Rüzgar...

Gezgin

" Maalesef... "

diye mırıldandı Sam rahatsızca.. O sırada Slytherinli kız onun hakkında konuşulduğunu anlamış olacak ki Gaby'ye döndü ve ;

''Ahh! Rawlı kız seni uyarıyım. Birincisi benim hakkımda konuşmamalısın, ikincisi sennin yerinde olsam o aptal Gryffindorlu Samle dolaşmazdım doğrusu. Yoksa sana da aptallıklarını geçirir. Hogwartsta zaten bir avuç aptal grubu var Gryffindor ''

dedi son derece kibirli bir tavırla.. Gaby sevindiriklerden pek hoşlanmazdı ama bu kız acayip derecede kibirliydi ve son derece hoş bir kız olarak gördüğü Sam'e böylesine pislikmiş gibi davranması onu çok sinirlendirmişti. Kendine engel olamayıp hışımla ;

" Ben kendi arkadaşlarımı kendim seçebilirim , Slytherinli kız! "

dedi Gaby 'Slytherinli kız' ı vurgulayarak.. O da kendisine o şekilde hitap etmişti. Bunun bir anlamı yoktu ama sanki kendini küçük düşürmek istercesine söylemişti onları. Ve ekledi ;

" Ve emin ol sen onlardan biri değilsin! Hoş , umrunda olmaz ya , kibirli olmayanları 'bir avuç aptal' olarak değerlendiriyorsun ya!? Ayrıca senin hakkında konuşursam ne olurmuş?! "

Gaby sinirle hızlı hızlı solurken , yanında Sam'in de kendini zorla tuttuğunu hissediyordu. Ve daha kızın cevap vermesine fırsat kalmadan sinirden kızıl saçlarının diplerine kadar kızarmış Sam ;

" Ona aldırma Gaby. Herzaman böyledir. Fazla konuşur... ''

dedi oldukça sakin.. Gaby cevap vermedi hala burnundan soluyordu. Ama kız yetinmemişti sanki hala.. Hala Sam'e sataşmaya çalışıyordu.. Ve Sam hala kız orada değilmiş gibi davranmakta ısrar ediyordu.. Kız ekledi ;

''Bence o aptal bakışlarını benden uzak tutmalısın Sam yoksa Samymi demeliyim. Hala oyunlarımdan bıkmadın herhalde. Arkadaşına anllattın mı sana yaptıklarımı?''

Gaby kızın sesinin tonundan , onun Sam'e hiç de hoş şeyler yapmadığını çıkardı. Sam ise hala onu duymamış gibi yapmakta ısrarlıydı. Ama sonunda -tekrar- kızararak mırıldandı ;

" Ay çok korktum... "

''Biliyormusun Sam senin yüzünden kendimden ve safkanlardan nefret eder oldum. Sen nasıl safkan ola biliyorsun anlamıyorum doğrusu. Malesef ki aramızda anne ve babası çürük olanlar çıkıyor ''

dedi kız. Sanki canı kavga istiyordu. Gaby kendini tutamayacağını ve kızın üzerine atlayacağını düşündü bir an , Sam de son derece sinirli göründü gözüne ama hemen sonra Sam kızı işaret edip 'zavallı' anlamına gelecek bir işaret yaptı. Gaby kendini tutamayıp kıkırdamaya başladı. Kız bir an için bozulmuş göründü ama hemen kendini toparlayıp yine o kibirli haline büründü. Gaby kendini tutamıyordu artık. Tam söze başlamıştı ki , Sam de dayanamamış olacak ki sözünü kesti ;

" Ah , seni apt- "

" Ah... Emin ol ki Green, benimkilerden daha çürükleride var. Hatta yavruları tam karşım da duruyor... Sana eziyet çektirirdim Kate. Ama buna değmezsin... ''

Gaby kızın bozulmuşluğu karşısında kendini gülmemek için zor tuttu.. Sam cevabı yapıştırmıştı işte.. Arkadaşıyla gurur duyarak ve bıyık altından gülerek kıza baktı ama kız tepki vermiyordu..

