Soruları hep mantıklıydı Brenda`nın,herzaman aynı şekilde düşünceli ve anlayışlı olmuştu.İltifatlarını duyunca James sandalyesinden biraz doğruldu"Herzamanki gibi canım" dedi.Çeketinin yakasını düzeltirmiş gibi yaparak.Gülüyordu diğer müşterilerin bakışlarına aldırış etmeden,barmen zaten bu kafadar ikiliye takmıştı onay vermeyen bakışları üzerindeydi ama şuanki mutluluğunu kimse bozamadı James`in.Devam etti James"Elbette sana eskisiden daha fazla zaman ayıracam Brenda, bunu sorman bile hata seni birdaha kaybetmeyi göze alamam"dedi. Masanın üzerindeki içkisinin son yudumunuda aldı barmene el işareti yaptı"Bize aynılarından getirirmisin"kafasını aşağıya doğru eyerkende kısık sesle"Moron"dedi Breanda`ya gülerek.Ne kadarda güzel olmuştu değişmişti ama haylazlığı ve hazır cevaplığından hiçbirşey kaybetmemişti,okulda profesörler onun bu yersiz konuşmalarından herzaman rahatsız olmuştu ama elbette bu ikili hiç kimseyi takmama gibi bir özellik geliştirmişlerdi.

Verilecek herzaman güzel bir iki cevapları vardı herkeze sihir bakanlığında görüşmekten çok öte olacatı.James Brenda`yı bırakmaya hiç niyetli değildi onun kadar iyi birini dünyada bulmak neredeyse imkansızdı.Aslında soracak onlarca soru vardı kafasında belkide hatırlatmak istediği güzel anılar binalardındaki olaylar o sırada Brenda cevap verecekten barmen geldi masaya içkileri vurarak koydu diğer boşları aldı James barmene sert bir şekilde "Teşekkür etmeme gerek yok heralde içimden geçenleri biliyorsundur" dedi yeni gelen içkisini barmene kaldırdı şerefe yaparcasına sonrada bir yudum içti.İçkisini masanın üstüne koyduğunda Brenda`ya göz kırptı.Barmen arkasını dönüp bir sürü şey söylenerek gitti.Ne oluyordu James böyle şeyler aslında pek yapmazdı belkide hiç yapmazdı bakanlığın adını kötüye çıkarmak istemezdi birde kendi adını ama Brenda`yı gördükten sonra yaptıkları haylazlıklardan sonra oturup bunlara gülüşlerini hatırladı ne güzel günlerdi onlar diye iç çekiyordu.