Düşünceler İçinde

Gezgin

William neşe içinde, ıslık çalarak kütüphaneye doğru ilerliyordu. Az önce Ravenclawlı 1. sınıf bir kız ona resmen kur yapmıştı ve bu her zamanki gibi onun havalara girmesine neden olmuştu. Zaten onun yanından ayrılmasının tek nedeni kütüphanede yapacak işlerinin olmasıydı. Söylediğine göre Silvia da orada olacaktı. Eğer gitmediyse birlikte çalışmak iyi olacaktı. Gitmemiş olmasını umut etti.

Kütüphaneye girdiğinde gerçekten de Silvia'nın gitmemiş olduğunu, orda oturduğunu gördü. Ama asıl sorun tek başına olmamasıydı. Yanında Ryan denilen o salak Hufflepufflı çocuk vardı. Üstelik el eleydiler. Bu çıkmaya başladıkları anlamına mı geliyordu? Böyle olmasından korktu ama öyle gibi görünüyordu.

Hızlıca yanlarına gitti ve ikisine de tehditkar gözlerle baktı. Silvia onu görür görmez ellerini Ryan'ınkilerden ayırıp ayağa kalktı. Tam bir şey diyecek oldu ki William sözünü kesti. "Vay vay! Sohbeti ilerletmişiz." diye çemkirdi Silvia'ya. Aslında Ryan'ı kasdetmişti tabii ama direk olarak ifade etmemişti.

Ryan'ın da tehditkar bakışları onun üzerindeydi. Silvia'nın yüzünde ise sadece korku ve endişe belirtileri vardı. Bu sefer bakışlarını çekinmeden Ryan'a çevirdi. "Yine senin ne işin var burda, Howard?" diye çıkıştı. Sesi gittikçe yükseliyordu ve çevredekiler rahatsız olmaya başlamıştı.

William fazlasıyla cesur davranıyordu. Ryan 4. sınıftı ve kendisi ise 1. sınıf. Kendisinin bildiği birçok büyü vardı tabii. Yaşıtlarına göre iyi olduğunu söyleyebilirdi ama yine de bir 4. sınıf öğrencisine karşı koymaya pek yetmezdi. Yine de hiçbir şekilde düellodan kaçınmazdı.

Banned

Silvia elini ondan ayırmıştı ve ayağa kalkmıştı.Bunu neden yaptığını bilmiyordu.Ama kafasını kaldırınca karşısında bir çocuk gördü.Evet bu aptal çocuktu kötü olmasına rağmen çocuğu sevememişti.Sinir bozucu bir tipti.Ve Silvia'ya asılıyor gibi gelmişti.

''-Sana ne?''

dedi dalga geçer gibi söylediği şeyin üzerine.Sinirlice ona baktı.Aslında bu çocuğa bir kaç lanet atmak isterdi ama o kadar lanet bilmiyordu.Tabii hıncını alacak kadar büyü biliyordu.Eli asasındaydı ona göstererek sinsice gülümsedi ve konuşmaya başladı.

'-Sen buradan toz olacak mısın Darcy , Yoksa yardımcı olayım mı?''

dedi sinirli bakışları çocuktan başkasını görmüyordu.Silvia'da o çocuğun sevgilisiymiş gibi davranıyordu.Yoksa aralarında bir şey mi vardı.Eğer Silvia onu kullanıyorsa ikisini de çok fena yapardı.Belki bir gün öldürebilirdi.

Gezgin

Ortamın gerginliği farkedilmeyecek gibi değildi. William Ryan'a gıcık oluyordu. Ryan'ın da ondan aşağı kalır yanı yoktu. İkisinin de düellodan kaçınmayacağını biliyordu. Ama sonuçta zararlı çıkacak kişi William'dı ve Ryan'ın ona neler yapabileceğini düşündükçe çok korkuyordu.

Ryan'ın neden hala böyle kıskançlık yaptığını anlayamıyordu. William onun çocukluk arkadaşıydı ve aralarında hiçbir şey olmadığını zaten söylemişti. Ama anlaşılan bunu anlamamıştı. Hala aralarında bir şey olduğunu düşünüyordu.

"Ryan! Saçmalama." dedi çocuğun yanına giderek. O da hazırlıklı olmak için ayaklanmıştı. Silvia onun önüne geçmiş, göğsünden tutuyordu. Ryan'ın gözlerine bakıyordu ama o onu pek görüyor gibi değildi. Gözlerini William'a dikmişti. "Ryan!" dedi tekrar ağlamaklı bir ses tonuyla. "Ryan, yapma. Lütfen. Yalvarıyorum. Lütfen..."