Neden sonra Sam , adının Kate olduğunu öğrendiği kıza arkasını döndü ve doğrulup kalktı. Yüzüne hafif bir gülümseme yerleşmişti , Gaby nedeninin kızı bozmuş olması olduğunu düşündü.. Sam yüzünde hala bir gülümsemeyle ve muzaffer bir edayla Gaby'ye elini uzattı ve ;

'' Gidelim mi Gaby ? Burası çürük ejdarha yumurtası gibi kokmaya başladı.. ''

dedi. Gaby de yüzüne kibirli bir ifade yerleştirmeye çalışlarak -beceremediğini düşünürdü hep - Sam'in elini tuttu ve Sam'in onun ayağı kalkması için yardım etmesine izin verdi ve ;

" Ah , elbette , ben de bu kokuyu nereden biliyorum diyordum , bir keresinde Slytherin ortak salonunun önünden geçmiştim.. Haydi gidelim.. "

dedi ve Sam'le birlikte kıkırdamaya başladılar. Kıza arkalarını dönüp , sanki o orada hiç olmamış gibi şakalaşarak ve gülüşerek uzaklaşmaya başladılar. Gaby arkasındaki kızın yüz ifadesini gerçekten çok ama çok merak ediyordu..

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Havanın aydınlığı ortak salondan içeri doluyor, güneş Miroslav'ın saçlarını parıldatarak daha asil gösteriyordu kendisini. Açık olan camdan hafif hafif rüzgar esiyor, gölün her zamanki güzelliğini daha da belirginleştiriyordu. Miroslav, "Hala ne bekliyorum koridorda?" diye düşünerek bahçenin davetine uydu ve hızlı adımlarla kendisini dışarı bıraktı.

Göl kenarına yollanmasıyla aklından "Off, bu ayak takımı yetti ama..." düşüncesini geçirmesi bir olmuştu. Çünkü kendini cesur sanan Gryffindor'lu aptallardan biri; -"Sanırım Samantha" diye düşündü Miroslav- yanında Ravenclaw'lı bir kızla uzaklaşıyordu. Miroslav'ın bunun nedenini anlaması zor olmamıştı, yeni tanıştığı binadaşı Sasha'yı görür görmez sebep açıklığa kavuşmuştu zaten. Miroslav, Sash'ın yanına giderken bir yandan da Samantha'ya küçümseyici bir bakış attı. "Bulanık aşığı" diye geçiriyordu içinden. Ama yanındaki Ravenclaw'lıyı infaz etmesi o kadar kolay değildi. Ravenclaw binasına her zaman sempati duymuştu; orada zeki insanların bulunduğunu düşünmüştü hep. Bu kızın takıldığı kişi de zekasına yakışmazdı, dolayısıyla onu uyarmadan edemedi:
-Sana bir tavsiyem var. Dostunu ve düşmanını kendin belirlersin. Gücün yolu buradan geçer. Sen gerçekten hoş birisin, böyleleriyle vakit geçirerek kendine yazık edersin." dedi gülümseyerek. Kızın gerçekten sandığı kadar akıllı olmasını umuyordu.

Gezgin

Gaby ve Sam bir yandan arkalarında apışmış olduğunu düşündükleri kıza aldırmadan yürüyürlardı ; bir yandan da Sam Gaby' ye Sasha dediği kız yüzünden nasıl ceza aldığını anlatıyordu.. O anlatırken Gaby * Ne kadar zavallıca ve acınası bir hareket.. * diye geçirdi içinden.

Tam o sırada -kızı daha tam geride bırakmamışlardı , kaçıyorlar gibi görünmesin diye yavaş yavaş uzaklaşıyorlardı - kibirli edalı ve Gaby'nin 4. sınıf Slytherin olduğunu bildiği bir çocuk yanlarından geçti. Ama geçerken Sam'e öylesine küçümseyici bir bakış attı ki Gaby ondan hiç hoşlanmadı..

Bir an için Gaby'yi de süzdü çocuk ; ama bu küçümseyiciden daha çok tartar gibi bir ifadeydi. Gaby yine de rahatsızlık duydu. Sam'i dirseğiyle hafifçe dürtüp başıyla çocuğu işaret etti. Sam çocuğu farketmemiş olacak ki bir an şaşkın göründü sonra eliyle 'boşver' dercesine bir işaret yaptı ve yürümeye devam ettiler.

