Birçok kişi böyle bir konumda kendini üstün bir kişilik zannedebilirdi. Yanında mükemmel derecede güzel kadınlar onların kendisi hakkındaki sohbetini dinlemek belki birileri için harika bir duyguydu ama James’in hissettikleri böyle bir şey değildi. Sadece hayatın değeri ikisinin bir bakışı ve gülümsemesinden ibaretmiş gibi gelen iki parçasına bakıyordu. Onların üzülmesi bir yana onlara gelebilecek bütün kötülükleri üzerinde çekmeye hazırdı şuan da ikisi de birbirinden değerliydi.
Konuşmaların sağlıksız bir hal almaması daha da sevindirmişti James’i, bir yanında anlayışlı olmayı her zaman başarabilmiş Freya, diğer yanında ise James’in seçimlerini hiçbir zaman sorgulamayan arkadaşlıklarını her şeyden önde tutan Brenda. Böyle bir ortamda mutluluğun kapılarından geçemeyecek kadar hissetti kendini, oturduğu sandalye mi rahatlamıştı yoksa o mu diken üstünde oturmuyordu artık. Güneşin ısısını nasıl kontrol edebilirsiniz elemli elbette ki saçma olurdu ama James Freya’nın ellerini tutarken güneşin ısısını hissediyormuş gibi geldi. Masanın üzeride bitmiş içkilerden kalan boş bardaklar, birazdan kıskançlıktan James’e saldıracak barmenler ve müziğin verdiği basık havanın eşliğinde konuşmalarda ilerliyordu. Müziğin kulağa aşikâr bir şeyler olduğu anlaşılabiliyor olması hoştu ama ruhunun en dipsiz çukurlarını doldurması gerekirken onları daha da göz önüne çıkarıyordu. Yalnız bir insan olmanın vermiş olduğu hissi unutamıyordu ama şimdi burada bir yanında sevdiği diğer yanında ise görmediği yıllara lanetler okuduğu arkadaşı vardı. Hayat bazı insanların üstünü çizmiş gibi yapıyordu sadece zamanı geldiğinde onları unutmadığını göstererek uzaktan tebessüm ediyordu. Bu zamanının çoğunu insanların içki içerek sarhoş oldukları ruh daraltıcı bir barda olması James’in hayret etmesine yetiyordu. Bir barda tanıştığı hayatının aşkı vardı şimdi elini sıkıca tuttuğu, karşısında ise çocukluğu olmak üzere hayatının her güzel ve çirkin anılarında yer alan arkadaşı, bir bar insan hayatında ne gibi önem taşıyabilir denilemezdi bu durumda bir bar James’in bütün hayatını değiştirmeye yetiyordu. Brenda’ya baktı sonrada elini sıkıca tuttuğu sevgilisine özlem ve sevincin karışımıydı hissettikleri tamda olmayan bir benlikle, Freya’yı beklemiyordu onu burada karşısına biranda çıkması onu hem tedirgin etmişti hem de biraz kırmıştı. Acabalarla geçen bir sürü soru işaretli cümleler beynine hücum ederken kendini toparladı ve konuşmaya başladı. İki sinede hitap ederek konuşuyordu “ İkinizde hayatımın en önemli varlıklarısınız “ bakışları masanın üzerindeki boş bardaklardan ayırmayarak “ Sizleri tanıştırmak istiyordum zaten, Brenda ile burada karşılaştık özlemin vermiş olduğu heyecanla konuşmalarımız birbirini izledi.” Kafasını boş bardaklardan kaldırdı ve Freya’ya “ Brenda benim her şeyim çocukluğum, gençliğim bütün güzel anılarım, bütün hayallerim. Onsuz bir hayatı düşünemezdim ona anlatmak için en komik olayları yazar sonrada onlara saatlerce gülerdik, onunla gülmek onunla gezmek her şey hoşuma giderdi.” Bekledi, söyleyecekleri bitmemiş insanların konuşmaları uzadıkça zorlaşmaya başladığını anlayarak Brenda’ya baktı” Freya ile bir barda tanıştım ama ona o kadar âşık oldum ki Brenda daha önce kimseye bu kadar âşık olmamıştım.Onu her gördüğümde nefesim belli bir süre hala kesiliyor. Güzelliği ilgi çekebilir ama onun kalbi ayrıdır, benim gibi birine bile katlanabiliyor düşün artık” hafif bir gülümsemeyle, bakışları Freya’ ya çevirdi sanki ondan da bir şeyler beklercesine …
Anasayfa 
