Ağacın Altı...

Banned

Okulda sıkılmıştı.Yapacak bir şeyler bulamamıştı.Nede olsa daha dersler başlamamıştı.O yüzden göl kenarına gitmeye karar verdi.Yavaş adımlarla kalkıp göle doğru ilerledi.

İşte gelmişti sığınağına başına gelen her şeyden arınmak için kullandığı o yereöl kenarındaki ağacının altına.Çok seviyordu burayı.Gölün kenarında rüzgarın uğultusunu dinlemek o serinliğii kanının son damlasında hisstmek çok güzeldi.Etrafına bakındı.Birçok kişide onun gibi burayı keşfetmişti anlaşılan.Bakışlarını göle çevirdi.O karanlık sulara.İçinde neler vardı kim bilir ama öğrenmek istemiyordu en azından şimdilik.Öylece oturdu bir süre sonra eline bir kaç taş alıp göle fırllattı.Taşların göle düşüşünü izledi ve sonra tekrar çevirdi bakışlarını sonsuzluğa..

Gezgin

Unutamıyordu.Büyük salonda yaşanan olayları ve kurtarılışlarını.Hogwarts'ın bile güvenliği artık şüpheliydi.Her ne kadar o olaydan sonra,güvenlik önlemleri arttırılmaya çalışılsa da.Kendi hayatından korkuyordu,ya da arkadaşlarının. Bunu kendisine bile açıklayamıyordu.Ama kendi hayatından korkmuş olsa şölendeki hain saldırıda,Hufflepuff'lı bir çocuğu kurtarmaya koşmazdı. Galiba arkadaşları için korkuyordu.

Biraz dışarı çıkıp kafasını dağıtmanın iyi olacağını düşünmüştü.Üstüne binen yükler,on dört yaşındaki bir çocuğun kaldırabileceği sıradan şeyler değildi. Babasına duyduğu özlem,koca bir yaz hiçbir arkadaşından mektup alamayışı ve en son salondaki yaralılar ve bir kaç ölüm. Hepsi aşırı fazlaydı ve bunu kaldırıp kaldıramayacağı karakterinin sağlamlığına bağlıydı. "Güçlü olmalıyım. Her zamankinden daha fazla. " Böyle düşünüyordu ve olacaktı da.İstediklerini elde eden birisiydi. Bunu da yapabilirdi.

Hava değişmiş, gölün kıyılarında oluşmuş yosunun kokusu duyuluyordu. Hafif esinti yüzüne çarparken bir an gökyüzüne baktı. Hala karanlık , hala boğucuydu. Elini cebine attı . Rüzgar biraz daha şiddetlenmiş,cüppesini sarsmaya başlamıştı. Düğmesi açık gömleği zaten dışarıdayken, iyiden iyiye dışa çıkmıştı. Toparlanmak için gücü yoktu. Ve yıl daha başlamamıştı.

Gölde ilerlerken tanıdık bir sima yüzüne çarptı. Bu geçen yıl yine buralarda tanıştığı, kendi binasından ikinci sınıf bir kızdı. Tanıdık yüzler belki onun bu halinin düzelmesine yardımcı olabilirdi.Ağır ağır kızın bulunduğu yere doğru yürüdü."Merhaba.Rox'tu değil mi?Yanlış hatırlamıyorsam.Nasılsın? Yanlış hatırlıyorsa da kız zaten düzeltirdi. Bu kötü bir şey değildi.Tekrar yüzünü gökyüzüne çevirdi.Kara bulutlar hızla okulun üstüne çöküyordu..

Banned

Daldığı hayallerden onu uyandıran Bir çocuğun

"Merhaba.Rox'tu değil mi?Yanlış hatırlamıyorsam.Nasılsın?

Deyişi oldu.Başını çevirip baktığında tanıdık gelen bir yüz gördü ve hatırladı.Bu Maglor'du geçen sene burda tanışmışlardıve ona çok yardımcı olmuştu.Ve birden cevap vermesi gerektiğini hatırlayarak

"Aa,Evet ben Rox.İyi demek isterdim.Peki sen sen nasılsın?Otursana

dedi kız hala çocuğa bakarak sonrada bakışlarını ona çevirdi.Üzgün yılmış yıpranmış gibi bir hali vardı.Aynı Rox'un annesinin onu terkettiği yıllardaki gibi hayat acımasız diye düşündü.Bu kadar acıyı bu yaşta bir çocuğa yüklemek oldukça acımasızdı.Böyle düşüncelere dalmışken Maglor'u unutmuştu.Acaba ona nolmuştu.Gömleği rüzgardan dılşına çıkmış saçları dağılmıştı."Düzeltmeye yeltenmiyor bile" diye düşündü.Saçını düzeltmeye çalışarak."Demekki gerçekten sorunları var".Ama rüzgarı seviyordu yinede acılarını alıp götürüyormuş gibi geliyordu Rox'a öyle olmasını ne kadarda çok isterdi.Sorunlarından acılarından kimsenin onu umursamazcasına öylece onu bırakmasından.Ama ne yazıkki imkansızdı.Öyle bir şey asla olmazdı.

