|  Konu: Eylül 1963 Cuma Eyl. 10, 2010 4:08 am | |
| Sevgili Slytherin öğrencileri,
Bir dönemde daha birlikteyiz. Tatilde birbirimizi özledik ya da özlemedik bilinmez fakat rahatça büyü yapabilmeyi hepimizin özlediği bir gerçek. Ellerimizi asa tutmaya alıştıralım ve mümkünse asalarımızı bir odun parçasıymışcasına sallamayalım. Birinci sınıflar, bu sözüm sizeydi. Daha büyüklere, özellikle okulumuzun ergenlerine tavsiyemse; sizi sinirlendirecek ortamlarda bulunmaktan kaçının. Slytherin'in adının kötüye çıkmasını istemeyiz. Kimseye lanet göndermeyin, kimsenin suratıyla, orasıyla burasıyla oynamayın. Hepimiz uslu durursak belki bir gün Şirinleri görebiliriz, değil mi?
Öğrencilerimizden bir kısmı Şölen'e katıldı, bir kısmı katılmadı. Şahsen ben, Slytherin masasını daha kalabalık beklerdim ancak anlaşılan o ki, binadaşlarım yatakhanede güzel bir uykuyu tercih etmişler. Oysa yemekler çok lezzetli, işin Şapka kısmıysa oldukça eğlenceliydi. Ama siz bana aldırmayın. ŞapkaSever bir büyücüyüm ben. Neden bilmiyorum. Sizce de çok bilge değil mi? Biraz eski görünüyor ama olsun. Özellikle bina sorumlumuz, okul müdiremiz ve Tılsım dersi profesörümüz olan Sayın Lûthien'in yanında oldukça paspal ve pejmürde dursa da onun okulumuza asalet kattığını düşünüyorum. Ben ve garip düşüncelerim. Boşverin siz. Eğlenmenize bakın.
Eğlenmek demişken, niçin Slytherin öğrencileri kendilerini saklıyorlar? Benden habersiz inzivaya mı çekildiniz? Bak, öyleyse darılırım. Huzur bulma yolunda benden daha iyi bir rehber bulamazsınız. Hayır, sadece şaka ediyordum. Gelmeye çalıştığım konu şuydu ki; Ortak Salon bomboş! Ne yapıyorsunuz akşamları yahu? Hepimiz yaşlandık da erken mi uyuyoruz yani? Ya da belki geceleri kalkıp orda burda geziyor, başımızı derde sokmaya çalışıyoruzdur, ha? Öyle mi? Olmamasını umuyorum. Binanıza yaraşır şekilde davranın. Seçmen Şapka sizi bu binaya kara kaşınız, kara gözünüz için değil; Karanlık ya da Aydınlık olduğunuz için de değil, kurnaz olduğunuz için koydu. Peki söyler misiniz, gece vakti yataktan kalkıp Yasak Orman'da bir yürüyüşe çıkmak da neyin nesi oluyor? Deli misiniz, uyurgezer mi? Aklınızı mı yitirdiniz a dostlar?! Orada bizi hangi tehlikelerin beklediğini nereden bilebiliriz ki? Ah, evet. Umarım böyle saçma hatalar yapıp binamızdan puan düşmesine ya da daha kötüsü binamızdan birinin eksilmesine sebep olmaz kimse.
Yeni öğrencilerimize sevgi gösterelim, falan demeyeceğim. Fakat fazla kaba davranmak da hoş bir davranış değil. Her şeyden önce o küçük. Sahiden efor harcamanıza, zaman kaybetmenize değer mi? Küçüklerim, lütfen alınmayın. Bunu sadece biz büyükleri yola sokmak için söylüyorum.
Tatilde neler yaptığınızı merak etmiyorum. Sormayacağım da. Güzel günler geçirip geçirmediğinizi de umusuyor değilim. Ama eğer anlatacak, paylaşacak parlak fikirleriniz varsa bunları dinlemeye hazırım. Ve lütfen, hanımlar, artık parfümümün ne olduğunu sormaktan vazgeçin!