Çocuk bir an kararsız göründü , sanki bir şeyi tartıyordu kafasında ama dayanamamış olacak ki patlarcasına ;

" Sana bir tavsiyem var. Dostunu ve düşmanını kendin belirlersin. Gücün yolu buradan geçer. Sen gerçekten hoş birisin, böyleleriyle vakit geçirerek kendine yazık edersin. "

dedi. Gaby sinirle Sam'e baktı. Herkes neden bu kadar karışıyordu ona ? Kiminle arkadaşlık yaptığından onlara ne? Sam'e iğneleyici sözler söyleselerdi ne olacaktı sanki ? Ağzının payını vermek istercesine çocuk daha sözünü bitirir bitirmez atıldı ;

" 'Böyleleri' derken , Sam gibi canayakın ve tatlı insanları kastediyorsan , kendime yazık edeceğimi hiç sanmıyorum.. Ama kestettiğin şu arkamızda duran kız -Sasha sanırım- gibi kibirli ve kendini beğenmişlerse haklı olduğun konusunda hem fikiriz.. Ayrıca -arkadaşın olduğunu düşünüyorum- arkadaşın Sasha'ya da söylediğim gibi , kendini beğenmiş görünmek istemem ama Ravenclaw'dayım , kendi arkadaşlarımı seçebilecek kadar deneyimim ve zekam var... "

Bütün bunları tek nefeste söylemişti. Sevindirikler onu ne kadar deli ediyorsa , kendini beğenmiş ve kibirliler de onu o kadar deli ederdi.. Dayanamıyordu onların 'her şeyi ben bilirim' havasına , herşeye karışmalarına... Çocuk bozulmuş görünüyordu ama Gaby onun bunun altında kalmayacağını biliyordu...

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

"Sınır tanımayan bir zeka, en büyük hediyedir insana..." Bu söz kadar Miroslav'ı etkileyen pek az şey vardı. Zeka, kesinlikle insana bir çok engeli geride bıraktırabilirdi. Ama doğa buna mutlaka bir sınır koyardı ve yasalarına uyulmamasının intikamını en acı şekilde alırdı. Annesi ve babası Muggle olan birinin büyücü olması da yasalara aykırılıktı; her zaman bu Bulanık'ların yanında yer alan Gryffindor binasının da bunun cezai yaptırımını ödeyeceği gün gelecekti, ancak bu gün gelince bedelini safkanlığa önem veren Miroslav gibileri de ödeyecekti. Bu yüzden sonuna kadar savaşmalıydı.

" 'Böyleleri' derken , Sam gibi canayakın ve tatlı insanları kastediyorsan , kendime yazık edeceğimi hiç sanmıyorum.. Ama kestettiğin şu arkamızda duran kız -Sasha sanırım- gibi kibirli ve kendini beğenmişlerse haklı olduğun konusunda hem fikiriz.. Ayrıca -arkadaşın olduğunu düşünüyorum- arkadaşın Sasha'ya da söylediğim gibi , kendini beğenmiş görünmek istemem ama Ravenclaw'dayım , kendi arkadaşlarımı seçebilecek kadar deneyimim ve zekam var... "

Miroslav, şaşırmıştı; bunun da ötesinde, müthiş bir hayalkırıklığına uğramıştı. Demek dünyada kendisi gibi saflığa önem verenler gittikçe azalıyordu. Ağladı ağlayacaktı... Ama insanları bu savaşa çekebilecekse, güçlü olmak zorundaydı. Bu yüzden centilmence gülümsedi ve karşılık verdi:
"Kendini beğenmişlerden ben de nefret ederim. Ayrıca Ravenclaw'a seçilmek de gerçekten zekaya delalettir... İşte bu gibilerle takılmak," -bu sırada Samantha'yı işaret etti- "zekiler cephesinden birini daha kaybettiğimizi gösterir. Ve bizim gibiler de bu acıya dayanamaz. Kendine yakışanı yapmalısın, Ravenclaw'lı... Asaletin zirvesini yaşamalısın... Zeka ve asaletin baş döndürücü birleşimini düşün. Bilinçaltındaki zeka silahını iyi kullanmalısın. İktidar için zeki olmak yetmez, zekanı doğa yasalarının müttefiki haline getirmelisin. Düşünmeye değer, değil mi?" dedi düşüncelerinin aksini kabul etmez bir filozofun tavrıyla. Şimdi; kendisi için herkese gerçekleri gösterme, kız içinse doğru yolun ne olduğunu bir kez daha düşünme zamanıydı.

Gezgin

Gaby söylediği her kelimeye gerçekten inanarak ve bütün öfkesini her kelimeye yansıtarak söylemişti o sözleri.. İnsanlarneden diğer insanların doğrularını kendilerine bırakmıyorlardı ki? Sam , bir Gryffindor'du ve bundan gurur duyuyordu. Öte yandan Sasha ve arkadaşı Gryffindor'dan nefret ediyorlardı. Buraya kadar herkesin kendi düşüncelerinin olması normaldi ama Sam , diğerleri Slytherin diye onları ezmeye çalışmıyordu ; ama Sasha ve arkadaşı her fırsatta Sam'e laf sokuşturuyorlardı. Bu şok adaletsiz geliyordu ona..