Böyle derin düşüncelere dalmışken Ay'ın göle yansıması gözüne çarptı.Bu soğuk ürpertici havada esen rüzgar ve göle yansıyan ay oldukça güzel bir manzaraydı ona göre ama çoğu kişi bunu sevmezdi."Onlar kendi güzel düyalarında güzel ve sıcak güneşleriyle ısınsınlar bakalım" diye geçirdi içinden.Ve hafifçe yutkundu nefesi kesilmişçesine durdu.Rüzgarın uğultusunun kulağına fısıldamasını dinliyordu şimdi.Acaba rügar ne anlatmaya çalışıyordu ona?Bilmiyordu düşünmek anlamak istemiyordu.Yine derin bir açmaz yaratmak istermiyordu belkide içinde.Başını ağacın gövdesine dayayarak buz mavisi hüzünle dolu gözlerini gökyüzüne dikti.

Gezgin

Kız da kötü görünüyordu anlaşılan. Maglor'un ilk olarak düşündüğü şey, kızın okuldaki olaylar sonucu bu hale geldiğiydi. Belki de kişisel bazı saorunları da vardı. Sormayacaktı. Kendi sorunlarını taşıyamazken bir de başkasının sorunlarına kafa yormak.. Bunu yapmayacaktı. Bir an ne kadar gaddar olduğunu düşündü. Böyle değildi eskiden. Kendi sorunlarını unutmak için başkalarının sorunlarını dinler, onlara çözüm bulurken,aslında kendisinin sorun diye tanımladığı şeylerin bir hiçten ibaret olduğunu farkederdi. Yıllar geçiyor,düzen değişiyor,o da değişiyordu.

Kız oturabileceğini belirtmişti. Bir an için tereddüt etti oturup oturmama konusunda. Etrafına bakındı. İlgisini çeken hiçbir şey yoktu ve büyük bir sıkkınlıkla ayakta bulunduğu yere oturdu. Dizlerini kendisine doğru çekti ve gölü izlemeye başladı. Şiddetini arttırmış olan rüzgar, saçlarını iyiden iyiye dağıtıyordu. Üstü de ruhu gibi dağınıktı. Gözlerinde yansıyan ay ışığının altına bir karanlık hakimdi. Düşünceler beynini, bir fare gibi kemiriyordu ve o bu fareden kurtulmanın yolunu bulamıyordu.

Kız iyi olup olmadığını sormuştu. Bunun öylesine sorulmuş bir soru olduğu aşikardı. Çünkü Maglor'un bu halini gören herhangi biri, rahatlıkla kötü olduğunu söyleyebilirdi. "Kötüyüm." Dürüst olmak. En azından kendisine dürüstlüğü yüzünden zarar vermeyecek kişilere karşı dürüst olmak. Şu an bunu karşısında duran bir Hogwarts öğrencisi için düşünüyordu. Gelecekte olacak ve ya olabilecekler hakkında düşünüyordu. Babasının felsefesini kendine aşılamıştı. "Yakınlarına karşı, zarar göreceğini bilsen de dürüst ol."

Düşüncelere kapılmıştı her zamanki gibi. Bir an için yalnız olduğunu düşündü. Fakat bunu sol yanında oturan kişi yalanlarcasına orada duruyordu. Bu uzun sessizliği bozmalıydı. Ya da kendi karamsar havasını dağıtmalıydı. Yüzüne zorlukla da olsa bir gülümseme yerleştirdi. "Bu yıl,okul iyi bir başlangıç yaptı değil mi?" Ancak böyle bu hava yok edilebilirdi. Sıkıntı yaratan konu üzerine , alaylı konuşmalar yaparak..

Banned

Evet tamda tahmin ettiği gibi oda kötüydü.Duruşundan belli oluyordu.Ama sormayacaktı.Neden kötü olduğunu belliki kişiseldi.Merak etmiyordu.Aslında etmek istemiyordu.Dünyadaki en büyük sorunun kendisininki olduğunu sanıyordu.Daha doğrusu öyle düşünmek istiyordu.Hep bunu düşünmek,üzülmek istiyordu.Belkide alışmıştı buna hep kendine acı çektirmek acı içinde yaşamak istiyordu.Ama pekiya neden nedenini bilmiyordu.Karışıktı Gerçekten çok karışıktı.