Silvia resmen yalvarıyordu, ağlıyordu. Birisi birkaç dakika önce sevdiğini söylediği çocuk, diğeri ise en yakın arkadaşıydı. ikisine bir zarar gelmesinden öyle çok korkuyordu ki... "Lütfen, Ryan. Lütfen." diyerek sarıldı çocuğa. Gözlerinden yaşlar süzülüyordu. Kollarını Ryan'dan ayırdıktan sonra William'a döndü. Gözlerinden ateş püskürüyordu adeta. "Will, sen de git artık. Lütfen... Ben onu seviyorum. Bu seni ilgilendirmez. Eğer düzgünce yanımızda oturucaksan, kal. Ama burda kavga istemiyorum. İkinize de bir şey olmasını istemiyorum!"

Bu sözü William'a gibi gözüktüyse sadece ona değil, her ikisineydi. Sırayla ikisinin de gözlerinin içine baktı. İkisininde de henüz bir hareket yoktu. Silvia ikisinden birinin çılgınca bir şey yapmamasını umut etti. Çevredekiler ise hayli rahatsız olmuşa benziyordu. Birazdan kütüphane görevlisi buraya gelebilirdi.

Gezgin

Silvia çok kötü görünüyordu. Onu zor durumda bırakmak istemezdi. Eğer bir düello olursa William kesinlikle yaralanacaktı. Bunu kendisi de biliyordu. Bunun sonucunda ise Silvia William'ın yaralandığını üzülecek olsa da oradan gitmediği için William'ı suçlayacaktı. Sonuç olarak ikisi de üzülmüş olacaktı. Bu yüzden gitmenin en iyi olacağını düşündü.

Ama Silvia'nın söyledikleri... Özellikle bir cümlesi ona çok dokunmuştu: "Bu seni ilgilendirmez." Ne demek ilgilendirmez? En yakın arkadaşının sevgilisi elbette onu ilgilendirirdi. William'ın hiç anlaşamadığı birinin en yakın arkadaşıyla ilişkisi olması iğrenç bir durumdu. Silvia için de zor bir durumdu. Anlayabiliyordu... Arada kalıyordu. Ama birgün mutlaka birinin tarafını seçmesi gerekecekti. Ve kimin tarafında olacağını ucundan göstermeye başlamıştı.

Üzülmüştü ama şimdilik yapabileceği pek bir şey yok gibiydi. Silvia çocuğu seviyor gibi görünüyordu. Bu durumda ne diyebilirdi ki? Kendisine lanetler okudu içinden. Silvia'ya baktı. Gözleri ıslaktı. Ağlaması durmuştu ama hala korkuyordu. William'ın bakışlarıyla sakinleşti. Bir şey olmayacağını anlamıştı.

William gücenmiş bir şekilde "Tamam. Gideceğim. Ama bil ki sırf sen istedin diye." dedi ve devam etti. "Diyecek bir şey yok sanırım. Size mutluluklar. Umarım seni hayal kırıklığına uğratmaz, Silvia." Son kez Ryan'a tehditkar bir bakış attı ve arkasını dönüp kütüphaneden ayrıldı. Ödev yapmak için gelmişti ama yapmayacaktı. Bu sinirle yapamazdı. Gidip biraz kafasını dinlemesi gerekiyordu.

Banned

Silvia'nın yalvaran bakışları arasında bir kaç adım geri çekildi.Aslında çocuğunda suratına bir kaç tane büyü yollamak güzel olacaktı.O zaman yanında dolaşmamayı öğrenirdi.Sinirlerini çıkartmıştı yine.Sakin sakin otururken güzel ortamıda batırmıştı zaten.Çocuğun oradan gittiğini gördüğünde biraz rahatlamıştı.Sinirlerine hakim olmasını öğrenmeliydi.Silvia bundan zarar görebilirdi.Onun zarar görmesini istemiyordu bu yüzden kendine hakim olmasını öğrenecekti.Yavaşça tekrar sandalyeye oturdu.

''-İyi misin?''

dedi aslında sormak istediği bu değildi.Belki bu olaydan sonra kendini iyi hissetmiyordu iyi olmuştu sorduğu o çocuğu nerde görse artık olay çıkartacak duruma geliyordu.Bir yerde daha onu görürse gösterecekti gününü.

