Juliét'in sığınağı(odası)

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Evde olanlardan sonra evde kalma fikri hiçte akıllıca değildi.Teyzesiyle birbirlerine girmiş olmaları evin huzurunu kaçırmıştı ve o böyle bir durumda yüzsüzce evde kalamazdı.Kapıyı çarpış sesi sokakta yankılanmıştı ve hala pişman değildi bu yaptığından.Bu onlara O'nun bir ültimatomuydu.Gerekse sokakta yaşar o eve dönmezdi,her şeyi göze almış bir biçimde paltosu bağlı ve elleri paltonun cebinde mistik bir havayla sokakları aşıyordu,önüne çıkan bir teneke şişeyi tekmeledi ve çöp kutusunun yanına gönderdi.Gözleriyle sokağı taradı ve bir parmağını cebindeki sigara paketine soktu ve bir sigara çıkardı.Çıkardığı sigarayı ağzına koyarak diğer cebindeki çakmağını çıkardı.Bir elini cephe yaparken diğer eliyle çakmağın butonuna basarak sigarasını yaktı ve bir nefes alarak onu içine çekti.Gözleriyle etrafa bakındı ve ilerideki oteli gördü.Yönünü otele doğru çevirirken sigarasını baş ve işaret parmağının arasına kıstırıp ağzından çıkardı ve dışarı doğru üfledi ağzındaki zehirli havayı.Otele vardığında resepsiyona baktı ve ' Bir Oda Lütfen.Çıkışımda Parayı Ödeyeceğim ' Dedi Ve Resepsiyonun ona anahtarı vermesini bekledi.Anahtarını aldığında yukarı doğru çıktı ve biraz sonra gelen birkaç sesten sonra kapıya vurulan yumrukla doldu kulakları,uzaktan izleyerek ne olduğunu anlamaya çalışıyordu bir kız daha gelmişti ve ne var ki bir olay varmış gibiydi.Birkaç dakika sonra kapı açıldı ve gözleri içerdeki kıza takıldı ve inanamadan hırsla doldu.Çocuk koridorda ilerliyordu,ona doğru koşarak omzundan tuttu ve ters çevirdi ona bakarak mırıldandı. ' Bir Kadına El Kaldırmanın Ne Olduğunu Anlayacaksın Pislik ! ' Gözleri bir anda gözbebekleri dahil simsiyah olmuştu.Yumruğunu sıktı ve yukarı kaldırarak burnuna bir yumruk geçirdi bomboş koridoru dolduran iki tane ses oldu -Çatttt- 'Ahhhhhhh!' Yerde yatan çocuğa baktı ve gözlerini kapayarak elini serbest bıraktı.Gözlerini açtı ve gözleri eski haline dönmüştü.Yerde yatan bir çocuk ve onun başında başka bir çocuk.Herkesin dikkatini çekmezdi ama yerde yatan bir çocuk ve onun başında bekleyen bir "Zebani" Herkesin dikkatini çekerdi...

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Juliét kendine gelmişti.Serena'nın tesellileri gerçekten de havayı değiştirmişti.Eski güçlü Juliét geri gelmişti.
Fakat şimdi kafası karışıktı.Luke'u sevip sevmediğini anlayamıyordu.Yalnızca sevmek istediğini biliyordu.Ona bağlanmak istediğini..Tekrar ona tutulmak istediğini...Fakat daha da ötesini bilmiyordu.Şu anda onun için gerçekten neler hissetiğini; neler yapabileceğini...

Koltuktan kalktı.Serena banyodaydı.Yatağın üzerindeki çanta yığınına baktı ve kafasını geri attı."Olamaz..."Onları yerleştirmesi gerektiğini unutmuştu.
Önce küçük çantadaki eşyalarını çıkardı ve daha sonra büyük bavuldakileri...Şimdi yatağın üzerinde bir yığın kıyafet duruyordu.Hepsinin katlı olması büyük bir şanstı.
Kafasındaki düşüncelerden kurtulmak istiyordu.Böyle zamanlarda temzilik gibi işler iyi gelirdi.

