|  Konu: Geri: İki kız, bir ölü ve Yasak Orman Ptsi Tem. 26, 2010 1:49 am | |
| "Kurtadama yem olmuşsa bile, sonrasında arkasından büyü yapan biri olmalı. Bizi buraya hapsetmek isteyen biri... Bizi buraya o çağırdıysa, hoş bir gece geçirelim diye çağırdığını sanmıyorum. Bu yüzden bizi buraya hapsetmesi muhtemel. Ancak ölüyken büyüsünün sürmesi mümkün değil. Belki de... Belki de o sadece bir yemdi? Bizi buraya kıstıran o olamaz, Summer." dedi. Ne kadar inkar etmek istesem de haklıydı. Ayakkabımla toprağı eşelemeye başladım. Şuan da büyük sınıflardan olanların bize şaka yapmış olmalarını çok isterdim. Ağaçların arasından çıkıp halimize gülseler. Hatta Hogwarts'ta alay konusu olsak ama buradan kurtulsak. Hatta buradan tek parça halinde çıkarsam, Des'in bir haftalık hizmetini de iptal edeceğim. Aslında, şuan da Des merakına yenik düşüp beni aramaya çıkmış olabilir. Beni bulamayınca profesörlerden birisine haber vermiştir ve şimdi bizi aramaya çıkmışlardır. Evet evet, böyle olmuştur. Bu küçük umut kırıntısına tutunup yere oturdum. Lumiére'ye bakıp ben de asamı çıkarttım.
"Lumos" dedim ve asamın ucunu etrafa tuttum. Ağaçlara fazla yaklaşmadan tehlikeleri kontrol ediyordum. Bir yandan da bu sessizliği bozabilmek için bir şeyler düşünüyordum. Normal de tanımadığım insanlarla sohbet etmeyi pek sevmezdim ama yasak ormanın sessizliği beni huzursuz ediyordu. "Biliyor musun, ileride bunu arkadaşlarımıza anlatırken güleceğiz." dedim alaycı bir ses tonuyla. Bu dediğime ben bile inanmıyordum, onun inanmasını da bekleyemezdim.
Lumiére'nin durduğu taraftan sesler gelmeye başladı. Sanki birisi bağırıyordu. Kalbimin atışları hızlandı. Asamı kalkan gibi önümde tuttum ve Lumiére'ye yaklaştım. Gelen seslerin bizi yemek isteyebilecek canavarlar olduğunu düşünüyordum. Sesler yaklaştıkça, netleşmeye de başladı. Birileri adımızı sayıklıyordu. Kaşlarımı çattım ve sesleri duymaya çalıştım.
"Summerrr, Lumiéreee!" dedi tedirgin sesle. Bu sesi tanıyordum. Okul müdürünün sesiydi. Gözlerimi kapattım ve çok rahat bir nefes aldım. Müdür, yanında bir kaç profesör ile beraber bizi buldu. Gerisi zaten çok hızlı gelişti; ilk işim profesöre sarılmak oldu. Sonra bizi Hogwarts'a götürdüler, onlara cesetten bahsettik. Bugün için derslere girmek zorunda olmadığımızı söyledikleri zaman yatakhaneye çıktım. Des kalkmıştı ve aşağı inmeye hazırlanıyordu. Sandığının üzerinde, bana ait olan o gizemli not vardı. Ona baktım ve minnettar bir şekilde gülümsedim. Oda bana aynı şekilde karşılık verdi. Sonra koluma girdi ve beni yemek yemek için aşağı sürükledi. Kıkırdaşmalarımız arasında aklıma bir söz geldi ve ona döndüm. "Biliyor musun Des, bana bir hafta hizmet etmek zorunda değilsin artık. Ama ödevlerimi yapsan fena olmaz."
|
|