Ona sormayacaktı,çünkü sorununun kendisininkinden büyük olmasından korkuyordu.Ama sorması gerektiğinide biliyrdu.Belkide oda sormamasını istiyordu.Belliki konuşmak istemiyordu.Sonra sesini duydu

"Bu yıl,okul iyi bir başlangıç yaptı değil mi?"

Dediğinin duydu hayal meyal ve evet anlamında salladı başını.Ve sonra ne dediğinin tam olarak kavrayarak

Aa evet kesinlikle öyle

dedi.Gülümsediğini hissetti ve hemen bunu kesti.Çünkü kimsenin onu gülümserken görmesini istemiyordu.Nedenini bilmiyordu.Ama gülmek istemiyordu.Güldüğü zamanlarda kendiini suçlu güçsüz zavallı biri gibi hissediyordu.

Gezgin

"Konuşacak bir şey yok anlaşılan." Kız neredeyse Maglor'a cevap bile vermeyecekti. Bir an buna kızar gibi olmuştu fakat herkesin ruh hali, şu son günlerde iyice karmaşıklaşmıştı. Oturduğu yerden ayağa kalktı ve göle doğru birkaç adım attı. Karanlıkta yansıyan haline baktı. Gölün hali,onun ruh halinin yanında daha berrak kalırdı. Başını biraz daha kaldırdı ve gölün titrek dansı üzerinde yansıyan ayın görüntüsüne baktı. Burada daha fazla kalırsa kafayı yiyebilirdi. Koşmak,koşmak ve sonunda yığılıp kalmak istiyordu. En azından kısa bir süre sorunlarından bu şekilde kurtulmuş olurdu.

Sıkıntıyla derin bir nefes alıp bıraktı ve gölü bir ayna gibi kullanıp görüntüsünü düzeltmeye karar verdi. Sağ eli ile yakasını düzeltti. Gerçi yaka düğmeleri hala açıktı ama bu onda bir gelenek haline gelmişti. Yarısı dışarı çıkmış olan gömleğini daha düzgün hale getirmek için, gömleğin tamamını dışarı saldı. Saçlarını sol eli ile iyice dağıttı. Normal haline biraz dönüyordu. Yakın zamanda eski haline dönerdi. Her ne kadar bunun kolay olmayacağını bilse bile. Binasını ve yaşamını seviyordu. Bunu kolay kolay teslim etmeye hiç niyeti yoktu.

Ardından hala oturmakta olan kıza döndü. Gitmenin en iyisi olduğuna karar vermişti. Uzun zamandır suskun olmanın verdiği boğazındaki kuruluk nedeniyle,konuşmadan önce öksürmek zorunda kalmıştı. "Öhm. Sanırım gitsem iyi olacak. Kendine iyi bak." Şİmdi kıza arkasını dönmüş göl kıyısında yürüyerek okula mümkün olan en uzak mesafeden gitmeyi planlıyordu.

Göl kenarından çıkmış, Hogwarts'a ulaşan patika yola girmişti. Kimbilir kaç yüzyıldır bu kullanılarak burası bu hale gelmişti. Bunca yıllık okul,kendi mezunlarıyla yıkılabilir miydi ki,bunlar okulda kaos yaratmayı düşünmüşlerdi. "Hainler!" Hala olanları yediremiyordu. Nasıl buraya girdiklerini aklı almıyor, düşünüyor,bir yolunu bulamıyordu. Yüzlerce yıllık şato, tüm ihtişamıyla karşısındaydı..

Banned

Rox Maglor'un ayağa kalktığını gördü.Gölde ayın yansımasının verdiği parlak ışıkta üzerini düzelttiğini ve sonra ona dönüp

"Öhm. Sanırım gitsem iyi olacak. Kendine iyi bak."

dediğini."Sanırım onu istemediğimi düşündü.Ama umrumda bile değil kimse için kendimi yoramam".Ve sonra arkasından

"Hoşçakal!Sonra görüşürüz!

diye bağırdı.Onun gidişiyle etraf dahada sessizleşmişti.Ve Rox artık bu sessizlikten sıkılmaya başlamıştı.Artık sorunlarından uzaklaşmak istiyordu.Olanları düşünmemek.Öylesine düşünüyorduki son günlerde nerdeyse delirecekti.Ve böylece ayağa kalktı arkasında bulunan çimlerin arasına sızdı.Hiçbir şey gözükmüyordu.Sadece birkaç böcek sesi geliyordu kulağına ve etraf çok sessizdi.İlerlemeye devam etti.Ve birden ayağını kaşındığını hisstti ve baktığında bir böceğin ayağına tırmandığını farketti.

"Engorgio!"

Diye haykırdı.Şimdi böcek büyümüştü.Bunu neden yaptığına bir anlam veremedi.Ve onu orda bırakıp Hogwarts'a doğru ilerlemeye başladı...

Ağacın Altı...

Ağacın Altı...

Similar topics

Similar topics