Dolapta duran askılardan bir kaçını yatağa fırlattı.Elbiselerini askılara geçirdi ve biraz geri adım atıp baktı.Şimdilik tamamdı.Diğerleri için arkasını döndü.Diğer elbisyei eline aldığında bir ses geldi.
Bu ses odanın dışından geliyordu.

"Aahhhhhhh!"
Önce ne olduğunu analayamadı.Fakat sonra elindeki elbiseyle sakince kapıyı açtı.
Sesi tanıyordu.Bu Luke'tu..Bşaına bir şey gelmiş olmalıydı.
Elindeki elbiseyi olduğu yerde bıraktı ve sese doğru koşmaya başladı.
Kalbinin ne kadar hızlı attığını fark edebiliyordu.Beyni zonkluyordu ve başı dönüyordu.

Sesin kaynağına ulaştığında yerde yatan Luke'u gördü.Kafası duvara dayalı elleri de burnundaydı.
Juliét bir an durdu fakat ardından Luke'un yanına koştu ve yanına çömeldi.
"L-Luke??İyi misin sana n'oldu?"
Juliét Luke'un ellerini açtı ve çocuğun burnundan akan kanları gördü.Görmesiyle başının dönmesi bir olmuştu.Gözlerini kapadı ve derin bir nefes aldı.
Luke Juliét'in kan görmeye dayanamadığını biliyordu.
Ani bir hareketle ellerini burnuna tekrar koydu.Ayağa kalktı ve doğrudan ileri baktı.
Juliét çömeldiği yerden baktığı yere doğru dönmüştü.

"Darqsoul Rouvas?"
Bu çocuğu tanıyordu.Yasak koridorda yönünü kaybettiği zaman yardımcı olan çocuktu bu.
Kahverengi gözlerinde bir değişiklik vardı.Korkunçtu.
"B-bunu neden yaptın?Senin sorunun ne?!"

Juliét de artık ayaktaydı.Çocuğun normale dönen gözlerinin içine bakıyordu.
Bakışları karşılıklıydı.Bu ona onu ilk gördüğünde düşündüklerini hatırlatmıştı.
Bakışı büyüleyiciydi.Ona güven veriyordu fakat bir o kadar da umursamazdı.Ama bu kez umursamazlıktan eser yoktu.Juliét bu bakışlarla sakinleşti.Ama hala sorusuna bir cevap bekliyordu.

"Sana söylü-"
Luke kıpırdandı ve ardından kendini öne doğru attı.Eli Darq'ın boynundaydı.Darq'ı havaya kaldırmıştı.
Juliét o tarafa koştu.
"Yeter!Size n'oluyor böyle?Hemen bir açıklama yapın!Hemen!"