Neden sonra çocuk - Gaby onun öfkeyle karşılık vermesini beklerken- gülümsedi ve karşılık verdi ;

"Kendini beğenmişlerden ben de nefret ederim. Ayrıca Ravenclaw'a seçilmek de gerçekten zekaya delalettir... İşte bu gibilerle takılmak,"

busırada Sam'i işaret etti. Gaby onun Sam'in adını kullanmamasını yine kibirliliğine bağladı.. Ve devam etti ;

"zekiler cephesinden birini daha kaybettiğimizi gösterir. Ve bizim gibiler de bu acıya dayanamaz. Kendine yakışanı yapmalısın, Ravenclaw'lı... Asaletin zirvesini yaşamalısın... Zeka ve asaletin baş döndürücü birleşimini düşün. Bilinçaltındaki zeka silahını iyi kullanmalısın. İktidar için zeki olmak yetmez, zekanı doğa yasalarının müttefiki haline getirmelisin. Düşünmeye değer, değil mi?"

Öylesine mantıklı konuşmuştu ki Gaby bir an için onun söylediklerini doğru buldu , ama sonra onun gözünü hırs bürümüş kibirli ve kendini beğenmişin teki olduğunu düşündü. Öyle ki yoluna gelen herkesi , tanımaya fırsat vermeden değerlendiriyordu ; Gaby onun Sam'i tam olarak tanıdığından emin değildi. Kendisine de sırf Ravenclaw diye -neredeyse- saygı göstermesi de bunu gösteriyordu..

Gaby çocuğun yüzüne baktı ; Gaby'yi düşündürüyor olmaktan memnun muzaffer bir ifadeyle bakıyordu ona.. Yanında duran Sam hiç konuşmamıştı , Gaby ona baktı ve çocuğa cevap -bayağı uzun bir cevap - vermek için ağzını açtı ama karar değiştirdi. Buna değmezdi. Ne derse desin çocuk değişmeyecekti nasıl olsa.. Tıpkı çocuğun söylediklerinin Gaby'yi değiştirmeyeceği gibi..

Sam'e döndü ve ;

" Sam , artık gitmeliyiz bence , haydi.. "

dedi Sasha ve çocuğa anlamlı bir bakış atarak..

Şu an Muggle'sınız. Lütfen bir rütbe edinin.

Miroslav, en büyük silahının kendine güvenmek olduğunu düşünürdü hep. Ancak, az önceki sözleriyle kızı etkileyememişse, artık hiçbir şeyle etkileyemeyeceğini de biliyordu. "Biliyorum, düşüncelerime hayran kalacak." diye düşündü ve alaycı alaycı gülümsedi. Her ne kadar öfkesine hakim olamadığı anlar olsa da; Miroslav, kendisinde bir filozof havasının da olduğunu biliyordu ve az önce bu tavrını sergilemişti. İşe yarayacak mıydı? "Yoksa bir küçük dahiyi daha mı kaybeceğiz?" diye düşündü, acı acı gülümseyerek.

Nitekim, kızın sözleri kendisini haklı çıkarmıştı:

" Sam , artık gitmeliyiz bence , haydi.. "
"Yazık" diye düşündü Miroslav acı acı. Zaten kim; onu ilk görüşünde kendisine zeki izlenimi verse, mutlaka daha sonra buna yakışmayan davranışlar sergiliyordu. Ancak Miroslav, kıza olan saygısını kaybetmek istemiyordu. Gözlerini kıstı ve her ihtimale karşı önceden hazırladığı sözleri savurdu:
"Önyargılı olduğumu düşünüyorsun, değil mi?" diye başladı kıza delici bakışlar atarak. "Ama hayır, sadece hisleri kuvvetli olan biriyim. Analizlerimde yanıldığım görülmemiştir. Sen de zeki birine benziyorsun, ama durum az önce de dediğim gibi: Kendini harcıyorsun." Son iki kelimeyi bilhassa vurgulamıştı. Ama yine hırsına yenildiği an gelmişti işte. Gaddarca gülümseyerek gözlerini yuvarladı ve asasını Samantha'ya doğrulttu, şimdi her şey geri dönülmez şekilde değişecekti. "Serpensortia!" diye haykırdı asasını çılgınca sallayarak. İri ve ağzını iştahla açmış olan bir yılan, Samantha'ya doğru kayıyordu şimdi.

