Az önce elini tutan sevgilisinin şifacıya olan bakışlarını farketmişti. Kesin burada birşeyler dönüyordu, durumunun çok iyi olmadığı belli olsa da ne derece kötü olduğunu öğrenmek istiyordu. Gözlerinde sadece gerçeği isteyen bir ifade ile kanatları kayıp meleğe bakmaya başladı. Dudaklarından dökülenleri hemen arkasından revire gelen Bradley ile birlikte dinlemeye başladı. İç organlarının zedelendiğini duyduğunda üzgün gözlerini yere indirdi. Sevgilisine destek olmak için buradaydı, onu üzmek ve bir kat daha hasta etmek için değil. Bir kaç saniye boşboş baktığı zeminden gözlerini kaldırması ile endişelenecek bir durum olmamasının gülümsemesi yüzünde belirmişti. Şifacıya güvenmeliydi, aslına bakarsak tek şansı buydu.
Bradley'inde istediği cevabı almış olduğu belli oluyordu. Sıkı sıkı tuttuğu elini bırakmayan sevgilisi ona en son bu halde yatarken gördüğü kişiyi hatırlatıyordu. O kişi teyzesiydi ve hemen ertesi gün hayata veda etmişti. Hemde bu haberi bir müzikalin başlangıcında almış, dünyası başına yıkılmıştı. Gözlerinde yaşlarla tüm oyunu sergilemiş sonunda selam vererek yere oturup hıçkıra hıçkıra ağlamış, kendini kulise kilitlemişti. Ve bu anı tekrar yaşamak istemiyordu. Çünkü herkesin yokluğuna bir şekilde alışılıyordu ama kalbindeki en sıcak hissi kaybederse gerçekten hayatı sonbulacaktı. " Tamamen iyi olana kadar hiçbir yere gitmeyeceğim aşkım." Gözleri güven dolu bakan cadı yatakta uzanmış yatan sevgilisinin yanağına bir öpücük kondurdu.
Anasayfa 