Beni tanıyanlar bilirler, binalarla bir derdim yoktur. Kimseyi Hufflepuff olduğu için ezmem, Gryffindor olduğu için aşağılamam, Ravenclaw olduğu için imrenmem ya da Slytherin olduğu için pohpohlamam. Benim ilişkim insanlarla, binalarla değil. Yani bundan bilmem kaç yüz yıl önce ölüp gitmiş Helga'nın ne suçu olabilir ki benim birini sevmememde? Ya da Godric'in ne haddine benim kötü anlaşacağım insanı baştan tayin etmek? Ah, kuruculara lafım yok. Arkalarından konuşmak da istemiyorum ama Salazar'ı görebilsem, ona söyleyeceğim iki çift laf olurdu. Okulu binalara ayırmak gibisinden saçma bir davranış da neyin nesi? Ah, hadi ama. Hepimiz bazen Gryffindor'dan bir kızı beğeniyoruz ya da Hufflepuff'tan bir oğlanı çekici buluyoruz -ben bulmuyorum, hayır! İlgi alanım ikinci X kromozomuna sahip olanlar.- fakat hangimiz bunu itiraf edebildi kendine ya da bir başkasına? Kendimizi Slytherin kalıbına öyle bir oturtmuşuz ki, gerçek dostluklar bile kuramıyoruz! Aşklarımızdaki, arkadaşlıklarımızdaki en büyük eksik nedir, bilir misiniz? Saygı. Kendimizi beğenmekle o kadar meşgulüz ki, karşımızdakinin de haklı olabileceği aklımıza bile gelmiyor. Değil mi? Evet, herkes bana hak verecektir içinden. Fakat bunu dillendirmeye yanaşacak kaç babayiğit vardır, deseniz; bir elin parmağını geçmez, derim. Bazen bizlere acıyorum.
Şimdi, kendi binamıza bu kadar yüklendik. Eh, başka binaları da çekiştirmemek olmaz, değil mi? Başlayalım:
Gryffindor;
Öncelikle yeni başkanları Serena Anastacia Quélynn ve Carlie Myracle'yi selamlıyorum. Ve kendilerine gönülden başarılar diliyorum. Umarım binalarını harekete geçirebilirler. Ihm, bizim kadar geçirmemelerini dilesem çok mu şey isterim? Ama biz yılanlardan daha iyi kimse olamayacak bu dönem! Ben can-ı gönülden inanıyorum. Aranızda fazla cesarete sahip cadı/büyücüler olmasa çok daha başarılı olacağınıza eminim. Fazla cesaret = Aptallık. İki kere iki dört. Başlarını belaya sokmayacaklarını düşünmüyorum, fakat bizim kulağımıza gelir mi, bilinmez...
Hufflepuff;
Tini mini porsuklar... Yeterince aktiflerdi bence geçen dönem, ha sevgili binadaşlarım? Ne dersiniz? Evet evet, kesinlikle öyleydiler. Ve sevgili Caprice Anna Flower ve sevgili Savannah Claire Madden'a da tebrikler. Görevlerini layıkıyla yerine getireceklerinden şüphem yok. Yalnız, Caprice'in son senesi olması bir engel. Çünkü başkanlıkla ilgileneceğim derken derslerine gereken önemi veremeyebilir. Ancak Caprice'in, bunun altından da başarıyla kalkacağından eminim ve bu sene sonunda onu uğurlarken bir çoğumuzun gönlünde bir burukluk olacak. Kendisi okulumuzun en tatlı öğrencilerinden biridir ve beni rahatsız eden hiçbir davranışı olmadı. Aynı zamanda binamız öğrencilerinden Stewie'yle ilişkilerini de bilmeyen kalmadı. Sahi, ne oldu onlar? Hâlâ beraberler diye düşünüyorum ancak onları okulda hiç beraberlerken görmedim. Özel hayatlarını fazla karıştırmayalım ve her şeyin gönüllerince olmasını dileyip Ravenclawlara geçelim.
Ravenclaw;
İşte bizim fovori binamız, öyle değil mi? Değil işte. Daha önce de belirttiğim gibi yüz yıllar öncesinde yaşamış insanların kararları, genelleme şeklinde alınarak tüm öğrencilere uygulanamaz. Şahsen benim en yakın dostlarımdan biri olan Marximino Alejandro Buio da kartallarla beraber okuyor. Gel gelelim ki, bu zeki binasına antipatim var, evet... Giuseppe denilen o *****, tüm sinirlerimi hoplatmaya yetiyor. Onu gördüğümde elimi asamdan uzak tutmaya çalışıyorum ve gördüğünüz gibi oto-kontrolü güçlü bir insanım. Bu binamızın başkanları Gretchen Stuart ve Marlene Bouvier'i de tebrik etmemek olmaz. İkisi de okulda otoriter tavırlı insanlar gibi görünüyorlar ve bu işte başarılı olacaklarından, adımın Valentine olduğu kadar eminim.
Ve elbette ki kendi bina başkanlarımızı, Stewie Amadeus ve Sigrid Siljeheim'i tüm kalbimle kutluyorum. Ellerinden gelenin en iyisini değil, tüm okulun en iyisini yapacakları şüphesiz. Sizleri seviyoruz.
Eh, lafı fazla uzattık.
Öyleyse son sözlerimi söyleyip bitireyim;
Herkes hata yapar. Umarım Slytherin bu hatalarından ders almıştır. Mühim olan bu. Binadaşlarımı okul içinde gezinirken görmeyi istiyorum gerçekten. Kabuğunuzdan ya da her nerede saklanıyorsanız oradan çıkmanızın vakti geldi. Herkese başarılı bir dönem dilerim. Valentine Marquesa
Not: Yılanları hiç sevmediğimi bilir miydiniz? Bence itici hayvanlar. |
|