Gezgin

Sam artık sabırlarının son aşamasındaydı. Sasha gitmiş, başına kendini birşey sanan, ukala, iğrenç bir Slytherin'li gelmişti. Dördüncü sınıftaydı. Aslında Sam bu çocuğu bir-iki defa görmüştü. O da büyük salon da görüyordu. Her Slytherin'liye attığı bakışlardan ona da atıyordu. Heralde çocuğun canına taketmişti ki böyle Sam ile uğraşıyordu...

Gaby ne kadar kendini laf kavgasına kaptırmışsa da Sam, bu Slytherinli'den normal bir şekilde kurtulamayacaklarını biliyordu. Ya sonları Müdür olacaktı ya da Revir...
" Sam , artık gitmeliyiz bence , haydi.. "

Hiç kımıldamadı Sam. Çünkü biliyordu ki arkalarını döndüklerin de herhangi bir büyü sırtlarına yapışaçaktı. Nitekim Slytherinli çocuğun söylediklerinden sonra buna tamamen emin oldu.

"Önyargılı olduğumu düşünüyorsun, değil mi?"

Gaby'e delice bakışlar atıyordu. Sam sinir kaslarının iyice kasıldıklarını hissetti.

"Ama hayır, sadece hisleri kuvvetli olan biriyim. Analizlerimde yanıldığım görülmemiştir. Sen de zeki birine benziyorsun, ama durum az önce de dediğim gibi: Kendini harcıyorsun."

Bıyık altından güldü Sam. Kendini birşey sanıyordu işte. Nasıl da acıyordu böylelerine. Hep kendilerini kanıtlama çabalarındaydılar. Buz gibi mavi gözleri Miroslav'ın üstündeydi. Onun asasını çıkarışını, ona bakrak büyü yapışını çok büyük bir sabırla izledi. Ama bu sefer olmazdı. Bu sefer onun ve sevdiğinin zarar görmesine izin veremezdi. Sonucu ne olursa olsun...

'' Protego !! ''

Nefretiyle söylemişti sözlerini. Asasından çıkan kalkan yılanı durdurmuştu. Yüzünde aşağılayıcı bir ifadeyle Miroslav'a baktı.

'' Bu muydu yapacağın ? Dördüncü sınıf öğrencisine hiç yakışmıyor. Çık çık ! ''

Yüzüne sinir bozucu bir gülümseme taktı. Ve Miroslav bir böcekmiş gibi ona bakıp, son sözlerini söyledi;

'' Sana öylesine acıyorum ki... ''

Bakışlarını hiç değiştirmeyerek Gaby'e döndü. Onun yüz ifadesine aldırmadan elini tuttu. Ve son kez çocuğa bakıp, Hogwarts'a doğru yürümeye başladı. Gaby de onunla geliyordu...

Gezgin

Sam'e gitmelerini teklif ettikten sonra ortamda gergin bir sessizlik oldu.. Gaby çocukla aynı ortamı paylaştıkları her an daha da agresifleşiyordu , sonunda soğukkanlılığını yitireceğini düşünmeye başlamıştı ki çocuk onun düşüncelerini okumuşçasına ve soğukkanlılığını yitirmesine yardım etmek istercesine atıldı ;

"Önyargılı olduğumu düşünüyorsun, değil mi?"

Gaby *Evet* diye düşündü *Çünkü öylesin!* .. Tam bu düşündüklerini dile getirecekti ki çocuk devam etti , yine o kibirli havasıyla kelimeleri sindirmesini beklercesine uzatıp uzatıp söyleyerek ;

" Ama hayır, sadece hisleri kuvvetli olan biriyim. Analizlerimde yanıldığım görülmemiştir. Sen de zeki birine benziyorsun, ama durum az önce de dediğim gibi: Kendini harcıyorsun.. "

Gaby'nin tepesi atmıştı artık.. Gaby zekaya önem verirdi evet , bu çocuk da -konuşmalarına ve ince esprili alaycılığına bakılırsa- zekiydi , ama Gaby bunu kendilerine marka gibi yapıştıranlara sinir olurdu.. O gerçek zekadan yanaydı , sahip olduğu kadarıyla gurur duyup bununla reklam yapanlardan değil.. Çocuğun filozofça anlatmaya çalıştığı şeyin biraz daha basitleştirilmiş hali şuydu ; " Ben zeki ve son derece kibirli biriyim ; gözümü başa geçmenin , lider olmanın hırsı bürümüş.. Haydi gel bize katıl.. "

Bunu düşününce bir kez daha sinirlenen Gaby bir kere daha ağzını açtı ve bir kez daha kapadı onu.. Ama bu sefer iradesiyle yapmadı bunu ; şoktan.. Çünkü çocuk asasını Sam'e doğrultmuştu.. Çok geçmeden haykırdı yüzünde delice bir ifadeyle ;

"Serpensortia!"