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Onun başında tehlikeli bekleyişine devam ediyordu gözleri loş ışıkta kahverengiyi çalan bir siyaha dönüşmüştü,gözleriyle etrafı kolaçan ederken beynini himayesi altına almaya çalışıyordu ama sorun o ki bir türlü kendisini kontrol edemiyordu.Ellindeki kanlara baktı ne yaptığını bilemeden kafasını ellerinin arasına koydu biraz sonra olacakları düşünüyordu.Başı beladan kurtulmayan bir zebani.Ellerini kafasına masaj yapar gibi biraz hareket ettirdi ve etraftaki insanların gözlerine baktı.İnsanların onu anlamasını bekleyemezdi ama en azından biraz hoşgörü hoşuna gidebilirdi,şu durumda hoşgörü istemesi çok saçmaydı.Kendisini düşünecek zaman dilimi içinde değildi.Kendisini tanımaya çalışan bebek gibi yeniden parmaklarına bakmak için ellerini kafasından çekti.Parmaklarına bir süre baktıktan sonra kendisine gelmek için başını iki yana doğru sallayarak kafasındaki hücrelerin hala çalışıp çalışmadığını anlamaya çalışıyordu.Elleriyle gözlerini ovuşturdu,rüyada değildi ve yerde yatan bir çocuğun başındaydı.Başındaki inanılmaz ağrı yüzünden yerinde zor duruyordu.Bir elini duvara koyarak ordan destek aldı o anda karşıdan gelen kızı gözlerinin seçmesi zor olmuştu kafası iyice dönmeye başlamıştı.Yerde Yatan çocuğa doğru yaklaşarak eğildi ve "L-Luke??İyi misin sana n'oldu?" Gülmemek için kendisini zor tutuyordu uyuşturucu almış gibiydi kendini bulamıyordu.Yavaşça süzülüyormuş gibi hissediyordu.Gözleri "Disco Top"ları gibi ışıl ışıldı "Darqsoul Rouvas?" Gözleri kıza kaydı yavaşça eğilmeye çalışarak onu süzdü "Yasak Koridor"da karşılaşmışlardı "B-bunu neden yaptın?Senin sorunun ne?!" Onun gözlerinin içine baktı sanki siniri sadece Darq'a değildi "Sana söylü-" Beklenmedik bir şekilde kendini yukarıda buldu boğazında olan eli hissediyordu.Kulağına gelen sesle irkildi "Yeter!Size n'oluyor böyle?Hemen bir açıklama yapın!Hemen!" Luke'ye baktı ve vücuduna yayılan enerjiyi hissetti.Gözlerinin ağrımaya başladığını hissetti aklı siliniyor gibiydi bir anda Luke'yi itti.Luke yere düştü.Kıza o gözleriyle soğuk bir bakış attı.Gözlerini kapadı ve yumruklarını sıkarak iyi şeyler düşündü.Gözlerini açtığında ağrısı yoktu ama kendini daha da kötü hissediyordu.Kendinden geçmişti yüzünü duvara yasladı ve kendini saldı yavaşça duvara sürünerek yere indi.Ellerini yere bastırarak kalktı ve kıza bakıp ' Sa...Sa...Sadece Sana Vurdu Sanmıştım ' Dedi.Kalktı üzerindeki paltonun yakalarından tutup çekti ve odasına gitmek için hareketlendi

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Juliét nefes almakta güçlük çekiyordu.Bir panik atak nöbeti daha gelmesin diye kendi kendine yalvarıyordu.Boğazı ateş gibi yanıyordu.
Darq'ın Luke'u itişini izledi.Ve Luke'un da yere düşüşünü.

Luke ayağa kalkmıştı. "Luke buradan git!" Luke Juliét'e baktı ve dediğini yaptı.
Artık görünürde yoktu.
Sa...Sa...Sadece Sana Vurdu Sanmıştım '
Juliét gerilmiş çenesini hafifletmek için gözlerini kapadı.Aynı şekilde derin bir nefes aldı ve nefesini verirken küçümseme dolu bir gülüşün bütün koridora yayılmasına izin verdi.
Gözlerini açtı ve doğrudan çocuğun gitmesini engellemek için koluna yapıştı.Hoş; çocuk eğer durmasaydı Juliét onunla sürüklenebilirdi bile.Ama durmuştu.Çocuğun gözlerinin içine baktı.
"Bana vurmadı.O sadece-"
Ne diyeceğini bilemiyordu.Ne yapmıştı Luke?Köşeye kıstırıp ona sahip olmaya çalışmıştı.
Ve bunu da ona söyleyemezdi ya....Juliét etrafına bakındı.Cümlenin sonunu getirememişti.
Hatta şimdi de gözleri dolmuştu.Luke'un yaptıklarını hatırlamak korkmasına yetiyordu.
Üstelik bu olanlardan utanıyordu.Sanki onun suçuymuş gibi..

