‘’Korkaklık yapmıyorsun, daha çok mantıklı davranmak diyelim.’’
İki kızın da duydukları ses sonrası aralarındaki destek inanılmazdı. Irené, ormana yaklaştıklarını anlamayışlarına mı, yoksa hala orada duruyor oluşlarına mı sinirlensin bilemediğinden, kaşlarını çatıp konuşmaya devam etti. ‘’ Eğer merakımıza yenik düşersek, durduk yere canımızdan olabiliriz. Unutma, burası evimizin bahçesi değil. ‘’ Arazinin daha karanlık taraflarında bir hareket gözüne çarptı yeniden ve bir kez daha hafif bir kıkırdama sesi duydu. Bu seferki ince bir gülücüğe benzediğinden, cadının omuzları dikleşti birden bire. ‘’ Birileri bizimle dalga geçmiyorsa elbette…’’
Kendilerini takip etmiş birilerinin olması ya da onlar gibi bitki toplamak için orada bulunan birkaç öğrencinin varlığının ihtimali biraz rahatlatsa da, bu sefer kendine hakim olamadan ileri doğru atıldı. ‘’ Kıkırdama korkunç bir yaratık için fazla iyimser olmaz mı? Gel benimle.’’ Kızı kolundan çektiği gibi aynı anda asasını da çıkardı cübbesinin cebinden. ‘’ Kim var orada? ‘’ Çalılıkların ardındaki kısmen karanlık kısma şiddetle bağırdı. ‘’ Biri bizimle dalga geçiyor eminim Baobban.’’ Binadaşının yüzündeki ifadeye bakmadan çalılara doğru yöneltti asasını. Büyüsünün kızıl ışıklarından sonra çalılık ortadan ikiye ayrılıp, sert bir çatırdama sesiyle ikiye bölündü. Tozun ardında minik beyaz bir yaratık gözlerine çarptığında gözleri büyüdü. Daha önce görmediği bu yaratık, görüntü olarak hırpıyı andırıyordu. Ancak daha zeki bir şeye benziyordu. Irené öne doğru kısa bir adım attığında, yaratığın da bir adım gerilemesine şaşırdı. Akıllı bir yaratık olduğuna şüphe yoktu. Gözlerini küçük şeyin üzerinden ayırmadan Baobban’a sordu:
‘’ Sence bu kadar küçük bir şey, tehlikeli olabilir mi? ‘’
Anasayfa 