Gaby hala şok içinde tek kasını bile oynatamadan izliyordu olanları ; iri ve uzun bir yılan , zehirli olduğu çok belli sivri dişlerini ortaya çıkarmış Sam'e doğru sürünüyordu.. Gaby'nin beyni deli gibi çalışıyordu ; aklından binbir türlü büyü geçiyordu , en başta da kalkan büyüsü ama kalkan büyüsü sadece yılanı durdururdu , yapan kişi büyüyü yapmayı bıraktığı an kalkan kaybolurdu.. Gaby bunları düşünene kadar Sam çoktan asasını kaldırmış ve ;

'' Protego !! ''

diye haykırmıştı bile.. Ve yüzünde son derece aşağılayıcı bir ifadeyle Miroslav'a bakarak ;

" Bu muydu yapacağın ? Dördüncü sınıf öğrencisine hiç yakışmıyor. Çık çık ! Sana öylesine acıyorum ki... "

dedi.. Gaby ikinci bir şok daha yaşadı ; dehşet içinde Sam'in tüm dikkatini çocuğu aşağılamaya verdiğini ve asasını indirdiğini gördü! Sam Gaby'nin elini tuttu ve ilerlemeye başladılar ; ama Gaby arkasına baktığı zaman onlara doğru -tekrar- süzülen teklikeli görünümlü bir yılan ve muzaffer ifadesiyle Slytherinli çocuğu gördü..

Beyni deli gibi çalışırken , cesur yanı ağır bastı ve vücudu istemsiz bir şekilde hareket ederek Sam'in ellerinden kurtuldu , parmakları asasını kavradı , asasının ucunu yılana doğrulttu ve haykırdı ;

" Sectumsempra! "

Büyü yılana ulaşır ulaşmaz yılanın derisinde büyük delikler açıldı ve içinden kanlar boşalmaya başladı.. Çevredeki çoğu kişi dönüp bakıyordu onlara.. Gaby yaptığından iğrendi ; oysa bu büyüyü babasının not defterinde 'tehlikeli düşmanlara karşı durdurma büyüsü' olarak okumuştu.. Babasının bu tür bi' büyüyle ne işi olabilirdi ki..

Bir süre sonra yılan -içindeki bütün kanı boşalttıktan sonra- cansız bir halde yerde bir yığın oluşturdu.. Ve de bir kan gölü.. Gaby Sam'e baktı ; o da Gaby'nin bu derece karanlık bir büyüyü nereden öğrendiğini merak ediyor gibiydi..

Gözlerine yaşların dolduğunu hissetti Gaby ama ondan başka kimse farketmemiş gibiydi yaşları.. Bunu yaptığı şey bir yılan da olsa orada olan herkes onun karanlık büyülerle bir alakası olduğunu düşünecekti.. -şokta olan Sam'e baktı Gaby- ;

Buna öyle düşünmesini hiç istemediği Sam de dahil...

Dolmuş gözlerindeki yaşların dökülmesini engellemek için hızla cüppesinin yenine sildi onları ; yaptığı korkunçtu , hatta Slytherinli çocuğun yaptığından bile korkunç.. Bir ölüm yiyenin akrabası olduğunu düşüneceklerdi , belki de okuldan atarlardı.. Ama zor durumdaydı , aklına gelen ilk büyüyü yapmıştı..

Orada daha fazla dayanamayacağını düşünerek , kimseye , hatta Sam'e bile bakmadan , arkasını döndü ve şatoya doğru yürümeye koyuldu.. Bir süre sonra adımlarını hızlandırarak koşmaya başladı..

RPO : Arkadaşlar , ben gittim , öyle yapın artık RP'nizi , yarın sabah erkenden tatile gidiyoruz , RP yapmanızı engellemek istemem ^^

Rüzgar...

Rüzgar...

Similar topics

Similar topics