"Neden yaptın?".."Neden bana vurdğunu sandığında ona vurdun?Tamam bana vurmuş da olabilirdi..Neden seni bu kadar ilgilendirdi?"
Soruları sorarken sinirli değildi.Gerçekten merak ettiği sorulardı.
Kırılgan görünmemek için her şeyi yapıyordu fakat yaşadıkları onu yeterince yorgun kılıyordu.Bakışlarındaki güç ve parlama eksilmişti.Yine de çocuğun gözlerine bakabiliyordu.
Daha biraz önce tamamen siyah olan gözlerine...Şimdi gerçekten büyüleyici bakışlar atabilen gözlerine...

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Gözlerindeki alevi söndürmek oldukça olanaksız gözüküyordu,kendisinden geçmiş yavaş yavaş ama sendeleyerek ilerliyordu.Kafasında oluşan boşlukları hissediyordu ama kendini durduramıyordu.Birçok şeyi parçalamak geliyordu içinden ama bunu yapmamak için kendini tutuyordu.Gözlerinde oluşan parıltılarla çekmiş gibi görünüyordu ama yapacağı bir şey yoktu.Kendinden korkuyordu daha doğrusu birine zarar vermekten...

Ah!Ne oluyordu ona şu an çok iyiydi ve bunları düşünmesi gerekmiyordu -Sadece Biraz Uyku- Diye içinden geçirdi.O anda kolunda bir el hissetti kafasını yavaşça arkaya doğru çevirdi ve ona bakmaya başladı.Dışarıdan korkunç görünüyordu bu haliyle ama yapacağı bir şey yoktu bu onun doğasındaydı.Lanetlenmiş bir pislikti,gözleriyle etrafı kolaçan etti ve kızın gözlerine baktı.O anda kızın sesini duydu "Bana vurmadı.O sadece-" Ne o zaman işittiği o sesler ve kapıya atılan yumruk Darq'ın aklının bir oyunu muydu ? O kadarı da saçma olurdu.Kıza Baktı Ve ' Ne Yani Sana Vurarak Seni Mi Korudu? ' Yüzündeki şaşırmış ifadeyle ona baktı "Neden yaptın?" Afallamıştı,ona yardım etmişti ama ah!Herneyse "Neden bana vurdğunu sandığında ona vurdun?Tamam bana vurmuş da olabilirdi..Neden seni bu kadar ilgilendirdi?" Ona boş gözlerle baktı ve ' Bak Sen Veya O Umurumda Değilsiniz Ama Asla!Asla!Asla! Bir Kadını Hırpalayan Erkeğin Arkasından Bakmam...Anladın Mı Ha?! ' Bakışlarını onun gözlerinden çekerek ileri doğru baktı kolunu salladı bir kez daha gözlerine baktı ve 'İzninizle Gidebilir Miyim Hanımefendi ? ' İlk kez iğneleyici bir biçimde söylememişti bu lafı...

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Juliét beli de başka cevaplar beklemişti.Kişisel olmasını istemişti belki de.Ama kendini kandırmıştı.Çocuk boş ve soğuk gözlerle Juliét'e bakıyordu.Bir önceki bakışı kaybolmuştu.
' Bak Sen Veya O Umurumda Değilsiniz Ama Asla!Asla!Asla! Bir Kadını Hırpalayan Erkeğin Arkasından Bakmam...Anladın Mı Ha?! '
Juliét bu tepkiyi beklemiyordu.Gerilmişti.Biraz da ürkmüştü.

Darq kolunu Juliét'in elinden kurtarmak için salladığında bir adım geri attı.
"Son kez zöylüyorum.Bana vurmadı.Kapının menteşesine vurdu." ve sonra daha küçük bir sesle; "Hoş nedense pek umursadığını sanmıyorum...Belki de bir şeylere sinirini kusmak istedin bilmiyorum ama her ne olduysa sebebin ben olduğunu düşünmüyorum artık."
'İzninizle Gidebilir Miyim Hanımefendi ? '
Juliét bu sorunun cevap beklemediğini biliyordu.
Zaten Darq da cevap beklemeden arkasını dönmüştü.