''-Bak...ben...özür dilerim seni kırdıysam.''

Gezgin

"Ben iyiyim." diyerek Ryan'ın yanına oturdu. "Hayır, özür dilemene gerek yok." Şimdi kendisini çok daha rahat hissediyordu. William gittiğine göre bir tehlike kalmamıştı. Ama onların birbirlerini her gördüklerinde böyle yapmalarından nefret ediyordu. Her seferinde korku içinde olmak zorunda mıydı?

Yalvaran bakışlarla Ryan'a döndü. Elini yavaşça iki elinin arasına aldı. "Ryan... Lütfen ona bir şey yapma. Sadece sinirlerini kontrol etmeye çalış. Sana seni sevdiğimi söyledim. O sadece arkadaşım. Biz William'la birlikte büyüdük. Benim her şeyimi o bilir. Bu durumda beni korumak istemesi çok doğal. Lütfen anlamaya çalış. Sence seni sevmesem neden bu kadar acı çekeyim? O günden beri neler hissettiğimi anlaman çok zor. Eğer ona bir şey yaparsan ikinizden birini seçmek zorunda kalacağım. İnan bu benim için hiç iyi olmayacak. Düşünmek bile istemiyorum. Sadece uzlaşmaya çalışın. İyi anlaşın demiyorum ama birbirinize zarar vermeyin. Lütfen... Ben onunla daha sonra konuşacağım. Bana söz verir misin? Ona bir şey yapmayacaksın."

Gözleri dolmuştu bile. Tek duymak istediği söz bir 'Evet' idi. Ryan sinirli görünüyordu ama eğer biraz olsun hatırı varsa ve onu seviyorsa bunu kabul ederdi. Kötü bir şey istemiyordu. Kimsenin de aleyhine değildi. Olması gerekeni istiyordu.

Banned

''-İyi ama o..'' dedi sesini yükseltmemeliyid.Hemen özür dilermişcesine bir bakış attı ve başını evet anlamında sallayarak konuştu ''-Söz bir şey yapmayacağım..'' dedi sırf o istedi diye bir şey yapmıyordu o aptal çocuğa.Küçücük yaşta ona kafa kaldırıyordu.Ondan 3 kat büyüktü.Yaptığı büyüler de öyle.Eğer bir daha ona yaklaşırsa...Hayır söz vermişti bir şey yapmayacaktı.Silvia her şeyden değerliydi onun için bu yüzden ona verdiği sözleri tutacaktı ve ne olursa olsun dönmeyecekti bu sözünden.Derin bir nefes aldı ve onun elini tuttu gülümseyerek.Onu seviyordu.Birbirlerini seviyorlardı daha ne olabilirdi ki..

Gezgin

Ryan ilk başta itiraz edecek olduysa da sonra kabul etti. Bu Silvia'nın içini gerçekten rahatlatmıştı. Ondan duymak... Evet, gerçekten rahatlatmıştı. Ona güvenebileceğini düşünüyordu. Nedenini bilmediği bir şekilde ona güveniyordu. Kesinlikle güveni sonsuzdu. Söz vermişti. Sorun yoktu. Yapmazdı. Biliyordu. Bunu hissedebiliyordu.

Başını çocuğun göğsüne dayadı ve kollarını beline sardı. Bir süre gözlerini kapatıp öylece durdu. Ryan'ın saçlarını okşadığını hissedebiliyordu. Farketmeden yüzünde bir tebessüm oluşmuştu.

Gözlerini açtığında artık her şey daha güzeldi. Sorunları çözülmüştü. Şimdi önünde bir tek William'la da bu konu hakkında konuşmak kalmıştı. Ama işin zor kısmını halletmişti zaten. Ryan'daki öfkeyi hissedebiliyordu ve onun neler yapabileceğini tahmin edebiliyordu. Bu yüzden Ryan'a söz verdirttikten sonra pek de sorun yoktu.

Başını çocuğun göğsünden kaldırıp yüzüne baktı ve "Artık gitsek... Ortak salona gitmem gerek. İksiri yavaş yavaş hazırlamaya başlayacağım. Gerçi pek gerek kalmadı ama..." dedi gülümseyerek. Ryan başını sallayarak onayladıktan sonra ikisi de kitaplarını alıp, birbirlerine sarılarak kütüphaneden dışarıya yöneldiler.

Düşünceler İçinde

Düşünceler İçinde

Similar topics

Similar topics