Yine dersten çıkmış,arkadaş grubu ile birlikte birbirlerine şakalar yaparak ilerliyordu. Üstü yine dağınıktı. Daha geçen gün uyarı almasına rağmen. Rahat olmayı seviyor,fazla kasmak işine gelmiyordu. Bir an başının döndüğünü hissetti. Etrafındaki sesler çekilemez hale geliyordu ve arkadaşları onu farkedemeden uzaklaşıyorlardı. Görüntü bulanıklaşmış, görünen şey sadece belirtisiz nesnelerden ibaretti. Hogwarts'ın daş duvarlarına başını dayadı.
Kusmak için oldukça çabalamış,fakat bunu becerememişti. Midesi alt üst olmuş,tüm vücudu ter ile kaplanmıştı. Saçları sırılsıklamdı. Güçlükle pencerenin olduğu kısma doğru ilerledi ve pencereyi açtı. Pencereden gelen serin hava onun nefes almasını rahatlatmış ve iyi hissetmesine yol açmıştı. Esen rüzgar terden sırılsıklam olmuş yüzünü adeta dondurmuştu. İleride bir banka oturdu ve zaten üstten ilk düğmesi açık olan kravatının,ikinci düğmesini de açtı. Hastalanıyordu galiba. Ve bunun nasıl olduğunu açıklayamıyordu.
Peki giden arkadaşları? Anlaşılan farkedememişlerdi bile. Eğlenceye o kadar düşmüşlerdi ki. Bir an tüm bunları çocuksu buldu. Eğlenceyi,şakalaşmayı,birbirine laflar atmayı. Ama o zaten bir çocuktu. Sağ eli ile alnında soğuk damlalar halinde duran teri serdi. Alnı cüppenin sert manşetleri yüzünden kızarmıştı. Gözlerinin altı çökmüş ve gözlerinden yorgunluk akıyordu. Bunun nedeni oldukça basitti. Uyuyamadığı uykular..
Ellerini başının arasına almıştı. Birden bir çift ayağın önünden gittiğini gördü. Ağır bir şekilde başını sola doğru çevirdi. Tanıdık birine benziyordu. Peki kimdi? Aslında yanına gitmek iyi olacaktı. Hem belki rahatlamasına yardımcı olabilecek bir arkadaşı olabilirdi bu. Hemen çantasını sırtına attı ve kızın gidiş hızından biraz daha hızlı bir şekilde ona doğru yaklaştı. Çekinerek eli ile sağ omzuna dokundu. "Ah. Merhaba." kız arkasına dönmüştü. Maglor ise ağzı açık bir şekilde kalmıştı sadece. "Auhç.Bu çok güzel!" İçinden gelen ve talihinin döndüğünü belirten bu konuşmadan sonra kendini toparladı.Gördüğü kişi Ashley'di. Afalladığını belli etmemeye çalışarak "Ah Ashley.Sen miydin? Nasılsın? Neden yalnızsın? Nereye gidiyorsun? "
Kızı soru bombardımanına tutmuştu. Bir an için gevezeliğine kızdı. Ama konuşkan bir anıydı ve kaçırılmaması gereken bir fırsattı. Dili açılmıştı. Bir de az önceki durumuyla kıyaslayacak olursak, kızı görmek iyi gelmişti. Onun gülümseyen yüzü, Maglor'un da gülümsemesini sağlıyordu. Zaten göldeki tanışmadan beri de iyi bir arkadaş olmuşlardı.
Anasayfa 
