdirdikten sonra başarısız olduğunu kabullenmek zorunda kaldı ve ağır hareketlerle toparlandı. Onun kalktığını gören hademeye bir bakış attı ve yüzündeki rahatlamayı gördü. Anlaşılan sırf Maglor orada diye kütüphanede bulunuyordu. Haline gülümsedi ve toparlamış olduğu eşyaları kolunun altına sıkıştırarak, kazağının altından çıkmış gömleğine onaylamayan hademeye tehditkar bir bakış atarak ortak salonuna çıkan merdivenlere doğru yöneldi.