Darq gözden kaybolmadan Juliét duvara yanaştı ve köşeye oturdu.Derin bir nefes aldı yine.
Serena neredeydi hala?Şimdi Luke napıyordu?Onu aramalı mıydı?Kafasından onca şey geçiyordu.Yorgundu.Başı dönüyordu.Gözleri kayıyordu.Son kez sağına baktı.Darq gözden kaybolmuştu.
Gözleri bulandı ve karanlıkla burun buruna geldi.Bu seferki panik atak nöbeti değildi.Yalnızca açlıktan ve yorgunluktan olan bir baygınlıktı.Kim bilir belki de kimse onu bulmadan uyanacaktı...

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Juliét'in oda numarasını bilmesine gerek yoktu.Annesiyle 132 numarada kaldığını biliyordu.Ve yine her zamanki gibi orada olduğundan emindi.
Resepsiyona selam verip asansöre yöneldi.8'e bastı ve kapı açılana kadar kendini düşüncelere bıraktı.
Jul onu görünce çok sevinecekti.Normalde 5 yıl daha turnede olacağını sanıyordu çünkü.Aslıdna öyle de olmalıydı.Fakat turneyi erken bitirmişti.5 yıllık bir prof. zarardaydı şimdi.Bunun sebebi kendini suçlu hissetmesiydi.Annesini kaybettiğinde 9 yaşındaydı.Babasını kaybettiğindeyse 17....Halbuki Jul henüz 11 yaşındaydı üstelik babası en değerli varlığıydı.Anne ve babasının acısına alışamadan onu bırakmıştı.Hem de halasına...Sırf dünyayı gezip turnelere çıkmak için küçük kardeşini bırakmıştı.
Düşünceler ona uzun gibi gelmişti fakat 5dk bitmeden asansör kapısı açılmıştı.
Koridora yöneldi ve yürümeye başladı.Gördüğü manzara duraksamasına sebep oldu.Bir kız yerde öylece yatıyordu.Kızı süzdü.Gözleri annesinin kolyesinde dondu.Bu Juliét'ti.
"Bree!"
İlk nefesinde yanına koştu.Juliét'i kucakladı ve kapısı açık olan odadan içeri taşıdı.
Aklından o kadar çok şey geçiyordu ki.Bir çeşit hırsızlık mıydı?Kapkaç?Juliét'e zarar gelmiş miydi?
Juliét'i yatağa bıraktı.
Otelin boş çekmecelerinde hep kolonyalı mendiller olurdu.
Çekmeceleri kurcaladı ve bulduğu mendili Juliét'in yanaklarına sürdü.
Çok geçmeden işe yaramaya başlamıştı.
"Bree?"

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

"Bree?"
Juliét neler olduğunu anlamaya çalışıyordu.Zihnini zorladı ve denilenleri duymaya çalıştı.Bree'mi?
İkinci ismini kimse bilmiyordu bile.Ailesi bile bu ismi kullanmazdı yalnızca - 'abim?' aklına gelenle birlikte gözlerini açtı.
Düşünceleri onu güçlendirmişti ve hemen kendisini toparlayıp olduğu yerde doğruldu.
Karşısında duran kişi Nathen'dı! Kısaca Nate.
Juliét üzerindeki şoku atamadan gülümsedi.Surat ifadesi sorularla doluydu.
Sonra olanları hatırladı ve yüzündeki gülümsemeyi kaybetti.
Yatakta gerileyerek ondan uzaklaştı.
"Burada ne işin var?"
Nate olacakları tahmin etmişti ki hiç şaşırmış görünmüyordu.Olağan gülüşü suratını aydınlatıyordu.Çok değişmişti..Çok!
"Bunca zaman sonra neden yanımdasın?"

Juliét'in sığınağı(odası)

Juliét'in sığınağı(odası)

Similar topics

Similar topics