Rahatlama Hissi

Gezgin

'' Yaramazlık istiyorsun he ? Hadi bakalım .''

Alaylı ağzı bir anda şaşkınlıkla açıldı ve daha kendini savunmaya geçemeden buz gibi oluk oluk sular başından aşağıya akmaya başladı. Neye uğradığını şaşırmış, ağzı açık bir şekilde Facundo'ya bakıyordu. Gözlerini onun yüzünden çekti ve sırılsıklam olmuş giysilerine baktı. Şoku hala atlatamamıştı. Facundo onu hazırlıksız yakalamıştı. Kaşlarını çattı ve parlak yemyeşil gözlerini kısarak Facundo'ya baktı. Bir insan hem suçlu hem güçlü olmayı nasıl başarabilirdi? Tamam, ağır abi ayaklarındaydı onu tanıdığından beri ama bunlar Arétha'ya sökmezdi. Duruşu sert ve karizmatikti. Sertliğinden dolayı bir çok kişi ona böyle saldırmayı aklından bile geçiremezdi. Muzipçe gülümsedi. Kendisi dışında kimse geçiremezdi, evet.

"Seni varyaaa...!" dedi yeşil gözlerini kısmış ve tehditkar bir şekilde işaret parmağını ona sallayarak. Facundo'nun yüzünü dikkatlice inceledi. Tatlıydı ve bir o kadar da çekiciydi. Vücudundaki buz gibi ürperti onu bu düşüncelerden sıyırdı ve yerini titremeye bıraktı. Sırılsıklam t-shirti üzerine yapışmıştı ve üşümesine neden olmuştu. Ellerini ıslak saçlarına götürdü ve geriye doğru itti. Bacaklarını sımsıkı birbirine kenetlemiş ve titremeye başlamıştı. Kollarındaki tüyler diken diken olmuştu. Şakaklarından, alnından ve t-shirtinden sular boşalıyordu. Ve... ve bu lanet yer çok serindi.Titrediğini belli etmemeye çalışarak gözlerini ona dikti. O böyle donarken o nasıl oluyorda hiç bir şey hissetmeden durabiliyor diye düşündü.

Banned

Delirmişe dönen kız bana sert bakmaya başladı.Onu öyle gördüğümde gülümsemeden edemiyordum.Hoşlanmıştımda.Ne yapacağımı şaşırdım bir an.Kızın ağzından birden "Seni varyaaa...! " kelimeleri çıktı.Asabiyet onu daha tatlı hale getiriyordu.Havanın serin olması onu çok etkilemişti sanırım.Heryeri titriyordu.Böyle bön bönde bakılmazdıya.Kızın ellerinden tuttum ve oturttum.Sarılmadan nasıl titremesini engelleyebilirdim orası muamma.Yapacak birşey kalmamıştı.Elimi beline attım ve yanıma çektim.Titrediğini vücudumda hissediyordum.Bedenim ateş gibiydi.Soğuğu severim ve etkilenmem.Sibirya kurdunun özelliklerini taşımakta güzel bir duyguymuş sanırım.Tekrar gülümseyerek gölün bitmeyen şarkısını dinlemeye koyuldum..

Gezgin

Arétha ona sert sert bakarken o gülümsüyordu. Acaba titremelerini farkettiği için mi gülüyordu? Bu onu daha da çıldırmaktan başka bir işe yaramıyordu. Yumruklarını sıktı. Facundo'nun ağzından tek bir kelime çıksa, yüzünde sinirlerini bozacak bir ifade belirse hiç düşünmeden yumruğunu geçirecekti. İşte o an hiç beklemediği, hatta Arétha'nın ondan en son bekleyeceği bir şey oldu. Facundo kızın ellerinden tuttu ve birlikte yavaşça yere otutturdu. Sonra elini kızın beline doladı ve yanına çekti. Sanki üşümesine engel olmaya çalışıyormuş gibiydi. Onda ise hiç bir üşüme belirtisi yoktu. Taş gibi dayanıklı duruyordu ve bedeni ateş gibiydi. Ehh doğru kızın küçük zayıf elleriyle, onun güçlü ve kova görevini bile üstlenebilecek kollarını ve ellerini düşününce kimin daha çok ıslandığı belli oluyordu. Kız önce geri çekilerek onu bozmayı düşündü. Sonra bunu o kadarda çok istemediğini fark etti. Üşüyordu ve ona sarıldığı an titremeleri yarıya inmişti. Başını kaldırdı ve onun yüzüne bakmaya başladı. Yüzü göle dönüktü ve... ve gülümsüyordu. Gözlerini ondan çekti ve oda başını göle çevirdi. Kafası allak pullak olmuştu. Facundo'nun ne yapacağı hiç bir zaman belli olmuyordu. Daha demin kavga ediyorlardı ve sonra kızın hiç beklemediği bir tepki vermişti.

Ricco'nun onları böyle gördüğünü aklından geçirdi. Her halde Facunda'yu vururdu. Hele ki abisi görse...Gülümsememek için kendini zor tuttu. Şuanda zaten elli tane düşünce, soru ve benzeri şeyler kafasının içinden akmaktaydı. Düşünmekten yoruldu. Zaten en çok yaptığı şey değil miyidi düşünmek? Kafasındaki herşeyi boşaltmaya çalıştı ve gölün derinliklerine doğru bakmaya başladı.

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Yavaşça oturduğu yerden doğruldu. Ilık ılık esen kusursuz meltemlerin vücudunda ve saçlarında yarattığı o güzel hisle yürümeye başladı. Kafasında ki kahrolası, cevapsız sorulardan uzaklaşmak için, savaşmak için geldiği bu yerde kimlerin takıldığını merak ediyordu. Çalılıkların arkadasından bir kız ve bir oğlan gördü. Keskin bakışlarını onların üstüne odakladı. Ah onları elbette ki tanıyacaktı. Biri en yakın dostu, diğeri ise kardeşiydi. Gördüğü manzaradan sonra yüzünde koca bir sırıtış belirdi. Biraz daha yaklaştı ve birbirlerine sarılmış Göl'ü izleyen ve üstleri ıp ıslak iki aşığa doğru bakıp sırıttı. '' Bak bak bak, demek kardeşimle dostum burada iş pişiriyor. '' diye düşündü kafasının içinde. Yerde duran taşlardan sağlam iki tanesini seçti. Sımsıkı tuttuğu taşları sırıtarak önce Facundo’nun daha sonrada Arétha’nın kafasına doğru fırlattı. İkiside bir '' Ah! '' sesinin eşliğinde kızgın gözlerle ona doğru döndüler. Rosalie ise ellerini şaklatarak sırıttı.

'' Biri dostum, diğeri kardeşim işe bak. Basıldınız aşıklar! ''